⭕️ لیدی ویتا در خیابانهای تهران 🔻«ویتا سکویل-وست» در زمستان ۱۳۰۴ وارد ایران شد. او درباره ایران زخم خورده از چپاول استعمارگران که در راه مبارزه با استعمار قربانیان مقدسی در شمال کشور، جنوب، شرق و… یعنی «#میرزا_کوچک_خان»، «#رئیسعلی_دلواری»، «#کلنل_پسیان»، «#شیخ_محمد_خیابانی» و یاران شان تقدیم شده است، این گونه می نویسد: 🔻خود تهران، از بازارهایش که بگذریم، هیچ جاذبه ای ندارند. شهری است زننده، پر از کوچه های بد و انباشته از زباله و سگهای ولگرد. درشکه های بدریخت که اسبهای بدبختی به آنها بسته شده؛ چند ساختمان با ادعای زیاد و خانه های فلک زده ای که به نظر میرسد هرلحظه فرو میریزد.. «دروازه های تهران بناهایی اند، جالب. پوشیده از کاشی های آبی، زرد، یا سیاه و زرد. اما مانند هرچیز دیگری رو به ویرانی دارند…» «در خیابان ها کم نیست مناظری همچون مردی که نقش پیاده رو شده، از دهانش خون می ریزد و از گرسنگی جان میدهد…» 🔻اما این خانم اصلا لزومی نمی بیند که بنویسد عامل اصلی تحمیل این فقر و گرسنگی و قحطی به مردم ایران چه کسی است؟ کشور استعمارگر او چه نقشی در خرابی ایران آن دوره و چپاول منابعش داشته است؟ 🇮🇷 @IRANeMOASER