عفت نسّابه متولد ۱۱۹۲ یا ۱۱۹۰ قمری، دختر میرزا عبدالله نسّابه و اهل شیراز، زنی با کمال و استعداد بود. به نوشتهٔ مؤلف تذکره دلگشا عفت با آنکه محضر اساتید بزرگ شعر و ادب را طی نکرد با این وجود طبعی توانا داشت و اشعاری نغز می‌سرود و سرآمد زنان شاعر عصر خود بود. حسینعلی میرزا فرمانفرما حاکم شیراز که از دانش و کمال او آگاهی یافت، وی را به تعلیم و تربیت زنان و دخترانش گماشت و ثبت و ضبط امور اندرون را به او سپرد. وی تا آخر عمر ازدواج نکرد. عفت معاصر شعرای بزرگی چون فتح‌علی صبا، عبدالوهاب نشاط و مجمر اصفهانی بود و از آنان الهام می‌گرفت. ساقی ماهرو یکی ساغر لعل فام دو از کف و لعل او ستان بوسه یکی و جام دو حال من و نگار من جسم دو است و جان یکی هست فسانه، اِی‌عجب! شخص یکی و نام دو بخشی از شعر اوست. #ماه_بانو #ایراندخت #عفت_نسابه #فارس @iranmhbanoo