پس از گذشت، چهل و سه سال، آیا همچنان می‌توان از ایدۀ #تمدن_اسلامی دفاع کرد؟ ✍️ در میان اندیشمندان ایرانی، در مورد تحلیل وضعیت تمدنی #ایرانِ_آینده در ساحات مختلف آن، یعنی (۱) وضعیت محیط زیستی و طبیعی ایران، (۲) وضعیت اجتماعی و مردمی ایران و (۳) حوزۀ حاکمیت و دولت در ایران، #اختلاف نظر وجود دارد. 💎 برخی معتقدند ایرانِ معاصر، توانسته است با غلبه بر مشکلات خود در این سه حوزه، راهی رو به آینده باز نموده و آینده‌ای موفق رو به سوی تمدن اسلامی نوین در پیش دارد؛ انقلاب اسلامی، پیروزی در دفاع مقدس، سازندگی، استقلال نسبی و تاب‌آوری در برابر تحریم‌ها، نشانه‌هائی از خیز تمدنی ایران انقلابی است؛ ایران در آغاز راهی است که پایانش #تمدنی_پُرشکوه است. 👀 در برابر، اما، برخی معتقدند توفیقات ایران (انقلاب، جنگ و...) به علت وضعیت ویژه #خام‌فروشی_نفتی و منابع سرشار خداداد بوده و نسبتی واقعی با مردم و وضعیت اجتماعی و حاکمیتی ایران ندارد؛ با از میان رفتن منابع ما، وضعیت ایران بسیار #بحرانی خواهد شد و دیگر شاهد موفقیت‌های ظاهری نیز نخواهیم بود؛ کاهش شدید جمعیت و منابع طبیعی، از بین رفتن انسجام اجتماعی و دینداری در ایران و کاهش قدرت دولت منجر به بحران‌هائی در آینده است که دیگر قابل گذار نخواهد بود؛ ایران نه تنها به سوی افقی تمدنی گام برنمی‌دارد، بلکه به سوی #فاجعه روان است. ایران، در حال از دست دادن تمام داشته‌های تمدنی خویش بوده و این موفقیت‌ها، آخرین تیرهای ایرانِ روبه #زوال است. 💡از میان این دو روی‌کرد، کدامین به #واقعیت نزدیک‌تر است؟ #روش این روی‌کردها در فهم از آینده چیست؟ آیا این دیدگاه‌ها، بر اساس آینده‌پژوهی‌های متعارف شکل گرفته است؟ آیا مطالعات تاریخی و تجربی، از این پیش‌بینی‌ها پشتیبانی می‌نماید و یا این پیش‌بینی‌ها، یک حس و نسبت قلبی با آینده است که هنوز زبانی در علم نیافته است؟ 🌪 این نشست آغازی است بر گفتگوها و تأملاتی در خصوص این #پرسش‌ها... 🔹🔸🔹🔸 📣 همایش ملی انقلاب اسلامی و افق تمدنی آینده 🌐 http://irhfc.ihu.ac.ir/ 🆔 @irhfcconf