#انواع_تشرف ۱ ✅نوع اول: تشرف اختیاری یا مشاهده 🔻در زمان غیبت کبرا، تشرف اختیاری به محضر امام زمان«علیه‌السلام» ممکن نیست. تشرف اختیاری یعنی اینکه شخص هر زمان که خواست، بتواند حضرتش را زیارت کند. این امکان در دوره غیبت کبری وجود ندارد. 🔹تشرف اختیاری در زمان غیبت صغرا ممکن بوده؛ اما به چهار نایب خاص حضرت ولی‌عصر«علیه‌السلام» مخصوص و منحصر بوده است. 👈به بیان دیگر، این چهار نفر به اختیار خودشان و البته با اجازه‌ی امام«علیه‌السلام» می‌توانستند خدمت حضرتش مشرّف شوند؛ ولی تشرف دیگران فقط با اجازه و لطف آن حضرت محقق می‌شده و می‌شود و اراده و تصمیم مشرّف‌شدگان هیچ تاثیری در کسب این توفیق ندارد. 🔸به تشرّف اختیاری، « #مشاهده» هم می‌گویند. امام زمان«علیه‌السلام» در آخرین نامه‌ی خود که در ۹ شعبان ۳۲۹ هجری صادر فرموده‌اند، به آخرین نایب خاصشان، جناب علی بن محمد«رحمه‌الله» چنین دستور داده‌اند: «اَلا مَنِ ادَّعَی المُشَاهَدَهَ ...فَهُوَ کَاذبٌ مُفتَر»؛ بدانید کسیکه ادعای مشاهده کرد، دروغ‌گو و افترازننده است. ✅در این عبارت، مشاهده به معنای «رویت» نیست، بلکه به‌معنای تشرف اختیاری است؛ یعنی اگر کسی ادعا کند که من هرگاه اراده کنم، خدمت امام زمان«علیه‌السلام» می‌رسم، بدون هیچ تردید و واهمه‌ای بگویید: دروغ می‌گویی! 👈این دستور، صریح است و هیچ استثنایی هم ندارد و حتی همان ۳۰نفر مرتبط با امام«علیه‌السلام» را که در دوران غیبت کبرا با ایشان مرتبط‌اند، دربرمی‌گیرد: این افراد نیز حق ندارند رویت اختیاری و مشاهده‌ی ارادی را ادعا کنند. #انواع_تشرف ۲ ✅تشرف غیراختیاری‌ یا‌ رؤیت‌ توفیقی 🔻وقتی توفیقی از عالم بالا نصیب فرد شود، او به دیدار غیر اختیاری امام عصر«علیه‌السلام» نائل می‌شود. 🔹این دیدار را «رؤیت» نامیده‌اند. این روؤیت علاوه بر اینکه امکان دارد، واقع هم شده است. 🔸تعداد کسانیکه به این توفیق دست یافته‌اند، بسیار است. مرحوم آیت‌الله شیخ علی‌اکبر نهاوندی«رحمه‌الله» می‌فرمودند: بیش از هزار نفر از کسانیکه خدمت امام زمان«علیه‌السلام» رسیده‌اند، داستان تشرفشان ثبت شده است و تعداد کسانیکه تشرف آنها ثبت نشده، چندین برابر این افراد است. ▫️علت ثبت‌نشدن بسیاری از تشرفات آن است که معمولا افراد مشرّف‌شده به محضر حضرت، می‌کوشیده‌اند تا این تشرف را مخفی نگه دارند؛ لذا ماجرای تشرف را نقل نمی‌کرده‌اند. 👈در زمان غیبت، مصلحت آن است که عموم مردم از دیدن ظاهری آن سَرور عزیزتر از جان محروم باشند؛ ولی گاهی حکمت الهی اقتضا می‌کند که توفیق شرفیابی به خدمت آن امام غایب از نظر«علیه‌السلام» نصیب بعضی مردم شود. این تشرفات فایده های پر ارزشی دارد.