🌹🌹🌹 #ishia #جامعه_اسلامی #قسمت30 #آیه200_سوره_آل_عمران 💠 چگونه ممكن است طبيعتِ #انسانيّت (كه همه افرادش، اعمّ از اروپايى و آفريقائيش يا آسيايى و امريكائيش و ... به طور مساوى مجهّز به قُوا و اعضايى يكسان مى باشند) رضايت دهد كه يك «طايفه» به نام متمدّن و تافته جدا بافته، بر سر ديگران بتازند و ما يملك آنان را تاراج نموده، خونشان را مُباح و عِرض و مالشان را به يغما ببرند و راه به بازى گرفتن همه شؤون وجود و حيات آنان را براى اين طايفه هموار سازند، تا جايى كه حتّى درك و شعور و فرهنگ آنان را دست بيندازند و بلائى بر سر آنان بياورند كه حتّى انسانهاى #قرون_اوليّه نيز آن را نچشيده بودند؟ سَند ما در همه اين مطالب، تاريخ زندگى اين امّت ها و مقايسه آن با جناياتى است كه ملّتهاى ضعيفِ امروز از دست اين به اصطلاح متمدّنها مى بينند. و از همه جناياتشان #شرم_آورتر، اين جنايات است كه با منطق زورگويى و افسار گسيختگى، جنايات خود را «اصلاح» ناميده و به عنوان «سعادت»! به خورد ملل ضعيف مى دهند. ❇️ اجتماع اسلامى به چه چيز تكوّن يافته و زندگى می كند؟ 💠 شكى نيست در اينكه تشكيل اجتماع (هر نوع كه باشد) مولود #هدف و غَرضى واحد است كه مشترك بين همه افراد آن اجتماع مى باشد و اين هدف مشترك در حقيقت به منزله روحِ واحدى است كه در تمام جوانب و اطراف اجتماع دميده شده و نوعى اتّحاد به آنها داده است. البته اين #هدف_مشترك در غالب و بلكه در نوع اجتماعاتى كه تشكيل مى شود، يك هدف مادّى و مربوط به زندگى دنيايى انسانها است؛ البته زندگى مشترك آنان، نه زندگى فرديشان. و جامع همه آن هدفها اين است كه اجتماع از مزاياى بيشترى برخوردار گشته و به زندگى #مادّى بهترى برسد. 💠 و فرق بين بهره مندى #اجتماعى با بهره مندى #انفرادى از نظر خاصيّت، اين است كه انسان اگر مى توانست (مانند بيشتر جانداران) بطور انفرادى زندگى كند، قهراً در همه لذائذ و در برخوردارى از همه بهره هاى زندگيش «مُطلق العنان و آزاد» بود، و هيچ مخالف و معارضى راه را بر او نمى بست و هيچ رقیبی مزاحمش نمى شد. بله #تنها چيزى كه آزادى او را محدود می كرد، نارسايى قُوا و جِهازات بدن خود او بود. چون آدمى نمى تواند هر نوع هوايى را استنشاق كند، ساختمان ريه او هوايى مخصوص مى خواهد؛ و همچنين او نمى تواند بيرون از اندازه و گنجايش دستگاه گوارشش غذا بخورد زيرا اين دستگاه براى هضم كردن غذا، قدرتى محدود دارد. و همچنين ساير قوا و جهازات او، يكديگر را محدود می كنند. اين وضع انسان است نسبت به #خودش. 💠 و امّا نسبت به #انسانهاى_ديگر، آنجا كه ما زندگى او را فردى فرض كنيم : نه او كارى به كار انسانهاى ديگر دارد و نه انسانهاى ديگر در بهره وريهاى او مزاحم اويند، و ميدان عمل را عليه او محدود و تنگ مى كنند. چون بنابر اين فرض، #هيچ علّتى تصور نمى شود كه باعث تضييق ميدانِ عمل او و محدود كردن فعلى از افعال او و عملى از اعمال او گردد. و اين بخلاف انسانى است كه در محدوده #اجتماع زندگى مى كند كه ديگر عرصه زندگى او، آن گستردگى كه در فرض بالا بود را ندارد. و او در ظرف اجتماع نمى تواند در اراده كردن و در أعمال خود مطلق العنان باشد، زيرا #آزادى او مزاحم آزادى ديگران است. و معلوم است كه وقتى پاى مزاحمت و معارضه به ميان آيد، زندگى خود او و زندگى همه افراد اجتماع تباه مى شود و ما اين معنا را در مباحث نبوّت كه قبلاً گذشت با كامل ترين وجه، شرح داديم. 💠 تنها علّتى كه باعث شد بشر از روز نخست، تَن به حكومت #قانون داده و خود را محكوم به حُكم قانون جارى در مجتمع بداند، همانا مسأله... ادامه دارد... 📚 #تفسیر_المیزان 💌 کانال " آی💚شیعه " :👇 http://eitaa.com/joinchat/4236247057Cded3cd6bc7 🌺کپی آزاد بشرط دعا و صلوات بر مهدی فاطمه (عج) 🌺

🌹🌹🌹 #ishia #جامعه_اسلامی #قسمت33 #آیه200_سوره_آل_عمران ✅ هدف و وجه مشترك قانونگذارى در دنياى امروز، بهره بردارى از مزاياى #حيات_مادّى است. 💠 و كوتاه سخن اينكه : #هدف و جهت جامعى كه (و يا نقطه ضعفى كه) در همه قوانين جاريه در دنياى امروز هست، بهره بردارى و بهره مندى از مزاياى حيات مادّى و دنيايى است و اين هدف است كه در همه قوانين، منتها درجه سعادت آدمى در نظر گرفته شده؛ در حالی كه #اسلام آن را قبول ندارد. زيرا از نظر اسلام، سعادت در برخوردارى از لذائذ مادّى خلاصه نمى شود بلكه مدار آن وسيع تر است، يك ناحيه اش همين برخوردارى از «زندگى دنيا» است و ناحيه ديگرش برخوردارى از «سعادت اخروى» است. كه از نظر اسلام، زندگى واقعى هم همان زندگى آخرت است و اسلام سعادت زندگى واقعى يعنى زندگى اخروى بشر را جز با «مكارم اخلاق و طهارت نفس از همه رذائل» تأمين شدنى نمى داند. و باز به حدّ كمال و تمام رسيدن اين مكارم را وقتى ممكن مى داند كه بشر داراى #زندگى_اجتماعى_صالح باشد، و داراى حياتى باشد كه بر «بندگى خداى سبحان» و خضوع در برابر مُقضيات رُبوبيّت خداى تعالى و بر معامله بشر بر اساس #عدالت_اجتماعى، متّكى باشد. 💠 اسلام بر اساس اين نظريه، براى تأمين سعادت دنيا و آخرت بشر، اصلاحات خود را از دعوت به #توحيد شروع كرد تا تمامى افراد بشر يك خدا را بپرستند، و آن گاه قوانين خود را بر همين اساس تشريع نمود و تنها به تعديل خواست ها و أعمال اكتفاء نكرد، بلكه آن را با قوانينى «عبادى» تكميل نمود و نيز «معارفى حقّه و اخلاق فاضله» را بر آن اضافه كرد. آن گاه #ضمانت_اجرا را در درجه اوّل به عهده «حكومت اسلامى» و در درجه دوم به عهده «جامعه» نهاد، تا تمامى افراد جامعه با تربيت صالحه علمى و عملى و با داشتن حقّ #امر_به_معروف و #نهى_از_منكر در كار حكومت نظارت كنند. 💠 و از مهم ترين مزايا كه در اين #دين به چشم مى خورد ارتباط تمامى اجزاى اجتماع به يكديگر است؛ ارتباطى كه باعث وحدت كامل بين آنان مى شود. به اين معنا كه #روح_توحيد در فضائل اخلاقى كه اين آئين بدان دعوت می كند سارى و #روح_اخلاق نامبرده در اعمالى كه مردم را بدان تكليف فرموده جارى است، در نتيجه تمامى اجزاى دين اسلام بعد از تحليل به «توحيد» بر می گردد و توحيدش بعد از تجزيه به صورتِ آن «اخلاق» و آن «اعمال» جلوه مى كند. همان روح توحيد اگر در قوس نزول قرار گيرد آن اخلاق و اعمال مى شود و اخلاق و اعمال نامبرده در قوس صعود همان روح توحيد مى شود، هم چنان كه قرآن كريم فرمود : ❣ إلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ —- كلمه توحيد از ناحيه خدا نازل و عمل صالح همان را بالا مى برد. (سوره فاطر آيه 10) ادامه دارد... 📚 #تفسیر_المیزان 💌 کانال " آی💚شیعه " :👇 🆔 @ishiaa 🌺کپی آزاد بشرط دعا و صلوات بر مهدی فاطمه (عج) 🌺