📍چرا علامه طهرانی رحمة الله علیه از خود تعریف میکردند؟ 👤استاد #وکیلی 🔸آیا واقعا علامه خودستایی میکردند؟ پاسخ این پرسش را از زبان استاد وکیلی میشنویم #دین #اسلام #شیعه #علامه #وکیلی #طهرانی #علامه_طهرانی #‌مشهد #ایزین ┄┅══••✾❀✾••══┅┄ 🏢موسسه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلام ▫️▫️▫️پردازش مدل علم دینی و طراحی سیستم های دینی ▫️▫️▫️ 🔰https://eitaa.com/joinchat/63176758C5be3dc50e0

♦️ اگر دین ندارید لا اقل آزاده باشید! ✍️ مدیریت ارتباطات و رسانه موسسه مطالعات راهبردی اخیرا عده ای که حتی جرأت نمی‌کنند خود را معرفی کنند و از همین جا غلبه رذایلی نظیر «جبن» برآنها کاملا مشهود است، در فضای مخالفت با مکتب بالغه ی حکمت متعالیه و زُبُر نوری فلسفی و عرفانی شیعی، از آنجا که به لحاظ علمی توان رویارویی با مبانی ناب حکمی و عرفانی شیعی را ندارند، مدتی است بعد از مشاهده سیر تصاعدی روز افزون اقبال به این مکتب نورانی در اثر مجاهدات شبانه روزی خادمان و علمداران مکتب ناب عرفان شیعی فقاهتی، به تأسّی از برخی أسلاف و أقران خود ،با عبور از خطوط ارزشهای اخلاقی و ایمانی، در صدد توهین و تخریب پیروان این مکتب نورانی برآمده اند. پیشتر با بزرگان فلسفه و عرفان و امروز با تلامذه ی آن بزرگواران و فحول عقل و نقل. پیشتر با مخالفت با طلایه داران فلسفه و عرفان اسلامی نظیر شیخ اشراق، ابن سینا، ملاصدرا و.... قدس الله اسرارهم، و بعد با خوشه چینان آن مکاتب حکمی و عرفانی نظیر آیات الهی سید علی #قاضی، علامه #طباطبایی، #حسن_زاده آملی، #جوادی_آملی و بالخصوص بزرگ پرچمدار و مبیّن مکتب فقاهتی عرفانی، حضرت علامه حاج سید محمد حسین حسینی #طهرانی قَدَّس الله سره و امروز با شاگردان و دست پروردگان این اعاظم و علاقمندان ایشان. اخیرا این مجموعه که حتی جرات اعلان نام خود را ندارند و ما از خداوند متعال می‌طلبیم انشاءالله عقل و انصافی به ایشان عطا فرماید، در راستای تلاش های ناکارآمد و غیر عالمانه خود، به خود زحمت داده اند و دقیق تر آنکه وقت و عمر خود را با تولید کلیپی تباه نموده اند تا نسبت استاد-شاگردیِ میان علامه محمد تقی #مصباح_یزدی طاب ثراه و حجت الاسلام والمسلمین استاد حاج سید محمد محسن #دعائی مدیر عالی موسسه مطالعات راهبردی را با ادعاهای واهی و غیر اخلاقی زیر سوال ببرند. هر چند جناب ایشان نسبت به بیان این مطالب به دلیل عدم ضرورت و احتمال حمل بر خودستایی اکراه داشتند اما با اعمال مجرمانه صورت گرفته و برای عمل به وظیفه تبیین، ما با اصرار از ایشان بر آن شدیم تا به حسب تکلیف و در ظلّ «ان الله یدافع عن الذین آمنوا » حقیقت مطلب را در این زمینه آشکار کنیم. در کلیپی که در پست زیر مشاهده می فرمایید حجت الاسلام و المسلمین دعائی از بهره های خود از آن استاد فقید می گویند. پرواضح است هرکس کوچکترین آشنایی با زندگی نامه استاد دعایی دام عزه داشته باشد می داند علاوه بر ارتباط فامیلی و عاطفی بین حاج آقا دعایی با مرحوم علامه مصباح، ایشان سالیان متمادی خوشه چین خرمن علوم و کمالات آن فقید علم و سلوک و اخلاق بوده، صدها ساعت سرکلاس درس استاد در گروه (ج) موسسه در راه حق شرکت کرده و سالها معاون آموزشی ایشان در بنیاد باقرالعلوم علیه السلام بوده و در سفر و حضر بازوی توانای ایشان در پیشبرد اهداف متعالی آن متفکر فرزانه بوده است. این حقیقت مورد گواهی همه شاگردان و مدیران مجموعه های وابسته به استاد علامه مصباح رضوان الله تعالی علیه می‌باشد ،که اسناد آن منتشر خواهد شد. و لذا یک کار خباثت آمیز در تحریف سخنان حضرت آیت الله رجبی و جناب استاد حاج علی آقا مصباح یزدی نمی‌تواند خدشه ای به شخصیت و سوابق علمی و اجرایی مدیریت عالی موسسه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلامی وارد نماید. لازم به ذکر است پیگیری حقوقی جرم نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی و اهانت و افترای صورت گرفته حق مسلّم موسسه مطالعات می باشد که به موقع اقدام خواهد شد . والی الله المشتکی ┄┅══✾☘️🌷☘️✾══┅┄ 🏢موسسه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلام ◽️طراحی سیستم های تمدنی 🔰 https://eitaa.com/joinchat/63176758C5be3dc50e0

⚠️ چگونه می توان در مقابل مشکلات سیر و سلوک ایستادگی کرد؟ ✅همین که سالک قدم در میدان مجاهده نهاد، حوادثی سخت و ناملایماتی از طرف مردم و آشنایان که صرفاً غیر از هوای نفس و خواسته های اجتماعی مقصدی ندارند متوجه او میشود و با زبان و عمل او را سرزنش نموده و می خواهند از رویه و مقصدش دور کنند، و از فی الجمله تنافری که بین او و آنان در برنامه زندگی پیدا شده سخت در هراس بوده و به هر وسیله می کوشند تا سالک تازه به راه افتاده را با تازیانه ملامت و سرزنش از راه انداخته و قدم های او را خرد کنند. و هم چنین در هر منزل از منازل سفر البته مشکلهای تازه برای سالک پیش خواهد آمد که بدون صبر و عزم دفع آنها محال به نظر می رسد. سالک باید به حول و قوه خدا چنان عزمی داشته باشد تا در برابر همه این مشاکل ایستادگی نماید و با حربه صبر و توگل همه آنها را نابود سازد و با توجه به عظمت مقصد از این بادهای مخوف که عانق و مانع راه خدا هستند نهراسد و به هیچ وجه به خود بیمی راه ندهد: ( وَ عَلَى الله فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ) (آل عمران ۳: ۱۶۰) و باید مؤمنان بر خداوند توکل کنند. وَ عَلَی الله فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكَّلُونَ) (ابراهيم۱۲:۱۴) و باید توکل کنندگان بر خداوند توکل کنند. 📚 کتاب ره نما/بر اساس آثار علامه حاج سید محمد حسین حسینی #طهرانی/ صفحه ۵۰ 🖇هشتگ های زیر را دنبال کنید تا بیشتر بدانید! #سلوک_عرفانی #ماه_رمضان ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🕌 تمدن نوین اسلامی|موسسه مطالعات راهبردی|طراحی سیستم های دینی 📥 ایتا | آپارات | تارنما | صوت

📈با فضلیت ترین عمل بعد از معرفت 📝 از امام صادق علیه السلام پرسیدند: أَيُّ الأَعْمَالِ أَفضَلُ بَعد المَعْرِفَةِ؟ با فضيلت ترين عمل بعد از معرفت چیست؟ حضرت فرمودند: ما مِن شَيْءٍ بَعدَ المَعْرِفَةِ يَعْدِلُ هَذِهِ الصَّلَوةَ بعد از معرفت پروردگار چیزی معادل همین نماز که می خوانیم نیست و لا بَعدَ المَعْرِفَةِ وَ الصَّلَوةِ شَيْءٌ يَعْدِلُ الزَّكَوةَ. «بعد از معرفت و نماز چیزی معادل با این نیست که انسان زکات اموالش را بدهد. و لا بعد الزَّكَوةِ يَعْدِلُ الحَجَّ. و بعد از زکات چیزی نیست که معادل با حج بیت الله الحرام باشد.» و فَاتِحَةُ ذَلِكَ كُلِّهِ و خَاتِمَتُهُ معرفتنا. عجیب است حضرت می فرمایند: «ابتدای تمام این امور ابتدای معرفت پروردگار، ابتدای نماز ابتدای زکات ابتدای حج و خاتمه تمام این امور معرفت ما می باشد!» کلید تمام این امور معرفت ائمه طاهرین صلوات الله عليهم أجمعين است چقدر عالی فرمودند! یعنی معرفت و شناخت پرورگار بدون معرفت و شناخت ایشان اصلاً امکان پذیر نیست؛ نماز بدون معرفت امام اصلاً نماز نیست زكات بدون معرفت امام زکات نیست، حج بدون معرفت ایشان حج نیست. سپس حضرت می فرمایند: و لا شَيْءَ بَعدَ ذَلِكَ كَبِرُ الإِخْوَانِ و المواساة ببذل الدينار و الدرهم. بعد از تمام این امور که از معرفت پروردگار آمدیم به نماز و بعد زکات و بعد حج که کلید تمام اینها معرفت ائمه طاهرين صلوات الله عليهم أجمعين است، بعد از تمام اینها هیچ چیز با نیکی به برادران ایمانی و مواسات با ایشان و بذل مال برابری نمی کند. نیکی کردن به برادر ایمانی خیلی مهم است و مواسات نمودن و ایثار کردن برای برادر دینی در نزد پروردگار خیلی أجر دارد؛ اینکه انسان برادر ایمانی را با خود یکی ببیند و اگر در تنگنا قرار داشت او را مساعدت نماید. سپس می فرمایند: ما رَأَيْتُ شَيْئًا أَسْرَعَ غِنَاءً وَ لا أَنفَى لِلفَقْرِ مِن إِدْمَانِ حَجِّ هَذا البَيْتِ. من هیچ چیز را ندیدم که سریعتر از پیوسته به حج رفتن و حج بیت الله را انجام دادن انسان را بی نیاز کرده و فقر او را بردارد. 📚 کتاب گلشن احباب/ ج ۵/ علامه حاج سید محمد صادق حسینی #طهرانی/ صفحه ۵۲ و ۵۳ 🖇هشتگ های زیر را دنبال کنید تا بیشتر بدانید! #گلشن_احباب #ماه_رمضان ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🕌 تمدن نوین اسلامی|موسسه مطالعات راهبردی|طراحی سیستم های دینی 📥 ایتا | آپارات | تارنما | صوت

⚠️ برای لذت از سیر و سلوک و خسته نشدن از آن باید چگونه رفتار کرد؟ ✅ نکته بسیار مهم و حائز اهمیت دیگر در مسیر سیر و سلوک، رعایت رفق و مدارا میباشد که این از اهم اموری است که باید سالک إلی الله آن را رعایت کند چه اندک غفلتی در این امر سبب می گردد که علاوه بر آنکه سالک از ترقی و سیر باز میماند بلکه برای همیشه به کلی از سفر ممنوع خواهد شد. سالک در ابتدای سفر در خود شور و شوقی زاید بر مقدار مترقب می یابد و یا در بین سفر هنگام ظهور تجليات صوريه جمالیه، عشق و شور وافری در خود حس می کند و در اثر آنها تصمیم میگیرد اعمال کثیره عبادیه ای را به جای آورد، لهذا اکثر اوقات خود را صرف دعا و ندبه می نماید، به هر عمل دست میزند و از هر کس کلمه ای می آموزد و از هر غذای روحانی لقمه ای بر می دارد. این طرز عمل، علاوه بر آنکه مفید نیست زیان آور است چون در اثر تحمیل اعمال گران بر نفس ناگهان در اثر فشاری که بر نفس وارد شده، نفس عكس العمل نشان داده و عقب زده و بدون گرفتن نتیجه سالک از همه کارها می ماند و دیگر در خود میل و رغبتی برای اتیان جزئی ترین جزء از مستحبات احساس نمیکند. و سر این افراط در عمل و تفریط نهائی اینست که میزان و ملاک در اتیان اعمال مستحبه را ذوق و شوق موقتی خود قرار داده است و بار سنگین را بر دوش نفس قرار داده است، وقتی آن شوق موقتی به پایان رسید و آن لهیب تند و تیز رو به فروکش نهاد در آن موقع نفس از تحمل این بار گران به تنگ آمده دفعه شانه خالی میکند و بار سفر را در ابتدا یا در نیمه راه به زمین میگذارد و از سفر متنفر شده و از معدّات سفر و ممدّات آن بیزاری می جوید. بنابراین سالک نباید فریب این شوق موقتی را بخورد بلکه باید با نظری دقیق و مآل اندیش استعداد و خصوصیات روحی و وضع کار و شغل و مقدار قابلیت تحمل خود را سنجیده عملی را که می تواند بر آن مداومت نماید و قدری هم از استعداد او کمتر و کوچکتر است انتخاب نماید و به همان قدر اکتفا کند و بدان اشتغال ورزد تا کاملا حظ ایمانی خود را از عمل دریافت دارد. و بناء على هذا سالک باید وقتی مشغول به عبادت می شود با آنکه هنوز میل و رغبت دارد دست از عمل بکشد تا میل و رغبت به عبادت در او باقی مانده همیشه خود را تشنه عبادت ببیند. مثل سالک در به جای آوردن عبادات مانند شخصی است که میخواهد غذا تناول کند، اولاً باید غذائی را انتخاب کند که مساعد با مزاج او باشد، و ثانیاً قبل از اینکه سیر شود دست از خوردن باز دارد تا پیوسته میل و رغبت در او باقی باشد. و ناظر به همین رفق و مدار است آنچه حضرت صادق به عبدالعزیز قراطیسی فرمودند: «يَا عَبْدَ الْعَزِيزِ، إِنَّ الْإِيمَانَ عَشْرُ دَرَجَاتٍ، بِمَنْزِلَةِ السُّلَّمِ يَصْعَدُ مِنْهُ مِرْقَاةً بَعْدَ مِرْقَاةٍ إِلَى أَنْ قَالَ - وَإِذَا رَأَيْتَ مَنْ هُوَ أَسْفَلُ مِنْكَ بِدَرَجَةٍ، فَارْفَعْهُ إِلَيْكَ بِرِفْقٍ، وَلَا تَحْمِلَنَّ عَلَيْهِ مَا لَا يَطِيقُ فَتَكسِرَه». ای عبدالعزیز ایمان ده درجه دارد مانند نردبان که باید پله پله از آن بالا رفت.... و چون کسی را دیدی که یک پله از تو پائین تر است با مدارا او را به سوی خود بالا بر و چیزی را که توان آن را ندارد بر او تحمیل مکن که او را خواهی شکست. و به طور کلی از آنچه گفته شد به دست می آید که عبادت مؤثر در سیر و سلوک فقط و فقط عبادت ناشی از میل و رغبت است و به این معنی دلالت دارد: قوله :«ولا تُكْرَهُوا إِلَى أَنْفُسِكُمُ الْعِبَادَةَ» و عبادت را بر خودتان تحمیل نکنید. ضمن اینکه سالک باید آنچه را که از آن تو به نموده دیگر مرتکب نگردد، و آنچه را که عهد کرده بجا آورد از بجا آوردن آن دریغ نکند و آنچه را که با شیخ آگاه و مربی راه حق مواعده و معاهده نموده تا آخر الأمر بدان وفا کند. 📚 کتاب ره نما/بر اساس آثار علامه حاج سید محمد حسین حسینی #طهرانی/ صفحه ۷۸و۷۹و۸۰ 🖇هشتگ های زیر را دنبال کنید تا بیشتر بدانید! #سلوک_عرفانی #ماه_رمضان ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🕌 تمدن نوین اسلامی|موسسه مطالعات راهبردی|طراحی سیستم های دینی 📥 ایتا | آپارات | تارنما | صوت

⚠️ چگونه می توان به حقیقت و صورت ملکوتی اعمال شریعت دست یافت؟ ✅ عقول بشری در دنیا به علت توجه و التفات به زینت های دنیا و زخارف آن و آرزوهای پوچ و طولانی تیره و کدر شده است و نمی تواند حقائق عالیه مجرده به همان درجه از صفا و واقعیتی که در عالم ملکوت دارد را ادراک کند، لذا انبیاء عظام مانند کسی که بخواهد حقیقتی را برای کودکان ساده لوح بیان کند مجبورند آن حقایق عالیه را تنزل داده و از آن، تعابیری که موافق ادراک محسوسات آن کودکان است بنمایند. پیغمبران عظام به وسیله مقام شرع و شریعت که پاسدار آن هستند چه بسا از حقائق زنده عالم تعابیری نموده اند که می رساند آن حقائق فاقد حسّ و شعورند و حال آنکه هر یک از این ظواهر شرعیه از نماز و روزه و حج و جهاد و صله رحم و صدقات و امر به معروف و نهی از منکر و غیر اینها دارای حقیقتی هستند زنده و با شعور و ادراک. سالک کسی را گویند که با قدم سلوک و مجاهده بخواهد بعون الله و توفیقه در سایه ذل عبودیت و خاکساری و تضرع و ابتهال، کدورت و قشر نفس و عقل را کنار زده و با عقل پاک و نفس روشن و نورانی بی غل و غش و با صفا و جلای خود آن حقائق عالیه را در همین نشئه مادّیّه و جهان ظلمانی مشاهده کند. چه بسا اتفاق می افتد که سالک همین وضوء و نماز را به صورت واقعی خود مشاهده می کند و می بیند که از حیث شعور و ادراک هزاران مرتبه از صورت جسمانّیّه خارجیّه آن امتیاز دارد. سالک باید به واسطه اعمال مترتّبه و مداوم خود آن صورت ملكوتيّه مجرده را در نفس خود تثبیت کند تا از حال به مقام ملکه ارتقاء یابد. سالک باید به واسطه تکرار هر عملی حظّ روحانی و ایمانی خود را از آن عمل دریافت کند و تا این معنی برای او حاصل نشود دست از عمل باز ندارد. و آن جنبه ملکوتی ثابت عمل وقتی حاصل می گردد که سالک به طور ثبات و دوام به عمل اشتغال ورزد تا اثرات ثابته اعمال فانیه خارجیه در صقع نفس رسوخ پیدا کند و متحجّر گردد و دیگر پس از تثبیت و استقرار قابل رفع نباشد. پس سالک باید سعی کند عملی را که مطابق استعداد اوست انتخاب کند و اگر احیاناً ثبات و دوام آن را عازم نیست اختیار ننماید، زیرا در صورت متارکه عمل، حقیقت و واقعیت عمل به مخاصمه بر می خیزد و آثار خود را بالمرة جمع نموده و با خود می برد، و در نتیجه آثاری ضد آثار عمل در نفس پدید می آید، نعوذ بالله معنی مخاصمه آنست که چون سالک آن عمل را ترک گفت حقیقت آن عمل به طور عکس العمل از سالک دوری می جوید و آثار و خصوصیات خود را نیز با خود می برد. و چون آن عمل، عمل نورانی و خیر بوده است چون ناحیه نفس از آن آثار نورانی خالی گردد ناگزیر آثار ضد آن از ظلمت و تیرگی و شرور جایگزین آن خواهد شد. و حقیقت آنست كه «لا يوجَدُ عِندَ الله إلا الخَيْرُ» نزد خداوند جز خير و خوبی یافت نمی شود. «وَأَما الشرورُ وَالقَبَائِحُ وَالظُّلُمَاتُ فَإِنَّمَا هِيَ مِنْ أَنْفُسِنَا» و اما شرها و زشتیها و تاریکیها همه از ناحیه خود ماست. بنابراین هر عیب و نقص که پدید آید از ناحیه افراد بشر است، «والشر ليس إليك» و شر به ساحت مقدس تو راه ندارد. و بر این اساس نیز روشن می شود که فیوضات الهیه اختصاصی نبوده بلکه از صقع ربوبی و از مقام رحمت نامتناهی متوجه عموم افراد بشر است از مسلم و یهود و نصاری و مجوس و آتش پرست و بت پرست، لکن خصوصیات موجوده در قوابل، به سوء اختیار آنها سبب می گردد که این رحمت واسعه در بعضی افاده سرور و بهجت و شادی نماید و در بعضی دگر ایجاد غم و اندوه. 📚 کتاب ره نما/بر اساس آثار علامه حاج سید محمد حسین حسینی #طهرانی/ صفحه ۷۵ و ۷۶ و ۷۷ 🖇هشتگ های زیر را دنبال کنید تا بیشتر بدانید! #سلوک_عرفانی #ماه_رمضان ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🕌 تمدن نوین اسلامی|موسسه مطالعات راهبردی|طراحی سیستم های دینی 📥 ایتا | آپارات | تارنما | صوت

⚠️ برای لذت از سیر و سلوک و خسته نشدن از آن باید چگونه رفتار کرد؟ ✅ نکته بسیار مهم و حائز اهمیت دیگر در مسیر سیر و سلوک، رعایت رفق و مدارا میباشد که این از اهم اموری است که باید سالک إلی الله آن را رعایت کند چه اندک غفلتی در این امر سبب میگردد که علاوه بر آنکه سالک از ترقی و سیر باز میماند بلکه برای همیشه به کلی از سفر ممنوع خواهد شد. سالک در ابتدای سفر در خود شور و شوقی زاید بر مقدار مترقّب می یابد و یا در بین سفر هنگام ظهور تجلّيات صوریّه جمالیّه، عشق و شور وافری در خود حس می کند و در اثر آنها تصمیم میگیرد اعمال کثیره عبادیّه ای را به جای آورد، لهذا اکثر اوقات خود را صرف دعا و ندبه می نماید، به هر عمل دست میزند و از هر کس کلمه ای می آموزد و از هر غذای روحانی لقمه ای بر می دارد. این طرز عمل، علاوه بر آنکه مفید نیست زیان آور است چون در اثر تحمیل اعمال گران بر نفس ناگهان در اثر فشاری که بر نفس وارد شده، نفس عكس العمل نشان داده و عقب زده و بدون گرفتن نتیجه سالک از همه کارها میماند و دیگر در خود میل و رغبتی برای اتیان جزئی ترین جزء از مستحبات احساس نمی کند. و سرّ این افراط در عمل و تفریط نهائی اینست که میزان و ملاک در اتیان اعمال مستحبّه را ذوق و شوق موقتی خود قرار داده است و بار سنگین را بر دوش نفس قرار داده است، وقتی آن شوق موقتی به پایان رسید و آن لهیب تند و تیز رو به فروکش نهاد در آن موقع نفس از تحمل این بارگران به تنگ آمده دفعتاً شانه خالی میکند و بار سفر را در ابتدا یا در نیمه راه به زمین می گذارد و از سفر متنفر شده و از معدّات سفر و ممدّات آن بیزاری می جوید. بنابراین سالک نباید فریب این شوق موقتی را بخورد بلکه باید با نظری دقیق و مآل اندیش استعداد و خصوصیات روحی و وضع کار و شغل و مقدار قابلیت تحمل خود را سنجیده عملی را که می تواند بر آن مداومت نماید و قدری هم از استعداد او کمتر و کوچکتر است انتخاب نماید و به همان قدر اکتفا کند و بدان اشتغال ورزد تا کاملا حظّ ایمانی خود را از عمل دریافت دارد. و بناء على هذا سالک باید وقتی مشغول به عبادت می شود با آنکه هنوز میل و رغبت دارد دست از عمل بکشد تا میل و رغبت به عبادت در او باقی مانده همیشه خود را تشنه عبادت ببیند. مثل سالک در به جای آوردن عبادات مانند شخصی است که میخواهد غذا تناول کند، اولاً باید غذائی را انتخاب کند که مساعد با مزاج او باشد و ثانیاً قبل از اینکه سیر شود دست از خوردن باز دارد تا پیوسته میل و رغبت در او باقی باشد. و ناظر به همین رفق و مدار است آنچه حضرت صادق به عبدالعزیز قراطیسی فرمودند: يَا عَبْدَ الْعَزِيزِ، إِنَّ الْإِيمَانَ عَشْرُ دَرَجَاتٍ، بِمَنْزِلَةِ السُّلَّمِ يَصْعَدُ مِنْهُ مِرْقَاةٌ بَعْدَ مِرْقَاةٍ إِلَى أَنْ قَالَ - وَإِذَا رَأَيْتَ مَنْ هُوَ أَسْفَلُ مِنْكَ بِدَرَجَةٍ، فَارْفَعُهُ إِلَيْكَ بِرِفْقٍ، وَلَا تَحْمِلَنَّ عَلَيْهِ مَا لَا يَطِيقُ؛ فَتَكْسِرَه ای عبدالعزیز ایمان ده درجه دارد مانند نردبان که باید پله پله از آن بالا رفت.... و چون کسی را دیدی که یک پله از تو پائین تر است با مدارا او را به سوی خود بالا بر و چیزی را که توان آن را ندارد بر او تحمیل مکن که او را خواهی شکست. و به طور کلی از آنچه گفته شد به دست می آید که عبادت مؤثّر در سیر و سلوک فقط و فقط عبادت ناشی از میل و رغبت است و به این معنی دلالت دارد: قوله : «ولا تُكرِهُوا إِلَى أَنْفُسِكُمُ الْعِبَادَةَ» و عبادت را بر خودتان تحمیل نکنید. ضمن اینکه سالک باید آنچه را که از آن توبه نموده دیگر مرتکب نگردد، و آنچه را که عهد کرده بجا آورد از بجا آوردن آن دریغ نکند و آنچه را که با شیخ آگاه و مربی راه حق مواعده و معاهده نموده تا آخر الأمر بدان وفا کند. 📚 کتاب ره نما/بر اساس آثار علامه حاج سید محمد حسین حسینی #طهرانی/ صفحه۸۰و۷۹و۷۸ 🖇هشتگ های زیر را دنبال کنید تا بیشتر بدانید! #سلوک_عرفانی #ماه_رمضان ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🕌 تمدن نوین اسلامی|موسسه مطالعات راهبردی|طراحی سیستم های دینی 📥 ایتا | آپارات | تارنما | صوت

📈سیر سالک در عالم خواب حال، آیا سیر سالک منحصر به بیداری است یا در خواب نیز سیر می کند؟ سالک راه خدا در خواب هم سیر دارد منتهی سیری که در عالم خواب میکند خفیف تر از سیری است که در عالم بیداری دارد؛ البته اگر خواب سالک خواب إلهی باشد و مقدمات خواب را فراهم کرده و با طهارت و توجه باشد با عشق خدا بخوابد و محبت خدا در دل او مشتعل شود و يا لا أقل وقت خواب محبت پروردگار را در قلبش خطور دهد و با طهارت بخوابد و دستورات و اذکار موقع خواب را انجام دهد که در این صورت خواب او تا مادامی که بیدار می شود طیب و طاهر است. علامت اینکه این خواب مطلوب بوده و در این خواب حرکت کرده و سیر داشته این است که وقتی بیدار میشود با یاد و ذکر او بیدار میشود و در بیداری هم او را طلب میکند. لذا سالک راه خدا و کسی که محب پروردگار است خوابهایی که می بیند با خوابهای دیگران متفاوت است؛ در خواب با خداوند انس می گیرد و سخن میگوید خواب راه خدا می بیند، خواب آب می بیند خواب طهارت میبیند خواب تطهیر کردن و پاک نمودن خود را می بیند. اینها خوابهائی است که دلالت دارد بر اینکه این شخص در حال خواب هم در سیر إلى الله بوده است. پس سالک در هنگام خواب نیز در حرکت است، زیرا توفی کامل که موت باشد هنوز او را نگرفته تا اینکه اعمال و حرکاتش سکون پیدا کند. بله، إِنَّ النَّوْمَ أَخو المَوْتِ خواب برادر کوچک مرگ است، ولی هنوز ارتباط او با بدن برقرار است. 📚 کتاب گلشن احباب/ ج ۵/ علامه حاج سید محمد صادق حسینی #طهرانی/ صفحه ۶۷و۶۶ 🖇هشتگ های زیر را دنبال کنید تا بیشتر بدانید! #گلشن_احباب #ماه_رمضان ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🕌 تمدن نوین اسلامی|موسسه مطالعات راهبردی|طراحی سیستم های دینی 📥 ایتا | آپارات | تارنما | صوت

📈 برآوردن حاجت مؤمن سپس حضرت فرمودند: وَالَّذِي بَعَثَ مُحَمَّدًا بِالحَقِّ بَشِيرًا و نَذِيرًا لَقَضاءُ حَاجَةِ امْرِئٍ مُسلِمِ وَ تَنْفِيسُ كُرْبَتِهِ أَفْضَلُ عِندَ اللهِ مِن حَجَّةِ وطَوافِ وعُمْرَةٍ حَتَّى عَدَّ عَشَرَةً. قسم به آن خدایی که پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلّم را به حق بشیر و نذیر قرار داده است هر آئینه برآورده کردن حاجت مرد مسلمان و برداشتن غم و غصه از دل او در نزد خداوند با فضیلت تر است از انجام دادن یک حج و طواف و عمره و حضرت تا ده مرتبه شمردند. یعنی برآورده کردن حاجت مؤمنی که در فشار و مضیقه است و رها کردن او از غم و غصه از ده حج و ده عمره با فضیلت تر است. سپس حضرت دست خود را بلند کرده فرمودند: اتَّقوا الله و لا تَمَلُّوا مِنَ الخَيْر و لا تكسلوا. تقواى الهى پیشه کنید و از کار خیر ملول نشوید و کسالت به خودتان راه ندهید. وقتی برادر ایمانی پیش شما آمده و شما میتوانید حاجت او را برآورید و مشکل او را حل کنید این دست و آن دست کردن معنا ندارد. چه در نیکی کردن به اخوان و چه در اعمال صالحه ای که انجام می دهید هیچ فرقی ندارد در راه خیر کسالت به خودتان راه ندهید. چرا؟ فإِنَّ اللهَ عَزَّوجَلَّ و رَسولَهُ غَنِيَانِ عَنكُم و عَن أَعْمَالِكُم. چون خدا و رسول خدا از شما و أعمال شما بی نیازند. اگر ما حج و عمره یا کار خیر دیگری انجام دهیم و یا به برادر ایمانی نیکی کنیم به خدا چیزی اضافه نمی شود و خدا از اعمال ما غنی و بی نیاز است. 📚 کتاب گلشن احباب/ ج ۵/ علامه حاج سید محمد صادق حسینی #طهرانی/ صفحه ۵۶و۵۷ 🖇هشتگ های زیر را دنبال کنید تا بیشتر بدانید! #گلشن_احباب #ماه_رمضان ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🕌 تمدن نوین اسلامی|موسسه مطالعات راهبردی|طراحی سیستم های دینی 📥 ایتا | آپارات | تارنما | صوت

⚠️ مهمترین شرط در سیر و سلوک چیست؟ ✅ «اهم شرائط سلوک، مسأله مراقبه است.» مراقبه عبارت است از آنکه سالک در جمیع احوال مراقب و مواظب باشد تا از آنچه وظیفه اوست تخطی ننماید و از آنچه بر آن عازم شده تخلف نکند. مراقبه معنای عامی است و به اختلاف مقامات و درجات و منازل سالک تفاوت میکند. در ابتدای امر سلوک مراقبه عبارت است از آنکه از آنچه به درد دین و دنیای او نمیخورد اجتناب کند و از ما لا یعنی دوری گزیند و سعی کند تا خلاف رضای خدا در قول و فعل از او صادر نگردد ولی کم کم این مراقبه شدت یافته و درجه به درجه بالا میرود. گاهی مراقبه عبارت است از توجه به سکوت خود و گاهی به نفس خود و گاهی به بالاتر از آن از مراتب حقیقت از اسماء و صفات كليه الهيه. مراقبه از اهم شرائط سلوک است و مشایخ عظام را در آن تأکیداتی است و بسیاری آن را از لوازم حتمیه سیر و سلوک شمرده اند، چه آن به منزله حجر اساسی است، و ذکر و فکر و سایر شرائط بر آن حجر بنا نهاده می شود. لذا تا مراقبه صورت نگیرد ذکر و فکر بدون اثر خواهد بود. مراقبه حکم پرهیز از غذای نامناسب برای مریض را دارد و ذکر و فکر حکم دارو و تا وقتی که مریض مزاج خود را پاک ننماید و از آنچه مناسب او نیست پرهیز نکند دارو بی اثر خواهد بود و چه بسا گاهی اثر معکوس می دهد، لذا بزرگان و اساتید عظام این راه، سالک بدون مراقبه را از ذکر و فکر منع می کنند و ذکر و فکر را بر حسب درجات سالک انتخاب می نمایند. مسئله مهم دیگر این است که در اثر مراقبه شدید و اهتمام به آن، آثار حب و عشق در ضمیر سالک هویدا می شود، زیرا عشق به جمال و کمال على الاطلاق فطری بشر بوده و با نهاد او خمیر شده و در ذات او به ودیعت گذارده شده است لیکن علاقه به کثرات و حب به مادیات، حجاب های عشق فطری میگردند و نمیگذارند که این پرتو ازلی ظاهر گردد. به واسطه مراقبه کم کم حجابها ضعیف شده تا بالاخره از میان می رود و آن عشق و حب فطری ظهور نموده ضمیر انسان را به آن مبدأ جمال و کمال رهبری میکند. 📚 کتاب ره نما/بر اساس آثار علامه حاج سید محمد حسین حسینی #طهرانی/ صفحه ۸۲ و ۸۳ 🖇هشتگ های زیر را دنبال کنید تا بیشتر بدانید! #سلوک_عرفانی #ماه_رمضان ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🕌 تمدن نوین اسلامی|موسسه مطالعات راهبردی|طراحی سیستم های دینی 📥 ایتا | آپارات | تارنما | صوت

⚠️ احساس استقلال و انتساب كمالات به خود چه ضرری در سلوک دارد؟ ✅ از دیگر اموری که دامنگیر سالکین راه رفته شده و ایشان را ساقط مینماید احساس استقلال و انتساب کمالات به خود است که به وجهی، از مصادیق ترک ادب عبودیت نیز محسوب می شود. بنای راه خدا بر ذلت و خاکساری و اعتراف به عجز و فقر است و ملاک قرب و رشد سالک نیز آنست که هر قدم که می رود عبودیّت و ذلّتش در درگاه باری جلت عظمته بیشتر شده و فقر وجودی خویش را بیشتر مشاهده نماید، وگرنه حصول مکاشفات و حالات و مداومت بر ریاضات بدون این امر مطلقاً فاقد ارزش است. سالك إلى الله هر چه بیشتر سیر میکند خداوند کمالات عاریتی بیشتری در نفس او قرار داده و بهره اش از علم و قدرت حق متعال افزون می گردد. در این حال اگر لحظه ای به غفلت دچار شده و به خود نظر کند و آنچه خداوند در او به ودیعت نهاده از خود ببیند، مبتلا به عُجب و خودپسندی شده و از مرتبه عبودیت خارج شده و به شرک خفی دچار می شود و هر چه درجه اش بالاتر باشد، چون کمالات عاریتی اش بیشتر است، درجه شرکش نیز شدیدتر می گردد. هرگاه دیده شود که سالکی در مقام عمل یا گفتار، کمالات را به خود نسبت میدهد این امر نشان از توقف يا سقوط او و ابتلاء به عجب است. معلوم میشود که این سالک از مسیر خارج شده و دیگر حائز شرائط رفاقت سلوکی که هم جهتی در راه لقاء و فناء است نمی باشد. یکی از رفقای سلوکی علامه طهرانی که بسیار زحمت کشیده بود و حالاتی خوش و کراماتی داشت یکبار که به مشهد مشرف شده بود خدمت علامه رسید و ایشان نیز برای بازدید او تشریف بردند. در آن مجلس ایشان مفصل از کرامات و شفای افراد که به وسیله او انجام شده بود تعریف نمود که فلان مریض را اینطور شفا دادم و برای مرضای دیگر چنین و چنان کردم؛ وقتی مرحوم علامه طهرانی (ره) از منزل ایشان بیرون آمدند فرمودند: ایشان فقط میگفت من چنین کردم، من چنان کردم؛ آقا این نسبتها را انسان باید به خدا بدهد، مرض را خدا شفا می دهد ما که هستیم که کاری انجام دهیم؟! شما اگر حمد خواندی و بیمار شفا یافت، به قدرت و عنایت خدا بوده است، ما چکاره ایم؟ لا حول و لا قوة إلا بالله؛ هر حول و قوه ای هر حرکت و قدرتی، بالله است؛ از او و به قدرت اوست. همین امر سبب شد که این آخرین دیدار ایشان و این رفیق قدیمی باشد. و پس از آن ملاقاتی ننمودند تا آنکه آن رفیق رحلت نمود. مرحوم علامه طهرانی مکرر می فرمودند: انسان نباید در مراحل و مراتب راه خدا متوقف شود و به مادون توحید قانع گردد. اهل توحید هر کاری می کنند به خدا نسبت می دهند، اوست که این کار را میکند. اهل توحید این نسبت را از میان برداشته اند، هیچ گاه نمی گویند: ما چنین کردیم، ما چنان کردیم؛ من و مائی در کار نیست. سالک إلى الله در همان قدمهای اول باید مَنِیّت را بریزد و نابود کند! گر رنج پیشت آید و گر راحت اے حڪیم! نسبت مڪن بہ غیر ڪہ اینہا خدا ڪند تا ڪم نشوے و ڪمتر از ڪم نشوے در حلقہ عاشقان تو محرم نشوے ... 📚 کتاب ره نما/بر اساس آثار علامه حاج سید محمد حسین حسینی #طهرانی/ صفحات ۱۸۷-۱۸۹ 🖇هشتگ های زیر را دنبال کنید تا بیشتر بدانید! #سلوک_عرفانی #ماه_رمضان ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🕌 تمدن نوین اسلامی|موسسه مطالعات راهبردی|طراحی سیستم های دینی 📥 ایتا | آپارات | تارنما | صوت

⛔️اعتماد به نفس ممنوع⛔️ در هیچ جای از قرآن اعتماد به نفس نیست. من نمی‌دانم این لفظ اعتماد به نفس از کجا آمده؟! چرا اعتماد انسان به نفس باشد؟ قرآن می‌گوید: اعتماد به خدا بکن! نفس را زیر پا بگذار! این نفس را فدای پروردگار بکن! اعتماد به نفس در مقابل اعتماد به خدا این اعتماد به بت است در مقابل حقیقت؛ آن نفسی که نورانی باشد و آیت خدا باشد اگر به او اعتماد کند اعتماد به خداست؛ آن نفسی که هنوز از مراحل اخلاص نگذشته، در پشت هزار تا سنگر محجوب است، اگر به این نفس اعتماد کند به هزار تا جهنم اعتماد کرده و این اعتماد چه فایده‌ای برای او دارد؟! لذا در قرآن مجید اصلاً اعتماد به نفس نداریم، اعتماد به خداست: «وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّه». «وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لايَمُوتُ». «وَ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ‌يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ‌يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ لَمْ‌يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ ۖ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً». «فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ». ترجمهٔ همه این آیات این است که ای پیغمبر! قلبت را به خدا بده، «وَ تَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلاً»، از همهٔ عالم بِبُر و خودت را متصل به خدا کن و به سوی خدا منقطع شو و کارت را با خدا یکسره کن! این حرکت می‌دهد. ✍ علامه سید محمدحسین حسینی #طهرانی رضوان الله تعالی 📚 آیین رستگاری، ص۳۴-۳۵ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🕌 تمدن نوین اسلامی|موسسه مطالعات راهبردی|طراحی سیستم های دینی 📥 ایتا | آپارات | تارنما | صوت