📌 فرازی از دعای پر فیض #ابوحمزه_ثمالی 💠 وَ انْقُلْنِی إِلَى دَرَجَةِ التَّوْبَةِ إِلَیْکَ وَ أَعِنِّی بِالْبُکَاءِ عَلَى نَفْسِی فَقَدْ أَفْنَیْتُ بِالتَّسْوِیفِ وَ الْآمَالِ عُمُرِی وَ قَدْ نَزَلْتُ مَنْزِلَةَ الْآیِسِینَ مِنْ خَیْرِی [حَیَاتِی‏] فَمَنْ یَکُونُ أَسْوَأَ حَالا مِنِّی إِنْ أَنَا نُقِلْتُ عَلَى مِثْلِ حَالِی إِلَى قَبْرِی [قَبْرٍ] لَمْ أُمَهِّدْهُ لِرَقْدَتِی وَ لَمْ أَفْرُشْهُ بِالْعَمَلِ الصَّالِحِ لِضَجْعَتِی وَ مَا لِی لا أَبْکِی وَ لا أَدْرِی إِلَى مَا یَکُونُ مَصِیرِی وَ أَرَى نَفْسِی تُخَادِعُنِی وَ أَیَّامِی تُخَاتِلُنِی وَ قَدْ خَفَقَتْ عِنْدَ [فَوْقَ‏] رَأْسِی أَجْنِحَةُ الْمَوْتِ فَمَا لِی لا أَبْکِی أَبْکِی لِخُرُوجِ نَفْسِی أَبْکِی لِظُلْمَةِ قَبْرِی أَبْکِی لِضِیقِ لَحْدِی أَبْکِی لِسُؤَالِ مُنْکَرٍ وَ نَکِیرٍ إِیَّایَ. 💠 و مرا به مقام #توبه به پیشگاهت برسان، و به گریه بر خویشتن مرا یارى ده، من عمرم را به امروز و فردا کردن و آرزوهاى #باطل نابود ساختم، و اینک به جایگاه به ناامیدان از #خیر و صلاح فرود آمده‏‌ام، پس بدحال‏‌تر از من کیست؟ اگر من بر چنین حالى به قبرم‏ وارد شوم، قبرى که آن را براى خواب آماده نساخته‌‏ام، و براى آرمیدن به کار نیک فرش ننموده‌‏ام، و مرا چه شده که گریه نکنم، و حال‏ آنکه نمی‌دانم بازگشت من به جانب تو چه خواهد بود، من نفسم را مى‏‌نگرم که با من نیرنگ مى‌‏بازد، و روزگار را مشاهده مى‏‌کنم که مرا مى‌‏فریبد، و حال آنکه بال‌هاى‏ #مرگ بالاى سرم به حرکت درآمده، پس مرا چه شده که گریه نکنم، گریه مى‌‏کنم براى بیرون رفتن جان از بدنم، گریه مى‌‏کنم براى تاریکى قبرم، گریه مى‏‌کنم براى‏ تنگى لَحَدم، گریه مى‌‏کنم براى پرسش دو فرشته قبر #منکر و #نکیر از من. 🆔 @islam_history