برخی مراجعان و بیماران، قربانیان برخی پزشک‌‌بلاگرها (روان‌شناس بلاگرها، روان‌پزشک‌‌بلاگرها و ...) می‌شوند خبرگزاری فارس نوشت: 🔹«بیماری را در مطبم ویزیت کردم که به‌دلیل ابتلا به ایدز قصد خودکشی داشت…» «امروز بیمار خانمی داشتم که یکبار خودکشی کرده بود...» این‌ها بخشی از روایت‌هایی است که برخی پزشکان آن را در فضای مجازی منتشر کرده‌اند. 🔹به‌تازگی برخی پزشک‌بلاگرها مشکلات، بیماری و مسائل شخصی بیمارانشان را در صفحه مجازی به اشتراک می‌گذارند، درحالی که رازداری و حفظ محرمانگی اطلاعات پزشکی بیماران و مراجعان، یکی از اصول اساسی اخلاق پزشکی است. پانوشت: مدت‌ها پیش قصد داشتم در این باره مطالبی ارائه کنم. پدیده پزشک‌بلاگری در رشته‌های دیگر همچون مشاوره، روانشناسی، روانپزشکی و ... نیز دیده می‌شود، در حالی‌که یک فرد فرهیخته و آموزش دیده هرگز چنین ناشیانه علیه اصول اخلاق حرفه‌ای و انسانیت اقدام نمی‌کند. در کنار فرهنگ سازی و آموزش و تربیت درست، نیاز به مشخص کردن هویت تمامی فعالان فضای مجازی، نظارت بر عملکردها، و اقدامات بازدارنده مؤثر جهت عدم تکرار چنین مواردی هستیم. این‌ها چیزهایی نیستند که فقط درباره آنها به ابراز نگرانی بسنده کنیم. باید برای جمع کردن بساط این بداخلاقی‌ها و کم‌سوادی ها اقدام عملی کرد. دکتر محسن عزیزی ابرقوئی، روانشناس https://eitaa.com/joinchat/4203216913C592b78c231

آیا راه جلوگیری از برخی ویروس‌های مربوط به روابط خاصِ افرادِ خاص، آموزش همگانی و واکسیناسیون عمومی است؟ 👈 سخنی با برخی دلسوزان که ممکن است با نیتی درست، اقدامی اشتباه را انجام بدهند. مدتی است در برخی فضاهای عمومی ‌کشور مانند مترو، دانشگاه‌ها، برخی مدارس و ... آموزش‌هایی به شکل عمومی در رابطه با برخی مشکلات خاص داده می‌شود که نگران‌کننده به نظر می‌رسد. چند انتقاد به این اقدامات و چند پیشنهاد در ادامه مطرح می‌شود. بندها توسط سرکار خانم دکتر فاطمه فیاض، پست دکترای روانشناسی سلامت، و عضو هیأت علمی دانشگاه الزهرا (سلام الله علیها) تهران تنظیم شده است. ۱-همه می‌دانیم بخشی از افراد (بزرگسالان، نوجوانان) درگیر روابط پرخطر هستند، اما آنچه تفاوت در نگاه‌ها را ایجاد می‌کند، شیوه مواجهه با مسأله است. ۲-ما نیازمند یک نگاه ملی و مبتنی بر سیاست گذاری صحیح، اصولی و منطقی هستیم. شاید برای بیماران یا مراجعین با رفتارهای پرخطر آموزش های مستقیم در خصوص آگاه سازی از ویروس و راهکارهای پیشگیری یا درمان کارایی داشته باشد، اما وقتی موضوع ملی می‌شود و ما با بخش زیادی از نوجوانان و جوانانی ارتباط داریم که غیر از ازدواج رابطه ای نداشته و نخواهند داشت، حق نداریم آموزش‌های اضافی یا با پیامدهای منفی بدهیم. نمی‌توان گفت این روند به حدی می‌رسد که در ایران همه نوجوانان واکسن لازم می‌شوند. این با هیچ عقل سلیمی قابل دفاع نیست، آن هم در مورد ایران. در خود آمریکا (با آن وضعی که اطلاع داریم) چند درصد از نوجوانان در طیف خویشتندار جنسی هستند و عامل مذهب نقشی اساسی دارد. بنابراین نمی توانیم از ترس چیزی، آسیب جدیدی ایجاد کنیم. مانند تجربه برنامه پیشگیری از اعتیاد که با آموزش‌های اضافی معتادان به جای یک ماده به چند ماده اعتیاد پیدا کردند و حتی در برخی موارد آمارها رشد پیدا کرد. ۳-نکته سوم اینکه چرا ما باید تمام راهبردهای پیشگیری را در آموزش مستقیم، آن هم در مورد ویروس و در مورد فواید واکسن برای افراد پرخطر خلاصه کنیم؟پیشگیری سطوحی دارد. با توجه به مبانی فرهنگی ما و البته مطالعات و شواهد پژوهشی، بهترین راه پیشگیری افزایش خویشتنداری جنسی است و این ممکن است. بسیاری همکاران در مدارس، همین نوجوانان در معرض خطر را به خویشتنداری سوق داده اند. مهم فعال کردن تقواست، ارتباط بهتر با خدا، ائمه، معنویت و رفتارهای معنوی قدرتی عجیب دارند که مربوط به قصه ها نیست و همه شواهد آن را دیده ایم. بنابراین یکی از نقاط افتراق رویکردها همینجاست. ما پیشگیری را دارای سطوحی می‌دانیم. ارتقای خویشتنداری در سطح ملی بسیار مفید و بی ضرر است. ۴-دادن اطلاعات اضافی برای افرادی که نیاز به آن ندارند یا در معرض آن قرار ندارند، آسیب زاست. در دوران کرونا هم دیدیم که برخی افراد، چه کودکان و چه بزرگسالان، به دلیل مواجه شدن با اطلاعات اضافی، دچار وسواس های شدید شده بودند! البته که جنس موضوعات فرق دارد، ولی مهم این است که بر اساس شواهد پژوهشی در برخی کشورها، در خصوص رابطه جنسی، اگر اطلاعات اضافی پیش از موعد به نوجوانان داده شود، جسارت و شجاعت شروع رابطه جنسی را در آن ها افزایش می‌دهد. بنابراین چنین اقداماتی کاملا باید به صورت گزینشی و case selection اتفاق بیفتد و نباید به دلیل اینکه شاید ممکن است احتمالا درگیری در آینده وجود داشته باشد، بخش زیادی از نوجوانان خویشتندار ما اطلاعات اضافی و غیرلازم دریافت کنند و واکسن عمومی سازی شود. ۵-نکته بعد این است که جنس موضوعات با هم فرق دارد و نباید آنها را در سیاست گذاری شبیه به هم کرد و این بسیار خطرناک است. کاری که برخی در sexual edducatio در سنین پایین در دستور کار خود قرار داده اند، بسیار خطرناک است، چون نفس موضوعات جنسی از مدل القائی است و مثلا کسی با دیدن یک صحنه، یک کامنت، یک آموزشی که مورد نیازش نیست (و البته در حالی که عقل و تقوا هم در او فعال نشده باشد) ممکن است میل جنسی اش فعال شده یا کنجکاوی او بیشتر شود و آن را پیگیری نماید. ولی مثلا در مورد هپاتیت چنین نیست. آموزش این موضوعات خیلی با هم فرق می‌کند و حتی کرونا با hpv خیلی متفاوت است ... شناخت ماهیت مسئله بسیار مهمی است که به نظر می‌آید مورد غفلت واقع شده است. در مورد خیانت هم لازم است اولا روانشناسان آموزش ببینند تا بتوانند درمان کنند و همینطور آموزش‌های پیشگیرانه مثل تعهد زناشویی، افزایش صمیمیت، تعادل نقش‌ها، و روابط عاطفی بر اساس مبانی فرهنگی و ارزشی در دستور کار قرار بگیرد. آموزش‌های عمومی در رسانه ها، فیلمهای متعددی که خیانت ها را نشان می دهند و عشق های آتشین افراد متاهل را به خارج از روابط زناشویی شون با ایجاد میل و شهوت نمایش می‌دهند قطعا و قطعا نرخ خیانت را در جامعه می‌تواند افزایش دهد. بنابراین مسئله شناسی بسیار مهم است. https://eitaa.com/joinchat/4203216913C592b78c231

پزشکی سازی مسائل اخلاقی، اقدامی علمی یا خطایی با پیامدهای بعضاً جبران ناپذیر؟ کاهش گرایی (تحویل گرایی) یا تقلیل گرایی (Reductionism) به این معناست که برخی اشیا، رویدادها، موقعیت‌ها، روندها یا خصوصیت‌ها کاملاً برابرند با یا هیچ چیز بیشتری نیستند از، اجزای فیزیکی تشکیل دهنده آن."[۱] "تحویل‌گرایی تزی است که بر اساس آن یک علم خاص – مفاهیم، قوانین یا نظریه‌های آن - می‌تواند توسط علمی پایه‌ای‌تر توضیح داده شود."[۲] به عنوان مثال یک تحویل‌گرا درباره ریاضیات معتقد است که همه نظریات آن قابل تحویل به منطق یا نظریه مجموعه‌ها می‌باشند و یا یک تحویل‌گرا در حوزه علوم زیستی مدعی است که سلول‌ها همان مجموعه‌ای از اتم‌ها و مولکول‌ها هستند. غالب‌ترین نظریه تحویل‌گرایی در حوزه هستی‌شناسی و فلسفه ذهن مدعی بود که همه علوم قابل تحویل به فیزیک هستند. تحویل گرایی دامنۀ وسیعی دارد و می تواند در خصوص تقلیل پدیده های روانی سطح بالا، و حتی مذهب و اخلاق و کلا هر پدیدۀ متعالی دیگری به موارد سطح پایینتر مانند غرایز و امثال آن به کار رود (نک: باقری و خسروی، ۱۳۸۷، ص ۲۷). خدا رحمت کند شهید مطهری (رضوان الله تعالی علیه) را که در رابطه با اخلاق جنسی در غرب، آورده بود: «... رفرم و اصلاح! به همین جا خاتمه پیدا نمی كند؛ موضوعات دیگری نظیر ستر عورت، ممنوعیت ازدواج با محارم، نشر صور قبیحه، استمناء، تمایل به همجنس، سقط جنین، آمیزش در ایام عادت و امثال اینها نیز مورد بحث قرار می گیرد. بعضی از این موضوعات از قبیل لزوم ستر عورت و منع نشر صور به اصطلاح قبیحه صریحاً مورد انتقاد قرار گرفته و بعضی دیگر از قبیل استمناء از حوزه اخلاق خارج دانسته شده است و در قلمرو طب به شمار آمده است؛ احیاناً از نظر طبی اگر غیرمجاز شناخته می شود، كسی كه به سلامت خود علاقه مند است آن را ترك می كند؛ به هر حال نمی تواند ممنوعیت اخلاقی داشته باشد!...» (اخلاق جنسی در اسلام و جهان غرب، ۱۳۸۴، ص ۲۷). امروزه گرایش هایی نسبت به تقلیل مسائل اخلاقی به موضوعات پزشکی و روانپزشکی و امثال آن در بین برخی افراد ملاحظه می شود. اینکه ما در کنار بحث اخلاقی پیرامون یک موضوع، مباحث پزشکی و روانشناختی و ... کنار آن را هم بیاوریم فی نفسه چیز بدی نیست و حتی می تواند کمک کننده نیز باشد؛ اما اینکه ما مسائل اخلاقی را از حیطۀ اخلاق خارج سازیم و صرفا از منظر دیگری (مانند پزشکی) به آن بنگریم، تحویل گرایی است! و نتیجۀ آن این است که موضوع اخلاقی دیگر اخلاقی دیده نمی شود. نمونه های تلخ فراوانی در تاریخ برای این تحویل گرایی ها وجود دارد: 👈 جایگزینی احساسات شیطانی، مَستی و مشروب خواری، و سودومی (لواط) با دسته‌بندی های ساینتیفیک جنون، الکلیسم، و همجنس‌گرایی نمونه هایی دیگر از تحویل گرایی مسائل اخلاقی به موضوعات روانشناختی یا روانپزشکی صرف هستند. با این چشم انداز، آموزش همگانی پیرامون ویروس هایی که در نتیجۀ مقاربت های جنسی خارج از چارچوب منتقل می شوند، بدون در نظر گرفتن اصل موضوع، یعنی خویشتنداری جنسی که موضوعی اخلاقی است، قطعا می تواند آسیب های جدی و بعضاً جبران ناپذیر وارد سازد. وقتی آموزش را به چنین سطحی تنزل داده و برایش واکسیناسیون عمومی را ترغیب می کنیم، یعنی داریم به مخاطب خود می گوییم، موضوع روابط جنسی خارج از چارچوب دیگر یک موضوع اخلاقی نیست! بلکه ما با یک موضوع پزشکی مواجه هستیم که برایش راهکار داریم و این یعنی سقوط انسانیت و اخلاق! 👈 دیگر خویشتن داری فضیلت محسوب نمی شود، بلکه استنباط برخی این می شود که ما مجاز به انجام اقدامات غیراخلاقی هستیم، فقط باید مراقب سلامت جسم خود باشیم. 🔴 آیا به درستی اندیشه می کنیم که در زمین چه کسانی داریم بازی می کنیم؟ ✅ باید محور را دین و اخلاق گذاشت و سایر جنبه‌ها را فرع آن‌ها و به صورت غیرمستقیم و با برنامه مشخص برای گروه‌های خاص در نظر گرفت. دکتر محسن عزیزی ابرقوئی، روانشناس منابع و پانویس ها: مطهری، ۱۳۸۴، اخلاق جنسی در اسلام و جهان غرب، صدرا باقری، خسرو، و خسروی، زهرا، ۱۳۸۷، نظریه های روانشناسی معاصر (به سوی سازه گرایی واقع گرایانه)، نشر علم سایت پژوهشکده باقر العلوم [1] .The Philosophy of Science, edited by Richard Boyd & Philip Gasper & J.D.Trout, Seventh Printing, MIT Press, 1999, p 387 [2] .The Philosophy of Science: an Encyclopaedia, editors Sahotra Sarkar and Jessica Pfeifer, Routledge, 2006, p 696 https://eitaa.com/joinchat/4203216913C592b78c231

🔻کارگروه علمی مطالعات خانواده پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم علیه السلام با همکاری سایر مراکز علمی و فرهنگی برگزار می‌کند 🔹سلسله نشست‌های علمی «رابطه پدر_دختری در آیینه علم و دین» روایت نخبگانی از تعاملات پدر و دختر 🔻با رویکردی چند رشته‌ای ▫️اخلاق و تربیت ▫️روان‌شناسی و مشاوره ▫️جامعه‌شناسی و رسانه و... 🔻با حضور بیش از ۴۰ استاد برجسته کشوری 🗓 ۲۲ اسفندماه تا ۲۱ فروردین‌ماه ١۴٠٣ (ماه مبارک رمضان) 🔻سامانه ثبت‌نام جهت دریافت گواهی (رایگان) https://survey.porsline.ir/s/sBfnG5Yt 🔻لینک شرکت در جلسات https://www.skyroom.online/ch/pajooh/khanevade 🔸روابط عمومی دانشگاه قم @university_of_qom https://eitaa.com/joinchat/4203216913C592b78c231

👆 جزئیات برنامه سلسله نشست های علمی "رابطه پدر_دختری در آیینه علم و دین" 🔸کارگروه علمی مطالعات خانواده پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم علیه السلام، با همکاری سایر مراکز علمی و فرهنگی برگزار می‌کند. 🌀روایت نخبگانی از تعاملات پدر و دختر 📌با رویکردی چند رشته‌ای: ✔️اخلاق و تربیت ✔️روان‌شناسی و مشاوره ✔️جامعه‌شناسی و رسانه و... ✅ با حضور بیش از ۴۰ استاد برجسته کشوری 📆زمان: ۲۲ اسفند ۱۴۰۲ تا ۲۱ فروردین ۱۴۰۲ (ماه مبارک رمضان) 👈 سامانه ثبت‌نام جهت دریافت گواهی (رایگان): https://survey.porsline.ir/s/sBfnG5Yt 🌐کانال اطلاعات نشست‌ها: https://eitaa.com/khanevadeh_1403 🔗لینک شرکت در جلسات: https://www.skyroom.online/ch/pajooh/khanevade #مثبت‌خانواده #پدر_دختری #اخلاق #تربیت #مشاوره #روان‌شناسی #جامعه‌شناسی #رسانه #نشست_علمی #روایت_نخبگانی #پژوهشکده_باقرالعلوم_علیه‌السلام ✅ با ما همراه باشید •┈┈••••✾🍃🌹🍃✾•••┈┈• #مثبت‌خانواده @khanevadeh_1403 💠 اندیشکده قصد 💡@qasdna_ir https://eitaa.com/joinchat/4203216913C592b78c231

خدایا یاری کن آه این ستمدیدگان مظلوم ریشه جنایتکاران عالم را هر چه سریعتر بخشکاند می‌گویند رانیا پس از ۱۱ سال بچه دار شده بود... ۸ مارس امسال هم گذشت... روزی که غربیان، نماد وحشی گری قدیم خود علیه زن را روز زن نامیدند... و بزرگترین تغییری که پس از آن در خود دادند این بود که به سلاح های مدرن مجهز شدند و توحش مدرن را جایگزین توحش سنتی شان کردند و تا توانستند زن را زدند... جسم زن، جنسیت زن، زنانگی زن، عفت زن، روان زن، هویت زن، مادری زن، همسری زن، آبروی زن، آرامش زن و هر چه بود و توانستند زدند... ننگ بر ایشان باد... https://eitaa.com/joinchat/4203216913C592b78c231

توهم 《آزادی بیان》 یکی از روانشناسان مشهور، محتوایی با این مضمون تقریبی که علت برخی آسیب های اجتماعی (مانند اعتیاد و همجنس‌گرایی و ...) را باید در تربیت جستجو کرد انتشار داده بود. گویا پس از دریافت کامنت‌هایی مبنی بر اینکه ایشان چرا از اساس هم‌جنس‌گرایی را یک آسیب دانسته و به ریشه یابی آن پرداخته‌اند، محتوای خود را حذف کرده و با بیان لزوم احترام به تفاوت‌های فردی، موضوع را فیصله داده‌اند. چند نکته: ۱. آسیب زا بودن یک وضعیت را بیشتر باید بر مبنای آثار آن قضاوت کرد تا بر مبنای علل آن. آیا سایر آسیب‌های اجتماعی نیز با قید تفاوت‌های فردی تبرئه می‌شوند؟ ۲. این نقطه قوت نیست که تا فردی مورد هجمه قرار گرفت، از باور خود دست بکشد. این کار افراد با عزت نفس و اعتماد به نفس بالا نیست. بله اگر باور فرد اشتباه باشد، باید شجاعت داشته باشد و حتی علی رغم تأیید دیگران، اشتباه بودنش را بپذیرد، ولی تأیید یا رد افراد، معیار حق و باطل بودن باورها نیست. ۳. آنچه در غرب دموکراسی و آزادی بیان خوانده می‌شود همین‌گونه است. دموکراسی غربی می‌گوید سر و صدا و نظر اکثریت می‌تواند حق و باطل را جابجا کند. نمونه اخیر آن، رای نمایندگان فرانسه در اعطای حق سقط جنین بود. ۴. ای کاش کسانی که عليه پست ایشان اعتراض کرده بودند، کمی اهل مطالعه و تحقیق بودند تا متوجه می‌شدند آنچه احیانا بدون بررسی کافی تکرارش می‌کنند از کجا به خورد ایشان داده شده است. دکتر محسن عزیزی ابرقوئی، روانشناس https://eitaa.com/joinchat/4203216913C592b78c231

قرآن و زندگی ما بیاییم تصمیم بگیریم به بهانه شروع ماه مبارک رمضان، ماه میهمانی خدا، که به بهار قرآن معروف است، حضور حداقلی قرآن در زندگی هایمان را به حضوری حداکثری بدل کنیم... اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنا فیما مَضى مِنْ شَعْبانَ فَاغْفِرْ لَنا فیما بَقِىَ مِنْهُ خدایا اگر در آن قسمت از ماه شعبان که گذشته ما را نیامرزیده اى در آن قسمت که از این ماه مانده بیامرزمان. لحظه لحظه ماه ضیافت الهی غنیمت است... ان شاءالله غفلت نکنیم... دکتر محسن عزیزی ابرقوئی، روانشناس https://eitaa.com/joinchat/4203216913C592b78c231

#رویداد ⭕️کانون روانشناسی اسلامی تحول دانشگاه یزد برگزار می‌کند: 🔹نشست پرسش و پاسخ: روانشناسی اسلامی، آری یا خیر؟! 🔹با حضور: دکتر محسن عزیزی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه علامه عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی اشکذر یزد 🔹《 همراه با معرفی کانون روانشناسی اسلامی تحول دانشگاه یزد 》 🔹زمان: دوشنبه ۲۱ اسفند ۱۴۰۲، ساعت ۱۵ تا ۱۷ 🔹مکان: دانشگاه یزد، ساختمان فنی و مهندسی ۳، سالن دکتر دهقانی 🔹ظرفیت محدود 🌐 لینک ثبت‌نام: https://survey.porsline.ir/s/btfEc3mM @yazduniversity

دو نوع توجه به معنویات: توجه واکنشی و توجه کُنشی توجه به يك چيز دو جور است: گاهى توجه به يك چيز عكس‌العمل محروميت و ناكامى است كه از چيز ديگر كشيده و گاهى توجه به آن چيز معلول درك ارزش واقعى خود آن چيز است. مثلاً كسى محبوبى دارد. گاهى توجه به اين محبوب عكس‌العمل جفاكارى و اعراض و محروميتى است كه از محبوب ديگر كشيده، چون از آن يكى سرخورده شده رو به آستان اين يكى آورده؛ و گاهى در عين كاميابى و بهره‌مندى از محبوب اولى، احساس مى‌كند كه جاى اين يكى خالى است، وجود اين هم لازم است. توجهى كه مردم به معنويات پيدا مى‌كنند بر دو قسم است: گاهى عكس‌العمل محروميتها و ناكاميهايى است كه در ناحيه مادى زندگى خود كشيده‌اند، از دنيا و وسائل دنيا جفاها ديده‌اند. غالباً بعد از جنگها و كشتارهاى زياد يا بعد از بلاهاى پى در پى مثل طوفان و زلزله و غيرذلك، يك توجهى در مردم نسبت به امور معنوى پيدا مى‌شود. افرادى از همان مردم كه زبان و ترجمان افكار و احساسات عموم هستند پيدا مى‌شوند كه زبان به تحقير ماديات و اهميت معنويات مى‌گشايند. اين طور توجه به معنويات كه عكس‌العمل محروميت و ناكامى و بدبينى است، فايده زيادى ندارد. ولى يك وقت هست كه بشر در عين دسترسى و كاميابى از ماديات، حس مى‌كند كه يك كسرى و يك كمبودى در زندگانى‌اش وجود دارد، خلئى در روحش و در تشكيلات اجتماعى‌اش موجود است كه با ماديات پر نمى‌شود و مى‌فهمد كه اين خلأ با چه چيزى بايد پر شود و اين كسرى و كمبود در كجاست و از چه چيز است؛ چون گاهى انسان احساس كسرى و كمبود مى‌كند ولى نمى‌فهمد از چه چيز است، مثل كسى كه غذايى پخته و مى‌داند نقصى دارد ولى نمى‌داند چه چيز كم شده و چه چيز زياد. اگر توجه بشر به امور معنوى - چه در زندگى فردى و چه در زندگى اجتماعى - از طريق دوم بود نه از طريق اول، واقعاً به ارزش معنويات پى برده است. يكى از مسائلى كه خوشبختانه در عصر ما مطرح است و توجه مفكّرين جهان را كاملاً جلب كرده است، همين احساس كسرى و كمبودى است كه در زندگى فردى و زندگى اجتماعى انسانها ديده مى‌شود. توجهى كه اخيراً در دنيا [به معنويات] پيدا شده معلول و عكس‌العمل محروميتها و ناكاميها و مصائب و بلايا نيست. منبع: شهید مطهری (۱۴۰۲)، خطابه های اخلاقی، صص ۲۴-۲۳. https://eitaa.com/joinchat/4203216913C592b78c231