به نام خدا ابیاتی از #برجام_نامه سروده #دکتر_حسین_صفره(صفا) یکی دانه در باغ ما کاشتیم صبورانه در فکر برداشتیم کسی را که اصلش ندانم کجاست؟ زند داد: «من میوه خواهم، کجاست؟!» یکی دانه را باید آبی دهد زمان می برد تا گلابی دهد گلابی برجام کار خداست توان گفت کارش ز حکمت جداست؟! گهی «کن فکان» است امر خدا گهی منتفی گردد آید «بدا» «کری» میوه را گر همه برد خورد و یا باغ را جملگی آب برد و یا میوه ها را تبه کرد باد کند نقد ما را بجز بی سواد؟!

ابیاتی از #برجام_نامه #صفا کرمانشاهی #قفل کردی جمله درها را حسن حال دادی #کدخدا را بس خفن جمع کردی #هسته‌ای را در #نطنز شد #کلیدت مایه تلخند و ظنز دفن کردی هسته‌ای را در #اراک گشت #فردو هم ز جاروی تو پاک آنقدر گفتی ز برجام کلک کر شد از برجام تو گوش فلک چون امام المسلمین هشدار داد از فریب دشمنت زنهار داد گفت من خوشبین به #دشمن نیستم گر نخوانم نقشه‌اش، پس کیستم؟ باد در غبغب، بلافیدی بسی فکر کردی در سیاست یک کسی باز گفتی: «من که بد بین نیستم ایمنم از خصم، بر مین نیستم در سیاست نیست معنایی برآن پس تو خوشبینی و بد بینی مدان» هر کجا راه هدایت باز کرد نفس خبثت طعنه‌ای را ساز کرد

ابیاتی از #برجام_نامه سروده #صفا با نمود خنده‌ای همراه نیش ریش رنگی گفت با یاران خویش: «بود رمز گفت و گو با کدخدا آن کلیدی که نمودم بر شما» پیر من تکلیف بر دوشم نهاد آن‌که ریشش را ز جا کنده‌ست باد! گفت: «باید بشکنی تابوی را دید باید کدخدا، کابوی را کدخدا خواهد که برگردد به ده رو به استقبال و هر چه خواست، ده بعد لبخندی، تو با او گرم گیر هر چه او سختی کند، تو نرم گیر *** گو به چشم آقا، بکن پس کار خویش وا بنه از ریشه، عزّ و عار خویش درصد رأیت ز اوّل چار بود اژدهایش کردم، اوّل مار بود!