سلام
متاسفانه گاهی آنقدر در زندگی خودمون غرق میشیم که فراموش میکنیم اطرافیانی هستند که به کمک نیاز دارند... و این شاید یکی از ویژگیهای بیرحم جهان مدرنه.
البته بازم این حالت در ایرانیها کمتره و در کشورهای صنعتیتر به شدت بدتر.
بنده در شهریور آرزوهام برای آینده ایران رو نوشتم؛ این که سرمایه اجتماعی بیشتری داشته باشیم و پیوندهای اجتماعی محکمتر باشه.
خدا محاله بندهش رو دوست نداشته باشه. گاهی من هم این حس رو داشتم... ولی هربار خدا بهم میفهموند اشتباه میکردم.