اینکه هرکسی باید از رو وجدان وانسانیت رفتارکنه وحقوق دیگران رو زیر پا نزاره به نظرم وابسته به لقمه حلاله اگردرتامین نیازهای خانواده حلال وحرام خداوند رو رعایت کنیم براحتی نمیتونیم به کسی ظلم کنیم وجدان درد نمیزاره تنها راه نجات عمل به قوانین اسلامه

سلام وقتتون بخیر رفقا لطفا این مباحث را فقط از جنبه اعتقادی بهش نگاه کنید. اصلا قصد ورود به مباحث سیاسی نداشته و ندارم. اگر بخواهیم برای نهادینه کردن و تثبیت راستی‌ها و درستی‌ها و اصلاح ناراستی‌ها و ناهنجاری‌ها اقدامی بکنیم اول باید تعریفی از هنجار و رفتار درست داشته باشیم و ملاک‌های تشخیص درست و نادرست مشخص بشه. درست و بجا و مثبت بودن یه رفتار و گفتار را چه کسی تعیین می‌کنه؟ نظر اول را با هم مرور کنیم و بعد شما نظرتونو بفرمایید. خداوند متعال ما را اشرف مخلوقات و خلیفه خودش در زمین آفریده و به هر کسی عقل داده و اون شخص با عقل خدادادی می‌تونه درست و نادرست را تشخیص بده و مسیرشو انتخاب کنه. در کنارش به ما آزادی و اختیار و اراده و حق انتخاب و تصمیم گیری هم داده. پس کسی حق نداره از جانب ما و برای ما تصمیم بگیره و قدرت انتخاب و تعیین مسیر زندگی را از ما سلب کنه. عقل فردی هر کسی می‌تونه راهنمای اون شخص باشه در زندگی و بندگی و انتخاب‌ها. چقدر موافق یا مخالفید با این نظر؟ 👇👇👇 🆔 @jabbarnameh

سلام وقتتون بخیر دیروز سؤالی را مطرح کردیم که آیا عقل فردی می‌تواند ملاک و معیار مناسبی برای تشخیص حق و باطل و درستی و نادرستی باشد. دلایل اصلی که عقل فردی به تنهایی نمی‌تواند ملاک قطعی باشد، عبارتند از: ۱. خطر ایجاد تضادهای اخلاقی اگر هر فرد تنها بر اساس عقل شخصی خود عمل کند، معیارهای اخلاقی به شدت ذهنی و نسبی خواهند شد. برداشت افراد از "منطق" تحت تأثیر تجربه‌ها، احساسات، و پیش‌فرض‌های فردی قرار می‌گیرد و ممکن است به تضادهای اخلاقی بینجامد. برای مثال، عملی که از نظر یک فرد عادلانه است، ممکن است از نگاه دیگری ناعادلانه تلقی شود. ۲. خطاهای شناختی عقل فردی همواره تحت تأثیر خطاهای شناختی (مانند سوگیری‌های ذهنی، جهل، یا محدودیت اطلاعات) قرار دارد. انسان‌ها ممکن است ناخواسته تحت تأثیر ترس، تعصب، یا منافع شخصی، قضاوت‌های نادرستی داشته باشند. ۳. فقدان چارچوب مشترک جامعه برای همزیستی مسالمت‌آمیز نیاز به اصول اخلاقی و حقوقی مشترک دارد. اگر هر فرد تنها بر اساس عقل خود تصمیم بگیرد، امکان ایجاد قوانین یا هنجارهای اجتماعی یکپارچه از بین می‌رود و هماهنگی جمعی دشوار می‌شود. ۴. نقش تجربه و دانش جمعی معیارهای اخلاقی غالباً از تجربه‌های تاریخی، فلسفه، دین، یا فرهنگ جامعه نشأت می‌گیرند. عقل فردی ممکن است نتواند به تنهایی این دانش گسترده را در نظر بگیرد یا از آن الهام بگیرد. ۵. تعارض بین عقل و احساس گاهی رفتارهای اخلاقی (مانند ایثار یا بخشش) با محاسبات عقلانی فردی همخوانی ندارند، اما از نظر ارزش‌های انسانی یا اجتماعی پسندیده تلقی می‌شوند. در چنین مواردی، تکیه صرف بر عقل فردی می‌تواند به نادیده گرفتن ابعاد عاطفی یا معنوی اخلاق منجر شود. ۶. نیاز به مرجع فرافردی بسیاری از مکاتب اخلاقی بر وجود معیارهای فرافردی (مانند اراده الهی، سود جمعی، یا اصول جهان‌شمول) تأکید دارند که فراتر از تشخیص فردی است. نتیجه‌گیری: عقل فردی اگرچه ابزار مهمی برای تفکر انتقادی و تصمیم‌گیری است، اما به تنهایی نمی‌تواند معیار کافی برای تشخیص درستی یا نادرستی باشد. ترکیب آن با خرد جمعی، اصول اخلاقی جهان‌شمول، و توجه به پیامدهای اجتماعی، ضروری است. در بسیاری از موارد، گفتگو، آموزش، و توافق جمعی به تکمیل و اصلاح برداشت‌های فردی کمک می‌کند. 👇👇👇 🆔 @jabbarnameh

▪️قبور ائمه بقيع چگونه تخريب شد؟ در کمتر کشوري به اندازه سرزمين حجاز، آثار مربوط به قرون نخستين اسلام وجود داشته است؛ چرا که زادگاه اصلي اسلام آن‌جاست و آثار گرانبهايي از پيشوايان اسلام در جاي جاي اين سرزمين ديده مي‌شود. ولي متأسفانه، متعصّبان خشک مغز وهّابي، بيشتر اين آثار ارزشمند را به بهانه واهي آثار شرک، از ميان برده‌اند و کمتر چيزي از اين آثار پرارزش باقي مانده است. نمونه بارز آن، قبرستان بقيع است. اين قبرستان، مهم‌ترين قبرستان در اسلام است که بخش مهمي از تاريخ اسلام را در خود جاي داده و کتاب بزرگ و گويايي از تاريخ مسلمانان به شمار مي‌آيد. وضعيت بقيع قبل از تخريب تا پيش از تخريب و ويراني قبور مطهر بقيع توسط وهابيت متعصب كه براساس معتقدات خود، به تخريب بسياري از آثار تاريخي پرداختند، بر روي قبور پيشوايان و ساير بزرگان اسلام که در مدينه مدفون بودند گنبدها و بناهايي قرار داشت. ائمه بقيع در بقعه بزرگي که به‏ طور هشت ضلعي ساخته شده بود و اندرون و گنبد آن سفيدکاري شده بود مدفون بودند. پس از تسلط وهابيون بر مدينه آن‌ها ضمن تخريب قبور، آثاري که بر روي قبور قرار داشت را نيز از بين بردند. در جريان اين واقعه بارگاه امام حسن مجتبي (ع)، امام سجاد (ع)، امام محمدباقر (ع) و امام جعفر صادق(ع) ويران شد. آنان اضافه بر قبور مطهر ائمه معصومين (ع)، ديگر قبور را هم تخريب كردند كه عبارتند از: قبر منسوب به فاطمه زهرا (س)، عبدالله بن عبدالمطلب و آمنه پدر و مادر پيامبر اسلام، قبر مطهر فاطمه بنت‌اسد (ع) مادر اميرالمومنين (ع)، قبر مطهر حضرت ام‌البنين (ع)، قبرعباس عموي پيامبر، ابراهيم پسر پيامبر (ع)، قبر اسماعيل فرزند حضرت صادق (ع)، قبر دختر خواندگان پيامبر (ص)، قبر حليمه سعديه مرضعه پيامبر (ع) و قبور شهداي زمان پيامبر (ص). نخستين تخريب قبور ائمه بقيع نخستين تخريب قبور مطهر ائمه‌ بقيع به دست وهابيون سعودي در سال 1220 هجري يعني زمان سقوط دولت اول سعودي‌‌ها توسط حكومت عثماني روي‌ داد، پس از اين واقعه‌ تاريخي - اسلامي با سرمايه‌گذاري مسلمانان شيعه و به‌ كار بردن امكانات ويژه‌اي، مراقد تخريب‌ شده به زيباترين شكل بازسازي‌ شد و با ساخت گنبد و مسجد، بقيع به يكي از زيباترين مراقد زيارتي و در واقع مكان زيارتي - سياحتي مسلمانان تبديل‌ شد. دومين تخريب بقيع دومين و در واقع دردناك‌ترين حادثه تاريخي - اسلامي معاصر به هشتم شوال سال 1344 و پس از روي‌ كار آمدن سومين حكومت وهابي عربستان مربوط ‌مي‌شود؛ سالي كه وهابيون به فتواي سران خود مبني بر اهانت و تحقير مقدسات شيعه، مراقد مطهر ائمه و اهل‌بيت ‌پيامبر(ص) را مورد دومين هجوم وحشيانه‌ خود قراردادند و بقيع را به مقبره‌‌اي ويران‌ شده و در واقع مهجور و ناشناخته تبديل‌ كردند. تخريب قبور در مكه، مدينه، جده و كربلا وهابيون در سال 1343 هجري قمري در مكه گنبدهاي قبر حضرت عبدالمطلب (ع)، ابي‌طالب (ع)، خديجه (ع) و زادگاه پيامبر (ع) و فاطمه زهرا (ع) و "خيزران" عبادتگاه سري پيامبر (ع) را با خاك يكسان كردند و در جده نيز قبر "حوا" و ديگر قبور را تخريب كردند. در مدينه نيز گنبد منور نبوي را به توپ بستند، ولي از ترس مسلمانان، قبر شريف نبوي را تخريب نكردند آن‌ها همچنين در شوال 1343 با تخريب قبور مطهر ائمه بقيع (ع) اشياء نفيس و با ارزش آن قبور مطهر را به يغما بردند و قبر حضرت حمزه (ع) و شهداي احد را با خاك يكسان و گنبد و مرقد حضرت عبدالله و آمنه پدر و مادر پيامبر (ع) و ديگر قبور را هم خراب كردند. وهابيون متعصب در همان سال به كربلاي معلي حمله كردند و ضريح مطهرحضرت امام حسين(ع) را كندند و جواهرات و اشياء نفيس حرم مطهر را كه اكثرا از هداياي سلاطين و بسيار ارزشمند و گرانبها بود، غارت كردند و قريب به 7000 نفر از علما، فضلا و سادات و مردم را كشتند. سپس به سمت نجف رفتند كه موفق به غارت نشدند و شكست خورده برگشتند. منابع: ۱ـ ناصر مکارم شيرازي، وهابيت بر سر دوراهي. ۲ـ جعفر سبحاني، آيين وهابيت. ۳ـ اصغر قائدان، تاريخ و آثار اسلامي مکه مکرمه و مدينه منوره.. ۴ـ علي اصغر رضواني، شيعه شناسي و پاسخ به شبهات 👇👇👇 🆔 @jabbarnameh