💧☀️💧☀️💧 #اخلاقی ✅پرسش: تفاوت حسادت و غبطه در چیست و راهکار درمان حسد رو بفرمایید؟ ✍️پاسخ: «حسادت» آن است که انسان از نعمت دیگران ناراحت شود و آرزوى از بین رفتن آن را داشته باشد. اما در «غبطه»، انسان از نداشتن خود آزرده خاطر است؛ نه از بهره مندى دیگران. در نتیجه آرزو یا تلاش نمى کند که نعمت از دیگرى سلب گردد؛ بلکه از نعمت دیگران خوشحال است و دعا و تلاش مى کند که خود نیز به آن برسد. معمولاً در نعمت هاى عبادى و معنوى، مِثلِ حالِ خوش در نماز و سجده نسبت به دیگران، حالت غبطه به انسان دست مى دهد. 🔸حسد، نه تنها زیانى براى شخص مورد حسد (محسود) ندارد؛ بلکه چه بسا به نفع او و به ضرر حسود است؛ زیرا به فرض که حسادت دیگران موجب غیبت یا تهمت او شود؛ این کار باعث از بین رفتن گناهان او و به دوش کشیده شدن آنها توسط حسود نیز مى گردد. در حالى که انسان خردمند، هیچ گاه ضرر خود را نمى خواهد و چه ضررى بالاتر از حسدورزى! 🔹خداوند بنابر حکمت بالغه خود، نظام جهان را به گونه اى قرار داده است که انسان ها از جهاتى - چون استعداد، قیافه، مال، خانواده و ... - با یکدیگر تفاوت هایى داشته باشند. یکى از حکمت هاى این مسئله، امتحان و ابتلایى است که باید برقرار باشد. اگر آدمى حقیقت این مطلب را درک کند و به عمق آن دست یابد، آن گاه بر موقعیت دیگران رشک نخواهد برد؛ چرا که همه این موهبت ها و تفاوت ها را به جهت جریان حرکت زندگى و فلسفه اى که وراى آن است، مى داند. افزون بر آن این نکته را در نظر دارد که هر نعمتى مسئولیت هاى سنگینى نیز در پى دارد و تحمل هر کاستى و صبورى در برابر هر مشکلى، پاداش هاى بزرگى به ارمغان مى آورد. 🔸 توجه به معاد و نعمت ها و درجات والاى پرهیزگاران در قیامت و آخرت، آدمى را از چشم دوختن به متاع دنیا باز مى دارد. خداوند در قرآن خطاب به پیامبرصلى الله علیه وآله مى فرماید: «لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلى ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ وَ لا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ» ؛حجر(15)، آیه 88. «چشم از این متاع ناقابل دنیوى که به برخى داده ایم [ براى امتحان ]، بازگیر و بر اینان اندوه مخور». اگر آدمى به حقیقت، معناى «و رِزْقُ رَبِّکَ خَیْرٌ وَ أَبْقى »؛ «و [ بدان که ]روزى پروردگار تو بهتر و پایدارتر است»، طه (20)، آیه 131. را دریابد، دیگر چشم به امکانات و برخوردارى هاى این و آن نخواهد دوخت و عمر خود را بر سر این غصه گزاف نخواهد گذاشت. 🔹بسیارى از نعمت هایى که به دیگران مى رسد، جنبه اختصاصى ندارد و با تلاش و کوشش، همراه با درایت و بینش مى توان بهتر از آن را نیز فراچنگ آورد. بنابراین راه رشد، ترقّى و تعالى بسته نیست؛ لیکن باید واقع بینانه راه آن را شناخت و در جهت آن اقدامات لازم را به عمل آورد. 🔸آیة اللَّه صدر به استناد سخن پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله: «هنگامى که رشک ورزیدى، در پى آن مرو»«اذا حسدت فلاتبع»، مى نویسد: «آنچه که حسود در مقام عمل باید انجام دهد، چیزى است که در آغاز بر او بسیار تلخ و ناگوار مى باشد. البته دارو تلخ است؛ ولى سرانجام شیرین دارد. حسود باید آنچه را دلش مى خواهد، نکند. براى مثال اگر دلش مى خواهد که از کسى بدگویى کند و رسوایش سازد، دهان خود را ببندد و دندان بر جگر بگذارد و کلمه اى بر زبان نراند. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📞 پاسخگویی تلفنی : 096400 🌎 پاسخگویی به سوالات دینی : اپلکیشن‌پاسخگو ┈••••✾••••┈ ایتا وب‌پاسخگو┈••••✾ ••••┈ اینستاگرام •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• مرکز ملّی پاسخگویی‌به سئوالات دینی

💧☀️💧☀️💧 #اخلاقی ✅پرسش:حسادت در منابع دینی به چه معناست و چرا مذموم است ؟ ✍️پاسخ: حسادت، صفتى ناشايست و بيمارى اخلاقى بسيار خطرناكى است كه باعث فساد و هلاكت روح و جسم آدمى مى ‏شود. بى ‏ترديد، هنگامى كه انسان مشاهده مى‏ كند كه ديگران نعمت يا امكاناتى دارد، كه او ندارد، به طور طبيعى ملول و افسرده مى ‏شود. 🔹در اصل اين حالت كه در تمامى انسان‏ها كم و بيش وجود دارد، شرّ و ضد ارزش نيست آنچه در اخلاق اسلامى به عنوان «صفت مذموم و ضد ارزشى» معرفى شده است، حالت افراطى و ظهور عملى آن است. هنگامى كه فردى آرزو مى‏ كند، نعمت و امكانات ديگران از ايشان سلب شود يا از بين برود و اين آرزو را در عملكرد خود نيز آشكار مى‏ سازد، «حسود» و عمل چنين شخصى نيز «حَسَد يا حسادت» ناميده مى ‏شود. 🔸البته توجه داشته باشید که رقابت با حسادت فرق دارد. رقابت باعث رشد و شكوفايى انسان مى ‏شود. «حسادت» آن است كه انسان از نعمت ديگران ناراحت شود و آرزوى از بين رفتن آن را داشته باشد. اما در «غبطه»، انسان از نداشتن خود آزرده خاطر است نه از بهره‏ مندى ديگران، در نتيجه آرزو يا تلاش نمى ‏كند كه نعمت از ديگرى سلب گردد بلكه از نعمت ديگران خوشحال است و دعا و تلاش مى ‏كند كه خود نيز به آن برسد. انسان حسود پيوسته غمگين و تنگدل و پريشان خاطر است، چنانچه در حديث آمده است: «الحسود مغموم» يعنى انسان حسود غمگين و افسرده است . •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📞 پاسخگویی تلفنی : 096400 🌎 پاسخگویی به سوالات دینی : اپلکیشن‌پاسخگو ┈••••✾••••┈ ایتا وب‌پاسخگو┈••••✾ ••••┈ اینستاگرام •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• مرکز ملّی پاسخگویی‌به سئوالات دینی

✅#بخش اخلاقیات #حرف : ت ⁉️پرسمان #اخلاقی 💢فرق توبه با استغفار چیست؟💢 @Porseman_channel توبه در لغت به معناى رجوع و در اصطلاح به معناى پشیمانى از گناه و برگشتن از معصیت است، ولى استغفار در لغت به معناى طلب پوشاندن و مستور کردن و در اصطلاح به معناى درخواست آمرزش از خداست. پس این دو از نظر معناى لغوى و اصطلاحى، کاملاً متفاوتاند. اما کار برد این دو واژه در آیات و روایات: بعضى از آیات قرآن، بیانگر جدایى و ناهمگونى معناى توبه و استغفار مىباشد، مانند: « وَیا قَوْمُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا اِلَیْهُ » اما در مواردى، استغفار به جاى توبه به کار رفتهاست که چه بسا وحدت معنایى و همگونى را نشان مىدهد، انند: « وَلَوْأَنَّهُمْ اًّذْظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جائُوکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللهَ تَوّاباً رَحِیماً » . سخن اصلى آیه درباره استغفار است، ولى از آخر آن، توبه استفاده مىشود، زیرا اگر استغفار به معناى توبه نبود، در آخر آیه مىگفت: « لَوَجَدُوا اللهَ غَفُاراً رَحِیماً » اما این مورد را مىتوان این گونه توجیه کرد: اگر استغفار به جاى توبه به کار رفته، به خاطر آن است که استغفار گونهاى از اظهار توبه و ندامت مىباشد، یا از آن جهت است که انسان پس از پشیمانى کامل، از خداوند درخواست بخشش و عفو مىکند، پس این دو ملازم یکدیگرند یا یکى از دیگرى پیش مىافتد، مقدّم ولى یکى نیستند. پس به حسب کاربرد هم مىتوان گفت که استغفار و توبه دو مقوله جدا از هم مىباشند. تفاوتهاى اساسى استغفار و توبه 1- بین توبه و استغفار، نسبت عموم و خصوص مِنْ وجه است، زیرا از جهت اینکه عزم برترک گناه از ارکان یا شرایط توبه است، اما شرط استغفار نیست، پس استغفار اعم از توبه است. از سوى دیگر استغفار وابسته به لفظ است اما در توبه نیاز به لفظ خاصى نیست، پس توبه اعم از استغفار است. در جایى که توبه و ندامت با استغفار اظهار شود و با عزم برترک گناه توأم گردد، هم استغفار است و هم توبه. 2- استغفار نوعى دعا است، چنانکه امام صادق(ع) فرمود: « استغفار جامعترین دعاها است» . در حالى که توبه، از مقوله دعا به شمار نمىرود. 3- توبه تنها از شخص تائب (توبه کننده) صورت مىگیرد و نیابت بردار نیست اما استغفار (طلب آمرزش) از طرف دیگرى به نحوه نیابت نیز ممکن است، همانطور که یعقوب براى فرزندانش استغفار کرد و یا فرشتگان براى مؤمنان و پیامبر و اولیاى الهى براى پیروان خود طلب مغفرت و بخشش مىکنند. 4- استغفار یک عمل مستحبى محسوب مىشود، اما توبه واجب و فریضه است. @Porseman_channel

✅#بخش اعتقادات #حرف : د ⁉️تعریف دين 👈#دين ، عقايد و دستورهاى عملى و #اخلاقى است كه پيامبران از طرف خدا براى #راهنمايى و #هدايت بشر آورده اند؛ دانستن [و باور] اين عقايد و انجام اين دستورات سبب #خوشبختى انسان در دو جهان است . ☺️آموزش دين ، علامه طباطبايى 1، ص 9. 👈دين عبارت است از #شناخت تكاليف بشري در شكل اوامر خدائي . ☺️ كانت 👈دين عبارت است از شناختن و نگاه داشتن ارتباط انسان با آفريدگار خود. ☺️ كاظم زاده ايرانشهر 👈دين عبارت است از اوامر و نواهى و فرموده‏هاى پروردگار متعال. ☺️احتجاج-ترجمه جعفرى ج‏1 423 👈 تمام شرايع و اديان و تمام احكام و اخلاق و معاملات و بدايات و نهايات و ارتياضات براي تهيه حصول لقاء الله است شرح حديث جنود 406 1 🔰کار اين لغت در موضوع دين است. برچسب ها: https://eitaa.com/danestanyhaybozorgan