۱۵ بهمن ۱۴۰۰
2. امام صادق (ع) و كمك رسانى به مستمندان
معلّى، فرزند خُنَيس، كه خدمتكار امام صادق (ع) بود، نقل مىكند كه در يكى از شبهاى بارانى، امام صادق (ع) به قصد كمك رسانى به بينوايان ظله بنىساعده از منزل خارج گرديد. من نيز از پشت سر آن حضرت حركت كردم. ناگهان چيزى از دست آن حضرت، در تاريكى شب، بر زمين افتاد و او گفت: بِسْمِ اللّهِ، اَللّهُمّ رُدَّهُ عَلَيْنا؛ به نام و ياد خدا، بار خدايا! آنچه از دست من افتاد به من برگردان. در اين هنگام من نزديك رفتم و سلام كردم. فرمود: معلّى تو هستى؟ عرض كردم: بلى يابن رسولالله(ص). فرمود: به زمين دست بكش و آنچه يافتى به من برگردان. من نيز دست بر زمين كشيدم، ديدم نانى است. كه روى زمين افتاده است. آن را جمع كردم و به حضرت دادم. ناگهان انبانى از نان را نزد امام صادق (ع) ديدم كه مقدارى از آن به زمين ريخته بود. گفتم: آقا، اجازه بده اين انبان را من حمل كنم. فرمود: نه، خودم به حمل آن سزاوارترم؛ اما به تو رخصت مىدهم كه به همراه من بيايى.
پس با آن حضرت حركت كردم و به ظله (سايبان) بنىساعده رسيديم كه مردم به هنگام روز از شدت گرما به اين سايبان پناه مىآوردند و شبها بينوايان و درماندگان در آن جا مىخوابيدند. گروهى از بينوايان و مستمندان در آن جا خوابيده بودند. امام صادق (ع) قرصهاى نان را از انبان بيرون آورد و در كنار هر يك از آنان يك يا دو قرص نان گذاشت و كسى از آنان بىنصيب نماند.
در راه بازگشت، از امام (ع) پرسيدم: فداى تو گردم، شما كه به اين گروه خدمت مىكنيد، آيا اينان حق را مىشناسند (يعنى شيعه هستند)؟ امام (ع) پاسخ داد: لَوْ عَرَفُوا لَواسَيْناهُمْ بِالدُّقَة؛ آنان اگر حق را مىشناختند (و از مكتب اهل بيت(ع) پيروى مىكردند) با آنان مواسات مىكرديم و هر چه داشتيم از آنان دريغ نمىكرديم و آنان را شريك خويش قرار مىداديم(2).
لازم به ذكر است كه معلّى بن خُنَيس از بهترين خدمتكاران و ياوران امام صادق(ع) و مورد اعتماد و اطمينان آن حضرت بود كه به دستور منصور دوانيقى، دومين خليفه عباسى، به جرم محبت و پيروى از اهل بيت(ع) و خدمت به آستان امام صادق(ع)، توسط داوود بن على، به شهادت رسيد.
كلمات شريفه
1. قالَ الصّادِقُ (ع): يُهْلِكُ اللّهُ سِتّاًبِسِّتٍ: اَلْاُمَراءَ بِالْجُورِ، وَالْعَرَبَ بِالعَصَبيّةِ، وَالدَّهاقينَ بَالْكِبْرِ، وَالتُّجارَ بِالْخِيانَةِ، وَاَهْلَ الرُّسْتاقِ بِالْجَهْلِ، وَالْفُقَهاءَ بِالْحَسَدِ(3).
خداوند متعال شش گروه را به شش خصلت از بين مىبرد: زمامداران را به ستمكارى، عرب را به عصبيت (ملى گرايى)، دهقانان (دهبانان) را به خودخواهى، بازرگانان را به خيانت، روستاييان را به نادانى و فقها را به حسادت.
2. قالَ (ع): اِنَّ خَيْرَ العِبادِ مَنْ يَجْتَمِعَ فيهِ خَمْسُ خِصالٍ: اِذا اَحْسَنَ اِسْتَبْشِرَ، وَاِذا اَساءَ اِسْتَغْفَرَ، وَاِذا اُعْطِىَ شَكَرَ، وَاِذا ابْتُلِىَ صَبَرَ، وَاِذا ظُلِمَ غَفَرَ(4).
بهترين بندگان كسى است كه در او پنج خصلت جمع باشد: هنگامى كه نيكى كند، شاد باشد؛ مرتكب كار بدى شود، استغفار كند؛ نعمتى به وى رسد، شكرش را به جاى آورد؛ بلايى بر او نازل شود، شكيبايى كند؛ و ستمى بر او شود، عفو نمايد.
3. قالَ (ع): اَحَبَّ اِخْواني اِلَىّ مَنْ اَهْدى اِلىَّ عُيُوبي(5).
دوست داشتنىترين برادر من كسى است كه عيوب مرا به من هديه كند (به من بازگو كند).
4. قالَ (ع): وَاعْلَمْ اَنَّ الْعَمَلَ الدّائِمَ الْقَليلَ عَلَى الْيَقينِ اَفْضَلُ عَنْدَ اللّهِ مِنَ الْعَمَلِ الْكَثيرِ عَلى غَيْرِ يَقينٍ.(6)
بدان به درستى كه عمل دايمىِ اندك، كه همراه با يقين باشد، نزد خداوند متعال، افضل از عمل بسيارى است كه با يقين همراه نباشد.
5. قالَ (ع): ثَلاثةٌ لا تُعْرَفُ اِلاّ في ثَلاثَةِ مَواطِنٍ: لا يُعْرِفُ الْحَليمُ اِلاّ عِنْدَ الْغَضَبِ، وَلاَ الشُّجاعُ اِلاّ عِنْدَ الْحَرْبِ، وَلا اَخٌ اِلاّ عِنْدَ الْحاجَةٍ(7).
سه خصلت است كه شناخته نمىشود مگر در سه جا: بردبار شناخته نمىشود مگر در هنگام خشم، شجاع شناخته نمىشود مگر در هنگام نبرد، و برادر دينى شناخته نمىشود مگر در زمان نيازمندى.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 . كشف الغمة في معرفة الأئمة، ج2، ص 436؛ مناقب آل أبىطالب، ج3، ص 359.
2 . منتهى الآمال فى تاريخ النبىّ و الآل، ج2، ص 127.
3 . كشف الغمة في معرفة الأئمة، ج2، ص 444؛ بحار الأنوار، ج 78، ص 207، باب 23، ح 67.
4 . كشف الغمة في معرفة الأئمة، ج2، ص 443؛ بحار الأنوار، ج 78، ص 206، باب 23، ح 63.
5 . بحارالانوار، ج74، ص 282، باب 19، ح 4.
6 . همان، ج 69، ص 400، باب 38، ح 93.
7 . همان، ج 78، ص 229، باب 23، ح 107.
برگرفته شده از كتاب خاندان عصمت عليهم السلام - تاليف سيد تقى واردى https://eitaa.com/jadiddddd
۱۵ بهمن ۱۴۰۰
۱۵ بهمن ۱۴۰۰
💦سيماى امام صادق (ع)
💦زمان و مكان ولادت حضرت صادق (ع)
👈رئيس مذهب جعفرى و ششمين پيشواى شيعيان
در سپيده دم روز جمعه ، هفدهم ربيع الاوّل ، سال 83 هجرى قمرى در مدينه متولد شد.
-مناقب ، ابن شهرآشوب ، ج 4، ص 279 . در باره روز و سال ولادت آن حضرت ،اقوال ديگرى نيز گفته شده است .
در بعضى منابع ، روز ولادت امام (ع) دوشنبه ذكر شده است
(مصباح كفعمى ، ص 523) .
دربعضى ، سال ولادت ، سال هشتاد هجرى ذكر شده است .
در الفصول المهمه ، ص 222
و كشف الغمه ، ج 2، ص 155
پس از اشاره به هر دو قول ، نقل هشتاد ترجيج داده شده است .
پدر و مادر حضرت صادق (ع)
پدر بزرگوار پيشواى ششم ، امام باقر(ع)
و مادر گرامى اش (ام فَرْوَه) دختر قاسم بن محمد بن ابوبكر است . وى ، زنى عالم ، فاضل و باكمال بود.
مسعودى در باره او مى نويسد:
او از پرهيزكارترين بانوان زمان خود بود و احاديث فراوانى از على بن حسين روايت كرده است
اثبات الوصيّه ، ص 154 ، رضى .
اhttps://eitaa.com/jadiddddd
۱۵ بهمن ۱۴۰۰
🔰فضائل امام صادق (ع)
✅معجزه اى از امام صادق عليه السلام
👈جميل پسر دراج مى گويد:
در محضر امام صادق عليه السلام بودم ، زنى وارد شد و عرض كرد:
يابن رسول الله ! بچه ام از دنيا رفت ، پارچه اى روى آن كشيده به خدمتتان آمده ام مرا يارى فرماييد.
حضرت فرمود:
شايد فرزندت نمرده ، اكنون بلند شو و به خانه ات برو، غسل كن و دو ركعت نماز بگذار و خدا را با اين كلمات بخوان !(1)
اى خدايى كه اين فرزند را به من دادى پس از آن كه فرزندى نداشتم ، خداوندا! از تو مى خواهم بر من منت نهاده فرزندم را به من بازگردان ! سپس فرزندت را حركت مى دهى و اين مطلب را هرگز به كسى بازگو نكن !
زن به خانه برگشت و مطابق دستور امام صادق عليه السلام عمل نمود، ناگهان بچه زنده شده و به گريه افتاد.(2)
1- يا من وهبه لى و لم يكن شيئا جدد لى هبته .
2- بحار الانوار : ج 47، ص 79.
✍️ادامه فضائل حضرت
https://eitaa.com/jadiddddd/47
🔰معجزات و کرامات
💦رفيقت از زندان آزاد شد
محمد بن عبدالله مي گويد: »عبدالحميد كه يكي از راويان فقه شيعه است در زندان بود. روز عرفه در مكه خدمت امام صادق رسيدم و از زندان و مضيقه عبدالحميد با ايشان صحبت كردم. امام صادق دعا كردند و بعد فرمودند: رفيقت از زندان آزاد شد. موقعي كه از مكه برگشتم و با عبدالحميد تماسم گرفتم، معلوم شد همان ساعت كه امام صادق دعا كرد و بعد خبر آزادي عبدالحميد را داد، او از زندان آزاد شد.«
🔰خلفاء و سلاطين هم عصر امام صادق (ع)
خلفاء و سلاطين هم عصر امامت آن حضرت : پنج نفر از طايفه بنى اميّه به نام هاى : هشام بن عبدالملك ، وليد بن يزيد بن عبدالملك ، يزيد بن وليد بن عبدالملك ، ابراهيم بن وليد، مروان حمار مى باشند؛ و هچنين دو نفر از بنى العبّاس به نام : سفّاح و منصور دوانيقى عبّاسى بوده اند.
تاريخ ولادت و ديگر حالات حضرت برگرفته شده است از: اصول كافى : ج 1، تهذيب الا حكام : ج 6، تذكرة الخواصّ، اعيان الشّيعة : ج 1، مستدرك الوسائل : ج 6، كشف الغمّة : ج 2، مجموعه نفيسه ، تاريخ اهل البيت :، ينابيع المودّة ، اعلام الورى طبرسى : ج 1، جمال الاُسبوع ، دعوات راوندى ، بحارالا نوار: ج 47 و 88، عيون المعجزات ، دلائل الا مامة طبرى ، ارشاد شيخ مفيد و... .
چهل داستان و چهل حديث از امام هادي عليه السلام
💦شهادت امام صادق (ع)
شهادت : بنابر مشهور، آن حضرت ، روز دوشنبه 25 شوّال ، سال 148 هجرى قمرى ، در شهر مدينه منوّره ديده از جهان فرو بست ؛ و به لقاء اللّه ملحق گرديد.
تاريخ ولادت و ديگر حالات حضرت برگرفته شده است از: اصول كافى : ج 1، تهذيب الا حكام : ج 6، تذكرة الخواصّ،
💦محلّ دفن امام صادق (ع)
محلّ دفن : پيكر مقدّس آن حضرت ، در مدينه منوّره ، در قبرستان بقيع ، در جوار مرقد شريف و مطهّر عمو و جدّ و پدر بزرگوارش به خاك سپرده شد.
تاريخ ولادت و ديگر حالات حضرت برگرفته شده است از: اصول كافى : ج 1،
👈ضمن عرض تسلیت از شما عاشقان و شیفتگان اهل بیت علیهم السلام
#شعر
میچکد غربت چو بارانی ز معنای بقیع
اوجغربت میشود معنا ز شبهای بقیع
اhttps://eitaa.com/jadiddddd
۱۵ بهمن ۱۴۰۰
۱۵ بهمن ۱۴۰۰
پرتوى از سيره و سيماى امام جعفر صادق عليه السلام
امام صادق(ع)
در روز 17 ربيع الاول سال 83 هجرى قمرى در مدينه متولد گرديد. پدر گرامى آن حضرت امام محمد باقر(ع) و مادر ارجمندش ام فروه, دختر قاسـم بـن محمد بـن ابـى بكر مـى باشد. نام شريفش جعفر و لقب معروفـش صادق و كنيه اش ابـو عبدالله مى باشد.
شهادت آن حضرت در 25 شوال سال 148 هجرى قمرى, در 65 سالگى, به دستور منصور دوانيقـى, خليفه ستمگر عباسـى, به وسيله سمى كه به آن بزرگـوار خـوراندند, در شهر مـدينه اتفـاق افتـاد, ومحل دفنـش در قبـرستـان بقيع است.
برنامه امام صادق(ع)
امام جعفر صادق (ع) تلاش و كوشش خـود را با مساعى علمى سخت كوشانه آغاز و حـوزه فكرى و ثمر بخـش خـويـش را كه بزرگان فقها ومتفكران از آن بيرون آمدند, در صفـوف امت, افتتاح كرد, و با تربيت شاگردانـى دانشمند, ذخيره علمى بزرگى براى امت برجاى گذاشت. بعضـى از شاگردان نامى آن بزرگـوار عبارتند از: هشـام بن حكم و مومن الطاق و محمد بن مسلم و زراره بـن اعين و غير آنان كه هر يك چهره هاى درخشانـى از تربيت شـدگان مكتب آن حضرت انـد. حركت علمـى او آن سان گسترش يافت كه سراسر مناطق اسلامـى را در بـرگرفت و مردم از علـم او چيزها مـى گفتنـد و شهرتـش در همه شهرهـا پيچيـده بـود.
جاحظ در مورد امام صادق (ع) گويد:
(امام صادق(ع) چشمه هاى دانش وحكمت را در روى زمين شكافت وبراى مردم درهايى از دانش گشود كه پيـش از او معهود نبـود وجهان از دانـش وى سرشار گرديد.))(1)
هـدف امام صادق(ع) از گسترش برنامه فرهنگى, چاره جهل امت و تقويت عقيده به مكتب ونظام و نيز ايستادگـى در برابر امـواج كفرآميز و شبهه هاى گمراه كننده و حل مشكلات ناشـى از انحراف حكـومت بـود. تلاش آن حضرت از طرفى مقابله با امـواج ناشناخته و فاسد اوضاع سياسـى عهد امـويان وعباسيان بـود كه انحرافات عقيدتـى آن, بيشتر معلـول ترجمه كتابهاى يـونانى و فارسـى و هندى و پديد آمدن گروههاى خطـرناك از جمله غلات و زنـديقان و جـاعلان حـديث و اهـل راى و متصـوفه بـود كه زمينه هـاى مسـاعد رشـد انحـراف را به وجـود آورده بـودنـد.
امام(ع) در برابر تمامى آنها ايستادگى كرد و در سطح علمى, با همه مشاجره و مباحثه كـرد و خط افكارشان را بـراى ملت اسلام افشا نمـود و از طـرف ديگـر, با تلاشهاى خستگـى ناپذير, مفاهيـم عقيدتـى و احكام شريعت را منتشر ساخت و آگاهـى علمى را پراكند و تـوده هاى عظيـم دانشمندان را به منظور آمـوزش مسلمانان مجهز ساخت. امام صادق (ع) مسجـد پيامبر را در مدينه مـحـل تـدريـس خـويش قرار داد و مردم دسته دسته از دور و نزديك به آنجا مـى شتافتند و سـوالات گوناگـون خـود را مطرح و جـواب لازم را دريافت مـى نمـودند. از جمله استفاده كننـدگان از محضر آن بزرگوار , مالك بن انس و ابوحنيفه و محمد بن حسـن شيبانى و سفيان ثورى و ابـن عيينه و يحيـى بن سعيـد و ايـوب سجستانـى و شعبه بـن حجاج و عبـدالملك جريح و ديگران بـودند. امام صادق(ع) به پيروان خود فرمان داد كه به حاكـم منحرف پناه نبـرند و از داد و ستـدو همكارى با او خوددارى كننـد وبه اصحاب و دوستان خـود سفارش مـى كـرد كه در هر كار , مخفيانه عمل كنند و تقيه را رعايت نماينـد و در هر عملـى كه انجام مى دهند توجه كامل داشته باشند كه دشمنان مخالفانشان متـوجه آن نشونـد.
آن حضرت مردم را بر آن مـى داشت تا در شـورشـى كه زيـد بن علـى بـن الحسيـن (ع)(2) بر ضد دولت امـويان كرده بـود, پشتيبان زيد باشند. هنگامـى كه خبر قتل زيد به او رسيد بسيار ناراحت شـد و انـدوهـى عميق به او دست داد و از مال خـود به خانـواده هـر يك از ياران زيـد كه بـا او در آن واقعه آسيب ديـده بـودند هزار دينار داد.(3)
و نيز هنگامـى كه جنبـش بنـى الحسـن (ع) شكست خـورد , امام را حزن واندوه فراگرفت و سخت بگريست و مردم را مسئول كـوتاهـى در برابر آن جنبش دانست. با اين حال , آن حضرت از در دست گرفتـن حكومت خود دارى فرمود و ايـن كار را به وقتـى مـوكـول كرد كه نقـش دگرگـون سازى امت را ايفا كـند و در مـجـراى افكار امت تاثيـرگذارد و انحـرافهاى گوناگـونـى را كه واقعيت سياسـى و اجتماعى به وجـود آورده بـود تـصحيح نمايد, آن گاه در داخل امت عهده دار تجـديد بنا شود و امت را آماده سازد تا در سطحى درآيند كه بتوانند حكومت را كه خـود مى خواهند, تشكيل دهند.
https://eitaa.com/jadiddddd
۱۵ بهمن ۱۴۰۰
۱۵ بهمن ۱۴۰۰
🔰نمونه خدمات امام صادق (ع)
حضرت با تربيت شاگردان برجسته 👇به ارائه و آموزش معارف دينی پرداخت.
https://eitaa.com/ahlebet1/15
✳️عنوان : بيان معني اسراف
عبد الملك گويد : امام صادق (ع) آيه شريفه :
( و الذين اذا انفقوا لم يسرفوا و لم يقنروا و كان بين ذلك قواما )
را تلاوت فرمود ، آنگاه از روي زمين كفي از ريگ برداشت و مشت خود را فرو بست ، فرمود : اين معني اقتار است كه خداوند در قرآن فرموده آنگاه كفي ديگر از ريگ ها برداشت و كف دست خود را طوري گشود ، كه همه ريگ ها روي زمين ريخت ، فرمود : اين معني اسراف است ، پس از آن كفي ديگر از زمين برگرفت مقداري را به روي زمين ريخت و مقداري در كف دست باقي گذارد و فرمود : اين معني قوام است .
لئالي ص 611 https://eitaa.com/jadiddddd
۱ خرداد ۱۴۰۱
۱ خرداد ۱۴۰۱
🔰نمونه آموزش های امام صادق (ع)
✅به فکر آخرت باشيد
✳️عنوان : دوزخ
امام صادق (ع) فرمود: سلمان- رضى اللَّه عنه- در كوفه از بازار آهنگران گذر نمود، چشمش به جوانى افتاد كه بحال غش افتاده و مردم دور او را گرفتهاند، به سلمان گفتند: اى ابا عبد اللَّه اين جوان غش كرده، چه خوب است دعائى در گوش او بخوانى. سلمان به وى نزديك شد، تا چشم جوان به او افتاد بهوش آمد و گفت: ابا عبد اللَّه! آنچه اين مردم مىگويند در من نيست اما چون گذارم بر اين آهنگران افتاد و ديدم كه پتك مىكوبند، ياد سخن خداى متعال افتادم كه فرموده: «براى آنان پتك هائى از آهن است» «1» پس از ترس عقاب خداى متعال هوش از سرم پريد. پس سلمان او را به برادرى پذيرفت و شيرينى محبّت وى در راه خداى متعال در دلش افتاد، و هميشه با او بود تا اينكه آن جوان بيمار گشت، سلمان به بالين او آمد و كنار سرش نشست و او در حال جان دادن بود، گفت: اى فرشته مرگ با برادرم به نرمى و مدارا رفتار كن.
ملك الموت گفت: اى ابا عبد اللَّه من با هر مؤمنى بملايمت و نرمى رفتار مي كنم.
الحج: 21.
امالى شيخ مفيد-ترجمه استادولى، متن، ص: 150 https://eitaa.com/jadiddddd
۱ خرداد ۱۴۰۱
۱ خرداد ۱۴۰۱