گریستن موجودات بر حضرت سیدالشهدا [بدان ای طالب معارف الهی که] بر اهل تحقیق مخفی نمی باشد که گریستن همه موجودات ذی شعور و غیره برای آن حضرت ، پس از شهادتش، بنابر نصوص احادیث و بعضی از زیارات وارده، قطعی است و در کتاب فروغ شهادت، اشاره ای به آنها و کیفیت آن نسبت به هر موجود نموده ایم. واما این که پیش از شهادت او در ابتدای ولادت وی، گریستن موجودات ذی شعور وغیرذی شعور به طور عموم چه معنایی می تواند داشته باشد و چگونه می توان آن را توجیه نمود؟ می توان گفت: شهادت آن جناب و عظمت مصایب آن حضرت را همه مظاهر به شعور مرموز خود می دانسته اند و خداوند متعال اگاهشان فرموده بود و مادامی که قدم در عرصه عالم ماده نگذاشته بوده، تنها آگاهی مرموز بوده و چون به این جهان قدم گذاشته، باشعور مرموزشان متوجه می شوند که آن معنی تحقق پیدا خواهد کرد، لذا بر آن گریان می شوند. البته گریه هر موجودی را به حساب خودش باید در نظر گرفت. کتاب #عید_وصال @jafar1352hodaei

بهره مندی از مواهب دنیوی بدان ای عزیز که بهره مندی از مظاهر دنیا همچون خوردنی ها و نوشیدنی ها و لباس و مسکن و نظایر آنها به طور کلی مذموم و ناپسند نیست؛ بلکه آنچه ناپسند است، بهره مندی به گونه ای است که به هدف اصلی از آفرینش انسان صدمه بزند، پس اگر بهره وری از دنیا و نعمت های آن منجر به زمین ماندن [هدف از آفرینش انسان ] یا سبب غفلت و فراموشی از این هدف والا شود. باید به میزان ضرورت بسنده نموده و از خوردن و پوشیدن زاند بر نیاز خودداری کرد. دنیای ناپسند، دنیایی است که بزرگترین هدف انسان و عمده ترین مایه هم و غم او باشد یا او را از آخرت بازدارد وگرنه انسان تا وقتی در هیأت بشری است به دنیا نیازمند است و لازم است بخشی از تلاش خود را برای دنیا و به دست آوردن آن صرف کند تا بتواند به زندگی ادامه دهد. #عید_وصال ص۸۸

حماقت و نادانی [ای عزیز!] مقصود از جهال و نادانان در [روایات] تنها جاهلان و بی خبران از تکالیف شرعی و اجتماعی و ترک کنندگان وظیفه نیست؛ بلکه، هرگاه وابستگی ها مانع از عمل به وظایف الهی و به کارگیری توانایی های انسانی و کسب نور و روشنی از عقل و دین در شخصی شود، او نادان و احمق است و هیچ فرقی نمی کند که در درجات زندگی، امور اجتماعی و مدارج علمی به چه حدی رسیده باشد. 📙 #عید_وصال