🔴 لایه‌های سیاسی بحران سازی پزشکی - درمانی ✍️ #محمد_اسماعیلی 🔹 القای بحران ناکارآمدی» در کشور مهم‌ترین پروژه نظام سلطه است؛ پروژه‌ای که ابعاد مختلف دارد، در مصادیق مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و حتی پزشکی-درمانی نیز قابل ردگیری است و هدف آن توسعه تضاد‌های جامعه با حاکمیت و در نهایت «مشروعیت زدایی» از حاکمیت سیاسی کشور است. 🔻 تلاش شده است ناتوانی دولت یا برخی از نهاد‌ها و سازمان‌ها به پای اصل حاکمیت نوشته شود تا جامعه به یک باور مشترک برسد و آن اینکه نظام قادر به پاسخگویی نیاز‌های اولیه مردم نیست و به طریق اولی در شرایط بحرانی کشور، قدرت پاسخگویی به مطالبات به پایین‌ترین سطح ممکن می‌رسد. ◾️ کمااینکه طی هفته‌های اخیر، ضدانقلاب و وابستگان سیاسی یک جناح خاص در داخل کشور همراه با رسانه‌های فارسی زبان وابسته به دولت‌های غربی تلاش کرده‌اند با: 1️⃣ سانسور میزان گستردگی جهانی ویروس کرونا در بیش از ۱۰۰ کشور 2️⃣ میزان ابتلای مردم سایر جوامع و مرگ و میر صورت گرفته در این کشور 3️⃣ توان محدود کشور‌های پیشرفته و قدرتمند در مواجهه با چنین ویروسی، این تلقی را در اقشار مختلف مردم ایجاد کنند که ایران فاقد توانایی لازم پزشکی- درمانی برای مقابله با فراگیری چنین بیماری است. ❌ باورمندسازی چنین مؤلفه‌ای می‌تواند روحیه خودباوری ملی را به شدت کاهش داده، افکار عمومی را از آینده کشور و نظام به طرز قابل ملاحظه‌ای ناامید و دلسرد کند و تضاد‌های تصنعی میان مردم و نظام را با هدف دوقطبی سازی مردم - حاکمیت سازماندهی و ارتقا دهد. 🔺 مهم‌ترین عامل داخلی که می‌تواند القائات هدفمند مبنی بر اینکه نظام در شرایط اضطراری و بحرانی فاقد کارآمدی و توانمندی لازم برای مدیریت کشور است وجود عناصری در رأس مجموعه‌هایی است که شاکله اساسی مدیریت کشور را بر اساس خوش‌بینی به نظام سلطه پایه گذاری کرده‌اند؛ 1️⃣ سبک زندگی شخصی و حتی الگوی مدیریتی آن‌ها نسبتی با ساده زیستی 2️⃣ مسئولیت پذیری ناشی از مفاهیم اسلامی 3️⃣ مدیریت انقلابی- جهادی و احیای گفتمان انقلاب در مصادیقی مانند استکبارستیزی و مؤلفه‌های مرتبط با آن فرسنگ‌ها فاصله دارد 💢 افزون بر اینکه مجموعه‌ای از این خصایص و ویژگی‌ها در بین جمعی از سیاستمداران و سیاست وزران کشور را با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو کرده است. #سیاسی / متن_کامل ➖➖➖➖➖➖➖