‍ 🚨سوریه یا سودان، مقاومت یا تسلیم؟! 🔹سال ۲۰۱۱، جوبا، همه‌پرسی استقلال سودان جنوبی؛ سال‌ها جنگ و نزاع بین مردمان شمال و جنوب، نهایتا این نتیجه را به بار آورد که سودان، بزرگترین کشور جهان عرب، دوپاره شده و تجزیه‌ی آن نهایی شود. جنگی که از سال ۱۹۵۵ و پس از استقلال سودان از بریتانیا آغاز شد و تا سال ۲۰۰۵ ادامه‌دار بود، نهایتا با توافق نیواشا در ۲۰۰۵ به پایان رسید و با بازیگری جدی غرب، بین دولت و جنبش آزادی‌بخش سودان، تفاهمی برقرار شد. تفاهمی که دو طرف را مجاب می‌کرد تا به نتیجه‌ی همه‌پرسی برنامه‌ریزی شده پایبند بوده و آن را به مثابه فصل‌الخطاب این مثنوی هفتاد من بپذیرند. 🔹در نهایت نیز طی این همه پرسی سودان جنوبی تجزیه و سودان بزرگ به دوپاره‌ی مجزا از هم مبدل شد. آنچه که در روند این تجزیه موثر بوده و راه را برای تجزیه‌طلبان هموار می‌کرد، نقش‌آفرینی جدی رژیم صهیونیستی و ایلات متحده است. سودان از جهات مختلفی برای استکبار جهانی مهم بود. به همین دلیل هم برای آنکه این کشور را در آغوش خود حفظ کرده و شیره‌ی جانش را بکشند، به سان دیگر الگوهای متداول عملیاتی شده‌‌ی خودشان در جای‌جای مختلف دنیا، نسخه تجزیه را برای این کشور تجویز کرده و منافع خود را از این طریق محفوظ نگه داشتند. 🔹سودان به سبب اختیار منابع عظیم نفت و اورانیوم، دارا بودن ۴۵ درصد از اراضی مطلوب کشاورزی در جهان عرب و پل ارتباطی بودن تمدن و فرهنگ اسلامی در عمق آفریقا، از اهمیتی استراتژیک برای غرب برخوردار بود. همه‌ی اینها به‌علاوه سو مدیریت دولت سودان و در راس آن عمر البشیر بود که نهایتا موجب چنین فاجعه‌ای شده و اجازه‌ی تجزیه‌ی سودان داده شد. 🔹کار سودان اما در همین جا تمام نشد. سال ۲۰۱۸ عده‌ای از مردم در چند شهر مختلف ابتدا با انتقادات اقتصادی و مسائل معیشتی اعتراضاتی را علیه عمر البشیر به راه انداختند و خواستار کنار رفتن او از اریکه قدرت ۳۰ ساله‌اش شدند. اعتراضاتی که هر چند ریشه در سومدیریت عمر البشیر و همراهانش داشت، اما تحريم‌های سنگین ایالات متحده و غرب نیز مزید بر علت شده بود تا سودان به مرحله‌ی ریاضت اقتصادی رسیده و شرایط برای همگان دشوار شود. 🔹اعتراضاتی که در ابتدا با برچسب اقتصادی شروع شده بود، بعد از چندی با رنگ و لعاب آزادی خواهی و مطالبه دموکراسی غربی، به خوبی نشان داد که اساسا بحث اقتصاد جز ملعبه‌ای برای همراه کردن بدنه‌ی اصلی جامعه نبوده و با مظاهری چون آلاء صالح (دختر ۲۲ ساله‌ای که با لباس سفید و ترانه‌‌ای به نماد انقلابیون مبدل شده بود)، اعلامیه آزادی و تغییر و نهایتا شعار آزادی-کرامت، به دنبال اهداف متفاوت خود خواهد بود. 🔹اکنون از آن زمان ۴ سال می‌گذرد. عمر البشیر که برای نجات خود و رفع تمامی تحریم‌ها تسلیم خواسته‌های غرب شده بود، نهایتا سقوط کرد و نیروهای مسلح و شبه نظامیانی که روزی علیه او به پا خاسته بودند نیز، اکنون روبه‌روی یکدیگر قرار گرفته و سودان را به چنین غوغاکده‌ای مبدل کرده‌اند. شاید هیچ سودانی‌ای در بدترین حالت هم متصور نمی‌شد که رویای دموکراسی‌خواهی‌شان به چنین آتشی مبدل شده که نه مشکلات اقتصادیشان را مرتفع کرده و نه آزادی را برای آنها هدیه آورده است. اکنون نه از آلاء صالح که به او لقب کنداکه سودان داده بودند خبری است، و نه از آن نویسندگان اعلامیه آزادی و تغییر. 🔹این شرایطی است که ایالات متحده و رژیم غاصب صهیونیستی‌ مسبب آن بوده و با وجود خوش رقصی و تسلیم حکام اسبق و فعلی سودان در برابر خواسته‌هایشان، باز هم کنار این کشور و مردمش نایستاده و حتی هدف نهایی خود را تبدیل سودان به این‌ ویرانه‌ی غرق در جنگ داخلی، قرار دادند. چرا که اکنون فرآیند عادی سازی روابط سودان به عنوان یک کشور مسلمان با رژیم غاصب صهیونیستی از اولویت خارج شده و اساسا مطالبات مردمی و خواسته‌های اقشار مختلف، اجازه‌ی تحقق سریع این معامله‌ی ننگین را نداده است. 🔹نهایتا باید تصدیق کرد که شرایط اسف‌بار فعلی سودان، عاقبتی است که عدم مقاومت در برابر منافع غرب و رژیم صهیونیستی، برای آنها به ارمغان آورد. شرایطی که مشخصا با سوریه و جنگ تمام عیار علیه آن مشابه بود. حتی آتش حملات و تحریم‌ها علیه سوریه، به مراتب با شعله‌ای برافروخته‌تر از سودان، جان مردم این کشور را سوزانده است. اما هشت سال جنگ‌افروزی آمریکا و همراهان منطقه‌ای و جهانی‌اش با مقاومت مردم این کشور روبه‌رو شد که تجربه‌ای متفاوت با سودان را رقم زده و این بار بینی شیطان بزرگ در شامات به خاک مالیده شد. اکنون نیز کشورهای عربی منطقه برای از سرگیری روابط خود با سوریه به صف شده تا پس از یک دهه دشمنی، رفتار خود را نسبت به جبهه‌ی مقاومت تغییر داده و در برابر آن کوتاه آمدند. @jahad_andisheh #جهاد_اندیشه #جهاد_تبیین #روشنگری #استخدام #مصاحبه #سوریه #سودان #توافق_نیواشا #استقلال_سودان_جنوبی