🔹 این‌که «وَ إِنْ مِنْ شَيْ‌ءٍ إِلَّا عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ»، این #حقیقتِ «تنزل‌یافته» از #خزائن_معقول است که در #مرتبه_حس، معلوم و محسوس شده و مردم با مرتبه تنزل‌یافته حسی او مرتبط می‌شوند. مثل آن #حقیقتی که در رابطه با امام حسین(علیه‌السلام)، مردم در #عزاداریِ_محسوسِ ایام محرم با آن مرتبط می‌شوند و یکباره می‌بینیم که #تمام_صفات_کمالی در #جریان_امام_حسین(علیه‌السلام) به راحتی بروز پیدا می‌کند. 🔸 فردی می‌گفت که من چند سال برای امام حسین(علیه‌السلام) در اربعین خرج می‌کردم به‌خاطر آن‌که در روایات وارد شده که هرکسی برای امام حسین(علیه‌السلام) خرج بکند حتماً جایش جبران می‌شود و جزایش داده می‌شود ولی می‌گفت که امسال دیگر آمده‌ام خرج بکنم و بگویم که: «یا امام حسین! من این قدر تو را دوست دارم که امسال دیگر برای خرج کردنم هیچ جزا نمی‌خواهم و فقط به‌خاطر خودت آمده‌ام خرج بکنم؛ نه جزا می‌‌خواهم و نه می‌خواهم که جبران بشود! اصلاً نمی‌خواهم مالم برگردد! امسال اصلاً دوست دارم که فقط فقط برای خودت باشد!» ⏮ ببینید! این یک #کمال_بسیار_بالا و #رشد است. این، رسیدن به #عالی‌ترین_مراحل_کمال است. حال، این کمال از کجا شروع شد؟ از یک خرج‌کردن! از یک امر محسوس، از یک امر ظاهری. 🎙 حجت الاسلام و المسلمین محمدرضا عابدینی(دامت برکاته) 🖤 @jahadalmarah