#بشارت_از_حجت ۳۶
🔸حضرت ایت الله بهجت در میانه ی درس از تشرفات بزرگان حکایات زیبا و درس آموزی نقل میکرد.
یعنی در بین درس مردم را توجه میدادند به امام زمان ارواحنا فدا(علیه السلام)
🔹از سید ابن طاووس رحمة الله علیه میفرمود،و اینکه باب لقای حضرت برای ایشان مفتوح بوده است.
ایشان هرگاه میخواستند می‌توانستند به درگاه مقدس امام زمان ارواحنا فدا مشرف شوند.
🔸از مقدس اردبیلی و سید بحر العلوم می‌گفت و اینکه اگر اینهایی که اوتاد زمان بودند،دروغگو باشند،پس راستگو کیست؟!اینها ادعای تشرف کردند و آقا را دیدند و وقتی کسی مطلع میشد،از او قول می‌گرفتند تا وقتی زنده هستند به کسی اطلاع ندهند.
🔹خود ایشان با امام عصر اسرار فاش نشده ای داشت،و تشرفات متعددی برایش حاصل شده بود.
پذیرش مرجعیت از سوی ایشان که سال های متمادی از قبول آن سر باز میزد نیز با اذن و عنایت امام بود.ایشان به هیچ وجه حاضر به بیان این مطالب نبود.اما شواهدی وجود دارد که بر درستی آنها صحت میگذارد.
🔸یکی از مشکلات روحی که برای اکثریت ما در رابطه با امام زمان(علیه السلام) ایجاد شده،این است که در ذهن ما همچین عقیده ای ایجاد شده که ما نمیتوانیم با امام در ارتباط باشیم.
🔹این عقیده میتواند معلول خیلی از علت ها باشد.شاید مثلا ما در خودمان نقصانی را میبینیم و میگوییم من که لیاقت ندارم و اصلا هم نمیشود با امام زمان(ع) ارتباط گرفت.اصلا تخیل اش هم نمیکنی.چه بسا نیت اش هم نداشته باشی.
🔸شاید در ذهن اکثری افراد جامعه یک حالت سلب مطلق ایجاد شده،اینکه من نمیشود با امام زمان(علیه السلام) ارتباط بگیرم.
🔹اتفاقی که در مواجهه با این عقیده می افتد: اینکه ذهن انسان وقتی نسبت به یک خواسته ای حالت سلب برایش ایجاد شود که من نمیتوانم به آن خواسته برسم.و قانع شود.در این صورت نفس و روح انسان از توجه به آن مطلب منصرف میشود و سعی میکند به سمتش نرود و به سمت مسائلی برود که میتواند به آنها دست پیدا کند.
🔸چون حرکت انسان،حرکت باطنی مطلوب اش است.و طلب انسان با پایه امید شکل میگیرد.
🔹ما تا زمانی امیدواریم که به یک مطلوبی میتوانیم برسیم در جهت رسیدن به اوحرکت میکنیم .اما همینکه امید ما تبدیل به یاس شد آن طلب از بین میرود.طلب وقتی از بین برود انسان دیگر به سمت آن مطلوب حرکت نمیکند و حرکت میکند در جهت مطلوب دیگر.و این یکی از آفات بزرگ است.
ادامه دارد...
📚برگرفته از بیانات استاد سپیدنامه از کتاب بشارت از حجت
@jahadbanafs_aminikhah
#بشارت_از_حجت ۳۷
💠یکی از گناهان کبیره،یاس از رحمت الله است.
اگر شخص خیلی گناهان سنگین انجام داده.بنا به روایات این شخص حق ندارد از رحمت خدا مایوس شود.که اگر مایوس شود خدا او را نمیامرزد،این یاس اش از آن گناهان کبیره بزرگ تر است.
🔸چرا خداوند یأس را به عنوان گناه کبیره در نظر گرفتند؟ چون اگر انسان از رحمت خداوند دور شود،باطنش از خدا منصرف میشود و دیگر به سمتش نمیرود.و بیشتر غرق گناه میشود.
🔹اما وقتی شخصی که گناهانی انجام داده،بگه خدا ارحم الراحمین است،نه فقط به حرف.بلکه جبران میکند،ریاضت میکشد،توجه به خداوند میکند،بعد از مدتی عارف میشود.
🔸امید سبب حرکت میشود.هر چقدر امید انسان بیشتر باشد حرکت اش سریع تر و انگیزه اش بیشتر میشود.و راه دستیابی به آن مطلوب هم هموارتر میشود.
🔹ما نسبت به ملاقات با امام زمان مایوس محضیم،به همین علت ما هیچگونه عملی برای این مهم انجام نمیدهیم.چون اکثر ما مایوسیم.
🔸در قرآن فرموده:الشیطان یعدکم الفقر و یامرکم بالفحشا.
شیطان به شما وعده ی فقر میدهد.یعنی اینکه نمیرسی،نمیتوانی.
🔹امیرالمومنین(علیه السلام)فرمودند:هیچ فقری،فقر علمی نیست.شخصی علم نداشته باشد فقیر است.
🔸اگر نیت ما غیر این باشد که امروز روزی باشد که به امام زمان(علیه السلام)برسیم،کلاه سرمان رفته است.
بالاترین عمل در این عالم،حرکاتی ست که منتهی میشوند به رضایت و رسیدن امام.
🔹دیدن امام دروغ نیست هر کسی بنا به ظرفیت وجودی خودش میتواند امام را ببیند.
قلب ما اینطور ساخته شده که وقتی قانع شود که نمی‌تواند به یک مسئله ای برسد،غرق میشود در اموری که میتواند به آنها برسد.
اگر طلب ما طلب امام نباشد یقینا طلب ما میشود طلب دنیا.
ادامه دارد...
📚برگرفته از بیانات استاد سپیدنامه از کتاب بشارت از حجت
@jahadbanafs_aminikhah
#بشارت_از_حجت ۳۸
🔹در روایت آمده:محبت به دنیا رأس تمام خطاهاست.
🔸علت اینکه در توسل ها ذهن مان پراکنده است و نمیتوانیم توسل کنیم،این است که امام مطلوب ما نیست و باطن ما هنوز امام را نخواسته.وقتی نخواهد نمی‌تواند با ایشان ارتباط بگیرد.
وگرنه ما همین که بخواهیم توسل کنیم امام به ما توجه میکند.چون ما در این زمان کنونی فرزندان او هستیم.و پدر مهربان است.
🔹در اینجا ما میفهمیم اینکه آیت الله بهجت تاکید داشتند اشخاصی بودند که ارتباط داشتند با امام زمان ارواحنا فدا.منظورشان این است که راه رسیدن به امام زمان(علیه السلام) باز است اما ما نمیرویم.
🔸ما وقتی درون خودمان را بررسی میکنیم میبینیم نسبت به ملاقات با امام زمان(علیه السلام) حالت امتناعی وجود دارد.و این بزرگترین مریضی نفسانی است.
🔹چون با این طرز فکر امام دیگه مطلوب ما نیست.وقتی مطلوب ما نیست دیگه به سمتش گام برنمیدارم،به همین جهت توجه ما کم میشود.وتوجه انسان به هر مسئله ای کم شود محبت آن مسئله در ذهن اش ضعیف تر میشود،تا اینکه محبت از بین میرود و اگر کسی محبت به امام زمان نداشته باشد بیچاره است.
🔸فرمودند: الباطل یموت بترک ذکره.
باطل میمیرد وقتی که ذکرش را نگویی.این فقط در مورد باطل نیست.حق هم همینطور است.
🔹هر چیزی که ما یادآوری نسبت به او نداشته باشیم در نهایت در ذهن ما کمرنگ میشود و از بین میرود.
🔸نکته: اگر حرکت ما به سمت امام زمان یک حرکت حقیقی و واقعی باشد،یک نشانه دارد.و نشانه اش اینکه امیدواری به ملاقات با امام زمان(علیه السلام)در قلب ما روز به روز بیشتر میشود.این یک اصل است.
🔹اما اگر انسان در مسیر رشد نباشد امیدواری به لقا حضرت در قلبش روز به روز کمرنگ تر میشود تا اینکه به این نتیجه میرسد که ما کجا و امام زمان(علیه السلام)کجا.این تواضع نیست این بیچارگی است.
🔸ایشان امام ما هستند.ایا ما که امت امام هستیم نباید به ملاقات امام برویم؟!هر امتی باید ارتباط با امام خودش داشته باشد.و اگر ندارد نقص از امت است نه از امام.
قطع ارتباط همیشه از ناحیه ماست.امام هیچگاه ارتباطش را قطع نمیکند.
ادامه دارد...
📚برگرفته از بیانات استاد سپیدنامه از کتاب بشارت از حجت
@jahadbanafs_aminikhah
#بشارت_از_حجت ۳۹
🔹ملاصدرا میفرماید:هر چیزی که در خارج از وجود انسان است،یک نمونه ای از آن در درون انسان هست.بحث خیلی وسیعی است.
🔸یکی از حقایقی که در عالم خارج از ما هست،شیطان است.شیطان در وجود ما هم هست.به قوه ی واهمه میگویند شیطان.چون رهزن انسان است و اجازه نمی‌دهد انسان به واقعیات برسد.معمولا سعی میکند ما را به سمت خیالات ببرد.
🔹تقابل شریعت و عرف برخاسته از وهم است.
وهم انسان عرفیات را پر رنگ میکند و اجازه نمی‌دهد انسان شرعیات را ببیند.
با اینکه حکم شرعی را میداند اما بر اساس وهم رفتار میکند
🔸حکم شرعی را عقل میپذیرد.حکم عرفی را وهم میپذیرد.
وهم برای ما از عقل قوی‌تر است پس ما همیشه تابع وهم میشویم.
وهم رهزن است و اجازه نمی‌دهد ما واقعیات را ببینیم.
🔹در قضیه امام زمان (علیه السلام)هم همینطور است.وهم ما میگوید تو نمیتوانی،عقل میگوید بحر العلوم و سید ابن طاووس و ...دیدند،من چرا نتوانم امام را ببینم؟
🔸حضرت علامه حسن زاده قدس سره می فرمایند این اشخاصی که به مقامات رسیدند اینها هم مثل ما بودند اینطور نیست که اینها را از بلور ساخته باشند ما را از چدن.
ادامه دارد...
📚برگرفته از بیانات استاد سپیدنامه از کتاب بشارت از حجت
@jahadbanafs_aminikhah
#بشارت_از_حجت ۴۰
💠هر کلاسی میتواند اثر خاصی را در وجود ما ایجاد کند.
در فضای آموزشی بعضی کلاس ها یا فایل های صوتی هستند که می‌بینید قلب ما را درگیر میکنند.اگر با این ها مواجه شدیم بدانیم که راه رشد ما در همین کلاسی ست که قرار گرفتیم.وقلب ما را دارد بیدارش میکند.
🔸گاهی اوقات قلب را درگیر نمیکند،بلکه ذهن را درگیر میکند و با کلی سوالات بی‌جواب روبه رو میشویم.سوالاتی در مورد وجود انسان،حقیقت عالم،مسائل دقیق زمین شناسی.
وقتی از آن کلاس خارج میشویم،ذهن ما درگیر سوالات است،امایک عزم و تصمیم جدیدی برای ما ایجاد نکرده،فقط ذهن را درگیر کرده است.
🔹این کلاس هم یک کلاس مثبت است.چون وقتی ذهن انسان درگیر مسائل علمی شود،خیالات آلوده محو میشوند و تماما خیالات علمی در قوه خیالش به وجود میاید و این خودش یک نحوه ایجاد طهارت در باطن است.
🔸تفکر در مسائل علمی انسان را مطهر میکند.
خداوند در قرآن صفت ویژه ی صاحب عقل را تفکر دانسته.یعنی کسانی که عقلی اند تفکر میکنند.
🔹دو دسته مرکز علمی داشتیم( مرکز علمی عمومیت دارد و فقط کلاس حضوری نیست.یک فایل صوتی میتواند باشد،یک کتاب و هر چیز دیگری از این قبیل)
🔸دسته ی اول آن مرکز علمی بود که قلب ما را بیدار کرد و درون ما اراده های جدیدی ایجاد کرد.و این مرکز آموزشی برای ما نافع است و طریق رشد ما در همین جاست.
🔸دسته دوم ذهن را درگیر میکند.
اما گاهی اوقات وارد کلاسی میشوی که خیال ما را درگیر میکند.مثلا برم بازار،یا برم مهمانی و ...همینطور خیالات میآیند و میروند.چون این کلاس نه قلب ما را درگیر کرده و نه ذهن ما را درگیر کرده.مشخص است این کلاس با باطن ما هیچ سنخیتی ندارد.
🔹به هر میزان خیالات غلیظ تر باشند این کلاس برای ما نافع نیست.
این شخص فقط جسم اش وارد کلاس شده.و روح و آن حقیقت اش وارد کلاس نشده.حقیقت انسان روح اش است نه جسم اش.
🔹انسان باید سختی بکشد ریاضت بکشد تا اینکه خیالاتش طهارت پیدا کند،تا اینکه بتواند ارتباط بگیرد.
ادامه دارد...
📚برگرفته از بیانات استاد سپیدنامه از کتاب بشارت از حجت
@jahadbanafs_aminikhah
#بشارت_از_حجت ۴۱
🔸گاهی ما در کلاس مینشینیم و قوه واهمه ما را تحریک میکند،قوه واهمه یعنی در ذهن ما شبهات وارد میشود،با کوچکترین مسئله که میشنویم سوالاتی ایجاد میشود،که جنبه انتقام گیری و این قضایا پیش می آید.و از حرفی که میشنویم ضدش استفاده میکنیم.این خطرناک است و این کلاس برای ما مضر است چون خصیصه‌های رفتاری منفی را در ما پرورش میدهد.
🔹راهکارش اینه که ما از این کلاس خارج شویم.چون نه تنها من پیشرفت نمی‌کنم بلکه مانع پیشرفت دیگران میشویم.
🔹هر مطلبی که در این درس گفته میشود،چندین استدلال برایش داریم .و به گزاف نمیگوییم.
اینکه با یک حکم شرعی تضاد داریم،خیلی زشت است که به امام ایراد بگیریم که چرا امام همچین حکمی کرد.
امام کسی ست که مورد سوال اعتراضی قرار نمیگیرد بلکه اوست که سوال میپرسد.
ما باید خیلی نسبت به امام معصوم احتیاط کنیم که بی ادبی نشود.و این کار عوارض سنگینی دارد.
🔸بعضی ها وارد کلاس میشوند،همینطور گوش میدهند،وارد خیالات نمی‌شوند اما برایش اهمیت ندارد،همینطور میشنود.این بستگی به خودش دارد که اگر حقوق کلاس را رعایت کند و اهل عمل باشد و استقامت داشته باشد تدریجا مطالب کلاس در او اثر میگذارد.وگرنه منفعت حداقلی میبرد.
🔹تکلیف ما این است بهترین کاری که میتوانیم برای خودمان انجام دهیم،اینکه فعالیت ها و تلاش هایمان را در راستای امام زمان ارواحنا فدا انجام دهیم.
🌀حدیث:در کافی از حضرت صادق(علیه السلام) روایت شده که فرمودند:مردم راهی جز معرفت ما ندارند و بر نشناختن ما معذور نیستند.
🔸مشخص است که هر کسی در ابتدا توجه به امام را دارد اما خیلی ها بر اثر بی توجهی به آن نوری که در درونشان هست دارند،ان نور تدریجا خاموش میشود و به یک جایی میرسند که بیخیال امام زمان(علیه السلام) میشوند.
🔹پس اگر ما در دنیا امام زمان(علیه السلام) را نشناختیم در قیامت عذر ما را نمیپذیرند.
ادامه دارد...
📚برگرفته از بیانات استاد سپیدنامه از کتاب بشارت از حجت
@jahadbanafs_aminikhah
#بشارت_از_حجت ۴۲
🔸هر که امامان را شناخت مومن است و هر که انکار کند کافر است و آن کس که نشناسد و انکار هم نکند،گمراه است.
شخصی که امام را نمی‌شناسد و کاری هم نمیکند که بشناسد،میفرماید این شخص گمراه است.
🔹تا به هدایتی که خداوند بر او از اطاعت ما واجب کرده بازگردد.(یعنی معرفت امام واجب است و کسی نمی‌تواند امام را نشناسد.)
🔸ملاصدرا قدس سره میفرمایند:اگر کسی تا ۴۰ سالگی خودش را درست نکند،و عادت های زشت در باطنش ریشه بدوانند،به صورت حشرات محشور میشود.
🔹جناب ابن سینا میفرمایند:وقتی شما به مباحثی می‌رسید که علمی به آن ندارید آن را در بقعه ی امکان قرار دهید.یعنی بگویید ممکن است این اتفاق برای من بیفتد.در صورتی یک مسئله را انکار کنید که دلیل عقلی و برهانی ضد آن داشته باشید.و کسی که به سادگی یک امری را میپذیرد.و به سادگی یک امری را رد میکند،این از انسانیت خارج شده است.
چون انسان بر اساس ادله و برهان میپذیرد و رد میکند.
ادامه👇👇
#بشارت_از_حجت ۴۳
💠ایت الله بهجت با امام اسرار فاش نشده ای داشت و تشرفات متعددی برایشان حاصل شده بود.پذیرش مرجعیت از سوی ایشان که سالهای متمادی از قبول آن سرباز میزد نیز با اذن و عنایت امام عصر بود.ایشان به هیچ وجه حاضر به بیان این مطلب نبود،اما شواهدی وجود دارد که بر درستی آن صحه میگذارد.
🔹زمانی یکی از بزرگان خدمت ایشان رسید و گفت ،عرفا و استادان بزرگ شما مرجعیت را قبول نکردند،من در این باره خیلی فکر کردم.آخر به این نتیجه رسیدم که شما به امر حضرت،مرجعیت عامه را پذیرفتید و رساله دادید.ایشان ناراحت شدند و فرمودند آقا دست بردارید و به کار خودتان بپردازید.بعد از اتمام توبیخ ها آن آقا از روی زیرکی گفت:آقا من فقط میخواستم بفهمم آیا کشف من درست است یا نه؟ ایشان فرمودند:لا اقول لا و لا اقول نعم.( نه میگویم نه.و نه میگویم بله)شما به کار خودتان بپردازید.
🔸آن آقا هنگام رفتن به فرزند ایشان گفت من جوابم را گرفتم.منظور آقا از این جمله این بود که نعم و لا اقول .یعنی آری،ولی نمی‌گویم آری من از امام اجازه گرفتم.وگرنه نه که نه است نمی‌گویم ندارد.
🔹حالا نکته ای که در اینجاست اینکه: ما در زندگی خودمان باید تصمیماتی بگیریم.بسیاری از این تصمیمات سرنوشت سازند.اصل و مبنا این است که ما با امام ارتباط داشته باشیم و ایشان ما را راهنمایی کند.چون او امام است. امام کسی است که جلو قرار گرفته است و شاخص است.مثل شاقول است..
🔹حالا ما دور شدیم و در دوراهی‌های زندگی قرار میگیریم،چطور میخواهیم تصمیم بگیریم؟
هر عملی که ما انجام میدهیم اگر آن عمل یاد حضرت را در قلب ما ضعیف بکند آن عمل مضر است.
🔸آیت الله بهجت ولی خداست.چندین سال مرجعیت به ایشان پیشنهاد شده،حرکت نمیکند تا امام به او بگوید.چرا؟ کسی که اتصال به امام دارد وظیفه این است که از امام کسب تکلیف کند.
🔹اما در مورد خودمان،چون انسان آن تصمیمات شخصی که میگیرد میتواند مشوب به وهم و خیال باشد.شهوت و غضب تاثیر دارند.و تمام اینها روی ذهن تاثیر میگذارند.بعد خروجی اش میشود یک تصمیمی که پر از تردید است و این تصمیم نمی‌تواند خیلی کارساز باشد.
🔸گاها می‌بینید که تصمیم ات درست است،چون امام یک عنایتی کرد که اشتباه نروی.
ادامه دارد...
📚برگرفته از بیانات استاد سپیدنامه از کتاب بشارت از حجت
@jahadbanafs_aminikhah
#بشارت_از_حجت ۴۴
🔹در قرآن آیه عجیبی است: و ما ینطق علی الهوی ان هو الا وحی یوحی.
در قرآن هر فعلی از افعال انسان سخن آن شخص محسوب میشود.
🔸شاهدش این آیه قران است:ما یلفظ من قول الا لدیه رقیب عتید
لفظ در عربی به معنای پرتاب کردن است و سخن انسان چون از دهانش پرتاب میشود،موج ایجاد میکند در هوا،ان را لفظ نامیدند.
🔹هر حرکتی از حرکات ما میتواند یک لفظی باشد،چون حرکات را انجام میدهیم.یک ارتعاش انرژی در فضا ایجاد میکند.
🔸در قرآن فرمود: انسان هیچ گفتاری نمیگوید جز اینکه مَلکی هست که او را ثبت میکند.
🔹آیا آن مَلَک فقط گفتار ظاهری ما را ثبت میکند؟یا اینکه اعمال ما را هم مینویسد؟خوب تصدیق میکند که اعمال انسان را هم مینویسد.
🔹ولی چرا در قرآن فرمود فقط اقوال شما را مینویسیم؟مشخص است که مقصود قول فقط نیست.چون آیه و روایت بسیار داریم که مطلق اعمال انسان ثبت میشود.
پس مشخص است که تمام رفتارهای ما گفتارهای ما هستند.
🔸با این توضیح آیه میفرماید:ما ینطق علی الهوی
انسان کامل بر اساس هوای نفس سخن نمیگوید.( سخن هم فعل است و هم گفتار است)
🔹ان هو الا وحی یوحی.وقتی سخن میگوید،سخن اش بر اساس وحی الهی است.یعنی از خداوند علمی را میگیرد و بیان میکند.
🔸یکی از اساتید تفسیر میفرمایند: بر اساس این آیه مشخص میشود،گفتار انسان یا بر اساس وحی است یا بر اساس هوای نفس.اگر بر اساس وحی نباشد،هوای نفس است.
🔹هر گفتاری از گفتار ما که بر اساس اتصال به امام زمان(علیه السلام) گفته میشود،این گفتار،کردار،حرکت،حق است.مثبت و ارتقایی است.
🔸هر گفتاری که ما بر اساس نفسانیات و بدون اتصال به امام میگوییم،ان میتواند مضر باشد و استدراج ایجاد کند و ما را درجه درجه پایین ببرد و آسیب زا باشد.
🔸حالا ما دسترسی به امام نداریم،مثل آیت الله بهجت که ایشان به منبع وصل است.چه کار باید بکنیم؟
🔹میفرماید در این صورت تصمیمات مهمی که میخواهی بگیری شروع کن به توسل های جدی همراه با اشک و آه و سوز به حضرت تا اینکه یه جرقه ای در ذهنت ایجاد میشود میفهمی که چکار باید بکنی.خوابی یا صدایی،یا بالاخره یک شخصی میاد یک حرفی میزند و متوجه میشوی این یک پیامی است.
🔸بالاخره طبق عقیده و نورانیت باطن هر چقدر که ما لطیف تر باشیم،پاسخ هایی که از ناحیه امام زمان(علیه السلام) می آید واضح تر است.
🔹گاهی از اوقات انسان باطنش تاریک محض است،پاسخ همیشه میاید ولی متوجه نیست.
🔸مشکل اساسی ما این است که امام را امتحانش میکنیم.امتحان بی ادبی است و انسان به جواب هم نمی‌رسد
🔹امام زنده و ناطق است و همین الان صحبت های ما را میشنود و نیات ما را میداند و توجه هم دارد.باید این در ذهن ما جا بگیرد
ادامه دارد...
📚برگرفته از بیانات استاد سپیدنامه از کتاب بشارت از حجت
@jahadbanafs_aminikhah
#بشارت_از_حجت ۴۵
💠آیت الله بهجت قدس سره نه تنها زندگی اش وقف اهل بیت و به ویژه امام عصر ارواحنا فدا بود به دیگران هم توصیه میکرد که در این راه بکوشند و راهی برای ارتباط با حضرت و کسب رضایت ایشان بیابند.
🔸در اینجا نکته این است ما علاوه بر اینکه باید در راستای رضای امام زمان(علیه السلام) حرکت کنیم،باید دیگران را تشویق کنیم که در این مسیر حرکت کنند.این خودش باعث ارتقای معنوی خود ما میشود.
🔹میفرمایند باید مجالسی تشکیل دهیم و با رفقا و دوستان بنشینیم و مذاکره کنیم که از چه راهی میشود به حضرت رسید
ایشان خیلی تأکید به رابطه دارند،که ما هم میتوانیم با امام رابطه داشته باشیم
🔸هر گاه در ذهن و قلب ما همچین عقیده ای ایجاد بشه که به یک خواسته ای به هیچ عنوان نمیتوانیم برسیم،باطن ما از آن خواسته دست میکشد و حالت حسرت برایش ایجاد میشود.حسرت موجب سکون و اندوه میشود.
🔹چرا قیامت را یوم الحسرت مینامند؟ چون در آنجا انسان میل به ارتقایش از بین میرود و قدرت ارتقای معنوی پیدا نمیکند و به جایش یک اندوه جانسوزی در قلبش ایجاد میشود که در قرآن از آن اندوه جانسوز به عنوان آتش یاد میکند.
ادامه دارد...
📚برگرفته از بیانات استاد سپیدنامه از کتاب بشارت از حجت
@jahadbanafs_aminikhah
#بشارت_از_حجت ۴۶
🔸موضوع بحث در مورد جمعیت می‌باشد که جمع چه آثاری دارد؟
🔹راغب اصفهانی از واژه پژوهان مطرح جهان اسلام است,واژه ی جمع را اینطور معنا میکند: جمع به معنای ضمیمه کردن چیزی ست با نزدیک کردن بعضی از بعض.یعنی قطعاتی را ما نزدیک هم بکنیم تا اینکه یک جمعی به وجود بیاید.
🔸در این فراز ایشان یک نکته ی لطیفی را بیان میکند: از واژه ی بعض و بعض دارد استفاده میکند.یعنی پاره و پاره.
🔹دو پاره را هنگامی به کار میگیرند که یک حقیقتی باشد که آن حقیقت از هم جدا جدا شده.و آن اجزای جدا شده وقتی کنار هم قرار میگیرند و یک مجموعه ی واحد را میسازند،به این جمع میگویند.مثل کنار هم قرار گرفتن اجزای پازل
🔸نه اینکه اجزای مختلف و متفرق کنار هم قرار بگیرند،و وقتی کنار هم قرار گرفتند یک جمع را بسازند.به این جمع نمی‌گویند.مثل جمع کیف و مداد و دفتر با هم.
🔹پس بعضهم من بعض یعنی،یک حقیقت است که پاره پاره شده.
حالا که برخی از پاره ها را بر برخی دیگر نزدیک کردی،این را جمع کردی و شده یک مجموعه.و اینها وقتی کنار هم قرار میگیرند میشوند یکی.
🔸هنگامی که خورشید و ماه جمع میشنود:این هم معنای دیگری از جمع است.یعنی دو موجود در یک زمان و در یک مکان کنار هم قرار میگیرند و این معنا پایین تر از معنای اول است.چون دو حقیقت جدا از هم کنار هم قرار گرفتند.
🔹یا اینکه فرمود:جمع مالا و عدده.آن شخص را دیدی که اهل دنیا بود؟ان شخص مال را جمع کرد و متعددش کرد.این از سنخ اول است.چون اموال از یک سنخ اند.
🔸مثلا اموال و دارایی های را کنار هم قرار داده و در نهایت میگوید مال من.این جمع ها اعتباری اند و ما میتوانیم خدشه در آن وارد کنیم.
🔹تمام واژه های حقیقی قرآن وقتی وارد عالم دنیا میشوند،اعتباری میشوند.دلیلش ضعیف بودن عالم طبیعت و ماده است.
جمعیت واحد بین موجودات مادی برقرار نمیشود.
🔸در آیه ۹۹ سوره کهف:فجمعناهم جمعا:آنها را جمع کردیم،جمع کردنی.این در مورد قیامت است
🔹ذلک یوم مجموع له الناس:قیامت روزیست که مردم برای او جمع میشوند.
یکی از وجوه نامگذاری هفتمین روز هفته به جمعه همین است.گویا در آن روز خاص دو نوع جمعیت ایجاد میشود.
🔸یکی جمعیت ظاهری ست که نماز جماعت و اینهاست.یکی جمعیت باطنی ست که این روز خاص یک ارتباطی با حقایق عالم دارد.
📚برگرفته از بیانات استاد سپیدنامه از کتاب بشارت از حجت
@jahadbanafs_aminikhah
#بشارت_از_حجت ۴۷
🔹مقدمه ی بعدی این است که امام زمان ارواحنا فدا،ایشان باید شناخته شوند که امام زمان چه حقیقتی ست؟
در یک کلام ساده بگوییم،امام زمان(علیه السلام) جلوه ی تمام نمای الهی ست.
🔸اینکه خدا را بخواهیم تنزلش بدهیم و در یک موجودی خداوند تعالی تمام اسما و صفاتش جلوه کند،میشود امام زمان.
به همین جهت امام زمان (علیه السلام)چشم بینای خداوند است.گوش ایشان گوش الهی است.وقتی ایشان میشوند و میبیند،خدا شنیده و دیده است.
وقتی دست به دست امام دهیم،دست امام دست خداست.یدالله.
🔹تمام موجودات نظام هستی تصاویری از کمالات الهی اند و انسان کامل تصویر جامع ای از خداوند است و نمیشود تفکیک اش داد.
🔸ارتباط با امام زمان(علیه السلام) به نحوی ارتباط با خداوند است.نه اینکه او خداوند است.
بر این اساس در سوره فتح میفرماید: یدالله که جماعا.
دست خدا با جماعت است.
🔹مقصود از جماعت در اینجا چیست؟ جماعت یک معنای حقیقی و یک معنای اعتباری دارد.
🔸هرگاه افراد متعددی کنار هم جمع شوند برای رسیدن به یک خواسته واحد وتمام تمرکز و توجه شأن در جهت رسیدن به همان خواسته باشد.
🔹انسان ها دوبعد دارند.و یکی بعد مادیشان است که به هیچ عنوان یکی نمی‌شوند.راه ندارد جسمشان بشود یک جسم واحد.اما راه دارد روحشان بشود یک روح.روح غیر مادی است و مجرد است.
ادامه دارد...
📚برگرفته از بیانات استاد سپیدنامه از کتاب بشارت از حجت
@jahadbanafs_aminikhah
#بشارت_از_حجت ۴۸
💠حضرت علامه حسن زاده در کتاب هزار و یک نکته میفرمایند:وقتی یک شخصی متمرکز میشود در شخص دیگر،یعنی تمام توجه شما متمرکز شود به یک شخصی( طوری که تمرکز، تمرکز باشد نه اینکه به همه چیز اندیشه کنیم و به ایشان هم اندیشه کنیم)من شما میشود یک من.شما بگویید من و او بگوید من،یکی است.
چون ارواحتان متمرکز در یک نقطه است و اتحاد وجودی ایجاد میشود..
🔸وقتی خواسته ها یکی باشد و در این خواسته جدیت اعمال شود،در این صورت تمام آن افراد،آن ده نفر میشوند یک نفر و آن مجموعه واحد ساخته میشود.
🔹چون این افراد متعدد اند و هر کدام از این افراد دارای کمال خاص به خودش و یک نقصی است،به همین جهت کمالات که کنار هم قرار میگیرند،این مجموعه ای که از توجه متمرکز اینها ساخته شده یک مجموعه ی کامل است.نقص ندارد.
🔹وقتی نقص نداشته باشد آن اسم جامع الهی که الله باشد و انسان کامل باشد,قدرتی را به این جمع افاضه میکند،چون این جمع دیگه شایستگی دریافت قدرت را دارد.
🔸هر فیضی که از عالم معنا می اید،این فیض نازل میشود از انسان کامل ولی منوط بر این است که یک دریافت کننده ای باشد.
اگر دریافت کننده باشد و شرایط نداشته باشد،فیض نازل میشود ولی دریافتی محقق نمیشود.
🔹ما باید شرایط دریافت فیض را فراهم کنیم.یکی از راه ها این است که من خودم را ضمیمه کنم به افراد متعددی که خواسته من را دارند،کمالات ما در همدیگر ادغام میشود و یک صورت واحد جمعیه ای به وجود می آید که شرایط دریافت فیض را دارد،که در این صورت دست انسان کامل افاضه میشود به این صورت جمعیه و اینها نورانی میشوند و راه رسیدن به خواسته در قلبشان نمایان میشود.و این امام است که دارد آموزش میدهد.
📚برگرفته از بیانات استاد سپیدنامه از کتاب بشارت از حجت
@jahadbanafs_aminikhah
#بشارت_از_حجت ۴۹
🔸روایت: خداوند وقتی می‌خواهد به یک شهری عذاب نازل کند،به دلیل اینکه کسانی در این شهر هستند که نماز شب میخوانند،عذاب را از کسانی که نماز شب نمیخوانند منصرف میکند..
🔹خداوند وقتی می‌خواهد بر یک شهری عذاب جمعی نازل کند،صورت جمعی آن شهر را نگاه میکند.و فردی نگاه نمیکند.
آن صورت جمعی ست که لیاقت دارد با انسان کامل ارتباط بگیرد.
🔸اگر خود ما به حدی قوی شویم که تمام کمالات را در حد خودمان داشته باشیم،ما میشویم یک جمعیت.
🔹بعد شما در نماز برایت سوال پیش میآید که چرا میگوییم ایاک نعبد و ایاک نستعین؟ما تنها تو را عبادت میکنیم و تنها از تو یاری میجوییم؟چون ما تبدیل به یک جمعیت شدیم.
🔸یعنی شما قوای متعددی داری( شامه،حاسه،واهمه،خیال)همه شان شدند یکی و متمرکز در ارتباط با خداوند شدند.حالا شما ما شدی.
🔹اشخاصی که محبتی بینشان هست میگویند ما.
ایاک نعبد یعنی عقل انسان میشود رهبر و بقیه قوا و جوارح میشوند مأمون.و در تمام وجود انسان یک نماز جماعتی بر پا میشود.
🔸انسان کامل مظهر الله است.وقتی ما جامع شویم با الله ارتباط میگیریم.
🔹حال ما که قوی نیستیم.آیت الله بهجت میفرماید: باید مجالسی تشکیل دهیم.چون همه کنار هم قرار گرفته و کامل میشوند.
باید توجه به آن بعد مشترک کنیم.این میشود جمعیت واحد.
🔸ما در اعتقاد یکی هستیم و امام زمان(علیه السلام)را میخواهیم.به اختلاف نظر ها نباید توجه کرد.اختلاف سبب شکافته شدن جمعیت میشود.
🔹دو حالت است برای اینکه ما راهی را بیابیم تا با امام زمان ارتباط بگیریم:۱) خودمان قوی شویم و سعه ی وجودی پیدا کنیم،به حدی که خودمان کاملیم.در حد خودمان و کوتاهی نداریم.هرچه فهمیدیم درست است انجامش میدهیم،امام زمان به قلب ما القا میکند که راه رسیدن تو به من این است.
🔸۲)حال من همچین قدرتی ندارم و نفس ام خیلی بازی در می اورد،با دوستانی که دغدغه رسیدن به امام را دارند با هم جمع شوید و مذاکره کنید،به یکباره چون همه شدند یکی،در قلبشان یک چیزی می افتد.همان کار را بکنیم امام راضی میشود.این را یقین داشته باشیم امام راضی شود رابطه برقرار میشود.
ادامه دارد...
📚برگرفته از بیانات استاد سپیدنامه از کتاب بشارت از حجت
@jahadbanafs_aminikhah