📆پنجشنبه ۱۵شوال سال۳ه.ق 🗓غزوه‌ احد و شهادت حمزه‌ 💠رهبرانقلاب ‼️مردم ما از زندگی و جنگهای پیامبر تقریباً چیزی نمیدانند؛ همین‌طور جسته و گریخته چیزی شنیده‌اند؛ حتّی از جنگ احد که به خاطر حساسیت آن خیلی تکرار شده است هنوز شناخت کامل و درستی ندارند؛ این وقایع را دنبال کنید! ۷۰/۱۲/۱۳ ‼️در جنگ احد آن ۵۰نفری که دچار نفرین مسلمین در طول این ۱۴قرن شدند مردمان بدی نبودند اما دچار آفت شدند؛ یعنی بخاطر غنیمت گردنه را رها کرده و میدان را به دشمن دادند و موجب شدند پیامبر مجروح شود و خونهای پاکی مثل خون حمزه سیدالشهداء بر زمین ریخته شد و حکومت نوپای اسلامی دچار تزلزل شود؛ چرا؟! به خاطر کوتاهی این ۵۰نفر! ۸۳/۸/۲ ‼️همه دوران زندگی ما، جنگ اُحد است. اگر خوب حرکت کردیم، دشمن شکست خواهد خورد؛ ولی به مجرّد این که چشممان به غنائم افتاد و دیدیم چهار نفر غنیمت جمع میکنند، ما هم حسودیمان شد، سنگر را رها کردیم و به سمت غنیمت رفتیم، ورق برمیگردد! ۷۶/۲/۱۷ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🇮🇷سلاح "امین" 💠بیتی از شعر اخیر امین انقلاب، 💠حضرت آیت الله امام خامنه‌ای: 🤲چو صخره باش و مکن تکیه جز به دامن کوه/به حق سپار دل خویش و از "دعا" مگریز! فروردین ۱۴۰۳ 🤲دعا به انسان قدرت مقاومت در مقابل چالشهای زندگی را میدهد. هر کس در دوران زندگی خود با حوادثی مواجه میشود و چالش‌هایی پیدا میکند. دعا به انسان توانایی و قدرت میدهد و انسان را در مقابل حوادث مستحکم میکند؛ لذا در روایت از «دعا» تعبیر شده است به سلاح. از نبی مکرم نقل شده است که فرمود: «الا ادلّکم علی سلاح ینجیکم من اعدائکم»؛ اسلحه‌یی را به شما معرفی کنم که مایه‌ی نجات شماست؛ «تدعون ربّکم باللّیل و النّهار فانّ سلاح المؤمن الدعاء». در مواجهه‌ی با حوادث، توجه به خدای متعال، مثل سلاح برّنده‌یی در دست انسان مؤمن است. لذا در میدان جنگ، پیغمبر مکرم اسلام همه‌ی کارهای لازم را انجام میداد؛ سپاه را میآراست، سربازان را به صف میکرد، امکانات لازم را به آنها میداد، توصیه‌های لازم را به آنها میکرد، اشراف فرماندهىِ خودش را اعمال میکرد؛ اما در همان وقت هم وسط میدان زانو میزد، دست به دعا بلند میکرد، تضرع میکرد، با خدای متعال حرف میزد و از او میخواست. این ارتباط با خدا، دل انسان را مستحکم میکند! ۱۳۸۴/۷/۲۹ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

📆۱۵ماه شوال سال۲ه.ق 🗓اولین غزوه پیامبر(ص) 🏳مقابل یهودیان بنی‌قینقاع 💠رهبرانقلاب ‼️پیامبر اسلام همه دشمنان را یکسان نمیدانست. این از نکات مهم زندگی پیامبر است. بعضی از دشمنان، دشمنانی بودند که دشمنیشان عمیق بود؛ اما پیامبر اگر میدید خطر عمده‌ای ندارند، کاری به کارشان نداشت، بعضی دشمنان هم بودند که خطر داشتند، اما پیامبر آنها را زیر نظر داشت؛ مثل عبدالله بن ابیّ که یک منافق درجه یک بود و علیه پیامبر توطئه هم میکرد لیکن پیامبر فقط او را زیر نظر داشت، کاری به کار او نداشت اما همان آدم مهربان و دلرحم در مقابل دشمانی بشدت سختگیر بود دستور داد که خائنان بنی‌قینقاع و بنی‌نضیر و بنی‌قریظه را بیرون راندند و خیبر را فتح کردند؛ چون دشمنان خطرناکی بودند. پیامبر از اول ورود به مکه کمال مهربانی را به‌خرج داد اما اینها در مقابل خیانت کردند و از پشت خنجر زدند کردند! ۷۹/۲/۲۳ ⚠️توجه 🏴پیامبر برای فتح بیت المقدس با ۷مانع قبایل یهودی بنی‌قینقاع و بنی‌نضیر و بنی‌قریظه و خیبر و موته و تبوک و فلسطین روبرو بود اما در حین عزم به مقابله با یهودیان موته ایشان را ترور کردند! #نشربامنبع @Jahade_tabeini

📆۱۷ ماه شوال سال ۵ق 🗓غزوه احزاب(خندق)/۱ 💠رهبرانقلاب: ‼️پيغمبر در جنگهاى خود، آنجائى كه لازم بود با طرف خود و دشمن خود حرف بزند، چه جورى حرف ميزند. سرتا پاى نقشه ى پيغمبر استحكام است؛ استوار، يك ذره خلل نيست. در جنگ احزاب پيغمبر با طرفهاى مقابل وارد گفتگو شد، اما چه گفتگوئى! تاريخ را بخوانيد. اگر جنگ است، با شدت؛ اگر گفتگو است، با شدت؛ اگر تعامل است، با شدت؛ با استحكام. اين معناى اشداء على الكفار است. ۸۷/۵/۹ ‼️جنگ احزاب جنگ مهمی بود در مقام مقایسه با جبهه امروز دشمن علیه جمهوری اسلامی را در صدر اسلام مشابه سازی بکنیم، میشود جنگ احزاب! ۹۵/۴/۱۲ ‼️در جنگ خندق (احزاب) وقتیکه همه سرهای خود را برای مقابله نکردن با عبدود به زیر انداختند تنها علی بود که داوطلب مقابله شد، اگر امروز هم چنین کسی در میان بشریت باشد دنیا از ظلم و جور خالی میشود! ۷۰/۱۰/۲۹ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

📆۱۷ ماه شوال سال ۵ق 🗓غزوه احزاب(خندق)/۲ 💠رهبرانقلاب ‼️هر وقت‌ اسلام‌ در هر دوره‌يي‌ از دوره‌ها و در طول‌ ۱۴۰۰سال‌ گذشته‌، با چهره واقعي خود در دنيا آشكار شد، دشمنيهای شديد مقابل‌ آن‌ صف‌آرايی كردند و هر وقت‌ اسلام‌ از چهره واقعی خود خارج‌ شد، دشمنيها كم‌ شد. شما ببينيد كه‌ اسلام‌ در مكه‌ با چه‌ دشمنيها روبه‌رو بود. همه حيوان‌صفتان مقابل‌ پيامبر و اسلام‌ صف‌ كشيدند. وقتی آن‌ بزرگوار به‌ مدينه‌ تشريف‌ آورد، دشمنيهاي‌ خونين‌ و خباثت‌آميز از سوي‌ آدمهای پليد ادامه‌ يافت‌. در قرآن‌ سوره‌ای به‌ نام‌ "احزاب‌" است‌ كه‌ شرح‌ همين‌ وقايع‌ در آن‌ منعكس‌ ميباشد. احزاب‌، جناحهای مختلفی بودند كه‌ در مقابل‌ اسلام‌ و رهبر آن‌ صف‌آرايی كردند. در ميان‌ آنها، مشركان‌ قريش‌ و سقيف‌ و اهل‌ كتاب‌ دورافتاده‌ از كتاب‌ و يهود و نصاری و منافقان‌ بودند كه‌ همه‌ براي‌ كوبيدن‌ اسلام‌، يكدست‌ شده‌ بودند، امروز هم‌ در دنيا اسلامی كه‌ با ظلم‌ درافتد وجود دارد. اين‌ اسلام‌ بايد در انتظار دشمنی امريكا و صهيونيستها باشد. روزيكه‌ ما پشت‌ سر امام‌ عزيز، شعارهای اسلام‌ واقعی را مطرح‌ ميكرديم‌، ميدانستيم‌ كه‌ دشمنها مقابل‌ ما صف‌آرايی ميكنند. در صدر اسلام‌ هم‌ همينگونه‌ بود. آن‌ روزيكه‌ يهوديها و منافقان‌ و مشركان‌، جنگ‌ احزاب‌ و خندق‌ را بوجود آوردند، مؤمنين‌ واقعی گفتند: اين‌، چيز تازه‌ای نيست‌. خدا و رسولش‌ به‌ ما گفته‌ بودند كه‌ فاسدها عليه‌ شما همدست‌ خواهند شد. بنابراين‌، آنها چون‌ صدق‌ وعده الهی را ديدند، ايمانشان‌ قويتر شد ۶۸/۴/۲۱ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۱۷ ماه شوال سال ۵ق 🏳هلاکت عمروبن‌عبدود 🏳توسط امیرالمومنین/۱ 💠استاد خامنه‌ای ‼️اسلام، با شمشیر علی و ثروت خدیجه پیش رفت! ۵۹/۵/۸ ‼️در مورد امیر المؤمنین فقط یک جا این بزرگوار مثل یک آدم قهرمان، خودنمایی و جلوه فروشی شجاعانه کرده و آن وقتی است که به جنگ عَمرو بن عبدود می رود. سرش را بالا گرفته بود، شمشیرش را به دست گرفته بود و می رفت. پیغمبر نگاه کرد و گفت: هذه مشیة؛ این نوع راه رفتنی است که خدا در غیر چنین موردی که او راه می رود، در همه جا آن را مبغوض می دارد. ببینید، یک جا خودنمای هست؛ آن هم درست - به قول معروف - به خال میزند؛ همان نقطه ای که باید خودنمایی کرد. یعنی خودنمایی کردن در مقابل دشمن؛ جلوه فروشی در مقابل دشمنی که اساس شخصیت و هویت او اصلا تکبر و غرور است. چراکه عمروبن عبدود اینگونه بوده؛ پیرمردی بوده که در همه عمر شمشیر زده، طرف مقابل را به خاک انداخته؛ اینطور مغرور بوده است! ۶۸/۲/۸ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۱۷ ماه شوال سال ۵ق 🏳هلاکت عمروبن‌عبدود 🏳توسط امیرالمومنین/۲ 💠رهبرانقلاب ‼️امیرالمومنین در هیچ میدان جنگی هرگز به هیچ دشمنی پشت نکرد، در جنگ خندق که همه به خود لرزیدند تنها علی جلو رفت، یک جوان بیست و چندساله با شجاعت خود در میدان جنگ اسلام را پیروز کرد و آن عظمتها را آفرید! ۷۴/۱۱/۲۰ در میدان جنگ خندق که به نام جنگ احزاب نیز معروف است -یعنی جنگی که همه‌ی گروههای کافر در آن دست به دست هم دادند تا اسلام را به زانو درآورند- وقتی سرباز شجاع اسلام علی بن ‌ابی طالب (علیه‌السلام) به میدان عمروبن‌عبدود وارد شد، پیغمبر فرمود: «قَد بَرَزَ الاِیمانُ کُلُّه إِلَی الکُفرِ کُلِّه» کفار همه‌ی نیروی خود را در عمروبن‌عبدود متمرکز کردند، او را به میدان اسلام فرستادند و او با غرورش می‌اندیشید که شکست حکومت اسلامی بدست اوست. اما نیروی رزمنده‌ی مؤمنِ اسلام یعنی امیرالمؤمنین او را در خاک و خون غلتاند و همان‌جا بود که دروازه‌ای که نظام اسلامی را به سوی منطقه‌ی نفوذ ابرقدرتها میگشود، باز شد. همه‌ی نیروهای دست‌به‌دستِ هم‌داده منهدم شدند. وقتی عمروبن‌عبدود به خاک و خون غلتید، در حقیقت کفار همه به خاک و خون غلتیده بودند. فتوحات اسلام آغاز شد. ۵۹/۷/۴ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۱۷ ماه شوال سال ۵ق 🏳هلاکت عمروبن‌عبدود 🏳توسط امیرالمومنین/۳ 💠رهبرانقلاب ‼️در زمان پیامبر، به هنگام جنگ خندق، امیرالمؤمنین - که جوان نوخاسته‌ی بیست و چند ساله‌ای بود - با عمرو بن عبدود مبارزه کرد و آن پهلوان معروف عرب را - که قریش و غیرقریش، بزرگش میشمردند و یقین داشتند که او دیگر کار پیامبر و مسلمانان را یکسره خواهد کرد - به درک واصل کرد و برگشت و در این مبارزه، پیشانی حضرت زخم برداشت و خون از پیشانی مبارک امیرالمؤمنین جاری شد. او خدمت پیامبر آمد. آن حضرت، نگاهی کرد. خونِ چهره‌ی امیرالمؤمنین، دل پیامبر را سوزاند. این جوان مبارز، این جوان فداکار، این جوان محبوب و عزیز، رفته این کار بزرگ را هم کرده و برگشته و حال پیشانیش خون‌آلود شده است. پیامبر فرمود: علی جان! بنشین. امیرالمؤمنین نشست. پیامبر دستمال خواست. خود آن حضرت شاید خونها را تمیز کرد و بعد هم به دو نفر از خانمهایی که مأمور بستن زخمها بودند، فرمود که زخم علی را خوب ببندید و مرتّب کنید. وقتی این سفارشها را کرد، ناگهان مثل این‌که چیزی به یاد پیامبر آمد و شاید چشمهای آن حضرت پر از اشک شد. نگاهی به امیرالمؤمنین کرد و فرمود: علی جان! امروز زخم تو را بستیم؛ امّا آن روزی که محاسن تو از خون سرت خضاب خواهد شد، من کجا هستم؟ «این أکون اذا خضبت هذه من هذا». ۷۵/۱۱/۲۰ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۱۸ ماه شوال سال ۵۹۸ ق 🏴رحلت فقیه و محدث کبیر 🏴فخرالدین، ابن ادریس(رض)/۱ 💠رهبرانقلاب ‼️اساس حوزه برای علم است؛ حوزه علمیه است. ما می‌گوییم کام حوزه علمیه با علم برداشته شده است. پس علم، بافت حقیقی و پایه حقیقی و هویت حقیقی این حوزه را تشکیل میدهد - حوزه های علمیه همه جا اینجورند؛ مخصوص حوزه علمیه قم که نیست - یعنی حوزه علم محور است. علم محور بودن لوازمی دارد؛ باید به این لوازم ملتزم شد. یکی از چیزهایی که لازمه‌ی علم محور بودن است، این است که مجموعه علم محور پرسش زاست، پرسش آفرین است. وقتی بحث علمی مطرح است، سوال مطرح است، با سوال باید با روی باز مواجه شد؛ همچنان که در سنت علمی سلف ارجمند ما هم این وجود داشته. شما ملاحظه می کنید؛ در فقه معارضات فقهی زیاد است؛ گاهی با لحن های تند هم همراه هست. فرض بفرمایید مرحوم علامه در موارد متعددی به ابن ادریس به شکل عجیبی می‌تازد و عکس‌العمل خیلی شدیدی نشان میدهد. البته باز ابن ادریس به نوبه خود با همان بیان، با شیخ طوسی برخورد کرده است. این کار رایج است، اشکالی هم ندارد؛ اما در میدان علم. اگر ابن ادریس زنده می شد، می‌ایستاد، علامه پشت سرش نماز می‌خواند، دستش را هم می‌بوسید. این برخوردها معنایش این است که طرح سوال، طرح اشکال، طرح شبهه، طرح مسئله جدید، طرح شیوه جدید، ایرادی ندارد. اگر آنچه که مطرح شده است، غلط است، آن وقت باید با شیوه علمی با آن غلط برخورد کرد؛ یعنی اغماض در مواجهه ی با غلط علمی جایز نیست. ۸۹/۸/۲ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۱۸ ماه شوال سال ۵۹۸ ق 🏴رحلت فقیه و محدث کبیر 🏴فخرالدین، ابن ادریس(رض)/۲ 💠رهبرانقلاب ‼️«سرائر» ابن‌ادریس، با این همه مطلب، با این همه لطافت، حقش است که واقعاً ما یک فهرست کامل و قوی از آن داشته باشیم، تا هر کلمه‌یی که بخواهیم، بتوانیم در آن‌جا پیدا کنیم! ۷۰/۷/۴ ‼️حوزه های علمیه، وقتی میتوانند خود را ترمیم کنند و رشد و بالندگی یابند که زنده باشند. حوزه‌ی مرده، قادر به چنین کاری نیست. واقعیتهای بشری، مثل خود انسانند و حیات و مرگ و ضعف و قوّت و بیماری و صحّت دارند. حوزه‌ی علمیه نیز همین‌طور است. حوزه‌ی بیمار و سالم و ضعیف و قوی و زنده و مرده، وجود دارد. حوزه باید زنده و سالم و قوی باشد تا بتواند رشد کند و آفاق جدیدی را بگشاید و منطقه‌ی جدیدی را در اختیار مستفیدین از فواید خود قرار دهد. وقتی سابقه‌ی حوزه‌ی علمیه‌ی قم را توضیح میدهیم، نمیخواهیم فقط بگوییم از لحاظ زمانی و تاریخی، آنها سَلَف این حوزه‌اند؛ بلکه از لحاظ محتوایی نیز همین‌طور است. تحقیقاتِ «شیخ طوسی» و بعد ابداعات «ابن‌ادریس» و «محقّق حلّی» و آن فعّالیت فقهی وسیع «علاّمه» و دیگر کارهایی که دیگران کردند، امروز همه در این حوزه متبلور است. هر کسی در طول این دوازده قرن، در فقه و اصول، فعّالیتی کرده و هنری را بروز داده است، امروز در درس و بحث و تألیف و کتابِ این حوزه‌ی علمیه متبلور است. حوزه‌ای که این، سابقه و ریشه و شجره و نسب علمی آن است، الان در چه وضعی است؟ این، آن چیزی است که ما باید دائماً به آن بپردازیم. واقعاً اگر کسی به سرنوشت اسلام و مسلمین علاقه‌مند است، باید به این قضیه بپردازد. ۷۴/۹/۱۳ #نشربامنبع @Jahade_tabeini

🗓۱۸ ماه شوال سال ۵۹۸ ق 🏴رحلت فقیه و محدث کبیر 🏴فخرالدین، ابن ادریس(رض)/۳ 💠رهبرانقلاب ‼️بعضی آقایان آمده بودند شکایت میکردند که برای خواجوی کرمانی سالگرد گرفته میشود و مبلغی هزینه میگردد، اما مثلا برای شیخ مفید سالگرد گرفته نمیشود. این حرف درستی هم هست؛ یعنی شخصیت شیخ مفید، با شخصیت خواجوی کرمانی قابل مقایسه نیست. اگر شیخ مفید را محاسبه‌اش کنیم و اندازه‌اش مثلا ۱۰۰ باشد، خواجوی کرمانی ۵/۸ است؛ نه از جهت این‌که شیخ مفید یک فرد دینی است و خواجوی کرمانی یک نفر غیر دینی؛ نه، اصلاً فی‌نفسه و در همان شأن خودش، شیخ مفید برجسته‌تر است. این اشکال، اشکال درستی است؛ اما به آقایان گفتم که به نظر شما این اشکال بر چه کسی وارد است؟ شما خیال میکنید که دولت جمهوری اسلامی نشسته سالگرد خواجو را تصویب کرده است؟ نه، آدم باهمتی در کرمان، چون همشهری خواجو بوده، به نظرش رسیده که چه‌طور است یک سالگرد برای خواجو بگیریم؛ بعد دوندگی کرده، این را دیده، آن را دیده، پولی جمع کرده، زحمتی کشیده، و این مراسم سالگرد درست شده است. شما که در حوزه‌ی قم نشسته‌اید و شیخ مفید را میشناسید، کدامتان دویده‌اید، سراغ این و سراغ آن رفته‌اید، ولی برای شیخ مفید سمینار گرفته نشد، که حالا اعتراض میکنید؟ آقایان ساکت شدند! بعد من گفتم هزار نفر هستند؛ شما از شیخ مفید بگیرید و همین‌طور جلو بیایید. بزرگان، علما، با رتبه‌های عظیم، از لحاظ علمی، از لحاظ ادبی، از لحاظ جایگاهشان در بنای عظیم معارف اسلامی - مثل خواجه نصیر، ابن‌ادریس و دیگران - هستند، اما همت نیست! به نظر من، این بی‌همتی در خیلی جاها هست. ۷۰/۷/۲۸ #نشربامنبع @Jahade_tabeini