💠فرزندانمان را کارآفرین بار بیاوریم نه کارمند. سیستم آموزشی ما به بچه ها میگه برید وکیل و مهندس و دکتر بشید، رسانه ها فوتبالیست شدن و هنرمند شدن رو تبلیغ میکنن، تو خونه همه دنبال اینیم که بچه هامون درس بخونن و تحصیل کرده بشن و... کجای این آموزش و تربیت به بچه ها یاد میده کارآفرین باشن⁉️ برای خودشون کسب و کار داشته باشن⁉️ شرکت تاسیس کنن و صاحب کار باشن⁉️ تجارت کنن و تاجر بشن؟ تقریبا هیچ جا... کلا در حال آموزش به بچه هامون هستیم که توی زندگی اصلا ریسک نکنن و همیشه توی عافیت زندگی کنن. کارمند جاهای خوبی بشن و حقوق بگیر باشن. چکار کنیم که کارآفرین بار بیاریم بچه هامون رو؟ 1⃣ پول تو جیبی دادن همیشگی به بچه ها عادتیه که ذاتا بچه ها رو غیر مستقل و حقوق بگیر بار میاره. بچه ها رو منتظر پرداخت منظم بار میاره. مواجب بگیر و این دقیقا مخالف روحیه کارآفرینیه. راه حل مناسب به نظر میرسه این باشه که پول تو جیبی بچه ها مشروط بشه به کمکی که به خانواده میکنن و ارزشی که برای خانواده ایجاد میکنن. یاد بگیرن که در صورت کمک به خانواده و انجام یک کار خلاقانه و خوب میتونن پول توجیبی های متغیر بگیرن. هم خلاقیت پروش پیدا میکنه و هم حقوق بگیر و مواجب بگیر نمیشن. 2⃣ هر شب براشون قصه نخونید. ۴ شب شما قصه بخونید و ۳ شب بخواید اونا برای شما قصه بگن. کارآفرین باید بتونه سناریو ایجاد کنه و دیگران رو تحت تاثیر قرار بده. 3⃣ بچه ها رو تشویق کنید جلوی دوستاشون راجع به اسباب بازیهاشون و بازی هایی که بلدن سخنرانی کنن. بهشون یاد بدید که روی بقیه تاثیر بزارن و دوستاشون رو با خودشون همراه و هم نظر کنن. 4⃣ اگه جایی مثلا توی رستورانی میرید و خدمات نامناسبی میگیرید به بچه ها یاد بدید که خدمات نامناسب رو تشخیص بدن و بتونن انتقاد کنن. 5⃣بعضی از ویژگی های کارآفرینی که باید در بچه ها تقویت بشن اینها هستند: نتیجه گرایی، استمرار، رهبری، درون نگری، همبسته بودن #تربیت_فرزند #سبک_زندگی ❤❤❤❤❤ 👨‍👩‍👧‍👦 @Zendegi_Et

🎥 وقت ندارم به پدر و مادرم برسم! #استاد_شجاعی #سبک_زندگی ❤️❤️❤️❤️❤️

#سبک_زندگی ✅ هشت درس سبک زندگی قرآنی از علامه طباطبایی ✍️تلخیص یادداشت عبدالحسین بزرگمهرنیا به‌مناسبت ۲۴ آبان‌ماه، روز بزرگداشت مرحوم علامه محمدحسین طباطبایی، چند خاطره کوتاه و درس‌آموز از سبک زندگی قرآنی این شخصیت برجسته و مفسر قرآن کریم مرور شده است 🔸زیاد سخن نگویید یکی از واعظان و منبری‌های تهران از مرحوم علامه طباطبایی پرسید: چگونه در نماز، حضور قلب داشته باشم؟ فرمودند: زیاد سخن نگویید، پرگو نباشید! 🔹علم همچون باغ است یک بار به مرحوم علامه طباطبایی عرض کردم: شما از این همه مطالعه خسته نمی‌شوید؟ فرمودند: علم همچون باغ است. اگر از این باغ خسته شدم، به باغ دیگری می‌روم! و روزی فرمودند: من در شبانه‌روز شش ساعت را صرف خوردن و خوابیدن و عبادت می‌کنم و ۱۸ ساعت دیگر مشغول تفکر هستم. گاهی که هنگام تفکر خوابم می‌برد وقتی بیدار می‌شوم، تفکرم را از آنجا که مانده بود، ادامه می‌دهم. حتی در خواب هم، فکرم مشغول است. 🔸ربع ساعت وقت اضافه مرحوم حاج سید صادق شمس می‌فرمودند: زمانی که مرحوم علامه طباطبایی مشغول تفسیر المیزان بودند یک روز به من فرمودند: من معمولاً در طول هفته، تفسیر را می‌نویسم و روز‌های پنج‌شنبه بر نوشته‌های خود مروری می‌کنم و آنها را ویرایش می‌کنم. اخیراً به این نتیجه رسیده‌ام که اگر در طول هفته مطالب را بدون نقطه بنویسم و در روز پنجشنبه به هنگام ویرایش و بازنگری، نقطه‌هایش را بگذارم، جمعاً در طول هفته ربع ساعت وقت اضافی می‌آورم! لذا مدتی است که این‌گونه عمل می‌کنم و کلمات را بدون نقطه می‌نویسم و در آخر هفته به بازنگری و نقطه‌گذاری می‌پردازم. 🔹دعای شخصی برای خودم نکرده‌ام علامه حسن‌زاده آملی می‌فرمودند: کتابی نوشته بودم، خدمت علامه طباطبایی تقدیم کردم تا مطالعه کنند. ایشان یک دوره تمام آن را مطالعه فرمودند. در جایی از کتاب، دعای شخصی درباره خودم کرده بودم. علامه به من فرمودند: آقا! تا من خودم را شناختم، دعای شخصی در حق خودم نکردم، بلکه دعایم عام است. (همه را شامل می‌شود) علامه حسن‌زاده آملی می‌فرمودند: این تادیب اخلاقی بسیار در من اثر گذاشت. 🔸کی روی، ره زکه پرسی، چه کنی، چون باشی؟ روزی در محضر مرحوم علامه طباطبایی بودیم که یکی از دوستان حاضر در آن جلسه این بیت عارف شیراز را زمزمه کرد: کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش کی روی؟ ره ز که پرسی؟ چه کنی؟ چون باشی؟ یک‌باره مرحوم علامه، دست در مقابل صورت گرفتند و سخت گریستند و در حالی که شانه‌هایشان به شدت تکان می‌خورد، با خود زمزمه می‌کردند: «کی روی؟ ره زکه پرسی؟ چه کنی؟ چون باشی؟» گویا آن کسی که در بیابان از کاروان بازمانده و راه نمی‌داند، خود او است. آن گریه، قلب حضار را چنان به آتش کشید که هرگز شعله آن در جانشان به سردی نمی‌گراید. رَحِمَهُ اللّهُ وَاَنْزَلَه فِی جِوارِ قُرْبِهِ. 🔸بعد از هر نماز واجب، معاویه را لعن می‌کردند آقای بهجت می‌فرمودند: آقای طباطبائی (علامه طباطبایی) در نجف می‌گفتند: من بعد از هر نماز واجب، فلان عدد معاویه را لعن می‌کنم. نمی‌دانم وقتی ایران آمدند، همان کار را ادامه می‌دادند یا نه و عددش هم یادم رفته است. بعد آقای بهجت فرمودند: آیا ما آن عِرق دینی را داریم که معاویه را لعن بکنیم؟‌ 🚩🔹ای کاش مرثیه‌خوان بودم! علامه روزی در یکی از مجالس روضه شرکت کرده بودند، شخص حراف و لوده‌ای که علامه را نمی‌شناخت در حضور ایشان شروع کرد به لودگی کردن و حرف‌های بی ربط زدن و توجه نداشت این آقایی که حضور دارد حضرت علامه طباطبایی است؛ چون علامه، بسیار کم حرف بودند و ظاهر بسیار معمولی و متعارفی داشتند. بعد از آنکه به آن شخص می‌گویند آقا! حداقل امروز که حضرت علامه طباطبایی حضور دارند مراعات کنید و در محضر ایشان مؤدب باشید و درست صحبت کنید، او می‌پرسد: حضرت علامه طباطبایی ایشان هستند؟ می‌گویند بله بعد آن بنده خدا می‌گوید: من خیال کردم ایشان مرثیه‌خوان است. فکر نمی‌کردم ایشان علامه طباطبایی باشند. علامه با شنیدن این سخن می‌فرمایند:‌ ای کاش من مرثیه‌خوان حضرت سید الشهدا(ع) بودم. من حاضرم همه این سالیانی که مشغول درس و تألیف و فعالیت‌های علمی بوده‌ام بدهم و ثواب یک جلسه مرثیه خوانی اباعبدالله الحسین (ع) را به من بدهند. 🔸هر که به جایی رسیده، از امام حسین(ع) است استاد ما مرحوم علامه طباطبایی در ایام محرم و صفر، تسبیح از دستشان نمی‌افتاد. می‌نشستیم پهلوی ایشان، اگر سؤالی نداشتیم، نیم ساعت، یک ساعت، تا آخر مجلس، همه‌اش ذکر می‌گفتند. همه‌اش مشغول به لعن و سلام در زیارت عاشورا بودند. ایشان می‌فرمودند: هر کسی که معارف اسلامی، ذوقی، معرفتی، شهودی، به دست آورده، بزرگان ما گفته‌اند که زیر قبه امام حسین (ع) به دست آورده است. 🌐 کانال نشریه معارف| عضو شوید🔻 https://eitaa.com/maarefmags_ir