.: #معدن #جواهرات #قیمتی را دریابید ..   رهبر معظم انقلاب حضرت امام خامنه ای دیروز در دیدار معلمان، آنها را پرورش‌دهندگان جواهر قیمتی «نسل نوجوان و جوان» و معماران آینده کشور خواندند. این تعبیر بلند و خطاب قرار دادن معلمان به عنوان سربازان گمنام نظام اسلامی، از یک سو قدردانی از جایگاه و زحمات و ایثار معلمان و از سوی دیگر نشان از اهمیت و ارزش نظام آموزشی و تعلیم و تربیت در ساخت و پیشرفت کشور است. براساس همین جایگاه و نقش مهم است که رهبرمعظم انقلاب وامام امت در دیدار روز گذشته بار دیگر به یک آسیب‌شناسی دقیق و کارشناسانه از مشکلات و موانع پیش روی نظام تعلیم و تربیت پرداختند که هر کدام در جای خود و مستقلاً نیازمند واکاوی و پیگیری است. موارد و هشدارهایی همچون تبعات کم‌توجهی آسیب‌زا به مدارس دولتی از جمله تضعیف عدالت اجتماعی، اثر منفی بی‌ثباتی در مدیریت آموزش و پرورش طی سال‌های اخیر تا امروز، غفلت از مهارت‌آموزی و گسترش آموزش‌های فنی و حرفه‌ای، اجرا نشدن درست و کامل سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، کمبود معلم متعهد و کارآمد به‌دلیل سرمایه‌گذاری ناکافی بر روی تقویت زیرساخت‌ها و ظرفیت‌های دستگاه‌های تربیت معلم، لزوم توجه به تألیف جذاب، به‌روز و مبتکرانه کتاب‌های درسی همراه با گنجاندن مفاهیم اسلامی و معرفی مفاخر اسلامی و ایرانی، یادآوری خطای راهبردی برخی از مسئولین در گذشته از طریق کوچک‌انگاری و مزاحم و مصرف‌کنندهِ بی‌فایده دانستن آموزش و پرورش و تلاش و پیشنهاد ویرانگر برای خصوصی‌سازی و جدا کردن آموزش و پرورش از دولت در گذشته، لزوم نظارت مستمر آموزش و پرورش بر مدارس غیردولتی و موارد و تذکرات دیگری که یقیناً توجه، عبرت‌آموزی و تلاش برای عمل به آنها آثار و برکات فراوانی خواهد داشت. اما گذشته از بخش‌هایی از بیانات و ارشادات دیروز رهبرمعظم انقلاب امام خامنه ای که مخاطب آن معلمان و کادر آموزشی مدارس هستند و در جای خود عمل به آنها مهم و گره‌گشاست، مخاطب بخش عمده این تذکرات و آسیب‌شناسی دقیق، مدیران رده‌های مختلف کشور و مسئولان ارشد به خصوص در دولت، مجلس و شورای عالی انقلاب فرهنگی هستند. مطالبه حضرت امام خامنه ای و بیان تذکراتی درخصوص کارهای مغفول واقع‌شده یا پیمودن مسیرهای اشتباه و خسارت‌بار در حوزه سیاست‌گذاری‌های آموزش و پرورش به این معنی است که باید در اسرع‌وقت نسبت به جبران آنها اهتمام ورزید، چراکه در بسیاری از امور تا زمانی که به‌صورت پایه‌ای و از سطح مدارس کار اصولی صورت نگیرد، مشکلات بعدی در جامعه رفع نخواهد شد و مشکلات جدیدی نیز به آنها اضافه خواهد شد. امام حکیم جامعه در همین خصوص با اشاره به اتفاق‌نظر بسیاری از صاحب‌نظران و کارشناسان بر محور بودن مدرسه برای گره‌گشایی از مشکلات کشور، فرمودند: «همان‌گونه که این متخصصان می‌گویند، اگر در ۲۰ سال قبل به موضوع مدرسه رسیدگی کرده بودیم امروز بسیاری از مشکلات وجود نداشت؛ بنابراین چاره کار در برنامه‌ریزی صحیح و همت جدی برای اصلاح مدرسه است و همه مسئولان، تصمیم‌سازان، تصمیم‌گیران و آحاد مردم باید اهمیت حیاتی دستگاه آموزش و پرورش را درک کنند.» حال باید دید مسئولان مخاطب این تذکرات و فراخوانده شده برای برنامه‌ریزی صحیح و همت به خرج دادن در مسیر اصلاح نقص‌ها و اشتباهات و کم‌کاری‌های مرتبط با نظام تعلیم و تربیت، این‌بار به‌طور کامل سنگینی وظایف خود در این زمینه را درک می‌کنند؟ آیا نگاه مصرف‌کننده بودن آموزش و پرورش جای خود را به این نگاه درست خواهد داد که «تامین نیاز و بودجه مناسب برای نظام تعلیم و تربیت هزینه نیست بلکه سرمایه‌گذاری است»؟ آیا بساط ملموس بی‌عدالتی آموزشی منجر به بی‌عدالتی اجتماعی و شکاف رو به رشد آموزش و پرورش طبقاتی که نگرانی به‌حق دانش‌آموزان و خانواده‌ها و رهبر معظم انقلاب امام خامنه ای و سایر دلسوزان را در پی داشته است با تدبیر و احساس وظیفه مسئولان ، جای خود را به برابری و توزیع عادلانه امکانات و فرصت‌ها خواهد داد؟ آیا ورود به موقع مسئولان می‌تواند فضای مدارس و فرهنگ و سرمایه‌های ارزشمند کشور را از چنگ مافیای کنکور و برخی موسسات و انتشاراتی‌های متمول و سیری‌ناپذیر نجات دهد؟ آیا این بی‌ثباتی عجیب و تغییر مکرر و زیان بار وزرا در یک دهه گذشته تاکنون که به تعبیر امام امت، گاهی تغییر معاونان، مدیران میانی و حتی مدیران مدارس را هم درپی‌ می‌آورد و از این شاخه به آن شاخه پریدن‌ها جای خود را به مدیریت با ثبات، کارآمد و مبتنی بر اسناد راهبردی و سند تحول و نقشه مترقی گام دوم پیشرفت خواهد داد؟ بی‌شک هرگونه تعلل و کم‌کاری و پرداختن به حواشی به جای عمل به وظایفی همچون رفع مشکلات آموزش و پرورش و نظام تعلیم و تربیت از سوی مسئولان، گناهی نابخشودنی است که آینده کشور را تهدید می‌کند. حوادث ماه‌های گذشته در ایام اغتشاشات و حتی ماجرای به اصطلاح مسمومیت و بدحالی دانش‌آموزان در برخی مدارس