eitaa logo
جوانان عاشورایی/گام دوم انقلاب_۵۷
203 دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
1.1هزار ویدیو
115 فایل
گام دوم انقلاب🌱جوانان عاشورایی هیات رزمندگان اسلام دارالولایه(جیرفت) بیان نظرات وپیشنهادات: saeed_65
مشاهده در ایتا
دانلود
💚 به مناسبت ایام ارباب بی کفن ع 👣 افرادی که برای حضرت سیدالشهدا(ع) به می‌روند و برای مصائب ایشان اشک می‌ریزند در پاداش عظیمی که برای شهدای کربلا در نظر گرفته شده شریک هستند. 👌این حقیقت را از رسول خاتم(ص) نقل کرده است. 🌴 نقل می‌کند که با جابر براى زيارت حضرت (ع) به كربلا آمديم. 👣 جابر غسل كرد و بر خود عطر زد. از آنجایی که جابر نابینا بود، دستش را گرفتم و بر قبر مطهّر حضرت سيّدالشهدا(ع) گذاشتم. 💦 ناگهان بیهوش شد و به زمین افتاد. بر صورت ایشان آب ریختم تا به هوش بیاید. بعد از آنکه به هوش آمد با سوز دل سخنانى جگر سوز به محضر حضرت (ع) عرضه داشت؛ سپس به شهداى گرانقدر كربلا سلام كرد و در پايان گفت: ☝«ما نيز در مجادله، مقاتله و يارى ذرّية خاتم پيامبران(ص) و شهادت در محضر او شريك بوديم.» 👳🏻 عطيّه که از کلام جابر شگفت زده شده بود پرسید: ⁉ «ما رنجى نبرديم و شمشيرى نزديم، سرهاى اين گروه از بدن جدا و همسران‌شان بيوه، و فرزندان‌شان يتيم شدند، چگونه در اجر با ايشان شريك هستیم؟» ☝جابر در پاسخ گفت: ⚜ «عطيّه! من خود از رسول خدا(ص) شنيدم كه فرمود: ▪هر كس عمل قومى را دوست دارد، در ثواب آن عمل با آنان شريك است». 👌سپس گفت: ▪«اى عطيّه! رسول‌خدا(ص) فرمود: نيّت من و اصحابم بر همان نيّت حسين(ع) و اصحاب اوست». 🔺از این حکایت مهم و معتبر می‌توان دو نتیجه مهم گرفت؛ ▪اول آنکه نيّت خير دارای ارزش فراوانی است و می‌تواند انسان را به كاروان نور متصل سازد. ▪دوم آنکه نيّت و عمل امام حسين(ع) و يارانش از چه عظمتى برخوردار است كه رسول‌خدا(ص) براى شركت در ثواب شهداى كربلا نیّت خود را همانند نیت حضرت سیدالشهدا(ع) و یاران‌شان می‌داند. 📕 برگرفته از کتاب آئین اشک و عزا در سوگ سیدالشهدا(ع) نوشته . 🔰 🚩کارگروه ویژه اربعین حسینی🏴جوانان عاشورایی هیات رزمندگان اسلام جیرفت🚩 💠 @jahadekabir_57 💠
◾️ ‌‏هنگام روضه حضرت زهرا(س) بیش از همه گریان می‌شدند ▪️‌‏امام سه روز در دوم برای حضرت زهرا(س) مجلس روضه می گرفتند.‌‎ ‌‏ایشان به ذکر مصیبت فاطمه زهرا حساسیت خاصی داشتند و هنگامی که از (س) و (ع) نام برده می‌شد بیش از همه گریان می‌شدند. 📚 حجةالاسلام و المسلمین محمد - پا به پای آفتاب - ج۴ - ص۱۲۳