✳ مسئولیت شیعه‌ی علی بودن 🔻 امروز جامعه‌ی ما در دنیا منعکس است. هرچه بکنیم، همه کس می‌بیند. هر اخلاقی داشته باشیم، همه کس حس می‌کند... و به نام #علی (علیه‌السلام) تمام می‌شود. 👤 #امام_موسی_صدر 📚 از کتاب #انسان_آسمان

✳ اگر از نتایج عمرت بهره‌مند می‌شوند، تو زنده‌ای! 🔻 حقیقتِ یک چیز و #حیاتش به #آثارش است. تا زمانی که دیگران از اثر تو، از مؤسسه‌ی تو، از مدرسه‌ی تو، از #خدمات تو و از #نتایج_عمرت بهره‌مند می‌شوند، تو زنده‌ای. ما امروز با وجود آموزه‌های #پیامبر (ص) با او زندگی می‌کنیم، ما امروز با #علی (ع) زندگی می‌کنیم. ما با خیّرانی زندگی می‌کنیم که به بشر خدمت کردند و آسایش و علم را برایش فراهم کردند. ما با آنان زندگی می‌کنیم و آنان نیز با ما زندگی می‌کنند. 🔸 بنابراین انسان در #خسران است مگر کسی که عمرش را چون سرمایه‌ای تقدیم می‌کند و بیشتر از عمرش دریافت می‌کند. آدمی در خسران است، مگر آنان. هستند کسانی که موقتا و برای مدتی #سود می‌برند اما #سود_مطلق و دوری ابدی از خسران منحصر در آنان است. 👤 #امام_موسی_صدر 📚 از کتاب #برای_زندگی 📖 صفحات ۱۴۵ و ۱۴۶

✳ شرط رسیدن به تمام کمالات 🔻 وقتی که می‌گوییم: «لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ...» مقصود از «بِر»ّ، #تمام_کمالات است؛ مادی یا معنوی، روحی یا جسمی، فکری یا عاطفی. انسان در راه کمال، هر کمالی که باشد، توفیق نمی‌یابد مگر آنکه از برخی چیزهایی که دوست دارد، بگذرد یا آن‌ها را ببخشد. ولی اگر بخواهد همه‌ی آن‌چه را دوست دارد نگاه دارد و #راحتی و #مال و #مقام و #موقعیت خویش را حفظ کند، در نهایت نمی‌تواند به برّ برسد. 🔸 کشاورز را مثال می‌زنیم. زمانی که می‌خواهد گندم فراوان را درو کند، باید از بخشی از آن چشم بپوشد. او از آن‌ها چون بذر استفاده می‌کند و آن‌ها را زیر زمین دفن می‌کند، به این امید که آن‌چه زیر زمین دفن شده، و از آن گذشته است، پس از مدتی به مقدار فراوانی گندم تبدیل شود. در این صورت کشاورز به برّ رسیده است؛ اما پس از آنکه بخش کمی از گندمی را که دوست داشت، #انفاق کرد. 👤 #امام_موسی_صدر 📚 از کتاب #حدیث_سحرگاهان 📖 ص ۱۰۴ #⃣ #تفسیر #سلوک

✳️ نماز؛ کلاس فروتنی 🔻 «نماز» ما را برای «فروتنی» تربیت می‌کند و به آن عادت می‌دهد، زیرا وقتی من تعظیم می‌کنم و سر خود را بر روی خاک می‌گذارم، حس می‌کنم که تسلیم پروردگارم و از خود هیچ ندارم: «إِنَّ صَلاتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيايَ وَ مَماتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ» (انعام، ۱۶۲) در این هنگام است که حس می‌کنیم هیچ نداریم و هر چه هست، از آنِ خداوند است. پس دیگر چرا به این و آن فخر بفروشیم و تکبر کنیم؟ چرا احساس خودبینی داشته باشیم؟ من کیستم که خودبین باشم؟ و به این و آن تکبر کنم و از این و آن انتقام بگیرم و این و آن را مسخره کنم؟ من کیستم؟ موجودی ناتوانم که اختیار سود و زیان خود را ندارد. این چکیده‌ی مفهوم نماز است، ولی هرگز بدان معنا نیست که در برابر دشمنان و ستیزه‌جویان ضعیف و ناتوان باشیم، زیرا قدرت ما به خداوند است، نه به خودمان. 👤 #امام_موسی_صدر 📚 از کتاب #عبادت_یا_عبودیت؟ 📖 ص ۳۸ #⃣ #سلوک #معرفت_نفس #خداشناسی