#دلنوشته_جهادی 💢اگر چه سالياني است كه جنگ پايان يافته است اما جهاد همچنان باقي است و جواناني چه بسا بيشتر از قهرمانان عرصه دفاع مقدس، اكنون حاملان بيرقي شده اند كه نشان زيباي « #جهاد » بر آن نقش بسته است. انبوهي از مشابهت ها ميان اين دو جهاد موجود است، دانشجويان جهادي هم، از شهر و ديارشان كوچ مي كنند و رنج سفر به جان مي خرند تا تحفه لبخند را براي كودكان باديه نشين و پيرمردان و پيرزنان كپرنشيني ببرند كه روزگار بر تاركشان مهر محروميت نگاشته است. جهادگران امروز هم مانند رزمندگان آن روز، در ازاي وقت و تواني كه صرف خدمت به خلق مي كنند، مزد نمي طلبند كه بالعكس، دارايي اندك خود را نيز صرف محرومين مي كنند. مبالغه نيست اگر بگوييم؛ مسافرت جهادي از «خود» روي گرداندن است، از خويشتن تهي شدن است براي پر شدن از خدا. ترك تعلقات است و پاي نهادن بر مأنوسات، براي احرام بستن به كوي دوست و صيقل يافتن روح است در كوره هاي نفس سوز خدمت به محرومين. و چه زيباست آهنگ جهاد، آن گاه كه با پيشاني هاي عرق كرده و دستان پينه بسته دانشجوياني عجين شده است كه در چند جبهه مي جنگند. علم و عمل را توأمان ساخته اند، بي آن كه بخشنامه اي و دستورالعملي در كار باشد و يا اميد به تقدير و ترفيعي، جز آن كه رضاي محبوب. و براستي همين است راز و رمز ماندگاري. همه دانشجوياني كه به مسافرت جهادي رفته اند مي دانند كه، اين مسافرت تعريف بردار نيست، چه آن كه «جهاد» آن چنان قدر و قيمتي دارد كه الفاظ را ياراي توصيف آن نيست. مهاجرين الي الله: از پيشوايان معصوم روايت شده است كه راه رسيدن به خدا از ميان خلق خداست. و دانشجويان جهادي اين راه را به خوبي يافته اند. اين جهاديان همان هايي هستند كه ايامي از ماه رجب را به كنج مساجد دانشگاه ها، به اعتكاف مي نشينند تا «خود» را در ميان انبوهي از هياهوهاي زمانه به سكون آورند و به عهد معهودشان با رب الارباب متذكر سازند، آيين بندگي را مرور كنند و «عزم خويش» را براي «عمل به منشور بندگي» جزم نمايند. اين جوانان پاي به نقاط محروم مي گذارند تا در گرماي بالاي 40 درجه بيابان ها و روستاهاي دورافتاده، رضايت خداوند را در ميان رضاي محرومين بجويند از شهرها و ناز و نعمت ها هجرت مي كنند تا مشق بندگي كنند اين مهاجرت را خداي متعال در كتاب مقدسش ستوده است. 🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺 کانال جهادی دانشگاه شهید شمسی پور تهران: @jahadishamsipour