زغال و فرش! همه کسانی را که از آنها گله دارید، مثل دانه تسبیح ردیف کنید و یکی یکی دعایشان کنید. نخستین اثر #دعا این است که حبه آتشی را که در دلتان بود، بیرون می‌اندازید. قدیم ها که قلیان کشیدن مرسوم بود، گاهی زغال گداخته از سر قلیان روی قالی می افتاد و فرصت این که بروند و انبر بیاورند، نبود؛ ناچار آن آتش را با دستشان بر می داشتند و دور می‌انداختند. اگر کسی از تو غیبتی کرده یا نسبت ناروایی به تو داده، این آتش افتاده روی دلت، که از قالی گرانبهاتر است. تا بخواهی برایش ثابت کنی که تو تقصیر کار نبوده ای، سوخته‌ای! پس دعایش کن. اول خودت را نجات بده تا دلت بیشتر از این تاول نزند، بعد خدا خودش میداند که چطور مسئله را حل کند.🌿 #کتاب_تمثیلات_اخلاقی آیت‌الله‌حائری‌شیرازی