ماهِ شعبان ماهِ شعبانْ هر سال می دَهد این را نَوید که غَم و غُصه از این برگِ تقویم پَرید همه شادی است و شور همه میلاد است و عید کَس در این ماهِ خدا غَم و اَندوه نَدید سِوُمین روزَش حُسین چارُمینَش را بِگید ؟ آفرین عباس است روزِ جانبازان رسید پَنجُمین روزَش بِدان گَشته یک روزِ سَعید چون که زِینُ العابِدین روزِ میلادَش رسید شیعه روزِ یازدَهم شِبهِ پِیغَمبر بِدید با علیْ اَکبر خدا عشق را هم آفرید وقتی چند روزی گذشت می رِسد عیدی جَدید بچه ها آمادهٔ نیمهٔ شعبان شَوید پَرچمِ صاحب زَمان سَر دَرِ خانه زَنید کوچه ها را غَرقِ گُل نُقل و شیرینی دَهید هَم صدا با عاشقان هَم صدا با هر شهید با دُعا واسه ظُهور نامِ مهدی را بَرید شاید این بار از کَرَم آبِرومان را خَرید ناله ها مان را خدا با دل و جانَش شنید شُد دُعامان مُستَجاب چشمِمان آقا رو دید شاعر : علیرضا قاسمی #شعر_ماه_شعبان #شعر_نیمه_شعبان #شعر_امام_زمان