💠 #امام_رضا (علیهالسلام)
قِيلَ لَهُ: كَيْفَ أَصْبَحْتَ؟ فَقَالَ (ع): أَصْبَحْتُ بِأَجَلٍ مَنْقُوصٍ وَ عَمَلٍ مَحْفُوظٍ وَ اَلْمَوْتُ فِي رِقَابِنَا وَ اَلنَّارُ مِنْ وَرَائِنَا وَ لاَ نَدْرِي مَا يُفْعَلُ بِنَا.
به امام عرض شد: چگونه صبح كرديد؟ (حال شما چطور است؟) فرمودند: صبح كردم در حالى كه عمرم كوتاه شده و عملم ثبت و ضبط شده و مرگ به گردنمان افتاده، آتش را پشت سر داريم و نمىدانيم با ما چه مىكنند.
📚 #تحف_العقول ، ج ۱، ص ۴۴۶ «عضویت»
💠 #امام_سجّاد (علیهالسلام)
أَعْلَى دَرَجَةِ اَلزُّهْدِ أَدْنَى دَرَجَةِ اَلْوَرَعِ وَ
أَعْلَى دَرَجَةِ اَلْوَرَعِ أَدْنَى دَرَجَةِ اَلْيَقِينِ وَ
أَعْلَى دَرَجَةِ اَلْيَقِينِ أَدْنَى دَرَجَةِ اَلرِّضَا.
بالاترين درجه زهد پست ترين درجه ورع است و بالاترين درجه ورع پستترين درجه يقين است و بالاترين درجه يقين پست ترين درجه رضا است.
📚 #الکافی ، ج ۲، ص ۶۰ «عضویت»
#نکته
فرق زهد و تقوا و ورع چیست؟!
زهد: ترک حلال معلوم
تقوا: ترک حرام معلوم
ورع: ترک حرام مشکوک
📚 آیت الله فاضل استرآبادی (رضوانالله علیه)
💠 #پیامبر_اکرم (صلّی الله علیه وآله)
يَا لَيْتَنِي قَدْ لَقِيتُ إِخْوَانِي.
فَقَالَ لَهُ أَبُو بَكْرٍ وَ عُمَرُ: أَ وَ لَسْنَا إِخْوَانَكَ آمَنَّا بِكَ وَ هَاجَرْنَا مَعَكَ؟ فَقَالَ رَسُولُ اَللَّهِ (ص):
أَنْتُمْ أَصْحَابِي وَ لَكِنْ إِخْوَانِي اَلَّذِينَ يَأْتُونَ مِنْ بَعْدِكُمْ يُؤْمِنُونَ بِي وَ يُحِبُّوَنِّي وَ يَنْصُرُونِّي وَ يُصَدِّقُونِّي وَ مَا رَأَوْنِي فَيَا لَيْتَنِي قَدْ لَقِيتُ إِخْوَانِي.
اى كاش برادرانم را مىديدم.
ابو بكر و عمر گفتند: آيا ما برادران شما نيستيم؟ما به شما ايمان آورده و با شما هجرت نمودهايم؟
حضرت فرمودند: شما اصحاب من هستيد لكن برادران من كسانى هستند كه پس از من مىآيند، به من ايمان آوردند و مرا دوست دارند و تصديقم میکنند در حالی که مرا نديدهاند، اى كاش برادرانم را مىديدم.
📚 #أمالی_م ، ج ۱، ص ۶۳ «عضویت»
💠 #امام_سجّاد (علیهالسلام)
المُؤمِنُ يَصمُتُ لِيَسلَمَ و يَنطِقُ لِيَغنَم لاَ يُحَدِّثُ أَمَانَتَهُ اَلْأَصْدِقَاءَ وَ لاَ يَكْتُمُ شَهَادَتَهُ مِنَ اَلْبُعَدَاءِ وَ لاَ يَعْمَلُ شَيْئاً مِنَ اَلْخَيْرِ رِيَاءً وَ لاَ يَتْرُكُهُ حَيَاءً.
مؤمن سكوت میكند تا سالم ماند و سخن میگويد تا سود برد، راز خود را حتّی به دوستان نمیگويد و گواهى به حق را حتّی از بيگانگان دريغ نورزد، هيچ كار خيرى را از روى ريا انجام ندهد یا از روى شرم و حيا ترك ننمايد.
📚 #الکافی ، ج ۲، ص ۲۳۱ «عضویت»
💠 #امام_سجّاد (علیهالسلام)
إِيَّاكَ وَ اَلاِبْتِهَاجَ بِالذَّنْبِ فَإِنَّ اَلاِبْتِهَاجَ بِهِ أَعْظَمُ مِنْ رُكُوبِهِ.
از ابتهاج و سرور به گناه حذر كن زيرا كه
ابتهاج و سرور از ارتكاب خود گناه بزرگتر است.
📚 #کشف_الغمه ، ج ۲، ص ۱۰۸ «عضویت»
💠 #امام_رضا (علیهالسلام)
اَلسَّخِيُّ يَأْكُلُ طَعَامَ اَلنَّاسِ لِيَأْكُلُوا مِنْ طَعَامِهِ وَ اَلْبَخِيلُ لاَ يَأْكُلُ مِنْ طَعَامِ اَلنَّاسِ لِئَلاَّ يَأْكُلُوا مِنْ طَعَامِهِ.
سخىّ از غذاى مردم مىخورد تا از غذاى او بخورند و بخيل از غذاى مردم نمىخورد تا از غذاى او نخورند.
📚 #الکافی ، ج ۴، ص ۴۱ «عضویت»
#نکته
فرق کریم و سخیّ و بخیل و لئیم چیست؟!
بخیل: کسی است که دارایی خود را فقط به مصرف شخص خود رسانده و به دیگری نمیدهد.
لئیم: آن است که دارایی خود را نه خود میخورد و نه به دیگری میدهد و گاه لئامت به درجه ای میرسد که صاحب آن نمیتواند ببیند که دیگری هم به دیگری چیزی میدهد.
سخیّ: کسی است که از دارایی اش بهره میبرد و به دیگران هم میخوراند.
کریم: خود نمیخورد و بدون توقع عوض، میخوراند.
📚 برگرفته از کتاب ۸۲ پرسش از آیت الله دستغیب (رضوانالله علیه)، سوال ۷۷
💠 #پیامبر_اکرم (صلّی الله علیه وآله)
إِذَا أُمَّتِي تَوَاكَلَتِ اَلْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ اَلنَّهْيَ عَنِ اَلْمُنْكَرِ فَلْيَأْذَنُوا بِوِقَاعٍ مِنَ اَللَّهِ تَعَالَى.
آنگاه كه امّت من امر به معروف و نهى از منكر را واگذاشتند (و به عهدۀ يكديگر نهادند) پس منتظر مصيبت شديد يا جنگى از جانب خداى تعالى باشند.
📚 #الکافی ، ج ۵، ص ۵۹ «عضویت»
💠 #امام_صادق (علیهالسلام)
اَلاِشْتِهَارُ بِالْعِبَادَةِ رِيبَةٌ إِنَّ أَبِي حَدَّثَنِي عَنْ أَبِيهِ ، عَنْ جَدِّهِ (عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ) أَنَّ رَسُولَ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ) قَالَ:
مشهور شدن به عبادت از مظانّ شک است زيرا پدرم از پدرش و او از جدّش عليهم السّلام براى من حكايت كرد كه رسول خدا (ص) فرمودند:
📚 #الفقیه ، ج ۴، ص ۳۹۴ «عضویت»
۱) أَعْبَدُ اَلنَّاسِ مَنْ أَقَامَ اَلْفَرَائِضَ
عابدترين مردم كسى است كه واجبات را بجاى آورد.
۲) أَسْخَى اَلنَّاسِ مَنْ أَدَّى زَكَاةَ مَالِهِ
سخىترين مردم كسى است كه زكات مالش را بپردازد.
۳) أَزْهَدُ اَلنَّاسِ مَنِ اِجْتَنَبَ اَلْحَرَامَ
زاهدترين مردم كسى است كه از حرام اجتناب كند.