احمد نصرالله
🔸روایتی خواندنی از پوتینهای محکم و دلهای استوار
بخوانید:
https://t.me/jangbaarezouha/180
جنگ با آرزوها
احمد نصرالله 🔸روایتی خواندنی از پوتینهای محکم و دلهای استوار بخوانید: https://t.me/jangbaarezou
🔸شهادت در آغوش خاک؛ زندگی و ایثار یک افسر جوان
🔻بند پوتینش را محکم میکرد. کوله سربازیاش مهیای یک سفر طولانی شده بود. سال ها بود که راه را آنچنانکه وظیفهاش حکم میکرد، میپیمود.
🔻انگار تلاش میکرد تا خود را در مقابل چیزی یا کسی ثابت کند؛ کتابی که از مدت.ها پیش مونس و رفیق خلوت و جَلوتش شده بود، یادش داده بود که برای رسیدن به خدا گاهی لازم است هجرت و جهاد را با هم انتخاب کرد.
🔻هجرت معمولا تلخ است. دور شدن از وابستگیها و دل کندن از چیزهایی که هویتت به آن بند شده است؛ اما همین تلخی با شیرینی تلاش و جهاد برای هدفی که میدانی درست است، فرصت عرض اندام پیدا نمیکند.
🔻احمد نصرالله افسر جوان و حافظ قرآن بود. مهارتش در امور نظامی موجب شده بود تا در دانشگاه افسری قطر پذیرفته شود.
پس از گذراندن دورههای آموزشی توانست رتبهی اول و بالاترین امتیاز تاریخ دانشکدههای نظامی در کشور قطر را کسب کند. با وجود اینکه قطر با پیشنهاد دستمزد بالا دنبال به خدمت گرفتن احمد بود، اما هنوز انگیزهای که پای احمد را تا قطر کشیده بود مانع از ماندنش میشد. سرانجام احمد به غزه برگشت و دوباره لباس سربازی وطن را پوشید.
🔻تسلیم شدن برای او معنایی نداشت؛ در تاریخ 5 نوامبر احمد نصرالله در یک محاصره که خروج از آن برای مردی مانند او فقط با شهادت ممکن بود، در منطقه جبالیا در شمال غزه به شهادت رسید و خاک سرزمینش را در آغوش کشید.
#داستان_یک_آرزو
#فلسطین
#کماندو
@jangbaarezouha
رشدی السراج
🔸روایت مردی که با دوربینش عهد بسته بود تا پیچیدن صدای الله اکبر در کوچه پس کوچه های قدس باقی بماند.
بخوانید:
https://eitaa.com/jangbaarezouha/164
جنگ با آرزوها
رشدی السراج 🔸روایت مردی که با دوربینش عهد بسته بود تا پیچیدن صدای الله اکبر در کوچه پس کوچه های قدس
"هیچ جا نخواهیم رفت، خروج ما از غـ.ـزه به سوی آسمان است، فقط به سوی آسمان"
🔻با دوربینش عهد بسته بود تا پیچیدن صدای الله اکبر در کوچه پس کوچه های قـ.ـدس، لنزش را خرج تصویر حماسهها و مظلومیت مردم کشورش کند. خودش را فرض میکرد که قابش را روی صفوف جماعت مسجد الاقصـ.ـی تنظیم کرده و ثبت اولین تصویر بعد از پیروزی به دست او رقم میخورد.
او به عهدش وفادار بود، طبق آخرین دست نوشتهاش هیچ جا نرفت و تنها مقصدش بعد از غـ.ـزه، آسمان بود.
🔻در قامت یک خبرنگار، کارش را از سال ۲۰۱۲ آغاز کرد. چند سالی را به کسب تجربه در خبرگزاریهای مختلف گذراند و در مقطعی با یک خبرگزاری وابسته به سازمان ملل برای پوشش اتفاقات فلسـ.ـطین همکاری کرد.
حاصل این تجربیات شد ایدهای برای تأسیس یک شرکت رسانهای که میخواست متفاوت از فضای مرسوم رسانهها عمل کند.
🔻آرزوها برای او تعریف مقطعی نداشتند، چند وقت بعد به همراهی دوست خبرنگارش، شـ.ـهید یاسر مرتجی شرکتی را با محوریت فلسـ.ـطین و با نام "عین میدیا" تاسیس کرد.
او در طول این مدت موفق شد با ساخت دو فیلم مستند، دوبار در جشنواره های بین المللی برای مستندهایش جایزه دریافت کند.
🔻رشدی السراج ۳۱ ساله بود، تازه ازدواج کرده بود و دختری چند ماهه داشت؛ هر از گاهی نگاهش را به سمت آسمان میانداخت تا راهی که در انتظارش بود لابهلای حواس پرتیهای دنیا گم نشود. راهی که پای ایستادن و خستگی را از او میگرفت.
سر انجام رشدی السراج بعد از مدت ها تلاش در ۲۲ اکتبر ۲۰۲۳ بر اثر بمباران رژیم صهیـ.ـونیستی به شـ.ـهادت رسید.
#داستان_یک_آرزو
#خبرنگار
#فلسطین
@jangbaarezouha
رشاد ابو سلیخه
🔸روایت جوانی از نسل Z که علاقه اش به بازیگری او را به نماد امنیت و مقاومت تبدیل کرد.
بخوانید:
https://eitaa.com/jangbaarezouha/166
جنگ با آرزوها
رشاد ابو سلیخه 🔸روایت جوانی از نسل Z که علاقه اش به بازیگری او را به نماد امنیت و مقاومت تبدیل کرد.
متولد سال ۲۰۰۱ بود. از نسلی که اساتید علوم اجتماعی آن را به نسل "Z" میشناسند. نسلی جستوجوگر، کنجکاو و به عقیده آنها در مقابل بسیاری از هنجارها، یک یاغی.
او هم جستوجوگر بود و کنجکاو، اما میخواست مثال نقضی باشد برای تصویری که او را متهم به یاغیگری میکند.
در دانشگاه الاقصی روزنامه نگاری و رسانه خوانده بود. اهل هنر بود و بازیگری حرفه اصلیاش بود. گاهی که از ایفای نقش مقابل دوربین فراغت مییافت دست به قلم میبرد و شعر میگفت.
سال ۲۰۲۰ مجموعه شعری با عنوان "نامههای خاک" از او منتشر شد که او را به عنوان جوان ترین شاعر فلسطینی معرفی میکرد.
شهرت اصلی او برمیگردد به ۳ سال پیش و زمانی که سریال "قبضه الاحرار" یا "مشت آزادگان" توجه رسانهها و جوامع عربی را به خود جلب کرد. در این سریال که روایت مقاومت نیروهای حمـ.ـاس در برابر نفوذ اطلاعاتی اسـ.ـرائیل بود رشاد ابو سلیخه امانتدار نقش اول و بازیگر اصلی فیلم بود.
تحسین همزمان فیلم و بازی رشاد باعث شد تا این سریال در جشنوارههای مختلف جوایز زیادی کسب کند و به شهرت خوبی برسد.
رشاد دیگر بدل شده بود به نمادی از امید و امنیت؛ چهره او مردم را یاد مجاهدان حمـ.ـاس میانداخت که سالهاست به دنبال خطرات میگردند تا چیزی متوجه مردم نشود.
امید به پیروزی در رشاد زنده بود، اما این اواخر مجبور به تحمل جنگ و سایه سنگینش در مدرسه آوارگان الفخوره در اردوگاه جبالیا شده بود؛ مدرسه.ای که در نهایت با بمباران ارتش اسـ.ـرائیل محل شهادت رشاد ابو سلیخه و چندین انسان دیگر شد.
#داستان_یک_آرزو
#فلسطین
#بازیگر
@jangbaarezouha
تا بحال کسی را برای سبزی کشتهاند....
🔻شهید یوسف ابوربیع
🔹یک صبح سرد و سخت با طلوع کم فروغ خورشید از پس ابرها شروع میشود. مثل روزهای دیگری که سخت شروع شدند. امروز بناست کشاورزی کنند و بتوانند برخی گیاهان را روی خاکهای خونآلود شمال غزه بکارند. کار دشواری است اما موفقیتهایی را هم کسب کرده است. بالاخره در هر شرایطی بشر حق دارد به غذا دسترسی داشته باشد. کشت و کار بعد از مدتی باعث میشود مواد غذایی اندکی به مردم برسد. از گشنگی نمردن که امتیاز بزرگی است. همین سبزی و بادمجان خودش روحیهی زیادی به انسان میدهد. طرح "هنزرعها" از آن یک جوان فلسطینی بود تا بتواند در هر مکانی گیاه بکارد و امید مردم را زنده نگه دارد. آن هم در روزهایی که کسی جز خودشان به داد خودشان نمیرسیدند. پدرش به او کمک کرد تا راهی را آغاز کند تا شاید اولین شهید کشاورزی در جهان باشد.
🔸تا بحال کسی را برای سبزی کشتهاند؟ دیدید کسی جرمش کشاورزی و تامین غذای نیازمندان و گرسنگان باشد؟ اصلا میتوان استفاده از زمین برای کاشتن سبزی و صیفیجات را جرمانگاری کرد؟ مجاهد راه گرسنگی که اتفاقا دانشجوی کشاورزی هم بود بذر تهیه کرد و نهال کاشت و شروع کرد به آموزش دادن آن به مردم. یک نفر در برابر یک ارتش پرقدرت با گیاه ایستاد و مانع گرسنگی مردمش شد. با خبرگزاری الجزیره مصاحبه کرد و از شهادت دو دوست خود خبر داد.
🔹ارتش زمینها او را خراب کرد. منابعش را از بین برد و خودش را هم کشت. قبلا گفته بود که: «من دوباره به همان چیزی که ما را از آن باز میدارند برمیگردم. آن ها ما را می کشند و به هر طریق ممکن خفه می کنند تا قیام نکنیم، اما ما ادامه می دهیم. ما مردمی هستیم که به دنبال راههایی برای زندگی، ماندن و مقاومت با وجود همه چالشها هستیم.» یوسف ابو ربیع مهندس کشاورزی فلسطینی که سعی داشت تامین غذای مردمش را به گردن بگیرد بعد از سوقصدهای متعدد در ۲۲ اکتبر ۲۰۲۴ به شهادت رسید. در وصیتنامهاش آرزو کرد که بیت لاهیا به حالت قبلی خود بازگردد و مردم با وجود مشکلات، به زندگی ادامه دهند. او بر اهمیت مقاومت و امید تأکید کرده و خواستار حمایت جهانیان از مردم غزه شد. صفحه شخصی او در فیسبوک مملو از پیامهای تسلیت و تمجید از تلاشهایش در دوران قحطی بود.
#داستان_یک_آرزو
#فلسطین
#غزه
@jangbaarezouha