eitaa logo
جنت المهدی۳۱۳
3.2هزار دنبال‌کننده
30.8هزار عکس
19.9هزار ویدیو
511 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
❇️عصر جمعه و استجابت دعا شيخ طوسى رحمة اللّه فرموده: هنگام اجابت دعا ساعت آخر روز جمعه تا غروب آفتاب است، سزاوار است در آن ساعت بسيار دعا كند. و روايت شده: ساعت اجابت دعا، هنگامى است كه نيمى از خورشيد كرده باشد و نيمه ديگر آن در مغرب ديده شود. حضرت فاطمه عليها السّلام در آن هنگام دعا مى كرد، بنابراين دعا در آن ساعت مستحب است. و دعايى را كه از پيامبر صلى اللّه عليه و آله روايت شده است در ساعت اجابت دعا بخواند و آن دعا اين است: سُبْحَانَكَ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ 📗مفاتیح الجنان @jannatolmahdi313 https://eitaa.com/jannatolmahdi313 https://sapp.ir/joingroup/kgaRB5Y7V9A8WTKFOe0wrvd3
👈وصایای جناب شیخ حسنعلی اصفهانی () به فرزندش: ریاضت تو تنها خدمت به خلق خدا است! فرزند شیخ حسنعلی نخودکی نقل می کند: ایشان وصایای خویش را به شرح زیر به من فرمودند: «ولقد وصینا الذین اوتوا الکتاب من قبلکم و ایاکم ان اتقوا الله...» نیست جز تقوی در این ره توشه ای نان و حلوا را بنه در گوشــــه ای بالتقوی بلغنا ما بلغنا: اگر در این راه، نباشد، ریاضات و را هرگز اثری نیست و جز از ، ثمری ندارد و نتیجه ای جز دوری از درگاه حق تعالی نخواهد داشت. حضرت علی بن الحسین علیهما السلام فرمایند: «انّ العلم اذا لم یعمل به لم یزدد صاحبه الا کفرا و لم یزدد من الله الاّ بعدا» اگر آدمی، یک اربعین به ریاضت پردازد، اما یک نماز صبح از او قضا شود، نتیجه آن اربعین، هباءً منثوراً [گرد و غبار پراکنده] خواهد گردید. بدان که در تمام عمر خود، تنها یک روز، نماز صبحم قضا شد، پسر بچه ای داشتم شب آن روز از دست رفت. سحرگاه، مرا گفتند که این رنج فقدان را به علت فوت نماز صبح، مستحق شده ای. اینک اگر شبی، تهجدم ترک گردد، صبح آن شب، انتظار بلایی می کشم. بدان که انجام امور مکروه، موجب تنزل مقام بنده خدا می شود که به عکس اتیان مستحبات، مرتبه او را ترقی می بخشد. بدان که در راه حق و سلوک این طریق، اگر به جایی رسیده ام، به برکت و مراقبت در امور و بوده است، ولی اصل و روح همه این اعمال، به ذراری ارجمند رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است. اکنون پسرم، ترا به این چیزها وصیت و سفارش می کنم: اول: آنکه خویش را در آنها به جای آوری. دوم: آنکه در انجام ، هر قدر که می توانی بکوشی و هرگز میندیش که فلان کار بزرگ از من ساخته نیست، زیرا اگر بنده خدا در راه حق، گامی بردارد، خداوند نیز او را یاری خواهد فرمود.» در این جا عرضه داشتم: پدرجان، گاه هست که سعی در رفع حاجت دیگران، موجب رسوایی آدمی می گردد. فرمودند: «چه بهتر که آبروی انسان در راه خدا بر زمین ریخته شود.» سوم: آنکه را بسیار گرامی و محترم شماری و هر چه داری، در راه ایشان صرف و خرج کنی و از فقر و درویشی در اینکار پروا منمایی. اگر تهیدست گشتی، دیگر تو را وظیفه ای نیست. چهارم: از تهجد و غفلت مکن و و پرهیز پیشه خود ساز. پنجـم: به آن مقدار کن که از قید تقلید وارهی. در این وقت از خاطرم گذشت که بنابراین لازم است که از مردمان کناره گیرم و در گوشه انزوا نشینم که مصاحبت و معاشرت، آدمی را از و و علوم ظاهر و باطن باز می دارد، اما ناگهان پدرم چشم خود بگشودند و فرمودند: «تصور بیهوده مکن، و تو تنها است.» بعد از آن فرمودند: «چون صبحگاه روز یکشنبه کار من پایان یافت، اگر حالت مساعد بود، خودت مرا غسل بده و کفن و دفن مرا مباشرت کن.» همچنین سفارش کردند که مرحوم دکتر شیخ حسن خان عاملی که طبیب معالجشان بود ایشان را به جانب قبله کند و آداب میت را اجرا نماید. و به مرحوم سید مرتضی روئین تن مدیر روزنامه طوس نیز فرمودند: «شما هم صبح یکشنبه بیائید و بعد از فوت من یکساعت بالای سر من قرآن بخوانید.» مرحوم سید ظاهری زننده اما باطنی عجیب داشت. •┈••✿🌸✿••┈• @jannatolmahdi313 https://eitaa.com/jannatolmahdi313 https://sapp.ir/joingroup/kgaRB5Y7V9A8WTKFOe0wrvd3