... #تُو فقط یک مزارِ ناکام است تُو فقط یک ضمیرِ گمنام است و برای شما که هیچ کس‌اید نه فقط واژه بلکه دشنام است... #حسین_صفا #منجنیق #شعر_معاصر @jargeh

عجیب واقعه‌ای و غریب حادثه‌ای أنا اصطَبَرتُ قَتیلاً و قاتِلی شاکی... #حافظ @jargeh

✍🏻 #حافظ 🎙 استاد #موسوی_گرمارودی @jargeh

رهزنی کو که مَتاعِ عمل از ما ببرد مایه‌ی طاعتِ سی ساله به یغما ببرد #نظیری_نیشابوری @jargeh

✔️ زن بَلا باشَد به هَر کاشانه‌ای! 🖊 کوتاه‌نوشته‌ای بر کتابِ نیمه‌راهِ بِهِشْت، سَعیدِ نَفیسی، چ: ۱، تِهْران: نَشْرِ ماهْریس، ۱۳۹۷هـ.ش.، ص ۸۵ 🌐 https://yadegarestan.kateban.com/post/4607 📚 معرفی و خریدِ کتاب: 🌐 https://www.iranketab.ir/book/6361-heaven-s-half-way @Jargeh

✔️ حکیم #فردوسی به دنبال زنِ پارسا و دانا: اَگَر پارسا باشَد و رایْ‌زَن یکی گَنْج باشَد پُرآگَنده زَن @tafaqqoh

...گر تیغ می‌زنی سپر اینک وجودِ من صُلح است از این طرف که تو پیکار می‌کنی #سعدی @jargeh

شهری به من، از دوستی‌ات، دشمنِ جانَند لیک از نَسَقِ شرع زِ قَتلم به حَذَر بَر و امروز که شُد مُفتیِ شَهرَم زِ #رقیبان دانم که دَهد فتوی خونم به هَدَر بر... #آذر_بیگدلی (قرن دوازدهم) @jargeh

یاران! نماز کیست به جا؟ پارسای شهر یا آن #شهید_عشق که از خون وضو گرفت؟ از مدّعی گریختم و در به در شدم هم‌چون صبا سراغِ مرا کو به کو گرفت سیمین! به شعرْ دل‌خوشی و سخت غافلی کاین شمعِ دل‌فریب ز چشمِ تُو سو گرفت #سیمین_بهبهانی @jargeh

یکی تیشه بگیرید پی حفره‌ی زندان چو زندان بشکستید همه شاه و امیرید #مولوی @jargeh

صبحانه را مُهیّا کُن با چند لقمه از لبخند لبخند لقمه‌ای نان است چایی بریز، تلخی کُن بی چایِ تلخ، صُبحانه از پای‌بست ویران است رگ‌هام بی تُو چون هستند خون‌مُرده‌اند، بُن بستند چشمم قدم‌گاهِ کفشت! با کفش‌هایی از چشمت تا راه می‌روی در من رگ تا رگم خیابان است   گاهی کمی حسین، اما بسیار منزوی هستم دیوانه بازی‌ام کم نیست آقای منزوی! من هم "در خود خروش‌ها دارم" تنهایی‌ام فراوان است   روزی خیال می‌کردم فوجی نهَنگ خواهم شد یک عُمر خودکشی کردم پس در نتیجه می‌دانم دندانِ عاریت هر شَب جایش درون لیوان است   با هیچ زَن نجوشیدم حتی برای یک ساعت یک لحظه هم نکوشیدم ای رخت‌خوابِ خِنزر پوش! آن زن که عاشقش هستم نقاشیِ قَلم‌دان است   در دیس، دِشنه‌ای دارد چشمانِ تشنه‌ای دارد خون‌ریز نیست، خون‌خوار است از حبسِ خانگی مُردم در هر اتاقِ این زندان بیش از هزار زندان است شهری که در نفس‌هایش هر چار فصل پاییز است حتماً هنوز تبریز است؟ هر کس که لهجه‌اش ابری‌ست یا شعر گفتنش ابری‌ست حتماً رسولِ یونان است؟   روزی خیال می‌کردم حالا خیال می‌بافم... در خود خروس‌ها دارم از او لَجم که می‌گیرد یک جای مُرغ پیدا و یک پای مُرغ پنهان است  با این که خوب می‌خندد هر مجلس مُهمّم را فوراً به توپ می‌بندد این قُلچُماقِ خوش‌خنده یا دخترِ رضا خان است یا دخترِ رضا خان است   صُبحانه زهرمارم شد... #حسین_صفا #شعر_معاصر @jargeh