✔️ امروز بعد از کلاس، سوارِ ماشین که شدم، کتابی به پُشت روی صندلی عقب بود. میدانستم راننده به شعر و ادبیات علاقه دارد؛ پس برداشتم و روی جلد را خواندم: #کلیات_سعدی.
راننده گفت: انتخاب کن و بخوان!
...این #غزل، روزیمان شد:
از صومعه رَختَم به خَرابات بَرآرید
گَرد از مَن و سَجّادهی طامات برآرید
تا خلوتیانِ سَحَر از خواب درآیند
مستانِ صَبوحی به مُناجات برآرید
آنان که ریاضتکَش و سَجّاده نشینند
گو هَمچو مَلَک سَر به سَماوات برآرید
در باغِ اَمَل شاخِ عبادت بِنِشانید
وز بحرِ عمل دُرِّ مُکافات برآرید
رو مُلکِ دو عالم به مِیِ یِکشَبِه بِفروش
گو زُهد چِهِل ساله به هَیهات برآرید
تا گَردِ ریا گُم شَوَد از دامنِ #سعدی
رَختَش همه در آبِ خرابات برآرید
@jargeh
گر به مَحشر خطابِ قَهر کُند
انبیا را چه جای مَعذرت است
پَرده از روی لُطف گو بردار
کاشقیا را امیدِ مغفرت است
✍🏻 #سعدی
📚 مجالس پنجگانه ٫ مجلس اول
@jargeh
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
بوستان_سعدی_(متن_کامل)_رضا_انزابی_نژاد_ـ_سعید_قره_بگلو.PDF
5.89M
#دریافت_کتاب
📚 بوستان #سعدی
📝 متنِ مُصحّح «بوستان سعدی» تا ص ۱۸۰
🖋️ توضیحات و شرحِ مختصرِ ابیات صص ۱۸۱ تا ۳۹۸
✍🏻 دکتر رضا انزابینژاد و دکتر سعید قرهبگلو
@jargeh
سعدي_نامه.pdf
5.5M
🏷️
📚 سعدینامه
✔️ ویژهنامهی مجلهی «تعلیم و تربیت» به مناسبت هفتصدمین سال تصنیف #گلستان #سعدی
✅ شماره ۱۱ و ۱۲ ٫ بهمن و اسفند ۱۳۱۶ ه . ش
@jargeh
هدایت شده از کانون نویسندگان قم
💢 سعدیخوانی
🔸 جلسه شرح غزلیّات سعدی
و ادبیات معاصر
🔹 استاد: دکتر حسن عزیزی
جلسۀ شانزدهم: یکشنبه۱۶ اردیبهشت۱۴۰۳
ساعت۱۹:۳۰
🔻مکان: قم، نبش میدان رسالت
دانشگاه طلوعمهر
🔹حضور برای عموم علاقهمندان بلامانع است
#سعدی
#کانون_نویسندگان_قم
تلگرام | ایتا | سایت
تکوین غزل و نقش سعدی.PDF
1.91M
✔️ #غزل_سعدی وصف یک «او» است؛ «او»یی که شاعر هویت خود را در ارتباط با آن باز مینماید و آرزو، اشتیاق و دنیای عواطف خود را در حضور او میگشاید. این همزاد با «دگری» در ششصد و اندی چکامه یاد و وصف میشود. بسا اوقاتی تکراری مینماید، بیآنکه ملالآور باشد. این دگری در ارتباط با #سعدی واقعیت دارد، استعداد و نبوغ اوست. هستِ این «او» موضوع غزل، فارغ از هر نسبت و تعلّقِ بیرونی است. صفات او تعینهای سعدی است. شاعر خود را در آیینهی صفاتِ او به جای میآورد و خود را در او میستاید. غزلِ سعدی وصفِ این «دگری» است. «او» آزاد است، یک وجود اثیری است. با ستودنِ او شاعر خود را از همه چیز وارسته میکند. در غزل، سعدی کیستیِ خود را زمزمه میکند.
@jargeh