. نیست مرا زِ جسم و جان، در رَهِ عشقِ تُو نشان ✍🏻 #مولوی 📘 غزلِ شماره‌ی ۲۱۵۳ دیوان شمس @jargeh

تُو نمی‌روی بُرده می‌شوی مانندِ من که کُشته می‌شوم اما نمی‌میرم... ✍🏻 #حسین_صفا #شعر_معاصر @jargeh

⏳ #چند_دقیقه_مطالعه 🔖 #مقاله امام زمان (عجل الله فرجه)، نوستالوژی آینده‌گرا در اشعار سلمان هراتی 🌐 فصلنامه‌ی مطالعاتِ ادبیِ متونِ اسلامی، شهریور ۱۳۹۱ ✔️ #چکیده #نوستالوژی nostalgia را می‌توان به طور خلاصه، یک احساس درونی تلخ و شیرین نسبت به اشیا، اشخاص و موقعیتّ گذشته تعریف کرد. احساس نوستالوژی از نظر روان‌شناسان، نتیجه #حسرت بر گذشته، یادآوری خاطرات کودکی و نوجوانی، احساس #غربت، مرگ اعضای #خانواده و حسرت آرمان‌شهر و گذشته تاریخی است. نوستالوژی در ادبیات، رفتاری است که معمولاً ناخودآگاه در شاعر یا نویسنده بروز می‌کند و متجلّی می‌شود و از همین رو، اهمّیّتی سبک‌شناختی پیدا می‌کند. نوستالوژی در چارچوب سبک‌شناسی #مؤلف‌مدار به ویژه هنگام بررسی روانشناختی اثر، بسیار اهمّیت می‌یابد. در بررسی‌های جدید ادبی، نوستالوژی را به دو گونه #شخصی و #اجتماعی تقسیم می‌کنند. نوستالوژی در ادبیات دوره #معاصر، نمود بیش‌تری یافته است، چرا که سرخوردگی‌های اجتماعی، #عشق و دوری از #وطن، شکست‌های #سیاسی، بی‌عدالتی و #فقر عمومی و بیماری‌های اجتماعی نیز از عوامل پدیدآورنده این حس فردی جمعی است، چنان که در اکثر اشعار شاعران معاصر ایران دیده می‌شود. این پژوهش نیز بر آن است، مبانی نظری و مفهوم نوستالوژی را در دو محور نوستالوژی فردی و جمعی و نیز عوامل نوستالوژی #انتظار و آینده‌گرا را در اشعار ادبیات شاعران دوره معاصر ایران به ویژه سروده‌های #سلمان_هراتی در ارتباط با امام زمان (عجل الله فرجه) بررسی و تحلیل نماید. اشعار مطرح شده سلمان هراتی، موضوعاتی است که توجّه کافی به آن‌ها در عصر #جهانی_شدن، زمینه را برای #جهانی‌سازی و درک اندیشه نجات‌بخش #مهدویت هموار می‌کند. آن‌چه ضرورت دارد، این است که اولاً مبانی و اصالت این تفکّر بازشناسی و تبیین شود. ثانیاً ابعاد، جامعیت و جذابیت اندیشه #ظهور_مُنجی در تفکّر شیعی و در اشعار شاعران معاصر از قبیل سلمان هراتی برای جهانیان و شیعیان معرّفی گردد. @jargeh

🌍 📗 #پیشنهاد_کتاب تاوانِ عاشقی ✍🏻 #محمدعلی_جعفری 📑 معرفی و خرید از «نشر معارف» 📑 معرفی و خرید از «کتابرسان» 📑 معرفی و خرید از «من و کتاب» ✔️ عاشقانه‌ای پُرهیجان، به قلمِ روانِ نویسنده‌ای جوان بر اساس واقعه‌ای در گوشه‌ای از جهان ✅ نسخه‌ی الکترونیکی کتاب در کتاب‌خوان‌های فراکتاب، طاقچه، فیدیبو و... در دسترس است. 🌍 @jargeh

با هیچ‌کس نِشانی زان دِلسِتان نَدیدم یا مَـن خَبـر نَدارم یا او نِشـان نَـدارد #حافظ @jargeh

🎞️ 🎥 پاستیل 💌 #حامد_عسکری 🔗 دکمو پادکست @jargeh

🗺️ 📘 رُمانِ #جنایی_عاشقانه سروِ غمگین نوشته‌ی آگاتا کریستی و ترجمه‌ی میمنت دانا (چاپ اسفند ۱۳۴۶) ✔️ جُملاتِ قصار عمه لورا از جذابیت‌های کتابند؛ صفحه‌ی ۳۱ هم از عمه آگاتا نصیحتِ عجیبی نقل شده است: «مردی را که دوست داری، همیشه در حالِ شک و تردید نگهدار؛ نگذار که صد در صد خاطرش از تُو و مَحبّتِ تُو جمع باشد!!!» ✍🏻 این کتاب توسط مترجمان دیگر و گاهی با نام‌های دیگر مانندِ پوارو در هانتربری و ارثیه شوم توسطِ نشرهای مختلف روانه‌ی بازار شده است؛ امّا برخی کتاب‌خوان‌ها، ترجمه‌ی بانو دانا (درگذشته‌ی سال ۱۳۵۸) را خواندنی‌تر می‌دانند. چاپِ جدید این ترجمه توسط نشر بهنود سامان یافته است. ✍🏻 رمان‌های#جناییِ #آگاتا_کریستی مشهور به ملکه‌ی تعلیق را از پُرفروش‌ترین کتاب‌های تاریخ بَرشمُرده‌اند. ✍🏻 معرفی ۱۰ #فیلم_سینمایی برترِ #اقتباسی از آثارِ کریستی، آفریننده‌ی شخصیت‌های خانم مارپل و کاراگاه پوارو را این‌جا ببینید. @jargeh

مُژگانِ نُکته‌دانِ تُو ما را به صَد زَبان هَر روزه درسِ شرحِ اشارات می‌دهد @jargeh

🌌 💌 مگر در جهان از دلِ مادر آیینه‌تر هست... 🎙️ #علی‌رضا_آذر #شعر_معاصر @jargeh

📌 ...شَبَت بُلند، غَمَت نیز غَمَت به خیر، شَبَت نیز @jargeh

🔖 «تَرین»هایِ شِعرِ فارسی دَر سَده‌هایِ أَخیر ✍🏻 #جویا_جهان‌بخش آقایِ دکتر أَحمَدرِضا بَهرام‌پورِ عمران، دَر مَجموعه‌ای از "کاریکلماتور"ها که زیرِ نامِ "رَفتَنَت بَرایَم آمَد نَداشت" اِنتِشار داده‌اند (۱)، چَند نُکتۀ کاریکَلِماتوری دربارۀ شاعِرانِ پارسیگویِ چَند قَرنِ أَخیر آورده و آنها را از مَنظَری ویژه دَرنگریسته‌اند که هَم جَنبۀ طَنز و خوش۟باشی دارَد و هَم حَظّی از واقِعِ أَحوالِ ایشان: «شاعِرانِ مکتبِ بازگشت، نوستالژیک‌ترین شاعِران بودند» (ص ۱۷). «سیاسی‌ترین شاعرِ صَدسالِ أَخیرِ ایران، عشقی بود» (ص ۳۷). «سپهری، آسمانی‌ترین شاعرِ مُعاصِرِ ایران بود» (ص ۳۹). «ناسوتی‌ترین شاعرِ صَدسالِ أَخیرِ ایران، لاهوتی بود» (ص ۴۷). ظَرافَتِ این خوش۟‌طَبعیٖ‌ها را کَسی اَندَر خواهَد یافت که نمونه را، تَوَجُّه۟ کُنَد بدین که: "أَبوالقاسِمِ لاهوتی" گرایِشهایِ چپی و کمونیستیِ عَمیق و پیوندهائی با حُکومَتِ شورَوی داشت و بَخشِ بُزُرگی از حَیاتش را دَر اِتِّحادِ جَماهیرِ شورَوی (یِ پیشین) سپَری کَرد و بوارونۀ شُهرَتِ لاهوتی‌اش به «ناسوت»‌اندیشی نامبُردار بود؛ یا تَوَجُّه۟ کُنَد بدین که: "سپهری" نه‌تنها شُهرَتَش مُرادِفِ «آسمانی» است، شِعرَش نیز میزبانِ اَنبوهی از مَفاهیمِ «آسمانی» و لاهوتی و تَجریدی و عِرفانی شُده است؛ و هٰکَذا. ژَرف۟‌بینی دَر این باریکی‌ها، «صورَت۟»‌شناسانِ أَهلِ «مَعنیٰ» را خوش می‌اُفتَد. 🔹 پ.ن: ۱. رَفتَنَت بَرایَم آمَد نَداشت (مَجموعۀ کاریکلماتور)، أَحمَدرِضا بَهرام‌پورِ عمران، چ: ۱، تهران: اِنتِشاراتِ مُروارید، ۱۳۹۶ هـ.ش. يكشنبه ۱۲ فروردين ۱۳۹۷ @jargeh