امشب شبِ شهادت پیغمبر خداست امشب تمام عرش سیه پوش این عزاست جن و مَلک بر آدمیان نوحه میکنند گویا عزای اشرف سلطان انبیاست خیل رُسُل به ماتم و جبریل نوحه گر فریادشان به ارض و سما وا محمّدا ست زهرا و حیدر و حسنینند غرق غم زینب ز کودکی به غم و رنج مبتلاست در کُنج بستر است و نگاه مبارکش گاهی به سوی فاطمه گاهی به مرتضی ست گاهی به دیده ی نگران غرقِ در غم است دلشوره اش شروع نخستین فتنه هاست مزد رسالت نبوی را چه خوش دهند آندم که پاره ی تن او بین شعله هاست در بین آتش و در و دیوار مانده است زهرا که پاره ی تن و ناموس کبریاست گویا به چشم دیده که از کینه بسته اند دستان مرتضی که شه مُلک لافتی ست چشمش گهی به سوی حسین است و گاه بر رخسار پاک و دیده ی گریان مجتبی ست در تشت دیده لخته ی خونِ جگر بسی کان آتشش ز اخگر الماس ریزه هاست گریان تر آن دمی ست که بیند به گوشه ای در بر گرفته زانوی غم ، شاه کربلاست یاد آرد آن دمی که حسینش به دوش او بود و سرش به کرب و بلا از بدن جداست یاد آرد آن دَمی که شود تشنه لب شهید پیکر به روی خاک و سرش روی نیزه هاست ای مسلمین نبی ز جهان میرود ولی تازه شروع فتنه ی آن قوم بی حیاست #جواد_کریم_زاده

#امام_حسن_مجتبی_ع_شهادت امشب تمام زمزمه ها گشته یا حسن دلهای عاشقان شده همراه با حسن امشب تمام نغمه ی پیغمبران شده همراه ذکر روی لب مصطفی حسن یک بار علی و فاطمه گویند یاحسین صدبار گفته اند که واویلتا حسن امشب تمام عرش سیه پوش این عزاست شد ناله ی ملائکه ی در سما حسن حور و ملک به روضه ی او غرق در عزا گوید به ناله حضرت خیرالنسا حسن حی علی العزا شنوید از مناره ها ذکر کبوترانِ ز گلدسته ها حسن آن کس که در تمامی عمرش غریبوار بوده غریب و با همه کس آشنا حسن یک عمر بوده همسر او بدتر از عدو جعده چو جغد شوم و چو مرغ هما حسن ای کاش بشکند دم افطار این سبو ای کاش نخورده بود ز زهر جفا حسن سم جفا نکشت حسن را که پیش از آن همواره بود کشته ی در کوچه ها حسن گرچه نبد به ماریه در یاری حسین صلحش که بود رایت کرب وبلا حسن نازم به آن که با علم صلح داده است بر این قیام کرب و بلا اعتلا حسن تابوت او اگرچه پر از تیر خصم شد اما نشد دگر سرش از تن جدا حسن جسمش کفن شد و سر پاکش به پیکرش دیگر نشد به جای کفن بوریا حسن گرچه حرم ندارد و گلدسته و ضریح اما بود مزارش در قلب ما حسن باشد کریم و چشم جهان سوی دست اوست روزی رسد ز او چو تکاند عبا حسن امشب برات هیئت ما را ز روی لطف گردان زیارت حرم اولیا حسن زائر به کربلا و نجف مشهد الرضا مکه مدینه کرب و بلا سامرا حسن بهر ظهور منجی عالم دعای ما گردیده بی اثر به خدا کن دعا حسن مدحت جواد گفت ز ظلمت رهانی اش چون نور ابتدایی و بی انتها حسن #جواد_کریم_زاده @javadkarimzadeh

#امام_حسن_مجتبی_ع_مدح_شهادت جانم حسن مظهر داور حسن جانم حسن سبط پیمبر حسن آنکه بود پُردل و شیر و شجاع شیر خدا ثانی حیدر حسن نیست کسی همچو حسن مادری زاده ی زهرای مطهر حسن احمدی و حیدری و فاطمی سجده گر درگه داور حسن خادم درگاه حسن جبرئیل ذکر ملک بوده مکرر حسن آنکه به میخانه ی عشق از ازل بوده می و باده و ساغر حسن شاه کرم مظهر جود و عطا در یم احسان دُر و گوهر حسن بازوی حیدر به همه جنگ ها قوت قلب یل خیبر حسن در صف صفین و جمل بی هراس بهر علی یک تنه لشکر حسن آنکه کند پِی شتر سرخ موی شیر جمل شیر دلاور حسن غائله ی جنگ جمل کرده است داده به کفار چو کیفر حسن صلح حسن پرچم کرب و بلاست همچو علی بر همه رهبر حسن صبر به نزدش سپر انداخته صبر و رضا راست چو مظهر حسن اوست که استاد ابالفضل هاست جان حسین است به پیکر حسن هست حسین دلبر نزد خدا نزد خدا مونس و دلبر حسن هست حسین سرور آزادگان بهر حسین سید و سرور حسن داشته هفتاد و دو یاور حسین لیک بُوَد بی کس و یاور حسن داشت حسین همسری همچون رباب سم جفا خورده ز همسر حسن نیست حسن کشته ی زهر جفا دیده بسی داغ ، مکرر حسن گشته حسن کشته ی در کوچه ها کشته شده از غم مادر حسن آه که زینب چو خبر دار شد کرد طلب طشت ز خواهر حسن ریخت برون لخته و خون جگر در بر خواهر چو برادر حسن سوخت چو از اخگر الماس ها گشت بسان لاله ی پر پر حسن سر چو به زانوی حسینش نهاد گفت که ای کشته ی خنجر، حسن ناله ام از ماتم عاشور توست ناله کند ناله ی بی مر حسن شکر سرم بر روی دامان توست گرفتی از مهر تو در بر حسن شُکرِ خدا نیست به کرب و بلا نیست تو را بیند بی سر حسن قاسم و عبدالله یار تو اند گو چه کند بهر تو دیگر حسن من ز غم مادر جان بر لبم هرچه شدی جان تو و زینبم #جواد_کریم_زاده @javadkarimzadeh

#امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام_شهادت #دودمه_شام_غریبان شام غریبان حسن امشب است واویلا واویلا واویلا جان به لب فاطمه و زینب است واویلا واویلا واویلا #جواد_کریم_زاده @javadkarimzadeh