#بمناسبت_۲۸_ربیع_الثانی_ #رحلت_عالم_بزرگوار_علامه_امینی #رحمت_الله_علیه #صاحب_کتاب_ارزشمند_الغدیر #اثبات_ولایت_و_حقانیت_امیرالمومنین #علی_ابن_ابیطالب_علیه_السلام محمد تقی آل بحر العلوم که علامه ای بود بس پارسا بفرمود دیدم به رویا شبی که گویی شده روز محشر بپا بدیدم مکانی ست بس با شکوه که میعاد گاه دل و دلبر ست نمودم سوالی که اینجا کجاست بگفتند این چشمه کوثر ست چو نزدیک گشتم بدیدم به عین که آنجاست از نور حق منجلی نظر کردم و از شعف چشم من پر از نور شد از جمال علی بدیدم که ساقی مستان عشق سرا پا بُوَد غرق نور و سرور بدستان پاک یداللهی اش نموده پر از آب جام بلور بسی جامها ی بلورین پاک پر از آب کرده کنارش نهد ز آب گوارای کوثر علی به هر کس که خود میشناسد دهد به ناگاه دیدم در آن شور حال بپا گشت هنگامه و همهمه بپاشید بر روی علامه ی امینی ز کوثر، شوی فاطمه به رويش بسی آب کوثر بریخت در آندم که علامه نزدش رسید بفرمود رویم سپید از تو شد خداوند رویت نماید سپید نمودی ز رافت دو دستان خود سپس بار دیگر ز کوثر پر آب و اینبار در کام علامه ریخت ز آن باده ی کوثری بوتراب چهل سال تحقیق و کوشش نمود چو مرغی که در دام حیدر اسیر سرانجام آن شاهکار گران بشد جمعِ تالیف او ، الغدیر #جواد_کریم_زاده @javadkarimzadeh

#قرآن_کتاب_جاودانی_مدح این کتاب آسمانی خدای اکبر ست یا که اعجاز بزرگ حضرت پیغمبر ست این هُمای رحمت دوش امیرالمومنین یا که بر راس علی دیهیم و تاج و افسر ست هر چه نازل گشت بر قلب امیر کائنات آن نخستین کاتب وحی اش امیر صفدر ست هست کاملتر ز تورات و ز انجیل و صُحُف وز زبور و هر کتاب آسمانی برتر ست می شود آغار بسم الله الرحمن الرحیم بعد از آن حمد و ثنای کردگار داور ست آن کتابی را که فرماید خدا لا رَیبَ فیه دان هُدی" للمتقین اش پهلوان خیبر ست چون به صوت خوش تلاوت گشت قرآن مجید عقل گفتا نغمه ی زیبای حیدر حیدر ست سوره ی طه چو نازل گشت بر قلب رسول شان آن احمد، علی، زهرا، شبیر، و شُبَر ست یا نزول سوره ی کوثر به ختم المُرسلین از برای کوری چشم حسود اَبتر ست برگ برگ این کتاب از هر چه گُل خوشبو ترست از ملائک بال و از روح الامینش شهپر ست گر بخوانم شهر علمش وصف دیگر کرده ام احمد و قران چو شهر علم علی آن را در ست وصف قران را خدا و احمد و حیدر کنند شعر من چون قطره ای اندر یَم این دفتر ست قدر قرآن را بدان ای مومن نیکو سرشت چون که احمد همره قرآن شفیع محشر ست #جواد_کریم_زاده @javadkarimzadeh

#حضرت_زینب_س_مدح_ولادت شب میلاد زینب گشته امشب قلم بنویس نیکو مدح زینب مهین مدح جمال منجلی را ثنای دخت دلبند علی را بیا تفسیر کن شمس الضحی را و معنا واژه ی بدر الدجی را بیا توصیف آل طاهرین گو ز واللهُ یحب الصابرین گو بیا با من شبی یک رنگ و بو شد بیا مجنون صفت دیوانه خو شو به صحرای جنون با من قدم زن بیا گامی فراسوی عدم زن که وصف نام لیلا عین جان است به مجنون روز و شب ورد زبان است کند بر صفحه ی دل نقش جانش بنوشد باده ی مستی ز جامش بیا با من سوی میخانه رو کن بیا لیلای خود را جست و جا کن بیا شادان بکوب این حلقه بر در و مستی کن بزن بر سیم آخر مرکب همچو می کن نوش جانت بزن بر لب منزه کن زبانت الا ساقی مرا هم مست گردان مرا هم عاشقی یکدست گردان مرا همچون قلم مست سبو کن ز مستی بار دیگر زیر و رو کن که هردو مست یک جام و سبوییم و با هم مدح زینب را بگوییم قلم حال خوشت بادا مبارک و اجرت با خداوند تبارک به سرمتی کنون با می وضو کن و هر ناممکنی را آرزو کن نما مدح و ثنا نور خدا را و بانوی دمشق و کربلا را همان زینب که وصفش را خدا کرد و مدحش را محمد مصطفی کرد همان زینب که سالارش حسین است و نزد اهل بیت او نور عین است نه یک زن بود زینب پنج تن بود به یاری حسینش شیر زن بود جهان شیعه از او زیر دین است دمادم دم به دم یار حسین است یکی شد پرچم آن یک نقش پرچم به پا شد زین دو آوای محرم و هردو روح واحد در دو جسم اند به یک معنا ولیکن در دو اسم اند ز عشق هردو دل در شور و شین است حسین اش زینب و زینب حسین است به وقت خلق او خلاق داور گرفت الگوی او اول ز کوثر مهیا تا کند اجزای او را ستاند از یاس و مریم رنگ و بو را مهم تر از همه دادش ز خود نور طراوت از بهشت و جلوه از حور صفا از صبح و زیبایی ز مهتاب جلا و روشنایی دادش از آب ز باران رحمت و پاکی ز شبنم حیا و عفت از زهرا و مریم وقار و استواری دادش از کوه که تاب آرد به زیر بار اندوه ز خاک کربلا بر خشت او ریخت بلا و خشت اورا در هم آمیخت سپس خلاق رحمان و رحیمش ز احمد داد بس خلق عظیمش شجاعت از علی شیر خدا داد شهامت از مهین خیرالنسا داد کرامت از حسن بخشید اورا و بودن با حسینش آرزو را و زینب را گلی بی خار و خس کرد سر آخر با حسینش هم نفس کرد نبود او فاطمه؟ پیغمبری بود سراپایش خدایی حیدری بود سراپا پا به تا سر حیدر است این به سان فاطمه چون کوثر است این و زهرا و علی را دختر است این نه دختر بل حسین دیگر است این به عصمت مریم عذراست زینب و بالاتر ،خود زهراست زینب و صبر از صبر زینب سربلند است به دامش چون اسیری در کمند است نه یک زن بل هزاران شهریار است خدایی کربلا را اعتبار است و تیغ او زبان بود و سخن بود دمش بران بُد و دشمن شکن بود به پای کفر هر دم بند می زد ظفر بر تیغ او لبخند می زد و اینها شمه ای بود از کمالش چه سان دیگر دهم من شرح حالش نویسند عالمان اوصاف بی حد به وصف و مدح او صد ها مجلد دلم گه کربلا گاهی دمشق است اسیر زینب و سلطان عشق است به دنیا افتخار ما همین است که او دخت امیر المومنین است #جواد_کریم_زاده @javadkarimzadeh

#حضرت_زینب_س_مدح ای قلم از شوق سینه چاک کن صفحه امشب فخر بر افلاک کن ای مرکب می شو در ساغر بریز ای مرکبدان ز ساغر می بریز ای قلم شو مست از جام و سبو شمه ای از وصف زینب را بگو کیست زینب نور چشم مصطفی کنز صبر و مهد ایثار و حیا کیست زینب؟ بهترین دُر در صدف زینت افزای شهنشاه نجف ای قلم برگوی با هر زمزمه مدحت دخت عزیز فاطمه کیست زینب گوهر ی والا مقام ذوالفقار مرتضی اندر نیام دختر حیدر عقیله عالمه کوثری دیگر مثال فاطمه کیست زینب جان شیرین حسن حیدری دیگر به هنگام سخن کیست زینب پنج تن را نور عین کیست زینب یار و غم خوار حسین کیست او یاسی ز دشت یاسمین کیست او دست خدا در آستین کیست او تفسیر قرآن مبین هذه دخت امیرالمومنین ملک هستی مشتی از خاک گلش صد هزاران همچو حاتم سائلش خاک پایش نی زمین بل نه فلک فرش راهش تا ابد بال ملک آسمان ها و زمین در مشت او کهکشان ها حلقه در انگشت او همچو زهرا بهترین بانوی دهر دست بوسش انبیا در روز حشر اولیا خدمتگزار درگهش فاطمه مدهوش از روی مهش چادر او برکت خوان زمین معجر او شهپر روح الامین چون به مدحش انبیا پرداختند در جنان هم زینبیه ساختند کی جدا از حلقه ی آل کساست او که مداح نخستینش خداست خطبه خوان کوفه و شام بلا تا قیامت اعتبار کربلا زینبیون را همیشه رهبر است بر شهیدان تا ابد پیغمبر است پرده بردار ای دلا از راز عشق با ولای شاه بانوی دمشق #جواد_کریم_زاده @javadkarimzadeh

#حضرت_زینب_س_ولادت_مدح وه که خدا آب زند راه را گل بزند سر در درگاه را قاب کند عکس رخ ماه را هدیه ی شاهانه دهد شاه را سپس. به اذن ربّ حیّ جلیل وحی بَرَد به مصطفی جبریل که هدیه ای داده خدا از شعف چه هدیه ای گوهر پاک صدف چه گوهری پاک چو دُرّ نجف کنون رسد به گوش ات از هر طرف از لب جبریل و ملک زمزمه آمده دخت حیدر و فاطمه مژده که‌ هنگام بهار آمده ست حاصل باغبان به بار آمده ست غنچه ی گل به شاخسار آمده ست فاطمه‌ ای علی تبار آمده ست نور خداوند شده‌ منجلی آمده عشق فاطمه و علی شب شبِ میلاد و چه نیکو شب است نغمه ی آل مصطفی یا رب است ز آسمان بر قدمش کوکب است زِینِ اَبَ ست و نام او زینب است قیامتی بپاست در عالمین آمده یار مجتبی و حسین هم که به اقتدار چون حیدر ست هم به حیا فاطمه را دختر ست هم که حسين و حسن دیگرست هم به جزا شفیعه ی محشر ست این سخن جمله ی آل کساست زینب ، اعتبار کرب و بلاست دختر شاه و دختر یاس بود ز کودکی معنی احساس بود چقدر بر حسین حساس بود پلهگه منبرش عباس بود فاتح کوفه است و شام بلا زنده ازو واقعه ی کربلا #جواد_کریم_زاده @javadkarimzadeh