#حضرت_زینب_س
#وداع_با_پیکر_برادر_گودال_قتلگاه
دنیا بدون تو پس از این همچو محشر ست
بی تو برای زینب تو روز آخر ست
وقت وداع با تن تو فکر میکنم
دیگربرای زینب تو مرگ بهتر ست
اینجا به روی خاک بیابان تنت رهاست
زلفت به روی نیزه پریشان آن سر ست
دیدم به روی پیکر در خون تپیده ات
سنگ و عصا و نیزه و شمشیر و خنجرست
بشنو صدای ناله ز گودال میرسد
آری صدای ناله ی جانسوز مادرست
یک جای بوسه نیست بر این جسم چاک چاک
جایی که مانده بوسه زنم حلق و حنجرست
من را به زور نیزه و شلاق میبرند
یک دست من به چادر و دستی به معجر ست
یاری نمانده است که یاری کند مرا
بر روی نیزه ها سر عباس و اکبرست
باور نمیکنم که تو بر خاک خفتی و
وقت وداع آخر خواهر،برادر است
ای وای دارم از تو دگر دور میشوم
جان میرود مرا ز تن و دل پر آذرست
تو جان زینبی و ز جان دوست دارمت
ای پاره ی تنم به خدا می سپارمت
#جواد_کریم_زاده
@javadkarimzadeh
آن یک عمامه میبرد آنیک عبای او
پیراهنش یکی برد آن یک قبای او
شمشیر و خود از این و زره هم برای او
سر هم که شمر دون ببرد از قفای او
یا ساربان که بُرد عقیق و رکاب را
#جواد_کریم_زاده
مادری با تمام دلتنگی
هر شب جمعه زار میآید
سوی کرب و بلا ز عرش برین
خسته و بیقرار میآید
پا گذارد ز هودجی به زمین
میشود میهمانِ فرزندش
میهمانِ قتیلِ مظلومی
که به عالَم نَبُد همانندش
آمده در حرم که بگذارد
سر فرزند خود به دامانش
آه و واویلتا هزار افسوس
سر به تن نیست، جان به قربانش
جای سر بوسه میزند بر حلق
پیکرش را کشد چو در آغوش
گویدش یا بُنَیَّ! یا مظلوم!
غرق در ناله میرود از هوش
آه از آندم که گوشهی گودال
دید بر سینه شمر پَست نشست
آه از آندم که مادری میدید
سر فرزند و چشم خود را بست
جواد کریم زاده
@javadkarimzadeh