#حضرت_زهرا_س_بستر_شهادت #زبان_حال_امیرالمومنین_ع الهی نامش از عالم شود گم مثال بو لهب آورد هیزم بزد آتش در بیت الولا را چرا ساکت نشستید آی مردم بسوی در چو زهرا رهسپر بود گمان ميکرد سائل پشت در بود به مانند همیشه داشت در دست طعامی، گرچه بر حیدر سپر بود در و دیوار چون گشتند همدست به در زد ضربتی آن کافر مست میان درب نیمه سوز و دیوار به ناگه سینه و پهلوش بشکست ز سوی دیگری مسمار لج کرد سر خود را بسوی سینه کج کرد ز یکسو طفل شد سقط و ز یک سوی تن مجروح مادر را فلج کرد چرا گیری ز حیدر دائما رو بگیری دست بر دیوار و پهلو فدایت ابن عمت گردد ای جان تکلم کن تو با من ماه بانو به دست بسته از جور زمانه به چشم خویش دیدم درب خانه تو را زد با غلاف تیغ قنفذ تو را میزد مغیره تازیانه ز بسکه قوم شر منفور و پستند یدالله را ز کینه دست بستند به پیش چشم آن فتاح خیبر ز زهرا سینه و پهلو شکستند اگرچه‌ پادشاه عالمینم و مرد خیبر و بدر و حنینم مرا تیغ و سپر بودی و جوشن که تا پایان عمرم زیر دینم تو که این خانه را جارو کشیدی به زینب شانه بر گیسو کشیدی و نان تازه پختی روز آخر بمیرم درد از بازو کشيدی بفرما از چه ای در تاب و در تب دم آخر چه فرمایی تو بر لب چرا باید که غسل و کفن و دفنت نمایم مخفیانه نیمه ی شب گلی که کعبه آید در طوافش غلاف تیغ آمد در مصافش کسی که بازوی او را شکسته یقینا تیغ بوده در غلافش مرو ای جان و ای جانان حیدر ز پیشم ای سرو سامان حیدر بمان ای نازنین ای جان شیرین که بی تو نیست در تن جان حیدر مرو ای یاس و ای آلاله ی من ز بستان سرو هجده ساله ی من ز هجرانت بسوزانی دلم را رود تا عرش آه و ناله ی من نمیدانم به درمانت چه سازم و یا با درد هجرانت چه سازم بهارم را خزان کردند ای وای بدون تو به طفلانت چه سازم حسن در گوشه ای افتاده بی حال و زینب فکر و ذکرش گشته گودال تو گفتی بی کفن باشد حسینم سرش بر نی تنش گردیده پامال سفارش کرده ای در وقت خوابش کنارش من گذارم ظرف آبش به دشت کربلا با کام عطشان چه سازد با لب طفل ربابش #جواد_کریم_زاده

#امیرالمومنین_ع_مدح #حضرت_زهرا_س_مدح مولا غمین مباش سلامت نمیکنند یا گر توجهی به کلامت نمیکنند گویی سلام هیچ جواب سلام هم یا اینکه حرمتی به مقامت نمی کنند محتاج ، عالمی به علیک سلام توست پشت فلک خم آمده بر احترام توست این جاهلان که غرق به بحر حماقتند با وعده های پوچ عدو در حمایتند کج رفته های دور ز نور ولایتند یک مشت سست عنصر بس بی لیاقتند تو مقتدای خلق جهان هستی و ولی عالم فدای یک نگه مرتضی علی تا هستم هستِ من بُوَد از هست مرتضی تا آخرین نفس شده پابست مرتضی دستم نهم به دست یدالله مرتضی او مست کوثر است و منم مست مرتضی گر عالمی دهند مرا ، برعلی قسم یک تار موی زلف علی را نمیدهم قومی که با ولایت تو عهد بسته اند عمری بود که بر سر خوانت نشسته اند اینان نمک خوران نمکدان شکسته اند اکنون منافق اند و اگر چند دسته اند هستند اگر علیه علی گرم همهمه هرگز غمین مباش که با توست فاطمه زهرا که بوده ذکر لبش یا علی مدام عمریست ذوالفقار علی بوده در نیام اما کنون که یکه و تنها بُوَد امام از بهر یاوری علی میکند قیام با خطبه‌ کرده خانه ی هر غاصبی خراب گفته فقط به عالم امیرست بوتراب حتی اگر شود به مصافت چهل نفر آندم به خاطر تو شوم پشت در سپر حتی شوم فدایی بین جدار و در جانم که هیچ بهر تو حتی دهم پسر در راه یاری تو دهم بود و هست خود پهلو و سینه و سر و بازو و دست خود هر مادری که دختر طاها نمی‌شود هر دختری که ام ابیها نمی‌شود هر همسر ی که کوثر مولا نمی‌شود هر میوه ای ميوه ی طوبی نمی‌شود یک سیب سرخ چید و نمودش دو نیمه سیب تا بر نبی و بر وصی حق شود نصیب نه سال عمر او که نصیب نبی شد و نه سال دیگرش که نصیب وصی شد و یک عمر گرم گفتن ذکری جلی شد و یعنی که ذکر دائم او یا علی شد و دائم برای بردن نامش وضو گرفت تا عالمی ز نام علی آبرو گرفت #جواد_کریم_زاده @javadkarimzadeh