#حضرت_علی_اصغر_ع_شهادت چه تیری بود بر این حنجر افتاد که دردش بیشتر از خنجر افتاد چنان زد حرمله بر حلق اصغر که روی دست بابایش سر افتاد #جواد_کریم_زاده

#حضرت_علی_اکبر_ع_شهادت وقت اذان ظهر چو اذن اذان گرفت گویی مسیح کرب و بلا تازه جان گرفت اعجاز بین چه کرد اذان گوی کربلا کاری که جان هر دو جهان جان از آن گرفت لب تشنه لب گشود و ز الله اکبرش تنها نه جان حسین که جانی جهان گرفت گفتا شهادتین به یکتایی اله بر لب گواه، خاتم پیغمبران گرفت آغوش دشت گشت پر از هیبت علی وقتی شهادتین علی در اذان گرفت قامت قیامتی که به قد قامت الصلوه از قامتش بلند ستون،آسمان گرفت سرو قدش چو محشر و محشر ز قامتش حشر دگر ز قامت رعنا جوان گرفت شبه رسول بود و به معراج کربلا بر عرش گام زد ز بُراقش عنان گرفت بعد از نماز ظهر که اذن جهاد خواست گویی ز شاه تشنه لبان تازه، جان گرفت چکمه به پا نموده حمایل به دوش و بعد بر سر نهاده خُود و به دستی کمان گرفت با دست دیگرش ز کمر تیغ حیدری بر لب سرود ناد علی توامان گرفت آن سبز پوش هاشمیان آفتاب مهر همچون شهاب رخصتی از ‌کهکشان گرفت فرمود میروی و رود جان ز تن مرا خوش میروی برو که دلم، آنچنان گرفت گامی بزن برابر من شبه مصطفی با رفتن تو قلب زمین و زمان گرفت شد عازم نبرد و ز هل من مبارزش خصمش رمید و جان ددان بی امان گرفت برگشت تشنه لب به بر شاه عالمین او را حسین کام و زبان در دهان گرفت یعنی که تشنه تر ز پسر هست این پدر دل ها به حال خسرو لب تشنگان گرفت همچون علی به خیبر کرب و بلا، علی آمد دوباره سر ز تن ملحدان گرفت ناگه حسین دید که هنگامه ای به پاست خورشید دشت کرب و بلا ناگهان گرفت آه از دمی که همچو علی فرق او شکافت جا در میان حلقه ی اهریمنان گرفت هر کس که داشت تیغ و سنان زد به پیکرش هر کس نداشت عاریه از این و آن گرفت آه از دمی که پیکر او گشت چاک چاک گل بوسه ها ز خنجر و تیغ و سنان گرفت آه از دمی که زین غم جان سوز فاطمه زانوی رنج و غم به بغل در جنان گرفت آه از دمی که چشم تر باغبان بدید که اندر بهار عمر گلش را خزان گرفت آه از دمی که خسرو لب تشنگان رسید بر دامنش حسین سر خون چکان گرفت گفتا که در عزای تو افتاده ام ز پای افتاده ام ز پا دل کون و مکان گرفت گفتا پدر فدای لب خشک و تشنه ات روح و روان ز پیکر شاه زمان گرفت گفتا ببین پدر که چه سیراب گشته ام سیراب شد ز کوثر و، خلد آشیان گرفت زینب اگر نبود،سر نعش اکبرش می داد جان حسین چو از او توان گرفت روی عبا نهاده تن چاک چاک او از بحر بُردنش مدد از هر جوان گرفت گفتا جواد از غم جانسوز اهل بیت وز چشم عاشقانش اشک روان گرفت خاموش ای جواد کز این شعر جان گداز خون شد دو چشم و قلب امام زمان گرفت #جواد_کریم_زاده @javadkarimzadeh

#حضرت_علی_اکبر_ع_مدح_رجز_خوانی آمده از خیمه برون پور شاه نور دو چشمان شه کم سپاه شور به پا کرده قد و قامتش یا که قیامت قد قدقامتش سرو قدی لاله رخی مه جبین زیر قدم هاش بلرزد زمین چکمه به پا کرده که غوغا کند حشر دگر آمده بر پا کند خود به سر،بسته حمایل به دوش واله و شیدا و بسی پر خروش تیغ کجی بر کمر آویخته زلف سیه بر سر و رو ریخته صولت او صولت پیغمبری ماه بر آن چهره بود مشتری چهره ی او معنی شمس الضحی یا که به تفسیر چو بدرالدجی ماه سما گشته به صد آبرو سجده گهش طاق دو ابروی او در نسب آمد ز ازل هاشمی احمدی و حیدری و فاطمی همچو اباالفضل قریشی نسب فخر عرب هست و خدای ادب روی مهش هر که ببیند ز دور گفته نبی آمده از کوه نور گِرد رُخش عده ای از بانوان زجه زنان لاله ی لیلا بمان هم به بر شمع چو پروانه اند گرد رخش واله و دیوانه اند سبزه قبا حضرت قرص قمر از گره ی هاشمیون شد به در جرعه ز پیمانه و ساغر زده باده ز میخانه ی کوثر زده محو رخ حضرت ساقی شده مست هوالباقی و باقی شده چشم به چشم پدرش دوخته آتشی اندر دلش افروخته شمع شده آب شده سوخته چون ز اباالفضل ادب آموخته گفت که بابا شه و سلطان دین سرور خوبان و امام مبین جمله ی اصحاب فدایت شدند بنده و خاک کف پایت شدند رخصتی اینک بده سلطان عشق تا بنهم جان سر پیمان عشق حال اگر رخصت میدان دهید هاشمیان را شوم اول شهید روح به جانم تو مسیحا بده جان به تن لاله ی لیلا بده آه کشید از دلش آن مستطاب گفت که صبری کن و کم کن شتاب راه برو چند قدم در برم اکبر من نور دو چشم ترم تا که ببینم قد و بالای تو سِیر کنم قامت رعنای تو گفت برو حیدر کرب و بلا صف شکن خیبر کرب و بلا عازم معراج به دشت بلا حضرت پیغمبر کرب و بلا بعد تو این دل چو شود بی قرار خاک بوَد بر سر این روزگار رفت به میدان رجز آغاز کرد همچو نبی باب سخن باز کرد گفت عدو این نوه ی حیدر است؟ نِی به خدا حضرت پیغمبر است منطق و خُلقش همه پیغمبری در کف او تیغ کج حیدری تیغ مگو معجزه ی ذوالفقار هیبت او حیدر دُلدُل سوار گفت به مرگم به خدا سینه چاک مرد خدا رای ز مردن چه باک فخر کنم بر پدرم مرتضی فخر عرب پادشه لافتی فاتح خیبر یل بدر و حُنین باب حسین پادشه عالمین او که ز نامش همه لرزان شوید معرکه بگریز و گریزان شوید مست من از باده ی آگاهیم نامم علی و اسد اللهیم کیست مرا پایه ی جنگاوری حیدری ام حیدری ام حیدری #جواد_کریم_زاده @javadkarimzadeh

تو علی اکبری و تاجِ سرِ سرورها واله و محو نگاهت همه پیغمبرها انبیاء معجره دارند،تو خود معجزه ای معجزت بردن دل از همه ی دلبرها قد و بالای تو خود محشرِ کبریِ دگر که به پا کرده ز نو محشر در محشرها خُلق و خویت نبوی،سیرت تو فاطمه ای تو شُبیری،شُبری آینه ی حیدرها چه کسی جز تو بُوَد شبه رسول مدنی " روی تو وجهِ مسلمان شدن کافرها " چه نمازی بشود وقت اذان گفتن تو بشکفد غنچه به محراب و گُل از منبرها وقت هنگامه به پا کردن در کرب و بلا شک نباشد که علی آمده در خیبرها زکف پاک پیمبر چو بنوشی میِ عشق ساقی ات احمد و ساغر زنی از کوثرها سرِ پاکت سرِ نی، اینکه سزاوار نبود بفدای سرِ تو،جمله ی تن ها، سرها جان نثاران و محبان همه محتاج کرم نظری کن ز کرامت، به همه نوکرها کی ادا گشته ثنای تو به اشعار جواد آسمان بر تو غزل ساخته با اخترها #جواد_کریم_زاده @javadkarimzadeh

🔴🔵 علی اکبر (ع) در بیان امام زمان(عج) 🌕 امام زمان ارواحنافداه در زیارت ناحیه مقدسه، اینگونه حضرت علی اکبر علیه السلام رو برای ما معرفی می کند... 🔺 «السلام علیک یا أول قتيل من نسل ځير سليل من سلاله ابراهیم خلیل؛ حضرت در ادامه این درسنامه می فرماید: 🔺 أشهد انك أولى بالله وبرسوله «و جعلنا الله من ملاقیک ومرافقيک ...وأبرء إلى الله من قاتلیک و اسئل الله مرافقتك في دار الخلود و أبرء إلى الله من أعدائک اولی الجحود و السلام علیک و رحمة الله و بركاته 🔸 امام زمان ارواحنافداه علی اکبر علیه‌السلام را به امتیازاتی مخصوص، وصف نموده است: 🔹 ۱. سلام و صلوات بر علی اکبر علیه‌السلام را بعد از سلام و صلوات برجد مظلوم خود، حضرت حسین بن على علیه‌السلام قرار داده است و پس از آن شروع به زیارت سایر شهدا نموده است و ایشان را اولین شهید آل هاشم در صحرای کربلا معرفی کرده است. 🔹 ۲. علی اکبر علیه‌السلام را از هر کس به خدا و رسولش نزدیکتر معرفی نموده است. 🔹 ٣. از خداوند درخواست می نماید که همواره توفیق زیارت حضرت علی اکبر علیه‌السلام را داشته باشد. 🔹 ۴. از خداوند مسألت می نماید که در روز واپسین، همنشین علی اکبر علیه‌السلام باشد. 🔹 ۵. شدت لعن و نفرین آن حضرت بر قاتلان علی اکبر علیه‌السلام حاکی از شدت غضب آن حضرت نسبت به آن جفا پیشگان است. 📚 بحارالانوار، ج۹۸، ص۲۶۹ @javadkarimzadeh

#حضرت_علی_اکبر_ع_مدح_شهادت اشبه المصطفی علی اکبر ثانی المرتضی علی اکبر پرتو نور ذات لم یزلی جلوه ی مجتبی علی اکبر ای که در هر رگ تو می جوشد خون خون خدا علی اکبر ای که دل بردی از ابوفاضل دلبر و دلربا علی اکبر خلق و خوی ات محمدی دیگر محو تو انبیا علی اکبر گشته مجنون روی تو لیلا ماه فرخ لقا علی اکبر آفرینش به خویش میبالد چونکه دارد تو را علی اکبر فاطمه وان یکاد خوانده تو را بهر دفع بلا علی اکبر قد و بالات محشری دیگر کرده از نو بپا علی اکبر دیده زینب چو سرو قامت تو کرده بهرت دعا علی اکبر شرح والیل طره ی مویت روی تو و الضحی علی اکبر گشته شرمنده ی رخ ات خورشید مه جبین مه لقا علی اکبر سبز پوشیده ای بهار شدی مه سبزه قبا علی اکبر ای که ممسوس ذات حق گشتی غرق سر تا به پا علی اکبر پس از آن هم خدا چنین فرمود السلام علی علی اکبر خود بر سر نهاده جوشن پوش چکمه کرده به پا علی اکبر زیر پایش زمین به لرزه فتاد زد بر آن گام تا علی اکبر بسته بر تن حمایل و شمشیر و کمانی جدا علی اکبر آمد از خیمه گاه خود بیرون اشبه المصطفی علی اکبر همه پروانه وار اهل حرم گرد شمع ولا علی اکبر مویه گر بانوان اهل حرم سوی میدان چرا ؟ علی اکبر اذن می خواهد از پدر گیرد بهر رزم ابتدا علی اکبر پای کار حسین فاطمه او مانده تا انتها علی اکبر اذن میدان جنگ می‌خواهد از شه کربلا علی اکبر شه بفرمود قدری آهسته سوی بابا بیا علی اکبر چند گامی بزن تو در بر من تا ببینم تو را علی اکبر میروی و رود مرا از تن جان، روی گر مها ، علی اکبر نغمه ی لا اله الا هو داشت بر لب ندا علی اکبر یا علی گفت و بر عقاب نشست سوی قوم دغا علی اکبر نقش سربند اوست یا زهرا بر لبش ربنا علی اکبر گفت نامم علیست پور حسین اجل اشقیا علی اکبر آمدم تا بپای او سازم جان خود را فدا علی اکبر کربلا خیبری دگر من هم حیدر کربلا علی اکبر یا علی گفت و سوی میدان تاخت میر لشگر گشا علی اکبر ضربدر سر دوتا دوتا میزد چون شه لافتی علی اکبر دشمن از هیبتش گریزان شد کرد غوغا بپا علی اکبر بود کرار و سوی دشمن شد حمله ور بارها علی اکبر کشت از اشقیا دویست نفر مرحبا مرحبا علی اکبر آه از آن دم که تشنه لب افتاد رهگذارش کجا علی اکبر آه از آندم که کوچه باز شد و گشت فرقش دو تا علی اکبر هر که با هر چه داشت او را زد تیغ و سنگ و عصا، علی اکبر شه رسید و گرفت بر دامن سر شهزاده را علی اکبر اربا اربا تنی که بنهادند در میان عبا علی اکبر از جوانان مدد گرفت حسین شد سوی خیمه ها علی اکبر ذکر عشاق در شب هشتم گشته حی علی علی اکبر جمله ی کائنات هم گويند همگی یکصدا علی اکبر کعبه ی عاشقان ، حریم حسین قبله پایین پا علی اکبر هم به هر درد نام او درمان هم که دارالشفا علی اکبر قند چایی تلخ روضه ی اوست ذکر شیرین يا علی اکبر کاش می شد شفیعمان گردد صبح روز جزا علی اکبر و در آخر دعایمان باشد "ربنا آتنا علی اکبر" #جواد_کریم_زاده @javadkarimzadeh

#امام_حسین_ع_مدح_صلوات ای نام تو رمز هستی و راز حیات مصباح هدی و نور و کشتی نجات ای کشته ی تشنه بر لب شط فرات بر نام بلند و با شکوهت صلوات #جواد_کریم_زاده @javadkarimzadeh