#حضرت_زهرا_س_بستر_شهادت #زبان_حال_امیرالمومنین_ع الهی نامش از عالم شود گم مثال بو لهب آورد هیزم بزد آتش در بیت الولا را چرا ساکت نشستید آی مردم بسوی در چو زهرا رهسپر بود گمان ميکرد سائل پشت در بود به مانند همیشه داشت در دست طعامی، گرچه بر حیدر سپر بود در و دیوار چون گشتند همدست به در زد ضربتی آن کافر مست میان درب نیمه سوز و دیوار به ناگه سینه و پهلوش بشکست ز سوی دیگری مسمار لج کرد سر خود را بسوی سینه کج کرد ز یکسو طفل شد سقط و ز یک سوی تن مجروح مادر را فلج کرد چرا گیری ز حیدر دائما رو بگیری دست بر دیوار و پهلو فدایت ابن عمت گردد ای جان تکلم کن تو با من ماه بانو به دست بسته از جور زمانه به چشم خویش دیدم درب خانه تو را زد با غلاف تیغ قنفذ تو را میزد مغیره تازیانه ز بسکه قوم شر منفور و پستند یدالله را ز کینه دست بستند به پیش چشم آن فتاح خیبر ز زهرا سینه و پهلو شکستند اگرچه‌ پادشاه عالمینم و مرد خیبر و بدر و حنینم مرا تیغ و سپر بودی و جوشن که تا پایان عمرم زیر دینم تو که این خانه را جارو کشیدی به زینب شانه بر گیسو کشیدی و نان تازه پختی روز آخر بمیرم درد از بازو کشيدی بفرما از چه ای در تاب و در تب دم آخر چه فرمایی تو بر لب چرا باید که غسل و کفن و دفنت نمایم مخفیانه نیمه ی شب گلی که کعبه آید در طوافش غلاف تیغ آمد در مصافش کسی که بازوی او را شکسته یقینا تیغ بوده در غلافش مرو ای جان و ای جانان حیدر ز پیشم ای سرو سامان حیدر بمان ای نازنین ای جان شیرین که بی تو نیست در تن جان حیدر مرو ای یاس و ای آلاله ی من ز بستان سرو هجده ساله ی من ز هجرانت بسوزانی دلم را رود تا عرش آه و ناله ی من نمیدانم به درمانت چه سازم و یا با درد هجرانت چه سازم بهارم را خزان کردند ای وای بدون تو به طفلانت چه سازم حسن در گوشه ای افتاده بی حال و زینب فکر و ذکرش گشته گودال تو گفتی بی کفن باشد حسینم سرش بر نی تنش گردیده پامال سفارش کرده ای در وقت خوابش کنارش من گذارم ظرف آبش به دشت کربلا با کام عطشان چه سازد با لب طفل ربابش #جواد_کریم_زاده

#حضرت_زهرا_س_فاطمیه _ باز عالم به سوز و سوگ و عزاست زین عزا شورشی به ارض و سماست دخت پیغمبر عظیم الشأن رخت بر بسته زین جهان فناست فاطمیه عزای آل الله ست ماتم دختر رسول الله ست چشم های علی پر از خون است پر ز خون بهر ماتم زهراست فاطمیه ضمیر قران است همچو کوثر که در کتاب خداست گشته ایام محنت و اندوه آه این روزها چه محنتزاست شرح این ماجرا چگونه دهم در و دیوار شاهد است و گوا ست بین دیوار و در قیامت شد چه قیامت که محشر کبرا ست در و دیوار و میخ و آتش و دود پهلو و سینه را چه شاهد هاست جن و انس و فرشته حور و ملک همه در ماتم اند بی کم و کاست بهر ظلمی که ناکسان کردند رویشان تا ابد سیاه سیاه ست ای خدا بهر دخت پیغمبر این همه ظلم و جور و کینه رواست؟ ای خدا جرم دخت ختم رسل یک علی گفتن از لب زهراست دوش از هاتفی شنیدم گفت فاطمه افتخار شیر خداست بر رخش مهر و مه کنند سجود از چه نیلی رخ مه طاهاست؟ خشمگین گر شود خدا داند خشم زهرا به عینه خشم خداست خشم زهرا نه اینکه از فدک است بهر غصب خلافت مولاست فاطمه یار و یاور مولاست آه مولا بدون او تنهاست کنج بستر مثال شمس و قمر چشم در چشم آن شه والاست آن طرفتر چو سر بگرداند خیره در چشم زینب کبری ست گوئیا با اشاره میگوید بر دلم داغ طهر عاشوراست گرچه فارغ از این جهان گردم این دلم باز هم به حول و ولاست چون به محراب غرق خون گردد فرق حیدر ز تیغ کینه دوتاست یا حسن سم خورد ز همسر خویش همسری کو ز دسته ی اعداست چشم هایش به سوی چشم حسین یا به لب های سید الشهداست یادش آید ز سینه خون میربخت حال گربان ز بهر ثار الله ست غم جانسوز او ز بعد حسین بر اسیران دشت کرب و بلاست رهسپار ست سوی حضرت دوست میزبان در جنان حبیب خدا ست هم شهادت بود غریبانه هم که غسل و کفن بدون صداست راز بگشا علی به شیعه بگو قبر مام عزیز شیعه کجاست؟ هر که مست ولای تو گردد با تو و با ولایت زهراست دست مارا بگیر از سر مهر ای غریبی که غربتت پیداست چاه از اشک چشم تو دلخون هم نوایت به نیمه شبها چاه ست نه فقط ای "جواد" در دل تو مهر زهراست ، در همه دلهاست #جواد_کریم_زاده

#حضرت_زهرا_شهادت آوای خداست ، روضه ی مادر آهنگ عزاست ، روضه ی مادر شد مرثیه خوان فاطمه جبریل در عرش بپاست، روضه ی مادر با حی علی العزا ی او غوغاست در ارض و سماست، روضه ی مادر زین روضه تمام انبیا نالان پر شور و نواست ، روضه ی مادر ام النجبا و دخت پیغمبر در اصل دو تاست ، روضه ی مادر طفلان شده اند سینه زن ، زین پس با شیرخداست ، روضه ی مادر در موسم ماتمش کسی با اشک پرسید کجاست روضه ی مادر گفتند که یکصدا به او عشاق در سینه ی ماست ، روضه ی مادر شد فاطمیه، غمین و دلتنگم دل باز چه خواست ؟ روضه ی مادر والله قسم دوای هر درد ست والله شفاست روضه ی مادر صد بار اگر رثای او خوانی هر بار رواست ، روضه ی مادر آن کیست که روضه خوان او زهراست؟ جایی که بجاست روضه ی مادر در کرب و بلا، به گوشه ی گودال بر راس جداست ، روضه ی مادر #جواد_کریم_زاده @javadkarimzadeh

ذکر روز پنجشنبه

#حضرت_زهرا_س #شب_جمعه_زیارت_اباعبدالله_ع آب زنید راه را حضرت ماه میرسد سجده کنید ماه را به سجده گاه میرسد بال فرشته هر طرف، کرده غبار برطرف چو همسر شه نجف به بارگاه میرسد حوریه ی مبارکه، ملیکه ی ملائکه مادر شاهزاده و همسر شاه ميرسد خیل فرشته و ملک همره صاحب فدک به هودجی ز عرش با عزت و جاه میرسد بر غم و رنج مبتلا،ز عرش سوی کربلا هر شب جمعه‌ با دو صد ناله و آه میرسد قصد غم پسر کند شال عزا به سر کند دیده ز اشک تر کند چونکه ز راه ميرسد مادر زار بی حرم با دل پر ز داغ و غم گوید حسین دم به دم، به خیمه گاه میرسد گوهر ناب میرسد مادر آب میرسد زائر تشنگان طف به قتلگاه میرسد سوز و گداز فاطمه راز و نیاز فاطمه هر شب جمعه کربلا تا به‌ پگاه ميرسد لب چو به روضه وا کند، ذکر خدا خدا کند که دلخوشم ظهور را ، پشت و پناه میرسد دست ز تن جدا شده، سر بریده از قفا به روز محشر و جزا ، مرا گواه میرسد #جواد_کریم_زاده

ذکر روز جمعه