#حضرت_زهرا_س_فاطمیه _ باز عالم به سوز و سوگ و عزاست زین عزا شورشی به ارض و سماست دخت پیغمبر عظیم الشأن رخت بر بسته زین جهان فناست فاطمیه عزای آل الله ست ماتم دختر رسول الله ست چشم های علی پر از خون است پر ز خون بهر ماتم زهراست فاطمیه ضمیر قران است همچو کوثر که در کتاب خداست گشته ایام محنت و اندوه آه این روزها چه محنتزاست شرح این ماجرا چگونه دهم در و دیوار شاهد است و گوا ست بین دیوار و در قیامت شد چه قیامت که محشر کبرا ست در و دیوار و میخ و آتش و دود پهلو و سینه را چه شاهد هاست جن و انس و فرشته حور و ملک همه در ماتم اند بی کم و کاست بهر ظلمی که ناکسان کردند رویشان تا ابد سیاه سیاه ست ای خدا بهر دخت پیغمبر این همه ظلم و جور و کینه رواست؟ ای خدا جرم دخت ختم رسل یک علی گفتن از لب زهراست دوش از هاتفی شنیدم گفت فاطمه افتخار شیر خداست بر رخش مهر و مه کنند سجود از چه نیلی رخ مه طاهاست؟ خشمگین گر شود خدا داند خشم زهرا به عینه خشم خداست خشم زهرا نه اینکه از فدک است بهر غصب خلافت مولاست فاطمه یار و یاور مولاست آه مولا بدون او تنهاست کنج بستر مثال شمس و قمر چشم در چشم آن شه والاست آن طرفتر چو سر بگرداند خیره در چشم زینب کبری ست گوئیا با اشاره میگوید بر دلم داغ طهر عاشوراست گرچه فارغ از این جهان گردم این دلم باز هم به حول و ولاست چون به محراب غرق خون گردد فرق حیدر ز تیغ کینه دوتاست یا حسن سم خورد ز همسر خویش همسری کو ز دسته ی اعداست چشم هایش به سوی چشم حسین یا به لب های سید الشهداست یادش آید ز سینه خون میربخت حال گربان ز بهر ثار الله ست غم جانسوز او ز بعد حسین بر اسیران دشت کرب و بلاست رهسپار ست سوی حضرت دوست میزبان در جنان حبیب خدا ست هم شهادت بود غریبانه هم که غسل و کفن بدون صداست راز بگشا علی به شیعه بگو قبر مام عزیز شیعه کجاست؟ هر که مست ولای تو گردد با تو و با ولایت زهراست دست مارا بگیر از سر مهر ای غریبی که غربتت پیداست چاه از اشک چشم تو دلخون هم نوایت به نیمه شبها چاه ست نه فقط ای "جواد" در دل تو مهر زهراست ، در همه دلهاست #جواد_کریم_زاده

#حضرت_زهرا_شهادت آوای خداست ، روضه ی مادر آهنگ عزاست ، روضه ی مادر شد مرثیه خوان فاطمه جبریل در عرش بپاست، روضه ی مادر با حی علی العزا ی او غوغاست در ارض و سماست، روضه ی مادر زین روضه تمام انبیا نالان پر شور و نواست ، روضه ی مادر ام النجبا و دخت پیغمبر در اصل دو تاست ، روضه ی مادر طفلان شده اند سینه زن ، زین پس با شیرخداست ، روضه ی مادر در موسم ماتمش کسی با اشک پرسید کجاست روضه ی مادر گفتند که یکصدا به او عشاق در سینه ی ماست ، روضه ی مادر شد فاطمیه، غمین و دلتنگم دل باز چه خواست ؟ روضه ی مادر والله قسم دوای هر درد ست والله شفاست روضه ی مادر صد بار اگر رثای او خوانی هر بار رواست ، روضه ی مادر آن کیست که روضه خوان او زهراست؟ جایی که بجاست روضه ی مادر در کرب و بلا، به گوشه ی گودال بر راس جداست ، روضه ی مادر #جواد_کریم_زاده @javadkarimzadeh

ذکر روز پنجشنبه

#حضرت_زهرا_س #شب_جمعه_زیارت_اباعبدالله_ع آب زنید راه را حضرت ماه میرسد سجده کنید ماه را به سجده گاه میرسد بال فرشته هر طرف، کرده غبار برطرف چو همسر شه نجف به بارگاه میرسد حوریه ی مبارکه، ملیکه ی ملائکه مادر شاهزاده و همسر شاه ميرسد خیل فرشته و ملک همره صاحب فدک به هودجی ز عرش با عزت و جاه میرسد بر غم و رنج مبتلا،ز عرش سوی کربلا هر شب جمعه‌ با دو صد ناله و آه میرسد قصد غم پسر کند شال عزا به سر کند دیده ز اشک تر کند چونکه ز راه ميرسد مادر زار بی حرم با دل پر ز داغ و غم گوید حسین دم به دم، به خیمه گاه میرسد گوهر ناب میرسد مادر آب میرسد زائر تشنگان طف به قتلگاه میرسد سوز و گداز فاطمه راز و نیاز فاطمه هر شب جمعه کربلا تا به‌ پگاه ميرسد لب چو به روضه وا کند، ذکر خدا خدا کند که دلخوشم ظهور را ، پشت و پناه میرسد دست ز تن جدا شده، سر بریده از قفا به روز محشر و جزا ، مرا گواه میرسد #جواد_کریم_زاده

ذکر روز جمعه

ای مسافر بیا ، سفر تا کی ؟ منتظِر پای منتظَر تا کی ؟ نظری سوی ما کنی بد نیست دور مانی تو از نظر تا کی ؟ بهر لیلا چقدر صبر کند دل مجنون در به در تا کی ؟ سیزده قرن منتظر بودن این دعاهای بی اثر تا کی ؟ به فدای تو مادر و پدرم گریه ی مادر و پدر تا کی ؟ غربتت را کسی نمیفهمد غربت شام بی سحر تا کی ؟ جمع باید شوند اصحابت سیصد و سیزده نفر تا کی ؟ باز هم فاطمیه ای دیگر صبر این داغ ، بر جگر تا کی ؟ منتقم بهر انتقام بیا صبر آن تیغه ی دو سر تا کی ؟ کاش می آمدی ز جاده ی نور کاش نزدیک بود صبح ظهور جواد کریم زاده