*ضرورت توجه به تجربه نگاری فرهنگی* چرخۀ سیاست‌گذاری در حوزۀ فرهنگ معمولا به این صورت است که سیاستی به شکل کلان تعیین شده و به نهادهای فرهنگی ابلاغ می‌شود. عملکرد آن نهاد در حوزۀ این سیاست نیز از دل گزارش‌های نوشته شده بیرون می‌آید.اما شفاف نیست که یک سیاست چگونه خلق می‌شود و چگونه از دستور کار خارج می‌شود. رویکرد شخص‌محور در نهادهای فرهنگی موجب شده که هر سازمان در دورۀ هر مدیر با سندجدید مواجه شده و عملیات جدید داشته باشد، بدون این که میان قبل و بعد این سند‌ها و عملیات‌ها اتصالی برقرار باشد. تجارب فرهنگی منبع ارزشمندی است که هم در حوزۀ سیاست‌‌گذاری و هم آینده‌پژوهی می‌تواند تا حد زیادی از خطای مدیران بکاهد و به تقویت برنامه‌ها کمک کند.پرسش این است که چگونه می‌توان تجربه‌نگاری فرهنگی را تبدیل به یک سازوکا رسمی کنیم؟ *امشب ساعت ۲۱/۳۰* *گفتگوی زنده در صفحه هاتف* https://instagram.com/hatefmag?utm_medium=copy_link #اهمیت_و_ضرورت_تجربه_نگاری_فرهنگی #حجت_الاسلام_آقا_نوری #خانم_دکتر_حیدری_نژاد #مرکز_بررسی_مسائل_فرهنگی #معاونت_راهبردی_سازمان_تبلیغات_اسلامی @farhang_markaz_baressi 🆔️https://ble.ir/1400_3_9