#ويژگى_عدد_چهل
#منابع
📚 کتاب تفسير حكيم ج3
✍ نوشتہ استاد حسین انصاریان
📝 اهل معرفت ، و صاحبدلان پاك طينت ، و روشن ضميران با بصيرت با تكيه بر آيات قرآن مجيد و روايات براى عدد چهل خصوصيت و ويژگى قائلند ، و مى‌گويند : امورى معنوى و حالاتى الهى را مى‌توان پس از چهل شبانه روز خلوص يا پس از چهل شبانه روز خلوت با حق ، يا پس از گفتن ذكرى به چهل بار و .... به دست آورد .
فَتَمَّ مِيقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً: «1»
" پس براى موسى ميعادگاه پروردگارش به چهل شب پايان يافت ".
حَتَّى إِذا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ ....: «2»
" تا زمانى كه انسان به رشد و نيرومندى جسمى و باطنى رسد و به مرحله چهل سالگى قدم بگذارد و بگويد : پروردگارا به من الهام كن تا نعمتت را كه بر من عطا كردى شكرگزارى كنم ..."
📝 در منابع حديث قدسى روايت شده كه حضرت حق فرموده :
«خمرت طينة آدم بيدى اربعين صباحاً:» «3»
" طينت و گل آدم را در چهل روز به دست قدرت و كرامتم سرشتم ".
📝 و از حضرت مولى‌الموحدين على (ع) روايت شده :
«فخلق الله آدم (ع) و بقى اربعين سنة مصوراً .... ثم نفخ فيه الروح:» «4»
" خدا آدم را به وجود آورد و چهل سال به صورت پيكر و جسم محض باقى ماند ، سپس در آن روح دميد ".
📝 از حضرت صادق (ع) روايت شده :
«ان آدم هبط على الصفا و حواء على المروة فمكث آدم اربعين صباحاً ساجداً يبكى على خطيئة و فراقه للجنة:» «5»
" آدم بر صفا و حواء بر مروه فرود آمدند ، و آدم چهل روز در حال سجده بر خطايش و به خاطر فراق بهشت گريه كرد ".
📝 از پيامبر بزرگوار اسلام به سندهاى گوناگون در كتاب‌هاى معتبر روايت شده :
«من اخلص لله اربعين يوما فجر الله ينابيع الحكمة من قلبه على لسانه:» «6»
" كسى كه چهل روز براى خدا خالصانه زندگى كند و از هر گناه ظاهرى و باطنى پاك بماند و همه لحظاتش به بندگى خدا بگذرد ، از قلبش بر زبانش چشمه‌هاى حكمت جارى شود ".
📝 در روايت مهمى از رسول خدا روايت شده :
«من حفظ على امتى اربعين حديثاً ينتفعون بها بعثه الله يوم القيامة فقيها عالما:» «7»
" كسى كه به خاطر هدايت امت من چهل حديث حفظ كند (كه با بيان آن چه از طريق ابلاغ چه از جهت اجرا و عمل) امت من از آن بهره‌مند شوند خداوند او را در قيامت دينشناس و آگاه برانگيزد ".
📝 زمان بندى ميقات موسى به چهل شب شايد به خاطر اين است كه چهل روز عزلت كامل ، و چهل شب عبادت و تهجد و راز و نياز با بى‌نياز آئينه باطن را به اوج صيقل يافتن مى‌رساند و ظرف با عظمت قلب را آماده دريافت وحى مى‌نمايد و سفر «من الحق الى الخلق» را تمام و كامل مى‌كند ، و گيرنده وحى را براى هدايت بندگان به درجه ايثار و فداكارى در راه خدا و براى خدا ميرساند ، و او را براى تحمل انواع شدايد در راه ابلاغ فرهنگ الهى آماده مى‌سازد ، آرى بيدارى شب، و مناجات در آن، و ناليدن عاشقانه و دردمندانه در سحر آن هم به خلوصى كه مركب معنوى رساننده انسان به اوج قرب حق است زمينه افاضه فيوضات الهيه و عنايات ربانيه را به انسان فراهم مى‌آورد و او را تا مقام دريافت وحى كه از اعظم نعمت‌هاى الهى به گيرنده آن و به مردم و ملت و امت اوست بالا مى‌برد ، روى اين حساب هنگام شب از بهترين نعمت‌هاى حق و از بهترين الطاف پروردگار به همه انسان‌هاست و اين انسان است كه بايد در همه عمر قدر همه شب‌ها را بداند و ساعات آن را با خواب خوشى بيجا و بخصوص نعوذ بالله با گناه و معصيت نابود نكند و آن را ظرف آتش و عذاب ابدى دوزخ قرار ندهد .
#راز_نياز_شبانه
📝 شب موقعيت زمانى بسيار مهمى است كه بايد گفت در ميان نعمت‌ها از نعمت‌هاى عظيم حق است و اگر نبود هيچ جاندارى زنده نمى‌ماند و كره‌ى زمين جز گوى آتشينى كه هر چه در آن بود جز به صورت مذاب نبود رخ نمى‌نمود .
📝 شب در قرآن مجيد و روايات از جايگاه ويژه و خاصى برخوردار است ، تا جائى كه كمتر زمانى را ميتوان به قدر و قيمت آن پيدا كرد .
📝 شب زمان مناجات انبياء ، و ساعات بهره‌گيرى اولياء از فيوضات حق ، و هنگام راز و نياز عاشقان ، و ظرف ذكر ذاكران ، و خلوت‌گاه عارفان ، و بهترين فرصت براى مطالعه دانشمندان ، و لحظات پرقيمت بينايان براى راه يافتن به اسرار هستى و حقايق ملكوتى است .
📝 ساعاتى از شب كه در قرآن مجيد از آن تعبير به سحر شده از پربهاترين اوقات روزگار ، و وسيله قرب به حق ، و هنگام سوز و گداز ، و عبادت و تهجد و استغفار و توبه و نردبان رسيدن به كمالات معنوى و منور شدن به نور الهى و دست يافتن به عفو و مغفرت است .
📝 شب نشانه قدرت و حكمت و رحمت و لطف و عنايت حضرت رب‌العزه براى صاحبان مغز و خرد است :
إِنَّ فِي خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ لَآياتٍ لِأُولِي الْأَلْبابِ: «8»
👇👇👇
هدایت شده از ،، احکام و مسائل شرعی ،،
#ويژگى_عدد_چهل
#منابع
📚 کتاب تفسير حكيم ج3
✍ نوشتہ استاد حسین انصاریان
📝 اهل معرفت ، و صاحبدلان پاك طينت ، و روشن ضميران با بصيرت با تكيه بر آيات قرآن مجيد و روايات براى عدد چهل خصوصيت و ويژگى قائلند ، و مى‌گويند : امورى معنوى و حالاتى الهى را مى‌توان پس از چهل شبانه روز خلوص يا پس از چهل شبانه روز خلوت با حق ، يا پس از گفتن ذكرى به چهل بار و .... به دست آورد .
فَتَمَّ مِيقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً: «1»
" پس براى موسى ميعادگاه پروردگارش به چهل شب پايان يافت ".
حَتَّى إِذا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ ....: «2»
" تا زمانى كه انسان به رشد و نيرومندى جسمى و باطنى رسد و به مرحله چهل سالگى قدم بگذارد و بگويد : پروردگارا به من الهام كن تا نعمتت را كه بر من عطا كردى شكرگزارى كنم ..."
📝 در منابع حديث قدسى روايت شده كه حضرت حق فرموده :
«خمرت طينة آدم بيدى اربعين صباحاً:» «3»
" طينت و گل آدم را در چهل روز به دست قدرت و كرامتم سرشتم ".
📝 و از حضرت مولى‌الموحدين على (ع) روايت شده :
«فخلق الله آدم (ع) و بقى اربعين سنة مصوراً .... ثم نفخ فيه الروح:» «4»
" خدا آدم را به وجود آورد و چهل سال به صورت پيكر و جسم محض باقى ماند ، سپس در آن روح دميد ".
📝 از حضرت صادق (ع) روايت شده :
«ان آدم هبط على الصفا و حواء على المروة فمكث آدم اربعين صباحاً ساجداً يبكى على خطيئة و فراقه للجنة:» «5»
" آدم بر صفا و حواء بر مروه فرود آمدند ، و آدم چهل روز در حال سجده بر خطايش و به خاطر فراق بهشت گريه كرد ".
📝 از پيامبر بزرگوار اسلام به سندهاى گوناگون در كتاب‌هاى معتبر روايت شده :
«من اخلص لله اربعين يوما فجر الله ينابيع الحكمة من قلبه على لسانه:» «6»
" كسى كه چهل روز براى خدا خالصانه زندگى كند و از هر گناه ظاهرى و باطنى پاك بماند و همه لحظاتش به بندگى خدا بگذرد ، از قلبش بر زبانش چشمه‌هاى حكمت جارى شود ".
📝 در روايت مهمى از رسول خدا روايت شده :
«من حفظ على امتى اربعين حديثاً ينتفعون بها بعثه الله يوم القيامة فقيها عالما:» «7»
" كسى كه به خاطر هدايت امت من چهل حديث حفظ كند (كه با بيان آن چه از طريق ابلاغ چه از جهت اجرا و عمل) امت من از آن بهره‌مند شوند خداوند او را در قيامت دينشناس و آگاه برانگيزد ".
📝 زمان بندى ميقات موسى به چهل شب شايد به خاطر اين است كه چهل روز عزلت كامل ، و چهل شب عبادت و تهجد و راز و نياز با بى‌نياز آئينه باطن را به اوج صيقل يافتن مى‌رساند و ظرف با عظمت قلب را آماده دريافت وحى مى‌نمايد و سفر «من الحق الى الخلق» را تمام و كامل مى‌كند ، و گيرنده وحى را براى هدايت بندگان به درجه ايثار و فداكارى در راه خدا و براى خدا ميرساند ، و او را براى تحمل انواع شدايد در راه ابلاغ فرهنگ الهى آماده مى‌سازد ، آرى بيدارى شب، و مناجات در آن، و ناليدن عاشقانه و دردمندانه در سحر آن هم به خلوصى كه مركب معنوى رساننده انسان به اوج قرب حق است زمينه افاضه فيوضات الهيه و عنايات ربانيه را به انسان فراهم مى‌آورد و او را تا مقام دريافت وحى كه از اعظم نعمت‌هاى الهى به گيرنده آن و به مردم و ملت و امت اوست بالا مى‌برد ، روى اين حساب هنگام شب از بهترين نعمت‌هاى حق و از بهترين الطاف پروردگار به همه انسان‌هاست و اين انسان است كه بايد در همه عمر قدر همه شب‌ها را بداند و ساعات آن را با خواب خوشى بيجا و بخصوص نعوذ بالله با گناه و معصيت نابود نكند و آن را ظرف آتش و عذاب ابدى دوزخ قرار ندهد .
#راز_نياز_شبانه
📝 شب موقعيت زمانى بسيار مهمى است كه بايد گفت در ميان نعمت‌ها از نعمت‌هاى عظيم حق است و اگر نبود هيچ جاندارى زنده نمى‌ماند و كره‌ى زمين جز گوى آتشينى كه هر چه در آن بود جز به صورت مذاب نبود رخ نمى‌نمود .
📝 شب در قرآن مجيد و روايات از جايگاه ويژه و خاصى برخوردار است ، تا جائى كه كمتر زمانى را ميتوان به قدر و قيمت آن پيدا كرد .
📝 شب زمان مناجات انبياء ، و ساعات بهره‌گيرى اولياء از فيوضات حق ، و هنگام راز و نياز عاشقان ، و ظرف ذكر ذاكران ، و خلوت‌گاه عارفان ، و بهترين فرصت براى مطالعه دانشمندان ، و لحظات پرقيمت بينايان براى راه يافتن به اسرار هستى و حقايق ملكوتى است .
📝 ساعاتى از شب كه در قرآن مجيد از آن تعبير به سحر شده از پربهاترين اوقات روزگار ، و وسيله قرب به حق ، و هنگام سوز و گداز ، و عبادت و تهجد و استغفار و توبه و نردبان رسيدن به كمالات معنوى و منور شدن به نور الهى و دست يافتن به عفو و مغفرت است .
📝 شب نشانه قدرت و حكمت و رحمت و لطف و عنايت حضرت رب‌العزه براى صاحبان مغز و خرد است :
إِنَّ فِي خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ لَآياتٍ لِأُولِي الْأَلْبابِ: «8»
👇👇👇
هدایت شده از ،، احکام و مسائل شرعی ،،
#ويژگى_عدد_چهل
#منابع
📚 کتاب تفسير حكيم ج3
✍ نوشتہ استاد حسین انصاریان
📝 اهل معرفت ، و صاحبدلان پاك طينت ، و روشن ضميران با بصيرت با تكيه بر آيات قرآن مجيد و روايات براى عدد چهل خصوصيت و ويژگى قائلند ، و مى‌گويند : امورى معنوى و حالاتى الهى را مى‌توان پس از چهل شبانه روز خلوص يا پس از چهل شبانه روز خلوت با حق ، يا پس از گفتن ذكرى به چهل بار و .... به دست آورد .
فَتَمَّ مِيقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً: «1»
" پس براى موسى ميعادگاه پروردگارش به چهل شب پايان يافت ".
حَتَّى إِذا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ ....: «2»
" تا زمانى كه انسان به رشد و نيرومندى جسمى و باطنى رسد و به مرحله چهل سالگى قدم بگذارد و بگويد : پروردگارا به من الهام كن تا نعمتت را كه بر من عطا كردى شكرگزارى كنم ..."
📝 در منابع حديث قدسى روايت شده كه حضرت حق فرموده :
«خمرت طينة آدم بيدى اربعين صباحاً:» «3»
" طينت و گل آدم را در چهل روز به دست قدرت و كرامتم سرشتم ".
📝 و از حضرت مولى‌الموحدين على (ع) روايت شده :
«فخلق الله آدم (ع) و بقى اربعين سنة مصوراً .... ثم نفخ فيه الروح:» «4»
" خدا آدم را به وجود آورد و چهل سال به صورت پيكر و جسم محض باقى ماند ، سپس در آن روح دميد ".
📝 از حضرت صادق (ع) روايت شده :
«ان آدم هبط على الصفا و حواء على المروة فمكث آدم اربعين صباحاً ساجداً يبكى على خطيئة و فراقه للجنة:» «5»
" آدم بر صفا و حواء بر مروه فرود آمدند ، و آدم چهل روز در حال سجده بر خطايش و به خاطر فراق بهشت گريه كرد ".
📝 از پيامبر بزرگوار اسلام به سندهاى گوناگون در كتاب‌هاى معتبر روايت شده :
«من اخلص لله اربعين يوما فجر الله ينابيع الحكمة من قلبه على لسانه:» «6»
" كسى كه چهل روز براى خدا خالصانه زندگى كند و از هر گناه ظاهرى و باطنى پاك بماند و همه لحظاتش به بندگى خدا بگذرد ، از قلبش بر زبانش چشمه‌هاى حكمت جارى شود ".
📝 در روايت مهمى از رسول خدا روايت شده :
«من حفظ على امتى اربعين حديثاً ينتفعون بها بعثه الله يوم القيامة فقيها عالما:» «7»
" كسى كه به خاطر هدايت امت من چهل حديث حفظ كند (كه با بيان آن چه از طريق ابلاغ چه از جهت اجرا و عمل) امت من از آن بهره‌مند شوند خداوند او را در قيامت دينشناس و آگاه برانگيزد ".
📝 زمان بندى ميقات موسى به چهل شب شايد به خاطر اين است كه چهل روز عزلت كامل ، و چهل شب عبادت و تهجد و راز و نياز با بى‌نياز آئينه باطن را به اوج صيقل يافتن مى‌رساند و ظرف با عظمت قلب را آماده دريافت وحى مى‌نمايد و سفر «من الحق الى الخلق» را تمام و كامل مى‌كند ، و گيرنده وحى را براى هدايت بندگان به درجه ايثار و فداكارى در راه خدا و براى خدا ميرساند ، و او را براى تحمل انواع شدايد در راه ابلاغ فرهنگ الهى آماده مى‌سازد ، آرى بيدارى شب، و مناجات در آن، و ناليدن عاشقانه و دردمندانه در سحر آن هم به خلوصى كه مركب معنوى رساننده انسان به اوج قرب حق است زمينه افاضه فيوضات الهيه و عنايات ربانيه را به انسان فراهم مى‌آورد و او را تا مقام دريافت وحى كه از اعظم نعمت‌هاى الهى به گيرنده آن و به مردم و ملت و امت اوست بالا مى‌برد ، روى اين حساب هنگام شب از بهترين نعمت‌هاى حق و از بهترين الطاف پروردگار به همه انسان‌هاست و اين انسان است كه بايد در همه عمر قدر همه شب‌ها را بداند و ساعات آن را با خواب خوشى بيجا و بخصوص نعوذ بالله با گناه و معصيت نابود نكند و آن را ظرف آتش و عذاب ابدى دوزخ قرار ندهد .
#راز_نياز_شبانه
📝 شب موقعيت زمانى بسيار مهمى است كه بايد گفت در ميان نعمت‌ها از نعمت‌هاى عظيم حق است و اگر نبود هيچ جاندارى زنده نمى‌ماند و كره‌ى زمين جز گوى آتشينى كه هر چه در آن بود جز به صورت مذاب نبود رخ نمى‌نمود .
📝 شب در قرآن مجيد و روايات از جايگاه ويژه و خاصى برخوردار است ، تا جائى كه كمتر زمانى را ميتوان به قدر و قيمت آن پيدا كرد .
📝 شب زمان مناجات انبياء ، و ساعات بهره‌گيرى اولياء از فيوضات حق ، و هنگام راز و نياز عاشقان ، و ظرف ذكر ذاكران ، و خلوت‌گاه عارفان ، و بهترين فرصت براى مطالعه دانشمندان ، و لحظات پرقيمت بينايان براى راه يافتن به اسرار هستى و حقايق ملكوتى است .
📝 ساعاتى از شب كه در قرآن مجيد از آن تعبير به سحر شده از پربهاترين اوقات روزگار ، و وسيله قرب به حق ، و هنگام سوز و گداز ، و عبادت و تهجد و استغفار و توبه و نردبان رسيدن به كمالات معنوى و منور شدن به نور الهى و دست يافتن به عفو و مغفرت است .
📝 شب نشانه قدرت و حكمت و رحمت و لطف و عنايت حضرت رب‌العزه براى صاحبان مغز و خرد است :
إِنَّ فِي خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ لَآياتٍ لِأُولِي الْأَلْبابِ: «8»
👇👇👇