متن شعری که جناب #استاد_حیدرزاده اجرا کردند زهرا همان که در سحرِ آفریدنش گفته خدا تَبارَکَ بر وجه أحسنش زهرا همان که بر دلِ پیغمبر خدا جانِ دوباره می دهد از شوقِ دیدنش از ابتدای خلقت خود از همان ازل دارد نگینِ عشقِ علی را به گردنش دیگر از این چه مرتبه ای با شکوه تر باشد بزرگِ کرب و بلا طفل دامنش هر صبح در طوافِ ملائک به دور او معراج مي چکد ز تماشايِ گلشنش «حَتَّي تَوَرَّمَتْ قَدَمَاهَا» حکايتي ست از عاشقانه هاي سحرهاي روشنش شرحِ فضائلش همه عين عبادت است تکريم پايداري و حلم و شهادت است آمد که روشنی بدهد آفتاب را بخشد به چشمِ تارِ جهان نور ناب را باران و رود و چشمه‌ی و دریا به نام اوست مَهریه اش نموده خداوند، آب را اصلاً تمام جنت و دوزخ به دست اوست داده به او شفاعتِ روز حساب را از سرّ نام فاطمه این نکته روشن است برداشته خدا ز محبش عذاب را با آیه های روشن عمرِ شریف خود تفسیر کرد سوره به سوره کتاب را حتی به پیشِ سائلِ اعمی ( اعما ) محال بود بردارد از مقابلِ چهره ، نقاب را بی حرمتی به ساحتِ قدسی فاطمه ست هر کس که زیر پا بگذارد #حجاب را آری برای فاطمیون این وقار ماند با نورِ چادری که از او یادگار ماند وقتی که هست چهره‌ی حیدر مَطاف او در خانه است مسجد او اعتکاف او آئینه شد که جلوه کند عصمت خدا معنا گرفت روحِ عفاف از عفاف او باغِ حضور غرقِ گل یادِ فاطمه ست روحِ نماز و مسجد و سجاده فاطمه ست تنها مدینه نه، همه‌ی عالم وجود روشن ز سجده های سحرزاد فاطمه ست آنکس که در نهایت اخلاص و بندگی ایمان به پیشِ چادرش افتاده فاطمه ست قبرش اگرچه شمع و چراغی نداشته قم ، تا ابد مدینه‌یِ آبادِ فاطمه ست یعنی به پای بوسیِ آئینه اش بیا آه این ضریح پنجره فولادِ فاطمه ست هستیِ ماست نوکریِ اهل بیت او خیرُالعمل محبت اولاد فاطمه ست این انقلاب جلوه ای از انقلاب اوست بی شک « امام » هدیه‌ی میلادِ فاطمه ست این انقلاب فاطمی است و حسینی است با رهبری که آینه دارِ خمینی است شاعر : #یوسف_رحیمی 12/11/1399 https://eitaa.com/javdafshani

متن شعری که جناب #استاد_حیدرزاده اجرا کردند زهرا همان که در سحرِ آفریدنش گفته خدا تَبارَکَ بر وجه أحسنش زهرا همان که بر دلِ پیغمبر خدا جانِ دوباره می دهد از شوقِ دیدنش از ابتدای خلقت خود از همان ازل دارد نگینِ عشقِ علی را به گردنش دیگر از این چه مرتبه ای با شکوه تر باشد بزرگِ کرب و بلا طفل دامنش هر صبح در طوافِ ملائک به دور او معراج مي چکد ز تماشايِ گلشنش «حَتَّي تَوَرَّمَتْ قَدَمَاهَا» حکايتي ست از عاشقانه هاي سحرهاي روشنش شرحِ فضائلش همه عين عبادت است تکريم پايداري و حلم و شهادت است آمد که روشنی بدهد آفتاب را بخشد به چشمِ تارِ جهان نور ناب را باران و رود و چشمه‌ی و دریا به نام اوست مَهریه اش نموده خداوند، آب را اصلاً تمام جنت و دوزخ به دست اوست داده به او شفاعتِ روز حساب را از سرّ نام فاطمه این نکته روشن است برداشته خدا ز محبش عذاب را با آیه های روشن عمرِ شریف خود تفسیر کرد سوره به سوره کتاب را حتی به پیشِ سائلِ اعمی ( اعما ) محال بود بردارد از مقابلِ چهره ، نقاب را بی حرمتی به ساحتِ قدسی فاطمه ست هر کس که زیر پا بگذارد #حجاب را آری برای فاطمیون این وقار ماند با نورِ چادری که از او یادگار ماند وقتی که هست چهره‌ی حیدر مَطاف او در خانه است مسجد او اعتکاف او آئینه شد که جلوه کند عصمت خدا معنا گرفت روحِ عفاف از عفاف او باغِ حضور غرقِ گل یادِ فاطمه ست روحِ نماز و مسجد و سجاده فاطمه ست تنها مدینه نه، همه‌ی عالم وجود روشن ز سجده های سحرزاد فاطمه ست آنکس که در نهایت اخلاص و بندگی ایمان به پیشِ چادرش افتاده فاطمه ست قبرش اگرچه شمع و چراغی نداشته قم ، تا ابد مدینه‌یِ آبادِ فاطمه ست یعنی به پای بوسیِ آئینه اش بیا آه این ضریح پنجره فولادِ فاطمه ست هستیِ ماست نوکریِ اهل بیت او خیرُالعمل محبت اولاد فاطمه ست این انقلاب جلوه ای از انقلاب اوست بی شک « امام » هدیه‌ی میلادِ فاطمه ست این انقلاب فاطمی است و حسینی است با رهبری که آینه دارِ خمینی است شاعر : #یوسف_رحیمی 12/11/1399 https://eitaa.com/javdafshani