قسمت دوم : #نوحه_امام_رضا ( علیه السلام ) #استاد_حیدرزاده #واحد این رضا کیست که عالَم همه خشنود از اوست (2) این رضا کیست که بر دردِ دلِ خلق دواست (2) ای ضعیفی که تو را پُشت و پناهی نبود (2) شو پناهنده به شاهی که مُعینَ الضعفاست (2) #اوج ساکن کوی رضا باش که این ابرِ کرم (2) سایه ی رحمتِ او بر سرِ سلطان و گداست (2) شاعر: #دکتر_قاسم_رسا #شعر_دوم ای امامی که به جسمِ همه جان می بخشی به گدایان درت ، مُلک جهان می بخشی بس که ابر کَرمت ، بارشِ رحمت دارد هر چه خواهند ز تو بهتر از آن می بخشی قطره ای گر که کند روی به این بحر کرم تو به او دامنی از دُرِ گِران می بخشی گر کریمان به گدایان همه گُل می بخشند تو به خارِ درِ خود باغ جنان می بخشی چشم بر دَرگه مِهر و کَرمت دوخته ایم ای که بر آهوی صحرا تو امان می بخشی نِگهم چون که فِتد بر درِ این باغ بهشت به منِ سوخته جان اشکِ روان می بخشی (اباالحسن یا رضا ) تکرار گر چه من نیستم آن گونه که تو خواسته ای هر چه از تو طلبم باز همان می بخشی بس که ابر کَرمت ، بارشِ رحمت دارد هر چه خواهند ز تو بهتر از آن می بخشی #ذکر_سوم بر مشامم می رسد ، هر لحظه بوی کربلا بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا تشنه ی عشق حسین ای اجل مهلت بده تا بگیرم در بغل ، قبر شهید کربلا من غم و مِهر حسین ، با شیر از مادر گرفتم روز اول کامدم ، دستور تا آخر گرفتم بر مشام جان زدم ، یک قطره از عطر حسینی سبقت از مُشک و گلاب و ، نافه و عنبر گرفتم شاعر: #مرحوم_حاج_مرشد_چلویی 1394 @javdafshani