بسم الله الرحمن الرحیم #گزیده_سخنرانی_شب_ششم_محرم مطلب ۱ : بدعت جدید یزید افسق اهل فسوق بود. هیچ صبحی برنمی خواست مگر اینکه مخمور بود. همه گناهان که در آن روز در دسترسش بود از آن دریغ نمی کرد. و نکته دیگر این گناهان از درباره او و از شام به عالم اسلام سرازیر شده بود. در این دوره موسیقی در عالم اسلام گسترش پیدا کرده است. این نتایج فسادی است که در زمان خلافت اموی به خصوص در زمان یزید به وجود آمده است و فسق و فجور به عالم اسلام سرازیر شده است. بدعت دیگر هم این بود که افسق فساق با عنوان خلیفه رسول الله بر امت حکومت می کرد. بر عهده عالمان است که در برابر این بدعت بایستند و حضرت حسین بزرگترین عالم زمان خود است و این وظیفه را به عهده دارد. سید الشهدا نهی از منکر حکومت یزید می کند و نهی از این منکر شرطی ندارد. و لو بلغ ما بلغ. هر اتفاقی که بیافتاد تفاوتی ندارد و در این وظیفه امام حسین تفاوتی ایجاد نمی شود. مطلب ۲: ریشه های اطاعت از خلیفه اهل سنت این حکم را دارند که اگر اهل حل و عقد یک نفر را به عنوان خلیفه معرفی کنند حتی اگر فردی تمام احکام را ملتزم باشد و اطاعت نکند از دین خارج است. حتی اگر دونفر حتی اگر یک نفر از اهل حل و عقد که از منتخبان مردم است با او بیعت کرده باشد، او امام است و مخالفت با آن موجب خروج دین. حتی اگر کسی با زور شمشیر بیاید بر مسند خلافت نشسته باشد، وقتی بر مسند نشست باید همه با او بیعت کنند و مخالفت با او موجب خروج از دین است. دلیل این حکم این است: در لشکرکشی یزید به مدینه، امام جمعه مدینه عبدالله بن عمر گفت ما «من غلب» را قبول داریم. یعنی هر کس که در این نزاع غلبه کرد ما آن را قبول داریم. و این فتوا از عمل و گفتار عبدالله بن عمر بدست آمده و تبدیل با قاعده شده است. دلیل بیعت یک هم قول عباس عموی پیامبر نسبت به امیر المومنین پس از وفات نبی مکرم است که به ایشان پیشنهاد داد که به حضرت امیر بیعت کند تا با همین بیعت خلافت ایشان شکل بگیرد. مطلب ۳ : اطاعت، والاترین معیار دینداری در محاصره مکه، قاضی مکه هر روز بر روی خانه کعبه قرار می رفت می گفت: اینجا حرم خداست. در حرم خدا پرندگان از شکار شکارچیان در امان بودند. ای اهل شام، از خدا بترسید. ارزش این خانه در اسلام ارزشش بیشتر شده و کمتر نشده است. دست از این محاصره بدارید. لشکریان شام هم در مقابل فریاد می زدند: «الطاعه، الطاعه» اطاعت از خلیفه را تکلیف خود می دانستند حتی در فرض تعارض با حرمت حرم. عمرو بن حجاج، از فرماندهان عمر سعد این طور می گفت: «لا ترتابوا في قتل من مرق‏ من‏ الدين‏ و خالف الإمام‏» شک نکنید در قتل کسی که به واسطه مخالفت با امام از دین خارج شده است. مسلم بن عقبه فرمانده لشکر یزید در جنایت لشکرکشی به مدینه، در حال احتضار قرار گرفت و در این حال گفت: که اگر ثواب اطاعت من از یزید که بزرگ ترین عمل من است نتوانسته گناهان مرا به آمرزش برساند پس من خیلی شقی بوده ام. این قدر این اطاعت را بزرگ و ارزشمند می داند. Www.javedan.ir