بسم الله الرحمن الرحیم #گزیده_سخنرانی_هفتگی_چهارشنبه_ها مطلب ۱ : ثمره محرم، موهبت پاکی یکی از بهترین ثمراتی که محرم و عزاداری حضرت حسین برای ما دارد، پاک کردن جان و نفس ماست. این خیلی مسئله مهمی است. و مهم تر این است که ما بتوانیم این پاکی و طهارت حاصل از عزاداری حضرت حسین را برای خود نگه داریم. اگر بتوانیم این پاکی حاصل شده در این عزاداری را حفظ کنیم و آن را با گناهان بعدی و با بی حساب و کتاب زندگی کردن خراب و نابود نکنیم و به یک عامل پاکی دیگر متصل کنیم، نتیجه اش این می شود که این طهرات قوت می یابد. اول باید عمل من پاک شود. چشم و گوش و ... من جز پاک و حلال و طاهر درنیابد. انسان باید عملش را به دقت مراعات کند، مواظبت کند و با حساب عمل کند. انسان باید پاکی را برای همه زندگی، سرلوحه خود قرار دهد. پاکی های عملی و موهبتی، با هم جمع می شوند و به پاکی در نفس و جان آدم تبدیل می شود. اگر پاکی به نفس و جان آدم رخنه کند و بتواند بر آن مستولی شود، قرآن نام این را شرح صدر گذاشته است. مطلب ۲ :  نتیجه شرح صدر، هدایت خاص نتیجه این شرح صدر، یک هدایت خاص است. یعنی هدایتی که قبلا در وجود من نبوده است. هدایت های قبلی من، معمولا از اطلاعات من نشات می گرفت. برای مثال من می دانستم دروغ و غیبت و تهمت گناهان بدی هستند، پس از آنها پرهیز می کردم. این پاکی های حاصل از این رفتار و اعمال، به همراه آن موهبت های الهی موجود در ماه رمضان و ماه محرم، به نفس و جان من نفوذ می کند. و من چون پیگیری می کنم و استقامت می کنم، این به پاکی نفس و جان من می رسد و این پاکی نفس و جان یک هدایت خاص به دنبال دارد. قرآن می فرماید: «فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلام‏»(انعام/۱۲۵) کسی که خدا بخواهد او را هدایت کند، یعنی هدایت خاص و اختصاصی، به او شرح صدر مرحمت می کند. در آیه دیگر می فرماید: «أَ فَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ فَهُوَ عَلى‏ نُورٍ مِنْ رَبِّهِ»(زمر/۲۲) به یک نور می رسد. این نور تازه است، عطای خداست، ثمره پاکی است. در پایان این دسته از آیات نیز می فرماید: «ذلِكَ هُدَى اللَّهِ يَهْدي بِهِ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِه‏» (انعام/۸۸) این هدایت خاص است. خدا کسی را که زحمت می کشد را می خواهد که از این هدایت خاص برخوردار کند. کسی که بهای به دست آوردن به دست آوردن چنین موهبت بزرگی را پرداخته باشد، به این هدایت می رسد. مطلب ۳ : نتیجه هدایت خاص اگر فرد به شرح صدر برسد، در آیات سوره انعام یک حرف تازه ای وجود دارد: «وَ هذا صِراطُ رَبِّكَ مُسْتَقيما» (انعام/۱۲۶) این صراط مستقیم خداست که مستقیم انسان را به رضوان الهی می رساند. بعد هم در ادامه می فرماید: لَهُمْ دارُ السَّلامِ عِنْدَ رَبِّهِمْ (انعام/۱۲۷) اینها سرانجام به دارالسلام خدای خودشان می رسند. دار السلام آنجاست که هیچ رنجی نیست. هیچ مشکلی وجود ندارد. همه چیزش راحتی، امنیت، خوشی و لذت است. بعد یک مطلب دیگر بیان می کند که آن مهم تر است: عِنْدَ رَبِّهِم‏. این دارالسلام که به این ها وعده داده شده است، نزد پرودگارشان است. اینها همسایه مراحم خداوند و رضایت و عنایات او می شوند. همیشه بر سر آنها بارانی از عنایت، رحمت و الطاف الهی می بارد. باز یک مطلب بسیار مهم دیگر می فرماید: «وَ هُوَ وَلِيُّهُمْ» اینها به ولایت الهی می رسند. یعنی اینها دیگر در تحت سرپرستی خاص خدای مهربان و ارحم الراحمین قرار می گیرند. زحمت های آنها به ثمر می رسد. دست مرحمت خدا را همیشه بر سر خودشان حس می کنند. البته حس که لفظ کوچکی هست، به تمام جانشان آن را در می یابند و وجدان می کنند. Www.javedan.ir