و بادها که تحت امر سلیمانند در بیرق عباس و سوارانش که سلطان‌وار بر امواجِ دریاها می‌راندند، پیچیدند. پس از آنکه بویِ فسادِ مرداب‌‌های زمانه، وجود آدمیان را درنوردیده و زیر سم اسبانش وحشیانه لگدکوب می‌کرد! آن‌ها چه باوقار و سنگین می‌رفتند و خدای جهانیان در سینه‌ی دشمنانشان چنان رعب انداخت که نزدیک بود گوشت تن‌شان آب شود! و آن‌ها بجای سلاح بیرقهایی درپناه اسم اعظم داشتند. همین‌که راه می‌پیمودند به‌نیروی شگرفی روح‌ها را قبض می‌کردند بگونه‌ای که با تماشایشان سلاح‌ها بی‌معنی و سپرها از دست‌ها برزمین می‌افتاد. چشم‌های خیره را عظمتشان پر می‌کرد! براستی دریا رام کسی است که زمین صید لاغر اوست ! چه دریا سیال است و زمین مرده‌ی سیل. آرام آرام جان‌ها شیفته‌ی عطر محمد شدند و از آن پس زمین را داد عدل به‌یک تکان در قبضه‌اش گرفت و جهانِ کوچکِ ترسیده، با نگاه به‌‌درون بی‌انتهای چشمانی دیرآشنا، زار زار گریست و بر دست و بازویش چنگ می‌انداخت و هرگز آن‌را رها نخواهد کرد . #در_آینه_تشییع #عزاء_بنی_فاطمه

. چیزی که مرا به‌‌لحظه‌ی دوستی می‌کشاند آزادی‌است! بگذار این لحظه مرا تا تماشای آزادی ببرد ...

می‌آیی چیستی تو؟ هیچ! فقط وقت دست و پایمان را می‌بندی و مثل یک ... مثل چی؟ انسان‌شناس؟ یا طبیب؟ یا نه فراتر از این‌ها می‌آیی بودن با تو ست که بازی براه می‌اندازد وقت مثل نسیم است می‌وزد و ما که روحیم پر می‌شویم از وقت عجیب نیست اگر عجیب بود بادهای موسمی و بارش های موسمی هم عجیب بودند یک ماه می‌وزی و ماهم مثل باد بهار از تو تن نمی‌پوشانیم همین! من کار دیگری نیاز نمی‌بینم وقتی دست و پای شیطان هم بسته است پس همه‌چیز مرتب است ... من با تو که می‌شوم به بعد از تو زیاد فکر می‌کنم و برنامه می‌چینم ولی دریغ تو که می‌روی دیگر نیستی تا بتوانم فکر کنم و برنامه بچینم بعد از تو بی‌ذوقم و دردا از با بی‌تو سر کردن ... کم‌کم که خبر آمدنت پخش می‌شود ما منتظریم و همینکه می‌آیی پشت دیوار روزه شب بیداری تلاوت ثواب کردن خوب شدن و و و ..... پنهان می‌شوی و پشت اینها سخت می‌شود ببینیمت و هربار دیوارها را می‌شکنم می‌بینم نیستی پس اینگونه هم حتما یک جای کار می‌لنگد باز زیادی دارم سرک می‌کشم به اینجای راه که می‌رسم با خودم می‌گویم بتمرگ و حضور را بهم مزن! باز یادم رفت این تو بودی که آمدی و ما هیچ نیستیم جز صخره‌ای یا سنگی یا گیاهی و یا پر کاهی و شاید رهاتر انسانی در مسیر باد و باد که بایستد و دیگر نوزد ما چیز دیگریم چیزهایی سرگردان و ول‌معطل مثل پلاستیک‌هایی که در بیابان بحال خودشان رها شده‌اند وقتی که در جاده‌ها از کنارشان می‌گذریم و می‌پرسیم سرنوشتشان چه خواهد بود؟ آن‌لحظه مطمئنیم که باد اینها را به اینجا آورده است پلاستیک‌ها رمه‌اند و هی‌هیِ چوپانشان هوهوی باد است ما هم رعیتیم و چوپانمان نسیمِ وقت همچو بادی که نرم می‌وزد و چیزهای در راهش را به هم نزدیک یا دور می‌کند یک ماه می‌وزد و هرکه رهاتر باشد هر که لَخت‌تر باشد با سرعت باد می‌رود فقط کافی است همانی باشیم که هستیم و خیالمان راحت باشد که اگر خاری در مسیر هست و ما به‌آن گیر کرده‌ایم باد آنقدر می‌آید که ما را از دستش رها کند #انا_علی_العهد #نسیم_رمضان

از خود در حیرت بودم. غمگین و افسرده و به‌هم‌ریخته بودم و پریشان‌خاطر. تن در یاسوج و جان در نجف و کربلا. به ناچار تفأل کردم به «کوه‌زاد» با این نیّت که منِ لر که در یاسوج هم غریبه‌ام، که هستم و آمد: «از شانۀ صخرۀ عطش‌باری آویخته پیچک نگون‌ساری گنجشک غریبی‌ام که از دنیا قانع شده‌ام به بوتۀ خاری» و با هر بیت، اشک بی‌اختیار می‌آمد: «چنبر زده بر دلم غمی، گویی لم داده به روی صخره‌ای ماری خاموشم و سینه‌ام پر از نغمه‌ست چون چلچلۀ شکسته‌منقاری» و با بیت بعد، یاد این مصرع خود از مثنوی «سیاکو» افتادم و عنانم از کف رفت: «منمه بی چار و چدر چی دال پیری هام دلیز خوم چی دس بسی اسیری» گریستم مصرع به مصرع: «سر برده به زیر بال خود روحم مانند عقاب پیر بیماری» و تا آخر این مویه بود و به تعبیر خود شاعر: «این شعر غزل نمی‌شود، بگذر بذر علفی است در نمکزاری» *متن این پیام از صفحۀ شخصی یوسفعلی میرشکاک و تصویر آن مربوط به صدا و سیمای مرکز یاسوج است* #یوسفعلی_میرشکاک #صدا_سیما_یاسوج #کوه‌زاد #قادر_طراوت‌پور #نشر_شهرستان_ادب @shahrestanadab

‌ 💠 پخش مستند سَر انگُشتِ فاطمی 🔺 روایتی از حضور مردم در سرچشمه‌های اقتصاد و مسائل کشور 💡به مناسبت نام گذاری سال ۱۴۰۴ توسط رهبر انقلاب با عنوان: «سرمایه‌گذاری برای تولید» 📺 امشب حوالی ساعت ۲۲:۰۰ از شبکه اصفهان #جنگ_اقتصادی #شب_های_قدر_انقلاب_اسلامی @soha_sima

شب قدر چه کنیم؟! #إنا_علی_العهد #شهید_سید_حسن_نصراللّه @nanetazeh

وَ بَقِيَ رِجَالٌ غَضَّ أَبْصَارَهُمْ ذِكْرُ الْمَرْجِعِ وَ أَرَاقَ دُمُوعَهُمْ خَوْفُ الْمَحْشَرِ، فَهُمْ بَيْنَ شَرِيدٍ نَادٍّ وَ خَائِفٍ مَقْمُوعٍ وَ سَاكِتٍ مَكْعُومٍ وَ دَاعٍ مُخْلِصٍ وَ ثَكْلَانَ مُوجَعٍ، قَدْ أَخْمَلَتْهُمُ التَّقِيَّةُ وَ شَمِلَتْهُمُ الذِّلَّةُ، فَهُمْ فِي بَحْرٍ أُجَاجٍ أَفْوَاهُهُمْ ضَامِزَةٌ وَ قُلُوبُهُمْ قَرِحَةٌ، قَدْ وَعَظُوا حَتَّى مَلُّوا وَ قُهِرُوا حَتَّى ذَلُّوا وَ قُتِلُوا حَتَّى قَلُّوا مولی علی خطبه‌ی ۳۲ نهج‌البلاغه بند پایانی

مغز علی و دگران پوستند تمام انبیا علی‌دوستند حاج‌محمود کریمی

دمت گرم! سیدحسن نصرالله می‌گفت آمریکا که از منطقه برود این صهیونیست‌ها هم ساکشون رو جمع می‌کنن و میرن. ان‌شاالله شکست سنگین و مفتضحانه‌ی آمریکا در منطقه‌ی ما قطعی خواهد بود و البته تا حدودی محقق شده است