🔹اعلام برائت حجاج ایرانی از استکبار و رژیم صهیونیستی آخرین اخبار از درون سرزمین‌های اشغالی 🔸 @AkhbareSarzamin

در اربعین غذاها ژتون ندارند و چایی‌ها صف ندارند و جا برای خواب زیاد است و مردمان با قدم‌های پیاده‌شان پا برهنه می‌شوند و آن‌ها که پا ندارند خود را بر زمین می‌کشند و از کنار آن می‌گذرند تا در این مسیر، زیارت و قدر خود را در یابند! سیاستی که درها را بروی مردم بسته است چگونه توقع مشارکت دارد؟ وقتی که مردم را شریک کار خود نمی‌کنیم و برخلاف لفظ‌ها و قربان‌صدقه‌ رفتن‌هایمان، درِ عرصه‌های مختلف را بروی ورود آن‌ها بسته‌ایم و مدام وعده و وعید می‌دهیم که برایتان چه می‌کنیم و چه نمی‌کنیم بیشتر دست نگاهِ ناسنجیده‌مان را رو می‌کنیم! رئیس جمهوری که بجای توانایی مردم کشور، روی توانمندی خود حساب کرده است کار چندانی از دست او ساخته نیست و عجیب اینکه ما از تجربه‌های قبلی درس نمی‌گیریم! یافته‌ایم و یا تکرار می‌کنیم که جمهوری اسلامی ایران حرم است! و وقتی مردم مجاهد خواستند خدمت حرم کنند و جان و مالشان را فدای آن کنند با در بسته‌ی جبهه‌ها مواجه می‌شوند! دولتی که می‌گوید شما بنشینید و من بجایتان کار می‌کنم بیشتر خاطرها را آزرده می‌کند! کدام دولت، حوصله‌ی فکر کردن به برپایی موکب‌های پیاده‌روی اربعین را دارد؟ جلیلی بجای اینکه بگوید چه می‌کنیم تمنای مشارکت مردم را دارد تا آن‌ها در عرصه‌ی فکر و سیاست و اقتصاد جا داشته باشند! و منتظر است تا ببیند این مردم چه می‌کنند واگرنه آن‌ها را به افکار و اندیشه‌های خود محدود می‌کرد و از این‌روست که او فرصت را( بجای اینکه چقدر پول داریم و می‌خواهیم با آن چه کنیم )وجود مردم یافته است! او در صحبت‌هایش از چیزی که هستیم حرف نمی‌زند بلکه چشمانش خیره به امکانی است که تا پیش از این ندیده بودیم! مردم برای او صرف یک کلمه‌ی خوب اخلاقی نیست بلکه سیلِ ۸۰ میلیون عزم و همت و توانایی است که معطل مانده است!

. اولین راهی که با جلیلی باز می‌شود راه زبان است! جلیلی نقد نقد است! جنّت نقد است اینجا عیش و عشرت تازه کن زانکه در جنّت خدا بر بنده ننویسد گناه/خواجه من آدم سیاسی نیستم و اگر امروز برای جلیلی می‌نویسم تنها از این جهت است که فقط با او می‌توانم باز هم بنویسم و سررشته‌ی انقلابی بودنم را از دست ندهم! و بجای وعده‌ی فقر شیطان وعده‌ی مغفرت و فضل خدا را باور داشته باشم! رو راست بگویم جلیلی خود من است که دست از ترس و بی‌همتی و جاه‌طلبی و قدرت‌طلبی برداشته و لب به‌سخن باز کرده است و اگر او نباشد رفاه و آسایش چه معنی دارد؟وقتی نتوانم از خودم بگویم کاری از دست رفاه و آسایش ساخته نیست شهادت رئیسی عزیز مرا هم سر دو راهی گذاشت و گفت بیا اینجا تا ببینی چه ده باصفائیه! و راستی که چه ده با صفائیست! جمهوری اسلامی ایران امام با جلیلی حرم امن و آسایش است که آرزو می‌کنی کاش همینجا گوشه‌کناری خاکم کنند! چند روز پیش یکی از دوستان صمیمی‌ام بمزاح در متنم دست برد و جای پزشکیان را با اسم جلیلی جابجا کرد و برایم فرستاد! من هم خندیدم ولی هماندم به این فکر کردم که من یکی از طرفداران سیاست‌های جلیلی نیستم! من خواهان خود او هستم و هرباره با او خودم را پیدا می‌کنم! راستی چرا بعضی‌ها سرودنی‌اند؟ و چرا نمی‌شود هرکسی را سرود؟ چرا نمی‌شود یک بیت از اشعار حافظ را برای فلان پادشاه مقتدر و بزرگ گفت و در عوض مایه‌ی عبرت‌اند؟: بهرام که گور می‌گرفتی همه عمر دیدی که چگونه گور بهرام گرفت؟ من بجز او نماینده برای آینه‌گری سراغ ندارم تا بتوانم از خودم انصراف ندهم و تا هست کنارش بمانم! مثل حاج قاسم مثل غزه و رئیسی

حسین رسید بکربلا

نوری تو عالم نبود حاج محمود کریمی

امشب جلیلی درس رو می‌گفت بعد عزیزان فهم خودشون رو از صحبت‌هاش بیان می‌کردن !😐 البته بعضی‌هاشون باید بیشتر گوش بدن 😒 کارشناسا هم باید دوباره صحبت‌هاش رو گوش بدن😡 چندتا غلط داشتند😅

اللهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد

. فارغ از اینکه چه کسی پیروز این انتخابات میشود بگذارید کمی در مورد انتخابات حرف بزنیم: شاید زیباترین احساسی که انسان در خلوت خودش با خودش احساس میکند صحبت کردن و نزدیک شدن به انسان دیگری ست. یعنی همدلی کردن و گوش سپردن به سخن فردی دیگر. چه بسا که آن فرد را کسی نفهمد و او هم نتواند حرفش را درست بزند. میگویند شهدا متفکران تاریخند. و اگر شهیدان متفکرند پس چرا هیچ حرف عجیبی نزده اند که به اصطلاح خودمان فکری باشد. ولی ماجرا چقدر عجیب میشود وقتی که بتوانی گفتار و رفتارشان را ببینی. میگویند شهید آوینی پشت میز تدوین یکبار به شخصی که در کنارش نشسته بود می کویند ببین -این رزمنده ای که در تصویر دیده میشود- چقدر آشناست! من او را می شناسم! شهید آوینی او را هیچگاه ندیده است اما شاید از پدر و مادر آن رزمنده هم بهتر او را میشناسد و چه عجیب است که همه ی شهدا آوینی را می شناسند. ما کمتر به حرفهای هم دل می دهیم و به عمق جان یکدیگر نظاره می کنیم بیشتر دنبال عیب جویی از یکدیگر هستیم و وقتی به دنبال عیوب هم میگردیم چه چیزی را از دست داده ایم جز آنکه فرصت انس و همدلی را از هم گرفته ایم. انتخابات واقعی و انتخابات هم طراز انقلاب اسلامی چنین انتخاباتی ست که در آرامشی که از خون شهید جان گرفته است نشسته ایم و به حرفهای هم گوش جان می سپاریم. آخر می گویند آن شهید عزیزمان بیشتر گوش میداد و کمتر حرف میزد و اگر حرفی هم میزد حرفش جز امید و تواضع چیز دیگری نبود. شاید هنوز حسرت میخوریم که چرا کمتر پیش ما بود و زود از کنارمان پر کشید ولی من حضورش را احساس میکنم که سیدابراهیم عزیزمان از وجود وسیعش در همه ی مردم ما دمیده است و اینچنین است که امروز میتوانیم در آرامشی که پیش آمده است بنشینیم و با هم حرف بزنیم و به مسائل اساسی کشورمان بیاندیشیم. چیزی که سالها بود در دل قیل و قال های سیاسی گم میشد و به عیب جویی ها نظر میشد و هر که بیشتر ایراد میگرفت و نق میزد بیشتر برنده بود. اما امروز حالمان بهتر است و گوشهایمان تیز تر. این انتخابات هر نتیجه ای داشته باشد باید قدر این با هم بودن و در کنار هم بودن را بدانیم و امیدوارم به خاطر رسیدن به قدرتی که سودی به حال هیچکس ندارد چنین فرصتی را از دست ندهیم و فضا را به سمتی نبریم که از دستش بدهیم زیرا میتوان گفت پیروز انتخابات نه یک فرد که ملتی ست که وقت حضور در ایام پر از قدر انتخابات را بداند و نشاط و آرامش و بالندگی اش را صرف ساختن آینده کند. شهید رئیسی وقتی که در انتخابات شرکت کرد و از مردم رای گرفت و به مردم گوش سپرد چنین راهی را یافت و همان وقت که ما او را فراموش کرده بودیم او همان احساس حضور و با دیگران بودن را حفظ کرد و با همین قدرت بود که توانست انقدر بدود که پیدا کردنش سخت باشد. #فارغ_از_اینکه_چه_کسی_پیروز_انتخابات_می_شود #شهید_جمهور ✍علیرضا خیران

. دوست قدیمی!