💠مشکل اقتصاد کشور زمانی حل می‌شود که پول را حقیقی کنیم ✳️ #آیت‌الله_اراکی در همایش ملی اقتصاد اسلامی: مبنای ارزش پول اعتباری، قدرت سیاسی‌ست نه ارزش اقتصادی حقیقی و چون مبنای چنین پولی قدرت است همان قدرت هر زمان که بخواهد ارزش این کاغذ را تغییر می‌دهد؛ پس این پول اقتصادی نیست، پول سیاسی است و این در اسلام ممنوع است و پول حقیقی که در اسلام برای معاملات پذیرفته‌شده یا طلاست یا نقره. مشکل اقتصاد کشور زمانی حل می‌شود که پول را حقیقی کنیم. ▪️در نظام اقتصادی اسلامی یک چرخه اقتصادی داریم که اقتصاد جامعه به وسیله آن شکل می‌گیرد، که از توزیع نخستین به تولید و سپس به توزیع ثانوی و پس‌از آن به مبادله و مصرف می‌رسد. این چهار حلقه، نظام اقتصادی اسلام را شکل می‌دهد. ▪️یکی از مهم‌ترین مباحث مبادله پول است که اساس مبادله را در بازار شکل می‌دهد. وقتی دانستیم که پول یعنی واسطه مبادله، می‌توانیم پی ببریم که کارکرد این واسطه عمدتاً دو چیز است؛ یک تعیین ارزش کالای دو طرف مبادله یا معیار ارزش بودن و دوم تسهیل مبادله. ▪️پول اعتباری در اقتصاد اسلام نامشروع است، مگر در شرایط اضطراری که توسط دولت اعتباری برای پول قائل شود. واسطه بین دو کالا باید خود هم ارزش حقیقی و مصرفی داشته باشد. در فقه اسلامی مبنای ارزش مبادله‌ای باید وجود ارزش حقیقی باشد و چیزی که هیچ ارزش حقیقی ندارد قابل استفاده در معاملات نیست. https://qom.ac.ir/Notifications/Pages/807.aspx ▫️پژوهشگاه فقه نظام ‌🆔@jiiss_ir

💠هفتاد و پنجمین نشست از سلسله‌نشست‌های فقه نظام با موضوع «آسیب‌ها و محدودیت‌های آموزش دین و تربیت اعتقادی در نظام مدرسه‌ای» در تاریخ 17 و 24 آبان 1402 با ارائه حجت الاسلام دکتر فیض در پژوهشگاه فقه نظام برگزار شد. متن پیش‌ رو، گزارشی تفصیلی از محتوای ارائه شده در بخش اول این نشست است. موضوع این نشست «موانع تربیت دینی در نظام مدرسه‌ای» است. 🎙حجت الاسلام دکتر مصطفی فیض: این پرسش کلی همواره مطرح است که آیا اساسا در مدارس امکان آموزش و تربیت دینی وجود دارد؟ 🔹امر تربیت در دوره‌ای در نهادهایی مانند خانواده، عشیره و مکتب‌خانه محقق می‌شده است، ولی تعلیم و تربیت رسمی و عمومی در دوره مدرن در پاسخ به دو نیاز ایجاد شد: یک: تربیت اجتماعی ...، دو: تربیت تخصصی... بدین جهت‌ها سازه‌ای طراحی گردید که ظاهراً به صورت مساوی برای همه در اختیار است و دارای یک نظم متناسب است. این نظام تعلیم و تربیت رسمی اعتبارات را توزیع می‌کند و فواید دیگری هم دارد: کمک به ایجاد نظم اجتماعی، عمومی‌سازی ارزش‌ها، تسهیل کسب مهارت‌های مورد نیاز جامعه،‌ گسترش روابط اجتماعی و توسعه فرهنگی جامعه. 🔹اشکالات و انتقاداتی به نظام تربیت رسمی وارد شده است که برخی از آن‌ها از این قرار است:‌ 1️⃣این نظام دچار عقب‌ماندگی اجتماعی است و در دوره انفجار اطلاعات نمی‌تواند پاسخ‌گوی نیازها باشد و با توجه به فربگی، لختی و ناکارامدی‌اش نمی‌تواند همراه با تحولات اجتماعی و فرهنگی حرکت کند. بازتولید نابرابری‌های آموزشی و بازتولید نابرابری‌های اجتماعی، 2️⃣ابزار سلطه و نفوذ و اعمال فرهنگ غربی بودن و نهادینه‌بودن سکولاریزم و نظام ارزشی آن در عمق این ساختار، 3️⃣مدرک‌گرایی، 4️⃣نگاه ابزاری به علم،‌ 5️⃣عدم توجه به خصوصیات محلی و یکسان‌نگری و حذف وجوه تمایز خرده فرهنگ‌ها و استانداردسازی و یکسان‌نگری در تمامی فرایندها شامل اهداف، روش‌های تربیت، تولید محتوا، تربیت نیروی انسانی، تجویز روش‌ها و ارزشیابی 6️⃣کمیت‌گرایی 7️⃣نمره محوری 8️⃣این نظام نسبت به نظامات سیاسی منفعل است و خروجی‌های خود را در برابر نظام مسلط، محافظه‌کار تربیت می‌کند؛ در همین راستا برخی از منتقدین برنامه درسی را به مثابه یک اعلامیه سیاسی تلقی می‌کنند. 9️⃣نهاد تربیت رسمی،‌ نهادی است که ذی‌نفعان در سیاست‌گذاری، مدیریت و اجرا و ارزشیابی آن هیچ مشارکتی ندارند و تکلیف و حق آن‌ها در شیوه آموزش و محتوا و سرفصل‌های آموزش اساسا در نظر گرفته نمی‌شود. 🔟غلبه ساختار بر عاملیت و این که یک ستاد به شدت فربه وجود دارد و یک مدرسه‌ای که صرفا مجری و معلمی که صرفا کارپرداز است و جای دیگر برنامه‌ریزی و حکم داده می‌شود؛ حتی در تقویم آموزشی و بارم‌بندی هم محصور و محدود است و همه این موارد باعث می‌شود که اراده‌ها در این نهاد مقهور سیستم غالب شود و مدیران به مجریان بی‌اراده تبدیل ‌شوند و مدرسه شبیه به یک مرکزی است که از راه دور کنترل و اداره شده و خرد میدانی معلم و مدیر نادیده گرفته شود. 🔹از ابتدای تبدیل این نظام به یک نظام آموزش دینی، تغییراتی صورت گرفته و طی آن «واحد درس دینی» اضافه شد و «صلاحیت‌های اعتقادی و شخصیتی» برای معلم تعیین شد و بعد فعالیت‌های دینی در «امور تربیتی» اضافه شد. امور تربیتی ابتدا برای مباحث سیاسی و اجتماعی و در مقابل فعالیت‌های گروهک‌ها بود و بعد به اسم پرورش تغییر یافت. 🔹در همایش «آسیب‌شناسی تربیت دینی» که در دهه 80 برگزار شد و کتاب آن هم چاپ شده است،‌ دو پیشنهاد برای این موانع مطرح شد: 1️⃣تربیت دینی از تربیت رسمی خارج شود و به پایگاه‌های سنتی واگذار شود. در سنت ما هم آموزش دینی در نهادهای غیررسمی انجام می‌شده؛ یعنی در مساجد و منابر و پایگاه‌های سنتی حوزه. 2️⃣معاونت پرورشی باید حذف شود؛ چرا که پرورش، روح ساری در همه بخش‌های آموزش است و اگر واگذار به یک معاونت خاص شود و تفکیک ساختاری شود، سایر بخش‌ها به وظیفه‌ی پرورشی خود عمل نخواهند کرد. این پیشنهاد انجام شد؛ ولی با حذف متصدی امر پرورش، دیگر اجزا هیچ تغییر ساختاری را در توجه به امر پرورش تجربه نکردند. 🔹مدرسه محوری پیش‌نهاد دیگری است که مطرح شده است:‌ عاملیت از ساختار متصدی‌گرای متمرکز و تحکمی گرفته شود و به مدرسه سپرده شود. مدرسه به لحاظ تعیین اهداف آموزشی و محتوا با ملاحظه تفاوت‌های زیستی، بومی، جنسیتی و ... توسط معلم انتخاب شود؛ مدرسه محوری یک قرائت حداکثری و حداقلی دارد و اجرای حداکثری این پیشنهاد در شرایط تاریخی فعلی آموزش ممکن است باعث فروپاشی نظام آموزشی شود؛ ولی به صورت تعدیل شده در موارد خاص قابل اجرا است؛ ‌به این صورت که بدون خارج شدن از دایره انسجام و حاکمیت، بسیاری از شئون را می‌توان به مدرسه واگذار کرد. مسائل و مشکلات این پیش‌نهادها در جلسه بعد بیان خواهد شد. 🌐مشاهده متن کامل در سایت پژوهشگاه فقه نظام ◻️پژوهشگاه فقه نظام 🆔@jiiss_ir

💠هفتاد و پنجمین نشست از سلسله‌نشست‌های فقه نظام با موضوع «آسیب‌های و محدودیت‌های آموزش دین و تربیت اعتقادی در نظام مدرسه‌ای» در تاریخ 17 و 24 آبان 1402 با ارائه حجت الاسلام دکتر فیض در پژوهشگاه فقه نظام برگزار شد. در جلسه دوم از این نشست، موضوع «امکان و چگونگی تربیت دینی در نظام مدرسه‌ای» بررسی شد. 🎙حجت الاسلام دکتر مصطفی فیض:‌ 🔹با تعریفی که از نظام مدرسه‌ای داشتیم برخی با اشاره به بسترهای نظام مدرسه‌ای این نتیجه را گرفته‌اند که تربیت دینی در این ساختار غیرقابل تحقق است. 🔹از این نظر‌گاه‌ها که بگذریم، کسانی قائل هستند که این ساختار را باید در همین شکل و شمایل نگاه‌داری کرد. برخی از این گروه معتقدند این ساختار برای تربیت دانشمند اجتماعی و برخی می‌گویند برای تربیت شهروند دموکراتیک، مسالمت‌جو و هم‌زیست‌جو و ... تأسیس شده است و باید از این ساختار برای اجتماع‌پذیری، فرهنگ‌پذیری و آموختن مهارت‌های عمومی زندگی و برخی زیرساخت‌های علمی و مهارتی استفاده کرد و تعلیم و تربیت دینی را برای موطن خودش که تعلیم و تربیت غیررسمی است و در کانون‌های تعلیم و تربیت سنتی انجام داد. 🔹رویکرد دیگر تصرف در این ساختار و بهسازی، غنی‌سازی و تغییر کاربری و اضافه‌کردن کاربری تربیت امر دینی به این ساختار را کاملا ممکن می‌داند. این مسئله منافاتی با اندراس، وارداتی و تقلیدی بودن این ساختار ندارد؛ و با حفظ این چارچوب می‌توان در عناصر، اهداف، غایات، محتوا و ارکان این ساختار اصلاحاتی انجام داد و به ساختاری سازگار با تربیت دینی یا حتی مبتنی بر مبانی دینی دست یافت. 🌐گزارش کامل ◻️پژوهشگاه فقه نظام 🆔@jiiss_ir

💠 آیت الله اراکی روز سه‌شنبه 11 اردیبهشت ماه 1403 در دیدار گروه فقه نظام اقتصادی پژوهشگاه فقه نظام، بیان کرد «ارزش مبادله‌ای» تنها در کالایی وجود دارد که دارای «ارزش استعمالی و مصرفی» باشد. هم در سیره عقلا و هم در ادله شرعی، کالای مبادلاتی، منحصر در طلا و نقره است. ✅در جای جای کتاب مکاسب شیخ انصاری، این نکته تأکید شده است که ملاک مالیت وجود «منفعت محلله مقصوده» هست و این همان چیزی است که اقتصاددانان از آن تعبیر به «ارزش استعمالی» یا «ارزش مصرفی» می‌کنند. اگر چیزی ارزش مصرفی نداشت، اکل مال، در مقابل آن اکل مال بالباطل است. ✳️پول اعتباری، به جز با پشتوانه سیاسی و با اعمال قدرت از این راه، منفعت استعمالی ندارد. «پول سیاسی» منفعت محلله مقصوده را حاصل نمی‌کند؛ شاهد آن سقوط آزادی است که ارزش پول در اقتصاد خودمان پیدا می‌کند. دلار ظرف چند ماه از 25 هزار تومان به 50 هزار تومان می‌رسد؛ این تنزل ارزش پول چه توجیه اقتصادی دارد؟ معلوم است که این سقوط ارزش تابع قاعده عرضه و تقاضا نیست. ❇️به هر ترتیب این یک قاعده کلی است که تنها شیئی می‌تواند واسطه مبادله شود و «ارزش مبادله‌ای» پیدا کند که خودش دارای «ارزش استعمالی» باشد. ✳️ ادله شرعی دلالت دارند بر این که واسطه مبادله‌ای، تنها طلا و نقره هستند ... ❇️سیره عقلا هم تنها وساطت طلا و نقره و صِرف داشتن ارزش مبادله‌ای آن دو نیست؛ بلکه سیره، جاری بر «حصر واسطه تبادل، به ذهب و فضه» است. 🌐گزارش در وبگاه ◻️پژوهشگاه فقه نظام 🆔@jiiss_ir

🔰امام صادق ع ، مظهر امید صادق امامت، سرچشمهٔ دو جریان حیات‌بخش: تفکّر درست اسلامی و نظام عادلانه توحیدی 🔸امام صادق ع در روزگاری قَد افراشت و رسالت بزرگ امامت را عهده‌دار شد که هر دو جریانِ حیات‌بخش، از حیات‌بخشی بازداشته شده بودند، نه تفکرِ درست پایهٔ کار بود و نه نظام عادلانه توحیدی بر سر کار. 🔸امام، روزگار تاریکی را فراروی داشت که بایستی با یَدِ بیضای وَحیانی و سنّت‌های روشن و راستین نبوی، روزگاری نو و روشن پی‌می‌ریخت و مردمانِ به ستوه آمده از جنگ‌های خانمان‌سوز، فقر، استبداد و وارونه‌گویی‌ها را، به انقلاب بزرگ سپیده‌آفرین علوی می‌پیوندانید. 🔸امام، در این عصر سرنوشت‌ساز، عهده‌دار دو تکلیف بزرگ بود: نخست روشن‌گری، برابرسازی و تفسیر مکتب، که خود در بردارندهٔ مبارزه با تحریف و دست‌کاری‌های جاهلانه و مغرضانه در دین بود. و آن‌گاه پی‌ریزی و زمینه‌سازی نظام قسط و حقّ توحید. 🔸امام، برای نقش‌آفرینی در این دو میدان خطیر، بایستی به گونهٔ تشکیلاتی وارد می‌شد تا حرکت بنیادین او، افزون بر بریدن شاهرگ دستگاه خلافت، که بر دین تحریف‌شده استوار بود، هم دامن بگستراند و در جای‌جای جهان اسلام جایگاه و پایگاه بیابد و هم ماندگار باشد و همه‌گاه شعله‌افروز. 🔸این نقشهٔ راهبردی امام، به حقیقت پیوست؛ گروه‌گروه شوق‌مندان و چشم‌به‌راهان «قائم از آل محمد»، قائمی که همه تلاش‌ها و مجاهدت‌های اسلاف خود را به ثمر خواهد رسانید، فراخاستند و امیدوارانه به امام صادق، مظهر امید صادق، دل بستند و از جان مایه گذاشتند، تا انقلاب صادق، صبح صادق را بردَمانَد. به امید صبح صادق 🔳 پژوهشگاه فقه نظام 🆔@jiiss_ir

🔰 همایش نظام پولی تمدن اسلامی 🔹 با حضور اساتید برجسته حوزوی و دانشگاهی ❇️ محورهای همایش : 🔸تاریخچه و ماهیت پول 🔹مبانی فقهی نظام پولی اسلام 🔸مبانی فلسفی نظام پولی تمدن اسلامی 🔹جایگاه پول در نظام اقتصادی اسلام 🔸حکمرانی پول در حکومت اسلامی 🔹پول حقیقی پول اعتباری 🕰 زمان : ۲۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ از ساعت ۸ صبح الی ۵ بعد از ظهر 📍 مکان : شهر مقدس قم، بلوار محمد امین، نبش خیابان جمهوری، حوزه علمیه معصومیه جهت ثبت نام و حضور در همایش وارد گروه زیر شوید https://eitaa.com/joinchat/1169097493C9090c2f6a1 ◽️ پژوهشگاه فقه نظام 🆔@jiiss_ir

🔰نود و دومین کرسی از سلسله‌کرسی‌های پژوهشگاه فقه نظام برگزار می‌شود. 🧿کرسی ترویجی با موضوع «بررسی فقهی شرایط والدین در تربیت فرزندان » 👤ارائه کننده: حجت الاسلام و المسلمین حمیدرضا وحیدی؛ استاد سطوح عالی حوزه و پژوهشگر فقه نظام تربیت پژوهشگاه فقه نظام 👤ناقد: حجت الاسلام و المسلمین حنیف نصراللهی؛ استاد سطوح عالی حوزه و دبیر گروه فقه نظام تربیت پژوهشگاه فقه نظام 👤دبیر علمی: حجت الاسلام و المسلمین احمد فرهودی؛ استاد سطوح عالی حوزه و پژوهشگر فقه نظام تربیت پژوهشگاه فقه نظام 🗓پنج شنبه 27 اردیبهشت 1403 ⏰ساعت 8:۳۰ صبح 📍قم، صفائیه، کوچه ممتاز (24)، پلاک 91، پژوهشگاه فقه نظام 👈شرکت مجازی در نشست از طریق: 🌐https://gharar.ir/r/4c21b471 👈 شرکت در ارزشیابی کرسی از طریق:‌ 🌐https://survey.porsline.ir/s/I7WhxGWz ◻️پژوهشگاه فقه نظام 🆔@jiiss_ir

🔰آیت الله محسن اراکی در نشستی با حضور حجت الاسلام و المسلمین مجید رجبی، مدیر مؤسسهٔ پژوهشی فقه نظام و حجت الاسلام و المسلمین ساجدی نمایندهٔ مدرسه عالی حکمرانی شهید بهشتی و شماری از پژوهش‌گران در عرصه فقه نظام سیاسی و حکمرانی، در موضوع «رابطه فقه نظام و حکمرانی اسلامی» بیاناتی را ارائه کردند. ✅ آسیب اصلی در مباحث مردمی‌سازی، پیاده‌سازی آن بر پایهٔ نظریات حکمرانی غربی است/ قوام شکل‌گیری جامعه، به اطاعت و نصرت امام بر پایه بصیرت و معرفت است. 🔹حجت الاسلام رجبی: یک مسأله جدی دیگری داریم و آن مسأله مردمی‌سازی دولت است و مشارکت مردمی که حضرت آقا مطرح می‌کنند و در این زمینه چالشی وجود دارد که این مردمی‌سازی که مسئولان اجرایی آن از نظریه‌های پشتیبانش آگاهی کامل ندارند و درگیر کف میدان هستند، بخواهد با نظریه‌های موجود حکمرانی انجام شود و آن‌وقت است که گرفتار یک سری فجایعی خواهیم شد که برگشتن در آن ریل، حرکت به وضع مطلوب را گرفتار چالش کند. 🔹حجت الاسلام ساجدی: در حکمرانی بر اساس تحلیلی که از تصمیم گرفتن آدم‌ها بر اساس منفعت و هم‌چنین انسان‌شناسی خاصی که دارند، مدلی برای تصمیم‌گیری جمعی در مسائلی که همه باید پای کار بیاند ارائه می‌شود و با یک عینک اقتصادی، چگونگی انتخاب ترجیحات مردم شناسایی می‌شود. 🔹آیت الله اراکی: ما باید اول خودمان فارغ از واژه حکمرانی، و گاورمنت و هر مفهوم وارداتی، جامعه و حاکمیت خودمان را تحلیل کنیم ...با چه چیز حاکمیت قدرتمند می‌شود و با چه چیزی ضعیف می‌شود؟ 🌐گزارش تفصیلی ◻️پژوهشگاه فقه نظام 🆔@jiiss_ir