eitaa logo
جملات طلایی علماء وشهدا
17.8هزار دنبال‌کننده
14.3هزار عکس
13.8هزار ویدیو
53 فایل
بزرگی می‌فرمود: 《اگر خواهی شوی با خبر بزن بر هوای نفس تبر》 استفاده از مطالب کانال با ذکر صلوات جهت سلامتی امام زمان علیه السلام بلامانع استفاده از نام کانال اشکال داره کپی بنر و ریپ کانال ممنوع مدیر کانال جهت تبادل و تبلیغ @shahiid61
مشاهده در ایتا
دانلود
13.61M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎧 پادکست مناسبت: «به روایتی سالروز شهادت حضرت (علیه السلام)» موضوع: «حفظ جان حضرت (علیه السلام) در فاجعه کربلا» روز سه‌شنبه، ١۴٠١/٠۶/٠١ @jomalat_talaei_olama_shohada
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمم موضوع امروز: «نقش (ع) در تاریخ اسلام» .   روز یکشنبه، ١۴٠٢/٠۵/٠٨ مناسبت روز: امروز بنا بر روایت مشهور، سالروز شهادت حضرت ، امام (ع) است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن خود را با حدیثی از امام رضا (ع) در فضیلت آن امام همام آغاز می‌نمائیم، که فرمودند: «حضرت سجاد (ع)، امام یکتای زمان خویش بودند که احدی (در فضیلت) به ایشان نمی‌رسد، و هیچ دانشمندی با آن حضرت برابری نمی‌کند، و بدیل و مثل و مانندی ندارند... و کیست که بتواند به حد شناخت آن حضرت برسد، هرگز، هرگز، چرا که عقل آدمی (از درک و شناخت امام) عاجز است» (اصول کافی، ج١، ص١٩٨)            ✍️ بی‌شک یکی از حضرات معصومین که در دوران بسیار سخت امامت خود، خدمات بی‌نظیری را به اسلام و بشریت ارائه نموده‌اند، حضرت سجاد (ع) می‌باشند، ولی متأسفانه در طول تاریخ، ظلم بزرگی در معرفی شخصیت بی‌نظیر این امام همام صورت گرفته، چنانچه متأسفانه اگر امروز از بسیاری از مردم در رابطه با آن حضرت بپرسیم، ایشان را به‌عنوان فردی مریض احوال، منزوی و منفعل که از صبح تا شب فقط در گوشه‌ای نشسته و به گریه و نماز و سجده مشغول بوده‌اند، تصور می‌نمایند؛ این در حالی است که با نگاهی به زندگی امام سجاد (ع) و دقت در شخصیّت و ژرفای تفکّرات آن حضرت، به تأثیرگذاری بی‌بدیل ایشان در تاریخ اسلام پی می‌بریم، چنانچه آن امام بزرگوار در یکی از بحرانی‌ترین و دشوارترین دوره‌های تاریخ تشیع، در طول ٣۴ سال امامت، توانستند با رهبری و هدایت مسلمانان، قیام کربلا را به نتیجه رسانده و موانع رشد جامعه اسلامی را از میان برداشته و شیعیان را از یکی از سخت‌ترین تنگناهای سیاسی و اجتماعی تاریخ عبور دهند؛ امام سجاد (ع) که به واسطه مشيت الهی و حفظ جان ایشان، در حادثه جانسوز کربلا در بستر بیماری شدید بودند و همه‌ی مصائب عظیم در کربلا و مسیر اسارت را با بهره‌گیری از مقام توکل، صبر و رضا، پشت سر گذاشتند، به تدریج در مسیر شام، بهبود یافتند تا جایی که در مجلس امویان با شجاعت بی‌نظیر و سخنان آتشین خود، یزید و یزیدیان را رسوا و قیام عاشورا را پرثمر نمودند؛ امام پس از بازگشت به شهر مدینه با اختناق شدید و سرکوب شیعیان روبرو شدند؛ به‌گونه‌ای که حاکمان مستبدّ بنی‌امیّه و بنی مروان، جوّ سنگینی از وحشت و کُشتار را بر جامعه اسلامی حکم‌فرما کرده بودند تا جایی که هرکس، حتی به‌عنوان مُحب امیرالمؤمنین (ع) شناخته می‌شد را سَر می‌بُریدند؛ در این وضعیّت دهشت‌بار که جرأت هرگونه حرکتی، در سراسر سرزمین پهناور اسلامی از شيعيان سلب شده بود؛ امام سجاد (ع) با آگاهی از شرایط زمان و مکان، و فقدان وجود یاران وفادار و فداکار، و با توجه به قدرت و سیطره حکومت استکبار، و همچنین عِلم به شکست قیام‌های مسلّحانه در آن بُرهه‌ی سیاه تاریخ، شیوه‌ها و روش‌های جدید و مؤثری را برای هدایت و راهبری جامعه و مبارزه با استکبار برگزیدند و با برنامه‌ریزی بسیار متفکرانه و تاکتیکی هوشمندانه و مدیریتی بی‌نظیر، چهار هدف و کار بزرگ را در آن دوران ظلم و اختناق به انجام رساندند: 1️⃣ تبیین و تدوين اندیشه ناب اسلامی و تقویت بنیان‌های فكری و اعتقادی مکتب تشیع در قالب «دعا و نیایش»؛ 2️⃣ اثبات حقانیت اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) نسبت به امامت، ولایت و خلافت مسلمین؛ 3️⃣ جذب و حفظ شیعیان و ایجاد تشکیلات منسجم برای پیروان مکتب اهل‌بیت(ع)؛ 4️⃣ زنده نگاه داشتن نهضت عاشورای حسینی در جامعه با گریه مداوم بر سیدالشهداء (ع) و یادآوری وقایع عاشورا، و همچنین توصیه به زیارت کربلا، و سجده بر تربت آن حضرت. ✍️ البته در کنار این خدمات بزرگ فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، نباید از شخصیت بی‌نظیر فردی و فضائل اخلاقی و عبادی آن امام همام غفلت نمود، خصوصیات بی‌نظیری که دوست و دشمن بر آن اعتراف داشته و دارند و در به ثمر رسیدن اهداف فوق‌الذکر بسیار مؤثر بوده‌اند، ولی در این مجال کوتاه، فرصت پرداختن به آن‌ها ممکن نیست؛ هرچند که با مراجعه به کتاب شریف صحیفه سجادیه و رساله حقوق امام سجاد (ع) و احادیث ارزشمند ایشان، می‌توان خوشه‌چین زلال اندیشه‌ی آن امام همام بود؛ که سخن امروز با حدیث گرانقدری از آن حضرت رابطه با «نشانه‏‌های شیعه» به پایان می‌بریم که فرمودند: «شیعیان ما، با سادگی و بی‏‌آلایشی در زندگی شناخته می‌‏شوند؛ در چهره‏‌های آنان آثار عبادت نمایان است... هنگامی که همه ساکت و خاموشند، آنان در تقدیس و تسبیح خداوندند و آنگاه که همه در خوابند، آن‌ها به نماز و نیایش پروردگار مشغولند، و آن وقت که دیگران در سرور و خوشی‏‌های زودگذر (دنیا) غرق می‌‏شوند، آنان در فکر و اندیشه‏‌های درخشان و اصیل انسانی به سر می‌برند» (بحار الانوار، ج ١۵، ص ١۴٢) @jomalat_talaei_olama_shohada
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «چگونگی حفظ جان امام (ع) در فاجعه کربلا»         روز شنبه، ١۴٠٢/٠۵/٢١ ✍️ مناسبت روز: امروز به روایتی، سالروز شهادت چهارمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت، حضرت (ع) است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ ❓یکی از شبهاتی که در این ایام در فضای مجازی و حقیقی در رابطه با حضرت سجاد (ع) توسط وهابیون و یزیدیان زمان مطرح می‌شود این است که اگر ماجرای کربلا حقیقت دارد و چنانچه علمای شیعه روایت می‌کنند، لشگر عمر بن سعد حتی از کودک شش ماهه و پيرمرد نود ساله هم نگذشته و همه را قتل‌عام کرده و سر بریده‌اند، پس چطور امکان دارد که از حضرت سجاد (ع) که فرزند امام حسین (ع) و جوانی حدوداً ٢۴ ساله بودند، بگذرند و ایشان جان سالم از این واقعه به در ببرند؟! ✅ در جواب به این شبهه، ابتدا باید عرض کنیم که این ادعا که فقط علمای شیعه، فاجعه بزرگ کربلا و جنایات در آن را نقل کرده‌اند، ادعایی کاملاً کذب است! چرا که بسیاری از مورخین و راویان اهل سنت نیز به فجایع کربلا اشاره نموده‌اند و حتی به واسطه این جنایت، یزید را لعن کرده‌اند! که از جمله آن‌ها می‌توانیم به امام شافعی، ابن جوزی، جاحظ، شوکانی و... اشاره نمائیم؛ و این موضوع در بین علمای اهل‌سنت آن‌چنان مشهور و معلوم است که حتی «آلوسی» که افکاری نزدیک به وهابیت دارد، در تفسیر روح المعانی، ج١٣، ص٢٢٨ می‌گوید: «تا چشمی برای امام حسین اشک می‌ریزد، خدا یزید و اتباع او را لعنت کند...» ⬅️ اما در رابطه با این‌که چرا جانیان لشگر بنی‌امیه، حضرت زین‌العابدین (ع) را در کربلا به شهادت نرساندند؟! باید عرض کنیم که این موضوع به شرايط ویژه آن حضرت در روز عاشورا مربوط بوده، چنانچه نقل شده، امام سجاد (ع) در روز عاشورا به شدت بيمار بودند، به طوری که حتی توانایی ایستادن و حمل اسلحه را نداشتند، بنابراين اصلاً به میدان نبرد نیامدند و تا قبل از شهادت امام حسين (ع)، دست پليد دشمن به حضرت نرسید؛ و پس از شهادت حضرت سیدالشهداء (ع) نیز که سپاهيان کفر و نفاق براى غارت اموال اهل‌بیت رسول خدا به سوی خيمه‌ها شتافتند، حضرت زین‌العابدین (ع) را چنان ضعيف و رنجور دیدند که طبق نقل‌های مختلف گفتند: همين بيماری‌ای برای او کافی است و او را خواهد کشت! پس زيرانداز آن حضرت را کشيده و به یغما بردند و ایشان را به رو بر زمین افکندند. (منتهی‌الآمال، ج٢، ص۶٠۴) البته طبق روایات بارها دشمنان در کربلا و کوفه و مسیر شام، تصمیم بر کشتن حضرت سجاد (ع) گرفتند اما هربار با همین تصور که بيمارى آن حضرت، ایشان را خواهد کشت، دلیلی ندیدند که با کشتن امام، خود را بدنام‌تر کنند؛ هرچند که از هيچ‌گونه آزار و آسيبی به آن حضرت دريغ نکردند؛ آزاری همچون سوار کردن ایشان بر مرکب‌ها‌ی برهنه و با غل و زنجيرهای آزار دهنده در آن هواى گرم و سوزان، و همچنین بی‌حرمتی و ضرب و شتم زنان و کودکان در مقابل چشم آن حضرت، چنانچه به عمه بزرگوارشان فرمودند: «سينه‌ام تنگ شده به حالتی که نزديک است جان از تنم خارج شود...» ⬅️ البته علماء و بزرگان دلایل دیگری نیز برای به شهادت نرساندن امام سجاد (ع) در واقعه‌ی کربلا ذکر نموده‌اند، از جمله این‌که يزيدیان پس از کشتن امام حسین (ع) و دیگر فرزندان رسول خدا برای انحراف افکار عمومی، حضرت سجاد (ع) مریض و رنجور را نکشتند تا مردم تصور کنند آن حضرت با یزید مشکلی نداشته و با او بیعت کرده‌اند! و برهمین اساس کشته شدن امام حسین (ع) و دیگران را به‌دلیل خروج بر خلیفه و حبّ به حکومت و دنیا نشان دهند؛ که این توطئه با شجاعت و سخنان آتشین حضرت زین‌العابدین (ع) در شام بی‌نتیجه ماند، و نه تنها یزیدیان به هدف خود نرسیدند بلکه چنان رسوا شدند که یزید مجبور شد تا آن حضرت و کاروان اسرا را به سلامت و با احترام به مدينه بازگرداند؛ ⬅️ و البته مهمترین دلیل برای زنده ماندن حضرت زین‌العابدین (ع)، اراده‌ی الهی بر این مسئله بوده، چنانچه همان خدایی که به مصلحت الهی، حضرت سجاد (ع) را در روز عاشورا به شدت بیمار نمود؛ برای حفظ حجت الهی بر روی زمين، آن حضرت را از شر تمام یزیدیان حفظ کرد تا ردای امامت به بر قامت ایشان پوشانده و هدایت امت را در سخت ترین دوران تاریخی، ٣۴ سال به دست آن حضرت قرار دهد؛ چنان‌که خداوند قادر متعال حضرت موسی (ع) و حضرت ابراهيم (ع) را از آسيب طاغوت‌های بزرگی همچون فرعون و نمرود حفظ نمود. @jomalat_talaei_olama_shohada