eitaa logo
جنبش فرهنگی رحیل
587 دنبال‌کننده
5هزار عکس
951 ویدیو
19 فایل
📲ارتباط بامدیر: @n_moradiyan کانال سروش : https://splus.ir/jonbeshrahil کانال روبیکا: https://rubika.ir/jonbeshrahil پیج اینستاگرام: https://www.instagram.com/jonbeshrahil/ واحد خانواده جنبش رحیل : https://eitaa.com/rahil_roshd
مشاهده در ایتا
دانلود
📌عامل اصلی تأخیر در ظهور(۵) 🔻گناه اصلی این است! 🔹اگر فرموده‌اند: «گناه»، ظهور را به تأخیر می‌اندازد، منظور اصلی گناه‌های فردی نیست، منظور «ناتوانی شیعه از زندگی دسته‌جمعی خوب» است! گناه اصلی این است! و الا کسی که اهل شراب و قمار و این مسائل است، اصلاً جزء مقدمه‌سازان نیست، زیاد هم نمی‌تواند مانع ظهور باشد. 📝 متن و صوت 📎 panahian.ir/post/3052 [ @jonbeshrahil ]
         ﷽          🏴 جلسه روضه هفتگی          همراه با مناجات ماه رمضان 🎙سخنران :        🔹️حجت الاسلام‌ مسعود یوسفی 🎤  مناجات خوانی و مداحی :       🔹️کربلایی محمد جواد سلطانی      🔹️پنج شنبه ۳ فروردین ۱۴۰۲ [@jonbeshrahil]
🌷نوروز و معنویت(۵) 🔰در محاسبۀ‌نفسِ آخر سال، چه سؤالاتی از خودم بپرسم؟ 🔹یکی از وجوه معنویتِ نوروز این است که در پایان هر سال، نفس خودمان را محاسبه کنیم. البته دستور محاسبۀ نفس به‌طور روزانه باید انجام شود، اما حداقلش این است که سالی یک‌بار محاسبۀ نفس کنیم؛ همان‌طوری که ادارات در آخر سال، اموال خود را محاسبه و جمع‌بندی می‌کنند. 🔹در محاسبۀ نفست بگو: «چه خلقیات و رفتارهایی دارم؟ این کارها را با چه انگیزه‌ای انجام داده‌ام؟ در این سال‌‌هایی که از عمر تکلیفم گذشته، چه تغییری در خودم ایجاد کرده‌ام؟ چرا خطاهای من تکرار شده؟» چون آدم وقتی مرتکب خطایی می‌شود باید متوجه نقطه‌ضعف خودش بشود و آن خطا را تکرار نکند. 🔹علی(ع) می‌فرماید: محاسبۀ نفس خود را یادداشت کن(غررالحکم/ص۴۵۳) بعد از حساب و کتاب هم صادقانه به خدا بگو: «خدایا! من از عهدۀ این نفس بر نمی‌آیم! خودت درستش کن!» 🔹محاسبۀ نفس سه اثر مهم دارد: اول اینکه آدم محبوب خدا می‌شود. چون خدا از انسانِ مراقب و حساب‌گر خوشش می‌آید. دوم اینکه انسان به عیوبش آگاه می‌شود و می‌تواند برای رفع آنها اقدام کند. سوم اینکه هرکسی در دنیا محاسبۀ نفس کند، روز قیامت از او آسان‌تر حساب‌رسی می‌کنند. 📝 متن و صوت 📎 panahian.ir/post/3808 [ @jonbeshrahil ]
لااله‌الاالله ۳.mp3
16.65M
مجموعه‌ صوتی ۳ من همه چیز را برای تو خلق کردم، و تو را برای خودم! این جمله‌ی خداست خطاب به ما ... ولی آیا نگاه ما به همه‌ی مخلوقات، با نگاه خدا، با هدف او از آفرینش آنها یکیست؟ چرا؟ مشکل ما کجاست که هر چیزی را مستقل از خدا، یک چیزِ جداگانه، می‌بینیم؟